XXXVIII. Φήμη ἦν συνεῖναι τὸν πλούσιον τῇ τοῦ πἐνη- τος γυναικί. ἔθηκεν ὁ πένης νόμον κελεύοντα τοὺς μοιχοὺς ἀκρίτους ἀποκτιννύναι. ἐγράψατο ὁ πλούσιος. εἷλε καὶ κρίνει αὐτὸν ὁ πένης μοι- χείας. Ἡ μελέτη. εἰ μὲν ἐβούλετο τὸν νόμον, ὦ δικασταί, RIV 652 γενέσθαι κύριον οὑτοσὶ τὸν ἔναγχος ὑπ’ ἐμοῦ περὶ Μ = Codex Marcianus gr. 439 La = Laurentianus LVII 44 Ma = Matritensis 4679, olim N-49 Cl = Bodieianus Misc. 208, olim Claromontanns Β = Barberinus II 41 nunc Vatic. Barb. 220 Va = Vaticanus gr. 82 5 στοχασμός MMa 2 Par 2511 7 ἐκ τοῦ ἀντιθέτου τὸ προ- οiμιον MMa 2 Wolf Par 2511 1 Προθεωρία. ante Φήμη Ferr, Θεωρία Mor Re delevi | Φήμη — 4 μοιχείας praemissis verbis ὅμοιον τούτοις τοῖς προ- οιμίοις καὶ παρὰ τῷ Λιβανίῳ ἐν ἐκείνῳ xco στοχαστικῷ ζητήματι citat lo. Doxapatri ad Hermog. περὶ εὑρέσεων I 1 Rhet. gr. III p. 69, 19 — 24 ed. Walz cod. Barocc. fol. 27 | τις post Φήμη Μο I ἦν Οἶ’ sed ἡ ex οὐ corr ’ 3 τὸν μοιχὸν Μ | ἀκρίτους scripsi e Doxap ἀκρίτως libri edd cf. p. 295, 3 et 4; 305,16; 306,3; 307, 4, et 14 | ἀποκτινύναι La 4 καὶ om ἁ inser Ma 3 | κρίνεται La 6 Ἡ μελέτη Ferr Πλουσίου κατηγορία Ma Mor Re om MLaClBVa 1 Εἰ — 266, 14 πεποίηνται prae- missis verbis ποιεῖ αὐτὸν ἐν προοιμίῳ ὁμολογοῦντα τὴν ἔχθραν καὶ λέγοντα citat Doxap 1. 1. | ἐβούλετο] οὖν μὴ κεκώλυκε La | ἄνδρες La et γρ in marg Mor cf. ad p. 207,11 | ὑπ’ ἐμοῦ περί τῖον μοιχῶν scripsi e LaMaClB Va περὶ τῶν μοιχῶν ὑπ’ ἐμοῦ Μ edd τῶν μοιχῶν τεθειμένον, οὐκ ἂν νῦν ὑμῖν ἠνωχλοῦμεν γραφόμενοι καὶ κατηγοροῦντες, ἀλλ’ ὑπῆρχεν ἂν τοῖς περὶ τὰς γυναῖκας ἀδικουμένοις αὑτοῖς βοηθεῖν· ἐπεὶ δὲ ὁ πλούσιος ἐκεῖνο κεκωλυκὼς τοῦτο ἀναγκάζει ποι- εἰν, δέομαι πάντων ὑμῶν ἐνθυμηθέντας ὡς εἰσὶ καὶ ὑμῖν γυναῖκες οὕτω ποιήσασθαι τὴν ἀκρόασιν καὶ μὴ ταὐ- τὸν παθεῖν τοῖς περὶ τοῦ νόμου δικάσασιν ἐκείνοις, ἐν οἷς ἐγὼ καὶ δικαιότατα καὶ πάσῃ συμφέροντα Γῇ πόλει λέξας τούτου καὶ τῆς τούτου δεινότητος καὶ παρασκευῆς ἀπῆλθον ἡττηθείς. ἐξ ὧν συνέβη τοῦτον RIV 553 μὲν φρονῆσαι μέγα, | τοὺς δὲ ἐψηφισμένους ὑπ’ ἐνίων ἀκοῦσαι κακῶς, ὡς ἄρα τὴν πρὸς τὸν πλούσιον χάριν περὶ πλείονος αὑτῶν τε καὶ γυναικῶν καὶ παί- δων πεποίηνται. ἔοικε δὲ οὐ παντάπασιν ἄχρηστόν μοι γεγονέναι τὸ περὶ τὸν νόμον ἐκεῖνον. εἰ γὰρ καὶ 10 βον προοίμιον Ma 2 14 βον προοίμιον M rubr 1 τεθειμένον La sed ο ex ω corr f | νῦν om La | ἡμῖν Μ | ἠνωχλοῦμεν Va sed ἡνωχλ in ras m 2 3 αὑτοῖς LaMaCl sed ‘ex’ corr La f Ma 2 Cl 3 αὐτοῖς BVa Doxap edd 4 δ’ La | τοῦτ’ La | ἀναγκάζει reposui e libris sed in ἀναγκάζεται corr Ma 2 quamquam ἀναγκάζει denvio suprascr m3, Doxap ἀναγκά- ζεται edd 5 ἐνθυμηθέντες Cl sed ες in ας corr m 3, Doxap | εἰσὶ καὶ scripsi e Doxap εἰσὶν libri edd 6 ποιήσασθαι La sed αι in ras s 7 παρὶ Va sed ρὶ in ras m 2 8 δικαιότατα scripsi e Doxap δικαιότερα libri edd | πάνυ Doxap 9 λέξας scripsi e Doxap λέγων libri edd 11 ἴσως post μὲν MaClBVa | φω- νῆσαι Ferr et γρ in marg Mor | δ’ La sed e δὲ corr p | ἐψη- φισμένους La sed ἑ inser p 13 περιπλεἰονος La | αὐτῶν La edd | παίδων καὶ γυναικῶν BVa 14 ἔοικε — 267, 13 λαβεῖν praemissis verbis ὅμοιον παρὰ τῷ Λιβανίῳ ἐν τῷ τοῦ πένητος ζητήματι τοῦ κρίνοντος τὸν πλούσιον μοιχείας, ὅτι φήμης οὔσης συνεῖναι τὸν πλούσιον τῇ αὐτοῦ γυναικὶ καὶ ἐπὶ τούτῳ — εἷλεν. ἐν τούτῳ γὰρ τὸν κατήγορον ὁ σοφιστὴς μελετῶν φαύλην ὑπόληψιν ἐμφαινομένην περὶ τὸν φεύγοντα ἐν προοιμίοις βεβαιοῖ λέγων· citat Doxapatr. l. l. ad 8—11 (cod Vat. 2228 210; Barocc. fol. 30) | δ’ La 15 καὶ om MCl inser Ma μὴ γενέσθαι κύριος ἠδυνήθη διὰ τὰς ἐν τοῖς ἀγῶσι τούτου φιλοτίμους ἁμίλλας, ἀλλ’ ἄμεινόν γε περὶ τῶν ἐμαυτοῦ μεγάλων κακῶν ἐδίδαξε, καὶ δέδωκεν οὐ μικρὰν ἀπόδειξιν εἰς τὴν νυνὶ ταύτην κατηγορίαν ἡ κατὰ τοῦ νόμου τότε παρὰ τούτου γεγενημένη. ὃς γὰρ μόνος ἐξ ἀπάντων τῶν πολιτῶν ἔδεισε μὴ γένηται τοῖς περὶ τὰς γυναῖκας ἀδικουμένοις ἡμῖν κατὰ τῶν ἀδικούντων ἐξουσία τοῦ φόνου, πῶς οὐ σαφῶς ὡμολόγησεν ἐμὲ μὲν εἰκότως τὰ τοιαῦτα νομοθετεῖν, αὑτῷ δὲ καὶ πε- πρᾶχθαί τι τοιοῦτον καὶ τολμᾶσθαι καὶ οὐδὲ λήξειν; 3. πολλῆς οὖν ἀργίας <ἂν> ἦν ἅμα καὶ δυστυχίας λοῦντος ἐφ’ ἑαυτὸν τοῦ μοιχοῦ τὸν γραψόμενον μήθ’ ὑπακοῦσαι μήτε δίκην τῆς παροινίας λαβεῖν, προσήκοι 13 ἀξίωσις τοῦ βου προοιμίου M rubr Ma2 1 ἠδυνήθην La sed ν(2) add p ἐδυνήθη MaCl Doxap 2 τούτου φιλοτίμους ἁμίλλας scripsi e MLaMa sed in hoc τού- του post ἁμίλλας repet m2, ClVa τούτου παρασκευὰς Doxap φιλοτίμους ἁμίλλας τούτου Β edd | ἀλλ’ om Doxap 8 μεγά- λων scripsi μέγα LaMaClVa sed in hoc