XXXII. Φιλάργυρος ἐρασθεὶς ἑταίρας καὶ μισθὸν ἀπαι- τούμενος ἑαυτὸν προσαγγέλλει. RIV 827 εἰ μὴ καὶ ὑμεῖς ἀργύριον, ὦ βουλή, τοῦ κωνείου με πράξεσθε, ἥδιστ’ ἂν μηδὲν διδοὺς ἀποθά- νοιμι. οὕτω κακῶς πράττω νῦν ἐρασθεὶς γυναικὸς καλῆς μέν, νὴ τοὺς θεούς, καὶ ἐρᾶσθαι δικαίας, ἀντε- ρώσης δὲ οὐκ ἐμοῦ, ἀλλὰ τοὐμοῦ χρυσίου, οὗ λέληθα αὐτῆς πρεσβύτερόν τε καὶ σφοδρότερον ἔρωτα ἐρασθείς. 2. ὥρμησα μὲν οὖν πρὸ τῶν τῆς ἐρωμένης θυρῶν ἀν- ἀρτήσας ἐμαυτὸν ἀπαλλαγῆναι τοῦ βίου, καὶ γὰρ δὴ καὶ ἄλλους εἶδον ἐκεῖ τοῦτο ποιοῦντας πολλούς, λόγος δέ μέ τις ἐμπεσών, εἴτ’ ἀληθὴς εἴτε καὶ οὔ, διετάρα- ξεν, ὡς ἄρα τοὺς χωρὶς ὑμῶν διαχρήσασθαι σφᾶς βουλομένους εἶτα ληφθέντας χρήμασι πολλοῖς ζημιοῦσιν Cr = Codex Hierosolymitanus S. Cnicis 57 Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 V = Vaticanus gr. 940 Ma = Matritensis 4679 (N-49) Cl = Berolinensis gr. 196, olim Claromontanus Va = Vaticanus gr. 82 Β = Barberinus II 41 (Vatic. Barb. 220) 13 cf. t. IV 751, 2 R 1 ἀπαιτούμενος scripsi e VaB αἰτούμενος HVMaCl Re 4 μ’ εἰσπράξεσθε Β sed μ’ εἰς et ε(1) in ras m 2, Va πρά- ξασθ. MaCl I ἥδιστα Va 5 οὕτω — νῦν om Va Ι θεὶς γὰρ Va sed γὰρ inser m 2 6 ἀντερούσης Ma sed ω supra ου m 2 Cl sed ου in ω corr m 2 7 τοὐμοῦ scripsi ex HMaClVa τοῦ μοῦ VB Re 8 αὐτὴν Va et supra αὐτῆς B 2 Ι τε scripsi e Va γε HVMaCl Re om Β 12 με τίς Β | οὔ in ras 2 litt om Ma 13 ante ἄρα ras 2 litt Cl | ἄρα inser Β om Ma | σφὰς H 14 λειφθέντας Cl sed η supra ει m2 οἱ νόμοι. ἔν οὖν μὴ τοῦτο παθὼν τοῦ τε θανάτου διαμάρτοιμι καὶ χρήματα προσθεὶς ζῴην βίον θανάτου πολὺ χαλεπώτερον, τὸν μὲν ἐπιζήμιον ἐκεῖνον θάνατον ἀπολέλοιπα, παρ’ ὑμᾶς δὲ ἧκον, ὦ βουλή, οἷς δοῦ- ναι μὲν οὐκ ἔστι, λαβεῖν δὲ εἰ καὶ μηδὲν χρηστόν, ἀλλ’ οὖν λαβεῖν μηδὲν ζημιούμενον. ὧς μὲν οὖν οὐχ ἡδὺς ὁ βίος χρυσίου τε εὔφορος ὢν καὶ γυ- ναικὸς οὕτω καλῆς, οὔποτ’ ἂν ἀρνηθείην οὐδ’ ὧς οὐκ ἂν ἥδιστ’ ἐβίων, εἰ ἀμφοῖν τούτοιν ἐξῆν ἀπολαύειν μηδὲν ὧν κέκτημαι προιέμενον· εἰ δ’ ἀναγκαῖον ἢ τῷ τῆς ἑταίρας ἔρωτι χαριζόμενον