XXXVIII. Φήμη ἦν συνεῖναι τὸν πλούσιον τῇ τοῦ πἐνη-

τος γυναικί. ἔθηκεν ὁ πένης νόμον κελεύοντα

τοὺς μοιχοὺς ἀκρίτους ἀποκτιννύναι. ἐγράψατο

ὁ πλούσιος. εἷλε καὶ κρίνει αὐτὸν ὁ πένης μοι-

χείας. Ἡ μελέτη. εἰ μὲν ἐβούλετο τὸν νόμον, ὦ δικασταί, RIV 652 

γενέσθαι κύριον οὑτοσὶ τὸν ἔναγχος ὑπ’ ἐμοῦ περὶ

 Μ = Codex Marcianus gr. 439 

 La = Laurentianus LVII 44 

 Ma = Matritensis 4679, olim N-49 

 Cl = Bodieianus Misc. 208, olim Claromontanns 

 Β = Barberinus II 41 nunc Vatic. Barb. 220 

 Va = Vaticanus gr. 82 

 5 στοχασμός MMa 2 Par 2511 7 ἐκ τοῦ ἀντιθέτου τὸ προ-

οiμιον MMa 2 Wolf Par 2511 

 1 Προθεωρία. ante Φήμη Ferr, Θεωρία Mor Re delevi |

Φήμη — 4 μοιχείας praemissis verbis ὅμοιον τούτοις τοῖς προ-

οιμίοις καὶ παρὰ τῷ Λιβανίῳ ἐν ἐκείνῳ xco στοχαστικῷ ζητήματι

citat lo. Doxapatri ad Hermog. περὶ εὑρέσεων I 1 Rhet. gr. III

p. 69, 19 — 24 ed. Walz cod. Barocc. fol. 27 | τις post Φήμη Μο

I ἦν Οἶ’ sed ἡ ex οὐ corr ’ 3 τὸν μοιχὸν Μ | ἀκρίτους scripsi

e Doxap ἀκρίτως libri edd cf. p. 295, 3 et 4; 305,16; 306,3;

307, 4, et 14 | ἀποκτινύναι La 4 καὶ om ἁ inser Ma 3 |

κρίνεται La 6 Ἡ μελέτη Ferr Πλουσίου κατηγορία Ma

Mor Re om MLaClBVa 1 Εἰ — 266, 14 πεποίηνται prae-

missis verbis ποιεῖ αὐτὸν ἐν προοιμίῳ ὁμολογοῦντα τὴν ἔχθραν

καὶ λέγοντα citat Doxap 1. 1. | ἐβούλετο] οὖν μὴ κεκώλυκε La |

ἄνδρες La et γρ in marg Mor cf. ad p. 207,11 | ὑπ’ ἐμοῦ περί τῖον

μοιχῶν scripsi e LaMaClB Va περὶ τῶν μοιχῶν ὑπ’ ἐμοῦ Μ edd 



 



τῶν μοιχῶν τεθειμένον, οὐκ ἂν νῦν ὑμῖν ἠνωχλοῦμεν

γραφόμενοι καὶ κατηγοροῦντες, ἀλλ’ ὑπῆρχεν ἂν τοῖς

περὶ τὰς γυναῖκας ἀδικουμένοις αὑτοῖς βοηθεῖν· ἐπεὶ

δὲ ὁ πλούσιος ἐκεῖνο κεκωλυκὼς τοῦτο ἀναγκάζει ποι-

 εἰν, δέομαι πάντων ὑμῶν ἐνθυμηθέντας ὡς εἰσὶ καὶ ὑμῖν

γυναῖκες οὕτω ποιήσασθαι τὴν ἀκρόασιν καὶ μὴ ταὐ-

τὸν παθεῖν τοῖς περὶ τοῦ νόμου δικάσασιν ἐκείνοις,

ἐν οἷς ἐγὼ καὶ δικαιότατα καὶ πάσῃ συμφέροντα Γῇ

πόλει λέξας τούτου καὶ τῆς τούτου δεινότητος καὶ

 παρασκευῆς ἀπῆλθον ἡττηθείς. ἐξ ὧν συνέβη τοῦτον

 RIV 553 μὲν φρονῆσαι μέγα, | τοὺς δὲ ἐψηφισμένους ὑπ’