eras, Doxap om Μ Β edd | κακὸν Doxap | ἐδίδαξε La sed ε(2) in ras f 4 ἣ La sed eras, Doxap 5 παρὰ τούτου κατὰ τοῦ νόμου τότε Ma ClB Va „aut delenda sunt verba παρὰ τούτου γεγενημένη aut sic leg. est: ἢ ἡ κατὰ τοῦ νόμου τότε παρὰ τούτου λεγομένη ἦν“ Re | γενομένη MaCl | μόνος ἐξ ἀπάντων τῶν πολιτῶν scripsi e MLa Doxap μόνος τῶν πολιτῶν πάντων MaClB Va ἐξ ἀπάντων μόνος τῶν πολιτῶν edd | παρὰ Cl sed περὶ suprascr ’’ 9 νουθετεῖν Ma sed γρ νομοθετεῖν in marg m 2, ClVa sed in hoc γρ νομοθετεῖν ὃ καὶ κάλλιον in marg m 2 | αὐτῷ libri Doxap edd πεπρᾶχθαι τί Ma 11 ἂν inserui om libri Doxap edd | ἅμα καὶ δυστυχίας ἦν Μ 12 ἑαυτοῦ LaCl | τοῦ μοιχοῦ om MaCl γραψόμενον Va sed ψ in ras m 2 γραψάμενον La 13 ὐπα- κούεσθαι Doxap | προσήκοι — 268,8 ποτέ praemissis verbis ὅμοιον τῷ παρόντι προοιμίῳ παρὰ τῷ Λιβανίῳ ἐν τῷ τοῦ πένητος ζητή- ματι — εἷλε citat Doxap. l. l. ad p. 75, — 20 ed Walz. (cod. Vatic. 2228 fol. 215 v; Barocc. fol. 40) | προσήκοι scripsi e Μ sed ο(2) ex ε corr y, MaCl sed in hoc ο ex ε corr προσήκει LaBVa Doxap edd δ’ ἂν καὶ ὑμᾶς ὀργισθῆναι καὶ δύο μιᾷ διαπράξασθαι ψήφῳ, δίκην τε ὑπὲρ ὧν ἐγὼ πέπονθα λαβεῖν καὶ τοῖς οὔπω ταὐτά μοι πεπονθόσι διατρῆσαι τοὺς γάμους. οἳ καὶ μᾶλλον ἐμοῦ κερδανοῦσιν ἀπὸ τῆς δίκης. τὰ μὲν γὰρ ἐμὰ κακά, κἂν μυριάκις οὗτος ἀποθάνῃ, με- νεῖ καὶ οὐδεὶς ἂν δικαστὴς οὐδὲν αὐτῶν λῦσαι δύναι- το, τοῖς δ’ οὔπω τούτου πεῖραν ἐν ταῖς ἑαυτῶν εἰλη- φόσι γυναιξὶν ὑπάρξει τὸ μηδὲ λαβεῖν ποτέ. εἰ μὲν οὖν ἐλάνθανε τὴν πόλιν τὰ τούτῳ πεπραγμένα καθ’ ἡμῶν, ἴσως ἂν ὑπ’ αἰσχύνης ἔκρυπτον σιωπῇ κακὸν ἀγνοούμενον· ἐπεὶ δὲ πολὺν ἤδη χρόνον λέγοντές τε καὶ ἀκούοντες περὶ τούτων οὐ πέπαυσθε, λόγον οὐδένα ἔχει κατοκνεῖν ἐμὲ μνησθῆναι πρὸς ὑμᾶς ὧν οὐδὲ τοὺς RIV 554 κομιδῆ | νέους ἀνηκόους εἷναι νομίζω. 5. Καὶ μάλιστα μὲν οἶμαι δώσειν τουτονὶ τιμωρίαν ὧν οὐ βούλεται σωφρονεῖν, εἰ μὴ δὴ τηλικοῦτός ἐστιν 8 τρίτον προοίμιον ἐξ ὑπολήψεως M rubr τρίτου προοιμίου Ma2 1 δὲ Doxap | ἂν om Doxap „lege αὖ“ Re cui oblocutus est lacobsius Lect 128 | ὑμᾶς Μ sed ας in ιν corr y 2 „fort. δίκην τ’ ἐμὲ ὐπὲρ“ Re cui oblocutus est lacobsius | τὴν Doxap | πέπονθα La sed γρ ἐπεπόνθειν in marg s 3 μοι ταῦτα in ταῦτά μοι corr Ma 3 | διατηρεῖσθαι Doxap 5 μένει