ταῦ- 5 πολλοστὸν τὸ μικρόν, δὶς τὸ λ. πολοστὸν δὲ τὸ ὕστερον δι’ ἑνός in marg L 1 καί τις τότε εἷπεν ἄν Pa Mor | τότε om Re 2 ἔχεσθαι Pa 3 δὲ διάνοιαν Pa Ι θέντος La sed e πεπονθότος corr m 2 ὠθἐντος Va τιθέντος Pa Mor | οὐ βούλεσθε ἰδεῖν Pa Mor φόρων Re 4 ὠφέλει La 5 πολοστὸν Cl 6 τελῶν L φόρων τελῶν Ferr τελῶν Mor sed γρ φόρων in marg | παρὰ La sed ambo α in ras f 7 τί Cl Mor Ι οὕτως ἁ 8 παρὰ scripsi e ClVaB cum Gasda περὶ LPaLa edd 9 καὶ om Pa Mor | τὸ om PaCl Ι λοιπὸν ante πολὺ L sed del, edd delevi τὸ λοιπὸν τὸ πολὺ coni Gasda 10 μέρος post τι Pa Mor Re 11 καὶ τοῦτο ὀρθῶς Pa Mor Re Ι ὃ δ’ scripsi e ClLa ὅδ’ LPaVaB edd ὃ lacobs Lect 98 12 καὶ ante ὁ VaB | ὁ om La 13 τίνα La 14 γίνεσθαι Β 15 παρὰ La sed ambo a in ras f Ι σίτου post μεδίμνους Pa Mor Re Ι διακοσίους L sed α inser m 2 16 ἀναγκάζοι scripsi e ClLaB ut coni Re ἀναγκά- ζει LPaVa edd Ι καταβαλεῖν om VaB Ι ἀντὶ Pa Mor sed in hoc γρ ἀπὸ in marg, Re | διδόναι δοῦναι Β) post πόλει VaB τὰ καὶ πλείω τούτων ἔλεγον ἄν, εἰ πρὸς ὑμᾶς ἐδικα- ζόμην καί, νὴ Δία γε, ἐλθὼν ἐπὶ τὸν τοῦ νομοθέτου τάφον ἐβόων < ἄν> ὦ τιμῶν σὺ πολλῶν παρ’ τετυχηκὼς διὰ τοὺς νόμους οὓς ἔγραψας πρὸς τοσοῦτον ἀτοπίας ἦλθες, εἰπέ μοι, καὶ ἀπο- πληξίας ὥστ’ ἀπὸ τοσούτων τῇ πόλει τοσαῦτα διδόναι; ὁ δέ μοι δοκεῖ κἂν ῥῆξαι φωνήν, εἴπερ οἷόν τε ἦν, ὡς οὐ ταῦτα ἐφρόνουν, ἀλλ’ ὁρῶν τινας θησαυροὺς ὑπερφυεῖς οὐκ ὀλίγους εὑρημένους οὕτω ταῦτα ἐτίθην, θησαυρὸν δὲ πεντακοσίας δραχμὰς οὐκ ἤλπιζον Ι ἔσεσθαι. νοῦν δὲ ὁ RIV 211 δῆμος ἔχει καὶ τὸ ἐκφυγόν με εἴσεται. Τοιαῦτα μέν, εἰ ὅπως μὴ δοίην ἠγωνιζόμην, ἔλεγον ἄν, δεδομένων δὲ καὶ κειμένων τῶν δραχμῶν καὶ τελευτῆς ἐπιθυμοῦντος ἐμοῦ τίς ὁ καιρὸς ἢ τού τοὺς πρὸς ἐμὲ τοῦ νόμου μεμνῆσθαι ἢ ἐμὲ ζητεῖν τίς ὁ νοῦς τῶν γραμμάτων; τιμαῖς ἀντιλεγέτω τις ἐπιλαμ- βανόμενος τῶν αἰτήσεων, ὡς οὐδὲν ἀγαθὸν εἰργασμέ- νος ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἐπὶ δωρεὰν ἧκε τὴν τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν, τῷ δὲ ζῆν οὐ βουλομένῳ σύμπραττέ· 7 cf. Wemer, De Libanii studiis Herodoteis p. 88 2 γ’ Pa Mor Re 3 ἄν insemi om libri edd Ι πολλῶν σὺ La I παρ’ ἡμῶν om Β 5 ἐπ’ ἐμοὶ La 6 τούτων Cl | τοσαῦτα τῇ πόλει ClLa τοσαῦτα scripsi e