Ἐγὼ δὲ ἐλπίζω βελτίω τινὰ χώραν ἕξειν παρὰ

τοῖς κάτωθεν ἀδικήσας μὲν οὐδένα, τἀμαυτοῦ δὲ φυ-

λάξας. τῆς δὲ ἐκεῖ διαίτης καὶ τῶν πραγμάτων τὸ μὲν

ἐπαινῶ, τὸ δὲ οὔ. καλὸν εἶναί μοι φαίνεται τὸ μήτε

εἰσφέρειν μήτε χορηγεῖν μήτε ὠνεῖσθαι μηδέν, ἀηδὲς 

δὲ τὸ μὴ εἶναι παρὰ τοῖς τεθνεῶσιν ἀργύριον. ἔδει

γάρ, οἶμαι, καὶ κεκτῆσθαι | καὶ μὴ δαπανᾶσθαι, RIV 216 

καὶ ἦν ἂν τοῦτο τῶν ἐν μακάρων νήσοις κεφάλαιον.

ἀλλ’ ὅμως βέλτιον μήτ’ ἔχειν μήτε περικόπτεσθαι ἢ

τὸ μὲν ἔχειν, τὸ δὲ ὁρᾶν ἑτέρους ἀφαιρουμένους. 7 Soph. Ant. 1070; 25; 521 1 ἀκούοντος καὶ πάντα om La 3 σύ Pa | δέ om Va sed

εἰ inser m 2 6 παρὰ La sed ambo α in ras p 7 κάτω Pa

κάτω θεοῖς ClLa 8 δ’ Pa Mor Re 9 οὐ καλὸν PaLaVaB

Mor I εἷναί om Pa Mor sed in hoc γρ in marg, Re Ι καλὸν μὲν

ante τὸ La 10 ὁρᾶσθαι Pa 11 τῶ La Ι παρὰ La sed ἀρὰ

in ras p 12 καὶ(1) om ἁ 13 καὶ alterum ante τοῦτο Pa

Mor 14 περικόπτεσθαι scripsi e ClLaVa κόπτεσθαι LPa

Β edd