libri et γρ in marg Mor corr Ferr 6 οὕτω Ma sed ἂν suprascr m 2 7 τούτοις Doxap | τούτου post πεῖραν repet Μ | αὐτῶν La Doxap 8 ὑπάρχει Va | μὴ δὲ MaB | εἰ — 11 ἀγνοούμενον praemisso titulo κατὰ μοιχοῦ citat Planudes floril. fol. 105 v 10 ἐπ’ La sed ὐπ’ suprascr s, Ferr | σιωπὴ La sed ras 1 litt post rj 11 ἐπεὶ La sed ras 1 litt ante π 12 παύεσθε Ma sed γρ πέπαυσθε suprascr m 2, Β 13 ἔχει scripsi e Μ εἶχε reliqui libri edd | ἐμὲ La sed ras 1 litt post ἑ om Β | μεμνῆ- σθαι La sed αἰ in ras s | μὴ δὲ La 14 κομιδὴ La sed in ras f κομιδῆ reliqui libri Mor Re | ἀνηκόους La sed ras 1 litt ante ἁ 16 εἰ μὴ δὴ scripsi auctore lacobsio Lect εἰ δ’ ἤδη libri edd sed ,,post δεδοικέναι μηδένα (269,3) deest aliquid. κολαστέος ἤδη, ἔνα μὴ τυραννίδι ἐπιθῆται, ἡ ἔοικεν ἐπιχειρήσειν vel simile quid“ Re ὥστε μόνῳ τῶν ἁπάντων αὐτῷ δεδόσθαι μοιχεύειν τε ἃς ἂν ἐθέλῃ καὶ μήτε κατήγορον μήτε ἔλεγχον δεδοι- κέναι μηδένα, ἀλλ’ οὖν οὐδὲ τοῦτό μοι μικρὸν τὸ περὶ τῶν ἐμαυτοῦ συμφορῶν ἐν ὑμῖν ὀδύρασθαι. φέ- ρει γάρ τινα παραμυθίαν τοῖς τὰ μέγιστα ἠδικημένοις τὸ περὶ αὑτῶν εἰπεῖν. 6. Πρότερον μὲν οὖν εὖ φρονεῖν ὑπελάμβανον τοὺς πένητας γαμεῖν αἱρουμένους, τὰ μὲν γὰρ παρ’ αὐτῆς ἕξειν τῆς γυναικὸς αὐτοὺς τά τε ἄλλα συμπο- νούσης καὶ τὰ ἀπὸ τῶν χειρῶν συνεισφερούσης, τὰ πλείω δὲ παρὰ τῶν παίδων εἰς ἀνδρός τε ἡλικίαν ἰόντων καὶ γηροτροφούντων· νῦν δέ μοι δοκοῦσιν οἱ μὴ φεύγοντες τῶν πενομένων τὸν γάμον παραφρονεῖν καὶ πολὺ πλέον τούτων οἱ τὰς καλὰς ἀγόμενοι γυναῖ- κας, οὐ γὰρ αὑτοῖς ἄγονται μᾶλλον ἢ τοῖς διαφθεῖραι δυναμένοις. ὁποῖόν τι καὶ περὶ ἐμὲ γεγένηται. τῆς 12 cf. ad t. VI 90, 7 15 Poet. anon. apud Plut. an seni sit ger. resp. p. 789 a. Com. gr. IV 673, 300 Μ (III 451, 225 K) 1 πάντων MMaClVa | δεδόσθαι La sed αι in ras n | τε inserui e ClVa τὲ MLaMa om Β edd 2 ἂν om MaCl | ἐθέλει MaCl Ferr | κατηγόρων La sed ὄρων ex ὀρῶν corr p | μήτ’ La edd | ἐλέγχων La 4 ὀδύρασθαι scripsi e MMaCl ὀδύρεσθαι LaBVa edd | φέρει — 6 εἰπεῖν citant Planudes l. l. et auctor florilegii Neapolitani fol. 285 r et praemissis verbis τῆς μελέτης ἐν ᾗ πτωχὸς πλούσιον κρίνει μοιχείας μοιχείᾳ cod.) Macarius Chrysocephalus fol. 77 v 5 γάρ om Macar | παρα- μυθίαν La sed ι in ras s | τοῖς