ἐνίων ἀκοῦσαι κακῶς, ὡς ἄρα τὴν πρὸς τὸν πλούσιον

χάριν περὶ πλείονος αὑτῶν τε καὶ γυναικῶν καὶ παί-

δων πεποίηνται. ἔοικε δὲ οὐ παντάπασιν ἄχρηστόν

 μοι γεγονέναι τὸ περὶ τὸν νόμον ἐκεῖνον. εἰ γὰρ καὶ

 10 βον προοίμιον Ma 2 14 βον προοίμιον M rubr 

 1 τεθειμένον La sed ο ex ω corr f | νῦν om La | ἡμῖν Μ

| ἠνωχλοῦμεν Va sed ἡνωχλ in ras m 2 3 αὑτοῖς LaMaCl

sed ‘ex’ corr La f Ma 2 Cl 3 αὐτοῖς BVa Doxap edd 4 δ’ La

| τοῦτ’ La | ἀναγκάζει reposui e libris sed in ἀναγκάζεται corr

Ma 2 quamquam ἀναγκάζει denvio suprascr m3, Doxap ἀναγκά-

ζεται edd 5 ἐνθυμηθέντες Cl sed ες in ας corr m 3, Doxap | εἰσὶ

καὶ scripsi e Doxap εἰσὶν libri edd 6 ποιήσασθαι La sed αι

in ras s 7 παρὶ Va sed ρὶ in ras m 2 8 δικαιότατα scripsi

e Doxap δικαιότερα libri edd | πάνυ Doxap 9 λέξας scripsi

e Doxap λέγων libri edd 11 ἴσως post μὲν MaClBVa | φω-

νῆσαι Ferr et γρ in marg Mor | δ’ La sed e δὲ corr p | ἐψη-

φισμένους La sed ἑ inser p 13 περιπλεἰονος La | αὐτῶν La

edd | παίδων καὶ γυναικῶν BVa 14 ἔοικε — 267, 13 λαβεῖν

praemissis verbis ὅμοιον παρὰ τῷ Λιβανίῳ ἐν τῷ τοῦ

πένητος ζητήματι τοῦ κρίνοντος τὸν πλούσιον μοιχείας, ὅτι φήμης

οὔσης συνεῖναι τὸν πλούσιον τῇ αὐτοῦ γυναικὶ καὶ ἐπὶ τούτῳ —

εἷλεν. ἐν τούτῳ γὰρ τὸν κατήγορον ὁ σοφιστὴς μελετῶν φαύλην

ὑπόληψιν ἐμφαινομένην περὶ τὸν φεύγοντα ἐν προοιμίοις βεβαιοῖ

λέγων· citat Doxapatr. l. l. ad 8—11 (cod Vat. 2228

210; Barocc. fol. 30) | δ’ La 15 καὶ om MCl inser Ma 



 



μὴ γενέσθαι κύριος ἠδυνήθη διὰ τὰς ἐν τοῖς ἀγῶσι

τούτου φιλοτίμους ἁμίλλας, ἀλλ’ ἄμεινόν γε περὶ τῶν

ἐμαυτοῦ μεγάλων κακῶν ἐδίδαξε, καὶ δέδωκεν οὐ μικρὰν

ἀπόδειξιν εἰς τὴν νυνὶ ταύτην κατηγορίαν ἡ κατὰ τοῦ

νόμου τότε παρὰ τούτου γεγενημένη. ὃς γὰρ μόνος ἐξ 

ἀπάντων τῶν πολιτῶν ἔδεισε μὴ γένηται τοῖς περὶ τὰς

γυναῖκας ἀδικουμένοις ἡμῖν κατὰ τῶν ἀδικούντων

ἐξουσία τοῦ φόνου, πῶς οὐ σαφῶς ὡμολόγησεν ἐμὲ

μὲν εἰκότως τὰ τοιαῦτα νομοθετεῖν, αὑτῷ δὲ καὶ πε-

πρᾶχθαί τι τοιοῦτον καὶ τολμᾶσθαι καὶ οὐδὲ λήξειν; 3. πολλῆς οὖν ἀργίας <ἂν> ἦν ἅμα καὶ δυστυχίας

