εἴθε μηδὲ πρό-

τερον ηὐξάμην μηδὲ ἔσχον ἐπινεύουσαν τὴν Τύχην,



 2 (??)σης Cl 4 οὐ L sed εὗ in marg m 2 5 χαίρουσιν

Pa Mor Re | στένουσι Pa Mor Re 7 ὅσω Cl 8 πονηρὰ

χρηστά Pa 9 πικρόν Mor sed γρ πονηρὸν in marg πονηρὸν

Pa Ι ᾦ — εὐτυχεῖν ut emblema delendum censet Gasda Ι τὸ

ante εὐτυχεῖν Pa Mor Re 11 εὔξβασθαι ἔξεστι Pa εὔξα-

σθαι ἔξεστι Mor Re Ι ἔστιν La | καὶ ante πάλιν La 12 τῇ

inser La s Ι τὰ ante δεύτερα inser La s καλλίω δοῦναι τὰ δεύ-

τερα coni Re | δεύτερα καλῶς Mor 13 καὶ πάλιν post ἂν, non

post παραπλήσια Pa | καὶ post πάλιν Β 14 δὲ edd | δοῦναι

om Pa I δοῦναι καὶ om Mor sed γρ in marg 15 μὴ — ἂν

om Cl Ι βούλοιτο Β I μείζω· τί Pa 17 γρ ἐμαυτοῦ post τῶν

in marg et in alt marg ὄντων Va 2 18 μὴ δὲ PaLa

19 μὴ PaLaB Ι ἐπιδοῦσαν Pa 



 



μᾶλλον δὲ εἰρωνευομένην, ἄμεινον δὲ εἰπεῖν, ἐνεδρεύ-

ουσαν. ἤρκει μοι τὰ πρὸ τοῦ θησαυροῦ, ἐγὼ δὲ κατὰ

τὴν ἐν τῷ μύθῳ κάμηλον ζητῶν τὸ πλέον ἐν οἶς

εἶχον ἐβλάβην. φοβοῦμαι ταύτην ἐγὼ τὴν θεὸν ἣ γέ-

 λωτα ἐξ ἐμοῦ πεπόρισται. καὶ οἱ πλωτῆρες φεύγουσιν,

ὦ βουλή, θάλατταν ἐν ᾗ τὸ πλοῖον αὐτοῖς περὶ τὰς

ὑφάλους ἐρράγη. δέδοικα κἀγὼ τὰς ὑφάλους τῆς

Τύχης. ἴσως που με παιδιὰν τέθεικε τοῖς ἄλλοις θεοῖς.

 RIV 213 ὅτι μὲν γὰρ τοῖς ἀνθρώποις, | ὁρᾶτε. γελῶντες

 γοῦν οὐ διαλελοίπατε.