XXXIX. Φήμη ἦν συνεῖναι τὸν πατέρα τῇ τοῦ παιδὸς γυναικί. νόμον ἔθηκεν ὁ πατὴρ ἐξεῖναι τοὺς παῖδας ἀκρίτους ἀποκτιννύναι. τίθησι καὶ ὁ παῖς νόμον ἐξεῖναι τοὺς μοιχοὺς ἀκρίτους ἀποκτιννύναι. <Ἡ μελέτη>. επειδὴ τῆς τῶν νέων εὐκοσμίας πεφροντι- RIV 568 κεναὶ φησὶν ὁ πατὴρ διὰ τοῦ νόμου, δέξασθε καὶ παρ’ Cr = Codex Hierosolymitanus S. Cnicis 57 Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 ΜΟ = Monacensis gr. 113 Ma = Matritensis 4679 (= N-49) Cl = Bodleianus Misc. 208 olim Claromontanus Μ = Marcianus gr. 439 Laur = Laurentianus LVII 47 Ι = Hierosolymitanus S. Sepulcri 79 Β = Barberinus E 41 (Vatic. Barb. 220) 1 ἐσχηματισμένος κατ’ ἔμφασιν Ma rubr ἐν τούτῳ τῷ ῥηθέν τι (om Ma) λόγῳ παρατηρεῖν ἄξιον ὅπως ἀεὶ ἐσχηματισμένῳ τρό- πω ὁ υἱὸς τὸν πατέρα ὡς μοιχεύοντα τὴν αὐτοῦ διασύρει δια- σύρει τὴν αὐτοῦ Ma) γυναῖκα οὐκ ἐλυσιτέλει γὰρ εἰς τοὐμφανὲς τοῦτο ποιεῖν, ἀλλ’ ὧς ὁ τῆς τέχνης τύχης Ma) δίδωσι νόμος, ἐσχηματισμένως ἐσχηματισμένος Ma). καὶ τοῦτο δῆλον μὲν καὶ (inser Ma) ἐκ τῶν ἄλλων, ἤδη δὲ ἐκ τοῦ τελευταίου τοῦ καὶ φανέντος ποτὲ τοῦ μοιχοῦ τοῦ πατρὸς δεήσομαι βοηθεῖν (p. 316, 5) in marg Ma 3 et in fine declamationis M m ἐσχημα- τισμένον ὅλον τουτὶ τὸ πλάσμα Μο 6 ἀντ’ ιληπτικὴ ΜΜο ὅτι ἔξεστι νόμους γράφειν add Μο 1 Θεωρία. ante Φήμη edd delevi | Φήμη — 5 ἀποκτιννύναι om ΒΙ redintegr laur 2 | τις post φήμη MaCl 2 νόμον ἔθη- κεν ὁ πατὴρ scripsi ex HMoMaClLaur ἔθηκεν ὁ πατὴρ νόμον Μ edd 3 et 4 ἀκρίτους scripsi e ΗΜο ἀκρίτως MaClLaur Macar (cf. ad p. 297, 14) edd 4 ras 6 — 8 litt post παῖς Cl 6 Ἡ μελέτη scripsi e Μο om reliqui libri λόγος κατὰ μοιχῶν edd 7 πεφρόντικε ΗΜο ἐμοῦ νόμον μετριωτέρους δυνάμενον ἡμῖν καταστῆσαι τοὺς μοιχούς. δεῖ δὲ ὑμᾶς καὶ τοῦτον νομίσαι τίθεσθαι παρὰ τοῦ πατρός. ὁ γὰρ τά τε ἄλλα με πεπαιδευκὼς καὶ τὴν γνώμην οὕτω μοι παρασκευάσας ὥστ’ ἤδη καὶ νόμους ὑπὲρ γάμων ἐπιχειρεῖν εἰσφέρειν πῶς οὐκ ἂν εἰκότως αἴτιος εἶναι δοκοίη τῶν ὑπ’ ἐμοῦ τήμερον γιγνομένων; ὃ καὶ θαυμάσαι τις ἂν εἰ συναγωνί- ζεσθαι τῷ παιδὶ δέον καὶ τὸν νόμον ἐπαινεῖν καὶ RIV 569 συμπράττειν ὅπως ἔσται κύριος, | ὁ δ’ ὥσπερ ἀδι- κούμενος ἢ μὴ κοινωνήσων μοι τῆς δόξης ἐναντιωσό- μένος ἥκει καὶ ταῦτα πάντων τῶν ἐμῶν καὶ μικρῶν καὶ μεγάλων ὁμοίως μετεσχηκώς. πάλαι μὲν οὖν διενοούμην, ὦ ἄνδρες δικασταί, τουτονὶ θεῖναι τὸν νόμον, ἀφ’ οὗ τὴν γυναῖκα ταύτην ἢν ἔχομεν ὁ πατὴρ ἡμῖν εἰς τὴν οἰκίαν εἰσήγαγεν· ὁ δὲ πολλὰ δὴ πολλα- χοῦ βλάπτων τοὺς νεωτέρους ὄκνος πολύν τινά μοι χρόνον ἐν τῷ μέλλειν κατανάλωσεν. ὡς δὲ εἶδον τὸν πατέρα τῷ νόμῳ τοὺς μὲν δικαστὰς ἀκύρους τῶν παί- δῶν πεποιηκότα, τοῖς γονεῦσι δὲ τὴν ἐκείνων ἐπιτρἐ- ποντα σφαγήν, οὕτως ἤδη καὶ αὐτὸς παρεκλήθην εἰς μέσον ἐνεγκεῖν ἃ πάλαι βουλόμενος ἀνεβαλλόμην. ὅν 1 δυνάμενον ἡμῖν scripsi ex HMoMaCl δυνάμενον ὑμῖν Laur I ἡμῖν δυνάμενον ΜΒ edd 2 καὶ ante ὑμᾶς Μο | τοῦτο MoMaClLaur Re 3 με om MaClMLaurlB Mor 7 γε- γενημένων MaCl | ὃ in ὧ corr my | τίς ΗΜαΒ | συναγωνίσασθαι Ma 9 ὁ δ’ scripsi e Μο ὅ δ’ HMaClMLaurlB edd ὁ δὲ lacobs Lect 10 εἰ μὴ κοινωνήσων Β εἰ μὴ κοινωνήσοι μοι Μο Re qui adnot: ,,malim tamen εἰ μοι κοινωνήσει“ | ἐναντιωσάμενος Η 12 οὖν om | 13 διενοούμην post θεῖναι, non post οὖν inser Cl | ὦ ἄνδρες δικασταὶ τουτονὶ θεῖναι διε- νοούμην Ma 15 πολλαχοῦ δὴ MLaurlB Mor 16 νέους MaCl | πολλήν Οἴμ’ 17 μέλειν HMoCl 18 ἀκύρους Ma sed κυ in ras m 2 | τῶν παίδων πεποιηκότα scripsi ex HMoMa Cl πεποιηκότα τῶν παίδων MLaurlB edd 19 ἐπιτρέποντας Β 20 παρεκλήθην Ma sed v add m2 γὰρ καὶ μηδενὸς τοιούτου προεισενηνεγμένου νόμου δικαίως ἂν ὑπὲρ σωφροσύνης ἔθεσθε, τοῦτον ἡγούμην ὑμᾶς ἑτοιμότερον προσήσεσθαι διδόντα τοῖς γεγαμη- κόσι κατὰ τῶν μοιχῶν ἃ τοῖς γονεῦσι κατὰ τῶν παί- δων δεδώκατε. 4. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα πιστεύω τὸν νόμον εὖ ἔχειν δόξειν, φοβοῦμαι δὲ ἕν, ὦ ἄνδρες δικασταί, μόνον μὴ τὸ τὸν μὲν γράφοντα νέον τε εἶναι καὶ παῖδα, τὸν δὲ ἀντιλέγοντα πρεσβύτερόν τε καὶ πατέρα βλάβη γένηται τοῖς ὀρθῶς γεγραμμένοις. ἀλλ’ εἰ μὲν μὴ πολλοὺς μὲν ἤδη πρεσβυτέρους ἐωράκειτε τὰ τῶν νέων ἀμαρτάνον- τας, πολλοὺς δὲ νεωτέρους πολλῶν ἄμεινον πρεσβυτέ- ρων εὑρηκότας τὸ δέον, καλῶς ἂν ἐποιεῖσθε τὸν χρό- νον κριτήν· ἐπεὶ δὲ αἰ φύσεις ἰσχυρότεραι τοῦ τῶν ἐτῶν ἀριθμοῦ, τί θαυμαστὸν εἰ καὶ πατὴρ ἐκφέρεται 14 Pind. Ο1. V 24. Stat. silv. V 2, 13 1 τοσούτου Mor | παρεισενηνεγμένου Ma sed ρο supra αρ m2, Cl προσενηνεγμένου Laurl συνεισενηνεγμένου M sed ην inser y 2 δικαίως ἂν] δικιώσαντες lacobs Lect App Pors 328 | ἔθεσθαι MoMaCl sed in ἔθεσθε corr MoMa 2 ἔσεσθε Ι ἔσεσθαι Laur 3 καὶ ante ὑμᾶς Μ | ἡμᾶς Mor Ι προσί- εσθαι cum ras 1 litt post ι(1) I 6 τῆ μὲν οὖν ἄλλη sed in hoc οις supra ἦ et supra η | εὖ — 7 μόνον in marg Mo 2 7 δόξειν scripsi ex HMo 2 sed in hoc η supra ειν, B δόξαι MMaClLaurl edd | ἓν inser Ma 2 om Cl | Μ Cl sed ἡ corr m 3 8 τὸ scripsi ex ΗΜοΜa sed in hoc ὁ in ὢ corr, Cl sed ὁ ex ῶ corr m 3 Β τῶ Μ sed ῶ in ἑ corr γ, Laurl edd I δ’ Ma 9 γεγένηται Η γενήσεται Ι 10 γραφομένοις H MoLaur | μὲν(2) om Η 11 ἐωράκητε Η ἑωράκατε ΜΙΒ Mor | νόμων Μο 12 μὲν Mo sed δὲ suprascr m 2 14 ἐπεὶ scripsi ex HMoMaClI ἐπειδὴ MLaurB edd | αἱ φύσεις — 298, 1 βέλ- τιον praemissis verbis τῆς μελέτης ἐν ᾖ παῖς διὰ τὸ φήμην εἶναι συνεῖναι τῇ γυναικὶ τὸν πατέρα νόμον τίθησι τοὺς μοιχοὺς ἀκρί- τως ἀποκτειννύναι citat Macarius Chrysoc. fol 78 r 15 τί μαστὸν] ὅθεν οὐδὲ θαυμαστὸν Macar | καὶ πατὴρ] πατὴρ μὲν πολλάκις Macar τοῦ προσήκοντος καὶ παῖς λέγει τι βέλτιον; εἰ μὲν οὖν μὴ τὴν χείρω μοι δόξαν ὁ πατὴρ κατεσκευάκει RIV 570 διὰ τοῦ νόμου, τὸν ἐμὸν | τοῦτον εὐθὺς ἂν ἐπεχείρουν λυσιτελοῦντα δεικνύειν· ἐπεὶ δὲ εἰς ἐμέ τι- νες ἐβλέπετε τούτου νομοθετοῦντος καὶ τοιοῦτος ἐνίους, ὡς εἰκός, εἰσήρχετο λογισμός, ὅτι οὗτος μέντοι τὸν παῖδα πονηρὸν εἰς αὑτὸν εὑρηκὼς αὐτὸς ἐπιθυμεῖ κτεῖ- ναι καὶ τοῦτο ἐσπούδακεν, οὐ τοῖς ἄλλοις ἐπικουρῆσαι πατράσιν, ἀλλ’ αὑτῷ χαρίσασθαι μιαροῦ παιδὸς σφα- γῆν, φέρε ὑμῖν ἀπολογήσωμαι μάρτυρι τῷ πατρὶ χρώ- μένος. 