λοῦντος ἐφ’ ἑαυτὸν τοῦ μοιχοῦ τὸν γραψόμενον μήθ’

ὑπακοῦσαι μήτε δίκην τῆς παροινίας λαβεῖν, προσήκοι

 13 ἀξίωσις τοῦ βου προοιμίου M rubr Ma2 

 1 ἠδυνήθην La sed ν(2) add p ἐδυνήθη MaCl Doxap

2 τούτου φιλοτίμους ἁμίλλας scripsi e MLaMa sed in hoc τού-

του post ἁμίλλας repet m2, ClVa τούτου παρασκευὰς Doxap

φιλοτίμους ἁμίλλας τούτου Β edd | ἀλλ’ om Doxap 8 μεγά-

λων scripsi μέγα LaMaClVa sed in hoc eras, Doxap om Μ

Β edd | κακὸν Doxap | ἐδίδαξε La sed ε(2) in ras f 4 ἣ La

sed eras, Doxap 5 παρὰ τούτου κατὰ τοῦ νόμου τότε Ma

ClB Va „aut delenda sunt verba παρὰ τούτου γεγενημένη aut

sic leg. est: ἢ ἡ κατὰ τοῦ νόμου τότε παρὰ τούτου λεγομένη ἦν“

Re | γενομένη MaCl | μόνος ἐξ ἀπάντων τῶν πολιτῶν scripsi e

MLa Doxap μόνος τῶν πολιτῶν πάντων MaClB Va ἐξ ἀπάντων

μόνος τῶν πολιτῶν edd | παρὰ Cl sed περὶ suprascr ’’

9 νουθετεῖν Ma sed γρ νομοθετεῖν in marg m 2, ClVa sed in hoc

γρ νομοθετεῖν ὃ καὶ κάλλιον in marg m 2 | αὐτῷ libri Doxap edd

πεπρᾶχθαι τί Ma 11 ἂν inserui om libri Doxap edd | ἅμα

καὶ δυστυχίας ἦν Μ 12 ἑαυτοῦ LaCl | τοῦ μοιχοῦ om MaCl

γραψόμενον Va sed ψ in ras m 2 γραψάμενον La 13 ὐπα-

κούεσθαι Doxap | προσήκοι — 268,8 ποτέ praemissis verbis ὅμοιον

τῷ παρόντι προοιμίῳ παρὰ τῷ Λιβανίῳ ἐν τῷ τοῦ πένητος ζητή-

ματι — εἷλε citat Doxap. l. l. ad p. 75, — 20 ed Walz. (cod.

Vatic. 2228 fol. 215 v; Barocc. fol. 40) | προσήκοι scripsi e Μ

sed ο(2) ex ε corr y, MaCl sed in hoc ο ex ε corr προσήκει

LaBVa Doxap edd 



 



δ’ ἂν καὶ ὑμᾶς ὀργισθῆναι καὶ δύο μιᾷ διαπράξασθαι

ψήφῳ, δίκην τε ὑπὲρ ὧν ἐγὼ πέπονθα λαβεῖν καὶ τοῖς

οὔπω ταὐτά μοι πεπονθόσι διατρῆσαι τοὺς γάμους.

οἳ καὶ μᾶλλον ἐμοῦ κερδανοῦσιν ἀπὸ τῆς δίκης. τὰ

 μὲν γὰρ ἐμὰ κακά, κἂν μυριάκις οὗτος ἀποθάνῃ, με-

νεῖ καὶ οὐδεὶς ἂν δικαστὴς οὐδὲν αὐτῶν λῦσαι δύναι-

το, τοῖς δ’ οὔπω τούτου πεῖραν ἐν ταῖς ἑαυτῶν εἰλη-

φόσι γυναιξὶν ὑπάρξει τὸ μηδὲ λαβεῖν ποτέ.