om Neapol 6 αὑτῶν scripsi e La sed corr s, MaB Va αὐτῶν Μοί Plan Neap Macar edd 7 εὖ La sed ~ corr 5 9 αὐτοὺς om MaCl | τὰ ἄλλα τὲ LaMaCl | τὲ post ἄλλα eras Va 11 παρὰ La sed ἀρὰ in ras f περὶ Μ | τε om M 12 ἰόντων reposui e libris ἡκόν- τῶν edd 13 τὸν om Cl 14 καὶ πολὺ πλέον reposui e libris πολὺ δὲ πλέον edd | οἱ — 16 δυναμένοις citat auctor florilegii Neapolitani l. l. οἱ] οἱ πένητες Neap. 15 γὰρ om Neap | αὐτοῖς MLa sed in hoc ’in’ corr f, MaClVa 16 βουλομέ- νοις BVa | τι e τε corr Cl3 γάρ μοι γυναικὸς μετεχούσης ὥρας, ὦ δικασταί, καὶ κατὰ τοῦτο ἐπαινουμένης ἐξιούσης τε πολλάκις ἔνδοθεν κατὰ τὴν ἀεὶ συμβαίνουσαν ἀνάγκην, οἷα δὴ τὰ τῶν ἐν πενίᾳ γυναικῶν αἱ τὰ τῶν θεραπαινῶν ἐπιεικῶς αὑταῖς διακονοῦσι, ταύτην οὖν οὗτος ἰδὼν τὸ μὲν πρῶτον, ὡς εἰκός, ἐθαύμασεν, εἶτα προσεῖπεν, εἶτα προσπέμπων λόγους τε ἐρωτικοὺς καὶ χρήματα καὶ ἐλ- πίδας πολὺν χρόνον, ὡς ὕστερον ᾐσθόμην, οὐ πείθων τελευταῖον ἔπεισεν. ἡ δὲ ἐμοῦ μὲν ὑπερεώρα καὶ παρ- ὄντος ἐδυσχέραινε καὶ ἐξιόντος ἔχαιρε δήλη τε ἦν ὅλως πρὸς ἕτερον ὁρῶσα. τῆς τοίνυν ἐμῆς οὗτος ἀπολαύων γυναικὸς εἰσιών τε παρ’ αὐτήν, ὁπότ’ ἀσφα- RIV 555 λἐς, ἄγων τε ὅποι βούλοιτο καταδεδουλωμένος | τὴν ψυχὴν τῆς ἀθλίας καὶ πρὸς ἅπαν ἔχων ὑπακού- οὖσαν τῇ συνεχείᾳ τῆς ὕβρεως καὶ μέθης οὐκ εἶχε λανθάνειν. καὶ ἦν ἡ πόλις μεστὴ τούτου τοῦ λόγου. κἀν τοῖς κουρείοις κἀν τοῖς μυροπωλίοις κἀπὶ τῆς ἀγορᾶς κἀν ταῖς οἰκίαις πολὺ τοῦτο ἦν· μοιχεία τολ- μᾶται κατὰ τὴν πόλιν, ἔστι δὲ ὁ μὲν τολμῶν ὁ πλούσιος, τοῦτον τὸν θαυμαστὸν λέγοντες, ὁ δ’ ἀποστερούμενος τῆς γυναικὸς ὁ πένης, τοὐμὸν 2 Xen. oec. 9,5 7 cf. Ps. Lib. t. IV 589, 13 R. Sopat. rhet. gr. VIII 229, 18 ed. Walz. Thuc. VIII 47 17 Lys. or. XXIV § 20 1 προδιήγησις Ma 2 1 μου La I ἄνδρες La 3 οἶον Ferr et γρ in marg Mor 4 θεραπαινῶν La 5 ἑαυταῖς La αὐταῖς Va αὐταὶ Cobet Coll 296 num αὑταῖς αὐταὶ? | οὖν om MaBVa | τομενπρῶτον Β 7 προπέμπων MLa Ferr Mor 9 τελευτῶν La | παρόντα La 12 περὶ Va | ὁπότε Μ edd 13 αὐτὴν post τε Ma | ὅπη MaCl 14 ἅπαντ’ La 15 μεθ’ ἦς Im 16 μετὰ MaCl 17 μυροπωλίοις scripsi e La μυροπωλείοις reliqui libri edd cf. ad t. IV 11,9 19 ὁ(2) om La 21 ἀφαιρούμενος Ma sed γρ ἀποστερούμενος suprascr m 2, ClBVa | τῆς om MMaCl ὄνομα προστιθέντες.