τί γάρ, ὦ πρὸς Δῖός, οὐκ ἐν τούτοις 

καὶ διὰ τούτων; οὐ ταῦτα καὶ πόλεις οἰκίζει καὶ βασι-

λείας ποιεῖ καὶ τρόπαιον ἐγείρει καὶ γάμους συνίστησι

καὶ φίλους ἐπισπᾶται καὶ νόσους ἀπαλλάττει; ταῦτα

τέχνας εὗρε, ταῦτ’ ἔπεισε τὴν θάλατταν πλεῖν καὶ

περὶ τὴν γῆν φιλοτεχνεῖν καὶ λόγους ἀσκεῖν καὶ στέρ- 

γειν γονεῖς. μετὰ τούτων καὶ τοὺς γνωρίμους ὠφελοῦ-

μεν καὶ τοὺς δυσμενεῖς λυποῦμεν καὶ νεὼς οἰκοδο-

μούμεθα καὶ ἀγάλματα δημιουργοῦμεν καὶ θυσίας θύο-

μεν καὶ κόσμον ἀναθημάτων ἀγείρομεν. ὁ ἀριστεὺς

 10 cf. ad t. V 51, 3 11 sq. Theophyl. Sim. ep. 10 p. 766,

7 sq. ed. Hercher. Chor. avar. § 84 p. 524, 31 14 cf. t. IV

979, 12 R 17 cf. t. IV 982, 1 R 

 2 χρυσίον, οὑτοσὶ scripsi ex HVCLaViClBVa χρυσόν· αὐ-

τὸς M edd | μέλλει Ἠοῖ μέλλοι M 3 καὶ in ras V 2 σὲ HC 

 6 ὧν V sed ὢν in ras m 2 οἷον HC | εἰ Mor sed οἱ corr

Not f. VII 3 b 7 οὐ inser Va 2 8 αὐτῶν LaVa | φεύγουσι

B 10 τίς B 11 βασιλείας scripsi e M βασιλεῖς HVCVi

sed in hoc ἔας suprascr m 2, Cl βασιλέας LaBVa Qdidi 12 τρό-

παιον Vi sed ἁ supra ὂν m 2 „malim τρόπαια“ Re 13 νόσων

B 14 ταῦτα MLaBVa edd | ἐποίησεν B | θάλασσαν CMVi

Va edd 15 τέχνας Vi sed λόγους in marg m 2, Cl 16 καὶ

ante μετὰ HVCCl 17 καὶ θυσίας θύομεν ante καὶ νεὼς Vi

καὶ νεὼς — 18 δημιουργοῦμεν om B | νεὼς Vi sed ἁ supra ἑ

et in marg βωμοὺς m 2 19 ἀγείρομεν scripsi ἄγομεν libri

edd sed „ἄγομεν haud satis placet. num significat fanis deorum

inferimus?“ a Re ἀγάλλομεν lacobs 



 



πλουτῶν σεμνότερος, ὁ στρατηγὸς πλουτῶν ἐντιμό-

τερος, ὁ πρεσβευτὴς ἐνδοξότερος. ὁ πλοῦτος καὶ ῥή-

τορα φρονιμώτερον ἔδειξε καὶ κατήγορον πιστὸν ἀπέ-

φηνε καὶ φεύγοντα ἐξῃτήσατο. διὰ τοῦτον πείθομαι

 RIV 638 τοὺς ποιητὰς ὑπὸ τῶν Μουσῶν | κατέχεσθαι, δι-

 ὅτι καὶ τὰ ἔπη καὶ τὰ μέλη τῶν εἰς τὸν πλοῦτον

ὕμνων ἐνέπλησαν τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν δόξαν ὥσπερ

