Φιλαργύρου παῖς τοῦ πατρὸς αὐτῷ κάμνοντος ηὔξατο τῷ Ἀσκληπιῷ τάλαντον
 δώσειν, εἰ ὁ πατὴρ τὴν νόσον διαφύγοι. ὑγιάνας ὁ πατὴρ ἀποκηρύττει τὸν
 παῖδα. Προθεωρία. οὔτε ὁ πατὴρ μισόπαις καὶ ὁ παῖς περὶ R IV 654 τὸν πατέρα χρηστός. ὁ γὰρ
 παῖς τοσοῦτον ὑπεραλγήσας τοῦ πατρὸς φαίνεται ὧς μήτε τῶν ὄντων
 φείσασθαι Cr = Codex palimpsestus Hierosolymitanus
 S. Crucis 57 
 Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 
 V = VaticanuB gr. 940 
 Μ = Marcianus gr. 439 
 Va = Vaticanus gr. 82 
 La = Laurentianus LVH 44 
 Β = Barberinus H 41 (Vatic. Barb. 220) 
 3 Thuc. H 49, 4 
 4 ἀντίστασις MVa 
 1 αὐτοῦ HVVaLaB Mor Re scriptura in Cr incerta |
 νο- σήσαντος Par 3019 2 δώσειν Mor sed γρ διαδώσειν in marg quod e
 perversa praepositionis δία ad φύγοι in margine positae relatione
 profectum videtur 3 αὐτοῦ post πατὴρ B | διαφύ- γοι scripsi ex
 HVLaB coll Thuc. 1. 1. ἀποφύγοι M ἐκφύγοι Va scriptura in Cr incerta
 φύγοι edd 4 ἀποκηρύσσει Va ἀποκηρύττεται La scriptura in Cr incerta
 5 H θεωρία HVVa scriptura in Cr incerta θεωρία La cf. t. V 199,3;
 228, 3; 370, 5; VI 443, 10 7 ὑπὲρ ἀλγήσας La 8 ὥστε H Mor Re 
 καὶ παντὶ τρόπῳ ἀνασώζειν πειρᾶσθαι τὸν κάμνοντα, ὁ δὲ
 πατὴρ οὐχ οὕτως ἀνόητος ὡς ἀποκηρύττειν ἐθέ- λειν δι’ ὃν τὸ ζῆν ἔχει.
 ἡ γὰρ τοῦ παιδὸς εἰς τὸν θεὸν ἐπαγγελία καὶ ἡ τοῦ ταλάντου φιλοτιμία
 τεκμή- ῥίον τῷ παιδὶ γίνεται τοῦ περὶ τὸν πατέρα πόθου. ὅθεν
 ὁ πατὴρ οὐ μετ’ ἀληθείας τὴν ἀποκήρυξιν ἀπερ- γάζεται. ἤδει γάρ, κἂν εἰ
 πάνυ φιλάργυρον αὐτὸν ὑπο- λάβοις, ὧς ἀνασώσει πάλιν περιὼν τὸ
 τάλαντον. τί οὖν αὐτῷ τὰ τῆς ἀποκηρύξεως βούλεται; ἐπανόρθωσίς ἐστι
 τοῦ παιδὸς εἰσύστερον καὶ ἔνα μὴ μεγάλας τὰς ἐπαγγελίας ποιῆται. τοῦτο
 γὰρ μάλιστα φιλαργύρων ἅπτεται καὶ λυπεῖν δοκεῖ. καὶ ἅμα εἰς τὸν ἑαυτοῦ
 RIV 655 τρόπον μεταθεῖναι | τὸν παῖδα
 βούλεται, ἐπεὶ καὶ οὗτος πατέρων νόμος ἄγειν πρὸς ἅπερ αὐτοὶ προῄρην-
 τᾶι τοὺς παῖδας. τραχύτερος δὲ διὰ τὸ ἦθος γίνεται.
 σκοπὸς δὲ αὐτῷ πρόδηλος ἐπανελθεῖν οἴκαδε τὸ τά- λαντον.