προδιδόναι τι τῶν χρη- μάτων ἢ τούτων ἀντεχόμενον διαμαρτάνειν ἐρωμένης καλῆς, τρίτου μοί τινος ἔρωτος δεῖ, δι’ οὗ τούτοιν ἀμφοῖν ἀπαλλάξομαι. ἔστι δὲ οὗτος ὁ τοῦ παρ’ ὑμῖν, ὦ βουλή, κωνείου. δότε δή μοι, πρὸς Δῖός, ὦ φίλτα- τοι, δότε ὅσον ἀποδύρασθαι τὴν ἐμαυτοῦ τύχην πρὸς ὑμᾶς ἀναμείναντες καὶ δι’ ἃ τοῦ θανάτου δικαίως ἐρῶ προδιεξελθεῖν. 5. Ἐξ ἀρχῆς, ὦ βουλή, δυστυχὴς ἐγενόμην | RIV 828 ἐγὼ καὶ οὐ ῥᾷστα τυχὼν ὧν ἐπεθύμησα. ἐπεθύμησα 20 δὲ οὗ πᾶς ἂν εὖ φρονῶν εἰκότως ἐπιθυμήσειε, συν- 18 Aeschin. Tim. § 8 p. 2, 10 1 τε scripsi e MaClVaB cum Sinteni γε HVRe 2 ζῴην scripsi cum lacobsio Add 100 Lect 152 Schul 59 Sinteni Boisso- nadio Pachym. p. 138 not. 4 A. Nauckio Melanges Greco-Rom. III 302 ζώην HMaClB ζωὴν V Re ζὦ Va | θανάτου Cl sed ου in ras m 2 4 ἀπολέλοιπα Cl sed α(2) ex εν corr m 2 | ἥκω Va 5 ἔστιν Πα I ζημιούμενον post χρηστὸν HVMaCl sed in hoc del m 4, Re delevi 6 οὖν(2) inserui e VaB om HVMaCl Re 7 ἔφορος Β | ὢν in marg Va 2 8 ἂν inserui e VaB om HVMaCl Re 10 ἢ scripsi e Va cum lacobsio Lect Schul Anth Pal III 105 et Sinteni ἡ Η ᾖ VMaClB Re 11 τι in ras Va 2 τί HMaClB 12 ἀντεχόμενον Va sed ' supra ὁ et ὂν in ras m 2 et ’ supra ἑ eras 13 τούτων Η 21 ἂν non ante εὖ, sed ante ἐπιθυμήσειε Va ἀγαγεῖν ὡς πλεῖστον χρυσίον καὶ ἔχειν οἴκοι παρ’ ἐμαυ- τῷ καὶ ἥδεσθαι θεώμενον καὶ προστιθέναι μὲν ἀεί, μειοῦν δὲ μηδέποτε. οὕτως γὰρ ᾤμην ἐν τοῖς πλου- σίοις καὶ αὐτὸς τεταγμένος εἶναί τις δοκεῖν ἐν τῇ πόλει καὶ μὴ καθάπερ ἀνδράποδον δεῦρο κἀκεῖσε περι- ελαύνεσθαι πένης καὶ πτωχὸς καὶ μηδὲ ζῆν μηδ’ ἀναπνεῖν ἄξιος παρὰ τῶν τὸ χρυσίον ἐχόντων ἀποκα- λούμενος. καὶ δικαίως, ὦ βουλή. τί γὰρ ἀνδραπό- δων διαφέρουσιν οἱ χρυσίου μηδένα ποιούμενοι λόγον καὶ ἢ μὴ κτώμενοι παντελῶς ὑπ’ ἀργίας καὶ μαλακίας ἢ κτησάμενοι διὰ τύχην τινὰ δεξιὰν εἶτ’, ὦ θεοί, καθάπερ ὕδωρ, ἀλλ’ οὐ χρυσίον ἐκχέοντες κἄπειθ’ ὥσπερ κηφῆνες ζῶντες ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πόνων παρα- τρεφόμενοι; τῶν τοιούτων δὴ μὴ γενοίμην, ὦ βουλή, δεδοικὼς ἐπεθύμησα χρυσίου πολλοῦ γενέσθαι δεσπό- της καὶ εἶς τις τῶν πλουσίων εἶναι καὶ εὐδαιμόνων. 