24. Τοῦ καιροῦ ταῦτα, νὴ Δία. τοῦ αὐτοῦ τοίνυν ἴστω καιροῦ καὶ τὸ ἐμὲ
 τεθνάναι. εἰ γὰρ ὁ λιμὸς μὴ λιμός ἐστι μόνον, ἀλλ’ ἔχει τι καὶ τυραννίδος,
 αὐτὸς ὁ καιρός μου κατ’ καταψηφίζεται θάνατον. ἢ βούλεσθε πά- λιν ἐφ’
 ἑτέρας | ἀκαιρίας, ἄδηλον δὲ οἶμαι τὸ RIV 235 
 μέλλον καὶ πάντα χρὴ προσδοκᾶν ἄνθρωπον, λόγους τοῖς νῦν
 ὁμοίους ἀκοῦσαι παρὰ τοῦ πλουσίου; οἷον εἰ πολεμίων ἐπιόντων ὑμεῖς τοῦτον
 οὐκ οἴεσθε χρημάτων μὲν πρὸς ὑμᾶς μεμνήσεσθαι, τὸν πένητα δὲ αἰτήσειν; τί
 δέ; ὅπλων δεομένων οὐ τὰ μὲν δώσειν, τὸν πένητα δὲ αἰτήσειν;
 κοῦφον οὖν ὑμῖν, πρὸς Δῖός, πολλὰ τοι- αῦτα ἀκούειν, ἐμοὶ δὲ καλὸν τὸ παρὰ
 ἀνδρὸς δυνατοῦ δι’ ἐμὲ πολεμεῖσθαι τὴν πόλιν ἀφορήτως; ὧν ὑμῖν τε καὶ ἐμοὶ
 ἀπαλλαγὴν οἴσει τὸ κώνειον. 10 Dem. Rhod. lib. p. 196,23 1 ἀντιστάντων Β | ποῦ libri edd 2 μὴ δὲ HBMVa | γὰρ om Β 3
 εἱλικρινοῦς ΒΜ 5 πόλει HV | τοῦ νόμου scripsi e CrHVBVa τῶν νόμων Μ edd 8 τί
 HBVa 10 εἷναι MVa Mor 11 δεῖ Β 12 ὁμοίως Va | περὶ Va 13 τοῦτον οὐκ scripsi
 δὲ CrHVBVa μὲν Μ edd sed „οἱονεὶ πολεμίων ἐπιόντων ὑμεῖς μὲν (sc. βούλεσθε
 quod e praemissis tacite repetendum est) δεῖσθαι χρημάτων, τοῦτον δὲ
 χρημάτων μὲν πρὸς ὑμᾶς μεμνῆσθαι, τὸν πένητα δὲ αἰτήσειν“ coni Re 14 μὲν
 inserui e CrHVBVa om Μ edd | μεμνήσεσθαι scripsi μεμνῆσθαι libri edd | οὗτος
 post δὲ Μ edd delevi | αἰτήσειν — 16 δὲ om F I αἰτήσειν scripsi e CrHBVa
 αἰτήσει Μ edd 15 δεομένων scripsi e CrHBVa δεομένοις Μ edd | „malim οὗτος“
 Re | δώσειν et 16 αἰτήσειν scripsi e CrHVBVa δώσει et αἰτήσει Μ edd 17 περὶ
 Va 18 ὧν — 19 ἐμοὶ in lac 12 litt om Β 19 καὶ in marg inser Va 2 | τὴν ante
 ἀπαλλαγὴν inserendum coni Sintenis | τίσει CrHVBVa 25. Ἀλλὰ ζημία, φησί, τῇ πόλει χρήσιμον ἄνδρα ἀποθανεῖν. κἀνταῦθα μεμνήσονται
 λόγων καὶ πρεσβειῶν καὶ ψηφισμάτων ἐμῶν. ἐγὼ δὲ ἄχρηστος μὲν ὑμῖν οὐκ ἂν
 φαίην γεγονέναι, ψεύσομαι γὰρ καὶ ἐμὲ ἐξελέγξουσι πολλοὶ μὲν
 νόμοι, πολλαὶ δὲ γνῶμαι, πολλαὶ δὲ πρεσβεῖαι ὧν οὐδεμία τὴν ἐμὴν ἐπηνώρθωσε
 πενίαν, καίτοι γε βουλομένῳ ῥᾴδιον ἦν. ἀλλ’ εἰ καὶ τἄλλα μοι πάντα φιλοπόνως
 ὑπὲρ ὑμῶν πέπρακται καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι καὶ τῇ πόλει καὶ μελ- λούσας τε ἔτι καὶ συνισταμένας τὰς τούτου κακοτεχνίας RIV 236 καὶ κατεῖδον καὶ διεκώλυσα | πολλάκις,
 ἀλλ’ ἐξ- εῦρέ τι τοιοῦτον πρὸς ὃ μόνον οὐκ ἐνῆν μαχέσασθαι. τί γὰρ ἄν τις
 καὶ λέγων ἐπεῖχεν ἄνθρωπον ἀγορᾶς νόμῳ σῖτον ὠνούμενον; τί οὖν δεῖ ζῆν τὸν
 εἰωθότα κρατεῖν νενικημένον;