31. Ἀλλ’, (6 βέλτιστε καὶ στήσας ἀπ’ ἐμοῦ τρό- παιον, ἀναστὰς ἐνταῦθά μοι
 πάντων ἀκουόντων ὁμο- λόγησον ἦ μὴν ἐμοῦ πιόντος τὸ κώνειον εὐθὺς οἴσειν
 τὰς τροφάς. δέδοικα γάρ, ὦ βουλή, δέδοικα μὴ ἐμοῦ κειμένου
 ζυγομαχῇ πρὸς ὑμᾶς οὗτος ὡς οὐδὲν ὀφείλων τῇ πόλει· οὐ γὰρ αἰτήσας
 τυχεῖν. ἀλλὰ μή, πρὸς θεῶν, ὦ πλούσιε, μὴ ζητήσης διαδύσεις μηδὲ ἐκτείνῃς τὸ κακὸν
 πρῶτον μὲν ἐνθυμούμενος ὧς, εἰ καὶ σφόδρα τὸν δῆμον ἐμίσεις,
 ἱκανήν σοι δέδωκε δίκην, ἔπειτα ὁπόσον ἐξουσίας <οἴσει> σοι τὸ μηκέτι
 τῆς ἐμῆς ειν φωνῆς τὴν πόλιν. ἐρεῖς ὅ τι ἐθέλεις, γράψεις ὅ τι βούλει.
 θήσεις νόμους ἀρέσκοντας. τῶν νῦν ἐμὲ καὶ τἀμὰ μιμουμένων ἐρημίαν θεάσῃ
 πολλήν. μεγάλους ὄψει τοὺς σαυτοῦ κόλακας, τοὺς δὲ πένητας
 μικρούς, καὶ τοὺς μὲν ἀγορεύοντας, τοὺς δὲ ἐγκεκαλυμμένους. 33. ἆρ’ οὐκ ἄν, εἰ καὶ σὸς ἦν πᾶς ὁ πανταχοῦ καὶ 2 cf.
 p. 15, 9 sq. 
 1 ᾔτησε Μ | ὁρᾷ γὰρ scripsi ἐώρα CrHVBVa θεάσεται Μ
 edd 2 τὸν ἑαυτοῦ om Va | ζητοίη ἂν Β 4 ὄμοσον Cobet Misc 166 at cf.
 excerpt. Darmstad. (cf. t. II p. 118) fol 318 r ὁμολογῶ τὸ ὑπισχνοῦμαι
 ὡς παρὰ λιβανiῳ· 5 ἡμῖν HVB Va Mor om Μ scriptura in Cr incerta correxit
 Re | πίνοντος Μ 7 ζυγομαχεῖ Va ξυρομαχῆ Mor 9 ὦ om Β | ζητήσεις Μ
 διαλύσεις CrHVBVa | μὴ δὲ ΗΒΜ 10 εἰς ante τὸ V | ὡσεὶ Η 11 δέδωκεν edd
 12 ὁπόσου ἀξιώσεις lacobs Lect | οἴσει inserui auctore Re om libri edd
 13 ὅτι (1 et 2) HBVa | θέ- λεις BVa 15 τἀμὰ scripsi ex HVB cum lacobsio
 Ach T 590 τὰ ἐμὰ MVa edd scriptura in Cr incerta 16 τοὺς δὲ πἐ- νητας
 μικρούς post ἐγκεκαλυμμένους BMVa Mor 18 οὐκ ἄν] οὖν BVa | πᾶς Va sed ς
 e ν corr m2 
 παρὰ πᾶσι σῖτ’ ὃς, ἐλείπετ’ ἂν τῶν τοσούτων ἀγαθῶν; εἰ γάρ τις
 ὑπισχνεῖτό σοι δείξειν ἐμὲ τοιαῦτα αἰτοῦν- τα ἐν τῷ βουλευτηρίῳ, οὐκ ἂν
 ἡδέως ἐπὶ τούτοις καὶ RIV 239 πάσης ἀπέστης τῷ
 | δήμῳ τῆς οὐσίας; μὴ τοίνυν ζητήσῃς ὅπως τούτους ἀποστερήσεις τῆς ἀμοι- βῆς μηδ’
 αὖ δύο ἢ τρεῖς ἡμέρας μεταδοὺς τῶν ὄντων εἶτ’ αὖθις εἰς τὰ αὐτὰ φέρων
 ἐμβάλῃς τὴν πόλιν, ἀλλ’ ἴως ἂν ὑπάρξῃ θερίζειν, τρέφε λογιζόμενος πρὸς αὑτὸν
 ὅτι, εἰ καὶ στῖφος ἔστι σοι μέγα τὸ μὲν κολάκων, τὸ δ’ οἰκετῶν,
 οὔπω ταῦτα δυνατώτερα δήμου πεινῶντος, ᾧ δικαίως ἂν εἰδείης χάριν ὅτι καὶ
 πόδας καὶ χεῖρας ἔχοντες κάθηνται ἀκροώμενοι λόγων. ταῦτ’, εἰ καὶ δυσμενὴς ἄνθρωπος, ἀλλὰ πολλῷ σοι λυσιτελέστερα παραινεῖ τῶν
 παρὰ τῶν συμποτῶν εἰωθότων λέγεσθαι. δέχου δὲ καὶ συμβουλὴν
 ἑτέραν οὐδὲν ταύτης ἀτιμο- τέραν. ἡ τυραννίς, ὦ πλούσιε, πρὶν μὲν κτηθῆναι
 μέγιστον εἶναι δοκεῖ τοῖς ἐπιθυμοῦσιν ἀγαθόν, κτηθεῖ- σα δὲ πικρὸν εὐθὺς τῷ
 κατειργασμένῳ δείκνυται ὧν γὰρ ἂν αὐτὸς ἑτέρους δράσῃ κακῶς φοβεῖται μὴ πάθῃ
 πολλῷ χαλεπώτερα. τὸν φόβον δὲ αὐτὸς ὁμολογεῖ τῇ παρὰ τῶν
 δορυφορούντων φρουρᾷ.