7. πρὸς οὖν ταύτην μου τὴν ἐπιθυμίαν οὕτω δυσ- τυχὴς ἐγενόμην. οὐ φίλος μέ τις ἔγραψε κληρονόμον, 13 Hes. op. 304; theog. 594 sq. Plat. leg. X p. 901 A; rep. VIII p. 552 C; 565 E 2 ἥδεσθαι—3 δὲ inserui e libris ἡ δὲ Re ἤδη Sintenia 3 μηδέποτε] ποτέ Sintenis Ι οὕτως Ma sed ς eras οὕτω VaB I καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς πλουσίοις Va 4 εἶναί τις scripsi e Β εἶναί τι HVCl Re εἷναι τί MaVa 5 δεῦρο] τῇδε Ma 6 μὴ δὲ HMaClB μὴ δ’ Va | ζῆν μηδ’ om Va Ι μὴ δ’ Η MaClB 7 ἀεὶ καλούμενος Va 10 ἢ scripsi ex HMaCl sed in hoc ex οἱ corr m 2, VaB cum lacobsio Schul οἳ V Re 11 δεξιὰν εἶτ’, 5) θεοί, scripsi e VaB cum lacobsio Schul Anth Pal III 399 coll p. 49,12 δεξιάν· εἶθ’ οἱ θεοὶ HVMa Cl sed in hoc θ’ οἱ θεοὶ in ras m 2 Re 12 ἐξέχεον Va 14 μὴ scripsi e MaCl VaB cum lacobsio Lect Schul et Sinteni μὴ δὲ HV sed in hoc δὲ eras μηδὲ Re 15 δεδοικὼς om Ma Ι ἔπλησα Va 16 καὶ om Cl Ι τίς Η Ι εὐδαιμόνων scripsi ex Η MaClVaB εὐδαίμων F Re 17 οὖν om Va 18 ἐγενόμην < ὠς> οὐ coni lacobs Lect Ι καὶ MaCl sed in hoc in οὐ corr m4 οὐ συγγενὴς ἐπ’ ἐμοὶ τέθνηκεν, οὐκ ἐπικλήρου τινὸς ἐπεδικασάμην, οὐ παρακαταθήκην τις δοὺς ὁ μὲν ἀφα- νὴς ἐγένετο, ἡ δὲ ἔμεινε παρ’ ἐμοί. θησαυρὸν μὲν γὰρ εὑρεῖν εὐτυχεστέρου τινὸς ἢ κατ’ ἐμὲ τίθημι. ἀλλ’ ὥσπερ οὐ τυφλὸς μόνον ὁ Πλοῦτος ὤν, ἀλλὰ καὶ χω- λὸς ἄμφω τὼ πόδε οὕτω σχολῇ καὶ μόλις καὶ ὀβολὸν ἐπ’ ὀβολῷ φέρων εἰς ἐμοῦ παραγίγνεται καὶ ταῦτα οὐχ ἑκών, μὰ τοὺς θεούς, ἀλλὰ μόνον οὐκ ἀγχόμενος ὐπ’ ἐμοῦ καὶ βίᾳ πανταχόθεν περιελκόμενος. ἀπέ- οικε γὰρ οὐδὲν οὐδὲ οὗτος τῆς ἑταίρας τοὺς τρόπους τὸν μὲν ἀγαπῶντα ἐμὲ καὶ περὶ πλείστου τὸ ἐκείνου πρᾶγμα τιθέμενον καὶ τῆς ψυχῆς ταυτησὶ προτετιμη- κότα μήτε ἀνταγαπῶν παραπλησίως μήτε ἁδραῖς ταῖς χερσὶ περιβάλλων, ὥσπερ εἰκὸς ἦν τὸν ὅλον πρὸς αὐτὸν κεχηνότα, πρὸς δὲ τοὺς μεθ’ ὕβρεως ἐξωθοῦντας αὐτὸν καὶ ἀσελγῶς ἀεὶ κεχρημένους πολλάκις εἰσοικι- ζόμενος καὶ πληρῶν αὐτοῖς τὰ πάντα χρυσίου.