φήσει δέ με καὶ τἄλλα ὁ πατὴρ φαιδρό-

 τερον γεγονέναι καὶ οὐκ ἀηδῆ συγγενέσθαι. νῦν μὲν

 14 Men. com. IV 332, 507 M (III 256, 1028 K) 

 2 ὅτε Laur 3 καὶ om Ι 1 παράσχοις Μο 4 ,,fort

μικρὸν ἐμοὶ χαριζόμενος" Re 5 μικρὰ Β | οἴκοθεν — 6 δου-

λεύων in marg Μα 2 6 καὶ ante μονονοὺ Μο 2 | πεφυκὼς ΜΙ

Mor 1 ἣν Μ | σοι inser Ma 2 om Οἶ’ 9 δῆτ’ Μο

11 πείθομαι H | πᾶν ὅσα καλὸν Μο πᾶν ὅσον καλῶν Ma sed

πάνθ’ ὅσα καλὰ suprascr m 2 σὸν καλόν Laurl | εἰ Mo 12 με

inser Ma 3 | χωρἷαν Η Ι οὐ — 14 οὐκ ἔπι in marg Ma 2 om Cl 

 13 οὐ δεῖ] οὐδὲ ΗΜο 14 λήδων scripsi auctore Re

λῄδιον Laurl λινἰδιον HMoMaClMB edd 16 σοι om Ι

17 τοι post ταῦτά HLaur, σοι Ι | οὐκ inser Ma 2 | βραδύν coni

Mor num βαρύν? 18 μοι om Μο | νόμον Ma sed οὑς supra

ον m2 19 φησὶ HMo | τἆλλα HMo 20 ἀειδῆ H 



 



γὰρ | ἐπιτιμᾷ πολλάκις· τί σκυθρωπάζεις, ὦ RIV 581 

τέκνον; τί τοῖς πενθοῦσιν ἔοικας; ἐγὼ δὲ τότε

μὲν ἔλεγον οὐδέν, νῦν δὲ φράσω· τὸν νόμον τοῦτον,

ὦ πάτερ, κατὰ τῶν μοιχῶν θεῖναι μὲν βουλόμενος,

ἀεὶ δὲ μέλλων ἐβαρυνόμην καὶ ὥσπερ ὠδίνων ἤλγουν 

τὴν καρδίαν· εἰ δὲ κυρωθείη τήμερον καὶ συγχωρήσαις

καὶ τοῦτο ὑπομείναις, ὄψει μειδιῶντα τὸν κατηφῆ, ὄψει

βλέποντα ἐλεύθερον τὸν κατεπτηχότα.