ἐφόλκια δόντες αὐτῷ καὶ καλοῦντες εὐρυσθενῆ, καὶ

μάλα εἰκότως. ὃς γὰρ ἤδη καὶ ξένοις πολιτείαν ἔδωκε

 καὶ γένους αἰσχύνην ἔκρυψε καὶ κλέος ἀνωνύμοις

προσῆψε καὶ φρονήσεως δόξαν τοῖς ἀνοήτοις ἤνεγκε,

πῶς οὐ πάντα ἀπολέλοιπεν ἰσχύι; τοῦτον ἤδη τινὲς

καὶ συγγενείας προὔθεσαν, καὶ παρῆλθεν ὁ πλοῦτος

τὰ τῆς φύσεως ἀναγκαῖα. καὶ τί λέγω τοὺς ἀνθρώ-

 ποὺς; οἱ πάντων κρατοῦντες θεοὶ τὸ χρυσίον ἀγαπῶσι,

καὶ τῷ Διὶ τοὔδαφος ἐκεῖθεν. καὶ τέρπονται τοῖς

 5 Plat. lon. p. 536 A 7 cf. t. IV 710,7 R. Theogn. 699 sq. 

 8 cf. t. II 178, 21 | Pind. Pyth. V 1 c. schol. cf. t. IV 1127,

13 R. Dem. Ol. I p. 15,2. Nicol. soph. prog. 4,2 (Rhet. gr. I

p. 280, 29 Walz). Georg. prog. 4 ib. p. 556, 12 12 cf. t. IV

442, 7 15 II. δ, 3 16 II δ, 2 cf. t. IV 981, 7 R 

 9 ἤδη] ἀντὶ τοῦ ποτὲ Mm 

 1 πλούτῳ (1 et 2) aut διὰ πλοῦτον coni Re 2 πρεσβευτὴς

scripsi auctore Re πρεσβύτης MLaVi sed in hoc βεύ supra

βύ m 2, ClBVa edd πρέσβις HVC cf. t. IV 980, 11 R | ὁ πλοῦ-

τος scripsi οὗτος libri edd 3 ἀπέφηνε Vi sed ἑ supra ἁ m2 

 4 ἐξηγήσατο H I διὰ τοῦτον scripsi auctore Re διὰ τοῦτο

διατοῦτο HViClB) libri edd 5 διὸ Va 6 καὶ (1) om M |

ὅπλον Οἶ’ sed in εἰς πλοῦτον corr m 2 7 καὶ om M 8 εὐ-

ρυσθενῆ Vi sed εὐσθενῆ in marg m 2 εὐσθενῆ HCLaBVa et

γρ in marg Mor 10 γένν οὑς Va sed ουσ in ras 6 litt m2 

 12 οὐ in ras Cl 2 | ἀπολέλοιπε V sed λε in ras m 2 ἀπέλιπε

HC | τῆ ante ἰσχύι HVC | ἤδη δή V καὶ δή Cl 14 τοὺς

ἀνθρώπους Vi sed τοῖς ἀνθρώποις in marg m 2 16 τέρπονται

Vi sed τρέπονται in marg m2 



 



χαριστηρίοις κἂν ἐλλείπῃ, σφοδρότερον τῶν δανειζόν-

των εἰσπράττουσιν. ἀλλ’ ὁ γενναῖος οὗτος σεμνότερός

ἐστι τῶν θεῶν καὶ οὐκ οἶδεν ὅτι Δήμητρός ἐστι παι-

δίον ὁ Πλοῦτος, οὕτω δ’ ἔχει ταραχωδῶς ὥστε κατα-

γελᾷ μὲν τῆς ἐμῆς περὶ τὰ χρήματα σπουδῆς, δακρύει 5 

δέ, εἰ μὴ τῶν ἐμῶν κληρονομοίη. μαθέτω δὴ τῇ ψήφῳ

σωφρονεῖν ἐν ταῖς αἰτήσεσι. δότε μοι κατ’ ἐμαυτὸν

στένειν, ὦ δικασταί, δότε. τάχ’ ἂν γενοίμην ῥᾴων μὴ

τοῦτον ὀρῶν.

 Τίς οὖν ἔσται τῶν ἐμῶν κύριος ἀποθανόντος; 

ἐγὼ καὶ τότε. κελεύσω γὰρ συγκατορύττειν. καὶ πόθεν,

φησίν, ὁ ἀριστεὺς θρέψεται; πόθεν; ἀπὸ τοῦ θαλ-

λοῦ. βούλει λῦσαι τὸ μῖσος; ἀριστεύσας πάλιν αἴτησον

χρυσίον. 1 cf. p. 138,9 3 Hes. theog. 969. Themist. or. 30 p. 351 b 4 Dem. ep. 3 p. 1477, 7 1 ἐλλίπῃ VMVa edd 4 οὕτος HC οὕτως Va | ταραχω-

δῶς — 5 σπουδῆς in marg Va 2 6 κληρονομοίην V 7 ἐμαυ-

τοῦ HVCVi sed in hoc ἐμαυτὸν suprascr m 2 8 στένειν, ὦ

δικασταί scripsi ex HVCLa ViB στένειν ὦ ἄνδρες Cl ὦ ἄνδρες

στένειν MVa edd | τάχα H 10 ἔσται om MVa Mor ἐστι B |

τῶν ἐμῶν κύριος scripsi ex HVCLaViClB κύριος τῶν ἐμῶν M

Va Mor 11 δὲ ante καὶ B | τότε γὰρ κελεύσω ViCl | γὰρ om

HVCB 13 θαλοῦ ViCl | μύσος H | signum interrogationis

posui comma Πα punctum reliqui libri edd | ἀριστεῦσαι Va

sed in ἀριστεύσας corr m 2 | αἴτησον scripsi ex HVCLa αἴτησαι

MVi sed in hoc αἴτησον in marg, ὂν tamen in αἰ corr m 2, B

Va edd αἴτει Οἶ’ 14 χρυσὸν Vi sed χρυσίον in marg, Cl