αὕτη τῶν καθ’ ἡμᾶς ἀτυχημάτων ἀρχή, 16 Eur. Tro.
 514 
 7 ἀτέλεστα scripsi e MaVi ἀτέλευτα Οἶ’ ἀτελεύτητα
 LPa BVa edd 9 τόν δ’ Va | σφαγέως reposui e libris σφαγέος edd 10
 ἐκβιάσομαι Ma Ι παρ’ οἷς om Vi ,,fort. παρ’ οὓς καὶ μονοῦν Re 11
 μόνοις Vi sed νόμοις suprascr Ι ἀμείνους in marg inser Ma | ἐλπίδας
 ἔτρεφον Ma Ι ἐπίμακρόν Vi 13 ἐσχη- κέναι] ,,neque tempus
 praeteritum convenit, (futurum melius qua- draret) et deest aliquid,
 e. c. προσεδόκων Re num ἐσχηκέναι? Ι τἄλλ’ LPa edd 14 γάμους Pa sed
 μ’ in ras m2 
 16 ἁψάμενός PaMaClViBVa Ferr Ι ἐπὶ κηδείαν Va 18
 ἐντεῦθεν in marg Β | εἴχετο Mor 19 οἰωνοὺς MaVa sed in hoc οἱ in υἷ’
 corr | ὀνειρώττομεν Β 
 τοῦτο τῶν ἡμετέρων συμφορῶν τὸ προοίμιον. ὡς γὰρ οἴκοι
 μετὰ τῶν ἕδνων τοὐμὸν εἶχε θυγάτριον καὶ δε- σπότης ἦν τοῦ τῆς γυναικὸς
 σώματος, βουλεύεται βου- λὴν ἀνοσιωτάτην καὶ τοῦ κήδους ἀνάξιον. ὁρᾷ τὰ
 χρή- μάτα, λογίζεται τὴν ἀφαίρεσιν, συλλογίζεται τὸν νόμον
 ὑφ’ οὗ τὸ μηδὲν ἔχειν τὴν μοιχευομένην διώρισται. ἐντεῦθεν ἐπιβουλεύειν
 ἄρχεται τῇ γυναικί. καὶ τῆς ἐπιβουλῆς, ὦ Ζεῦ καὶ Ἤρα καὶ πάντες ἄλλοι δαί- μονές τε καὶ θεοὶ
 γαμήλιοι, ἐπὶ τὴν τῆς γυναικὸς ἀπάτην ὥρμησε καὶ τὸν μοιχὸν
 αὐτὸς σχηματισάμενος ἀγγελίας καὶ λόγους ὁ θεοῖς ἐχθρὸς προὔπεμψεν οἷς
 ἂν καὶ μοιχὸς ἀληθὴς χρήσαιτο καὶ δῶρα προὔτεινε καὶ ὑποσχέσεις
 προὐβάλλετο δι’ ὧν ἂν καὶ σωφρονοῦσα γυνὴ ῥᾳδίως ἂν εἰς ἀπάτην
 προήχθη.