6. Ἔπεμπές με, ὦ πάτερ, νέον ὄντα κομιδῆ παρὰ τοὺς διδασκάλους. ἐνταῦθα ἔλαβόν τινα αἰτίαν ὧν οἶ πολλοί; κατῄσχυνά σε τοῖς ἐμαυτοῦ πράγμασιν; οὐ δῆτα. μετὰ ταῦτα τῆς μητρὸς ἀποθανούσης, ἦς ζώσης οὐκ ἄν ποτε τοῦτον ἔθηκας τὸν νόμον, ἐκώλυε γὰρ ἄν, ἠπείχθην πρὸς γάμον; ἐμνήσθην σοι περὶ γυναι- κός, ὧς ἄν τις, ἀφέλκων ἐμαυτὸν τῆς μετὰ σοῦ διαί- της; οὐδὲ τοῦτο. ἀλλ’ ὁ μὲν ἐνάγων με πρὸς γάμον 15 cf. p. 313, 9 12 περικατάστασις. κατάστασις Μο 1 καὶ παῖς λέγει] λέγει δὲ παῖς Macar | τι λέγει MaCl | λἐ- γοι Μο | τί HB τὸ Macar om MI Mor 2 τὴν om MLaurl Β Mor 3 τοῦτον scripsi ex HMoMaClLaurB τοῦτο MI edd | ἂν om Μο 4 τινα ἐβλέπετο Η 5 ἐνίους om Η 7 ἐαυ- τὸν Ma et ex ἐμαυτὸν corr Οἶ’ αὐτὸν ΗΜο | κτείνειν MaCl 9 αὐτῶ ΗΜο 10 ἀπολογήσωμαι scripsi ἀπολογήσομαι libri edd 12 κομιδῆ ὄντα ΜΙ | παρὰ Μο sed περὶ suprascr m2 13 punctum post διδασκάλους posui e libris signum interrogationis edd 16 τέθεικας MaCl ἔθηκε Laurl 17 ἠπείχθην Laur sed πειχ in ras m 2 18 ἐφέλκων ΜοΙ | παρὰ Ι 19 ἀλλ’ om Laur Ι γυναικὸς ante ἐνάγων ΜΒ edd et inser Ma 3 delevi ut „recte abest a B(avar.)“ Re | ἐνάγων sed ἀ supra ἐ m2 οὗτος ἦν, 09 ἄνδρες δικασταί, καὶ λέγων· γυναικὸς ἡμῖν, ὦ παῖ, δεῖ, γυναικὸς ἥ τῶν τε ἔνδον ἐπι- μελήσεται καὶ τὴν ἐπὶ τῇ μητρί σου λύπην κατα- παύσει πληροῦσά μοι τἀκείνης καὶ καθιστᾶσά πως τὴν οἰκίαν εἰς τὴν προτέραν τάξιν. ἐγὼ δ’ ἀνερυθριῶν ἔλεγον ὅτι ταῦτα ἕξει μὲν οὕτως ὅπως ἂν αὐτὸς ἐθέλῃς, δεῖ δὲ ἴσως οὐχ οὕτω ταχέως γαμεῖν οὐδὲ πενθοῦντας ἔτι δεῖπνα παρασκευά- ζειν καὶ κρατῆρας ἱστάναι καὶ δαιτυμόνας συγ- καλεῖν καὶ ὑμέναιον ᾄδειν. ὁ δὲ ληρεῖν με ἔφη, δεῖν γὰρ ἤδη τὴν ἀντ’ ἐκείνης ἐσομένην εἰσελθεῖν.