τί δὲ οἱ τὸν δῆμον ἀγαπῶντες πράττουσιν ἄνθρω- 

ποι κινδύνων ἐλπιζομένων μεγάλων; οὐ συμμάχους

ἀγείρουσιν; οὐ παρακαλοῦσι τοὺς ἀμελεῖς; οὐ πάντας

παντὶ πολεμεῖν παρασκευάζουσι σθένει; ἐγὼ μὲν

ἐμῆς ταῦτα τῆς κοινῆς χάριν ᾔτησα χρείας καὶ τῆς

καὶ ὁ δῆμος ἀπήλαυσεν εὐνοίας συμμάχους ἀγαθοὺς 

ἐπὶ τῆς ἀνάγκης τοὺς ἀφεθέντας εὑρών, σὺ δὲ μίαν

πᾶσι παρέχεις προαίρεσιν καὶ μόνος ἑκὼν ἀγνοεῖς ὡς

οἱ μὲν τυραννεῖν ἐπιχειροῦντες τοιούτων δέονται συμ-

μάχων, οὐ μὴν οἱ διὰ τὴν χρείαν τοιούτους τι δήμῳ

περιποιοῦντες συμμάχους τυραννίδος ἐρῶσιν, ἀλλὰ καὶ 

φιλανθρωπίας χάριν καὶ σωτηρίας ἕνεκα τοῦ δήμου

ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα φιλοπόλιδες πράττουσιν ἄνθρω-

ποι.