ClLaB cum lacobsio Lect 98 et Gasda τοιαῦτα LPaVa sed in hoc inser m 2 edd 7 κελεύειν post διδόναι inserendum coni Gasda | ὥσπερ Οἶ’ | οἷόν Β οἰός Re 8 τ’ La | ἦν inser La sed ν p et η in ras f Ι „malim verba sic strui: ἀλλ’ ὁρῶν οὐκ ὀλίγους θησαυροὺς ὑπερφυεῖς εὑρημένους Re | ταῦτ’ L 13 μέν om Pa 14 καὶ ante δεδομένων Pa 15 αὐτοῦ μου Pa Mor Re | τούτου Pa Mor 17 τῶ ἐφιεμένῳ ante τιμῆς inser La n | ἀν- τιλέγω; τις Pa Mor sed in hoc γρ ἀντιλεγέτω τις in marg | τίς LaVa 18 καὶ ante ὡς inserendum coni Gasda Ι τὴν πόλιν post εἰργασμένος La 19 ἐπιδωρεὰν La | τὴν inser Pa om Va 20 δεικνύτω post ἀνδρῶν, Mor sed om γρ in marg, Re | συμπραττέτωσαν L sed ρατ corr m2 τωσαν ἅπαντες εἰς τὸ μηκέτ’ εἶναι. πολλῆς γὰρ ἐπη- ρείας κωλύειν ὃ τὸν μὲν λαβόντα εὐφραίνει, βλάπτει δὲ τῶν ἄλλων οὐδὲν οὐδένα. οὐχ ἱκετεύω τήμερον ἀπολαβεῖν τὰς χιλίας ἤ, εἰ μὴ τοῦτο ῥᾴδιον, τὰς πεν- τακοσίας, ἀλλ’ ἴστω μὲν τῆς πόλεως ἅπαν τοῦτο, εἰ δοκεῖ, γενέσθω δὲ τῷ τῶν χρημάτων ἀφαιρεθέντι τὸ φάρμακον. καλόν, ὦ βουλή, ζῆν, καλὸν τὴν τῆς Τύχης ἔχοντα ῥοπήν, πολεμούσης δὲ ἐκείνης ἐν τῷ δοκεῖν βοηθεῖν εἰκτέον καὶ οὐ δοτέον αὐτῇ κακῶς αὖθις ποιεῖν. ἐν μόνοις γὰρ ἐκείνη δυναστεύει τοῖς ζῶσι, νεκρὸν δὲ λυπεῖν οὐκ ἔχει. 40. Τὰ καινά, ὦ βουλή, πανταχοῦ μεγάλαι κἂν ἀγαθὰ ᾖ κἂν θάτερα. τῷ γὰρ μηδὲν εἶναι τοῦ πε- πραγμένου παράδειγμα τὴν ὑπερβολὴν ἑκάτερον λαμ- βάνει. καινὸν δὴ καὶ τὸ νῦν κατ’ αὐτὸ τοῦτο τὸ μόνῳ μοι τῶν πάντων συμβεβηκέναι. ἐν εὐτυχήμασιν ἠτύ- χηκα, ἐν κέρδεσιν ἐζημίωμαι, ἐν οἷς εὗρον ἀπολώλεκα. μόνον με τῶν πάντων θησαυρὸς ἔδειξεν ἄθλιον καὶ 9 Lys. or. 18 § 5 p. 149, 33 13 Dem. Andr. p. 597, 3 3 οὐδὲν om VaB 4 ἀπολαυεἶν Cl ἀπολαλοῦν Va sed ολαλο in ras m 2 et ὗν eras et εῖν supra οὑν m 2 5 τῆς πό- λεως scripsi e ClLaVaB τῇ πόλει LPa edd 6 γενέσθα.ι L Ferr | τῶν om Pa Mor 7 φάρμακον. καλόν, ὦ βουλή. scripsi cum Gasda φάρμακον καλὸν ὦ βουλή. libri sed καλὸν om Pa, edd I ζῆν — 8 ῥοπήν ad versum comoediae Atticae ζῆν τὴν ῥοπὴν ἔχοντα τῆς τύχης ῥοπήν revocat Kockius Com. Att. fr. III 502, 508 Ι καλὸν ζῆν coni Gasda Ι τὴν scripsi e ClLa τὸν LPa VaB edd 8 τὴν ante ῥοπήν Pa Mor Re | δ’ La 9 βοηθεῖν δοκεῖν Pa I οὐ om ἁ μὴ Pa 10 μόνοις Va sed ὄις ex ἡ corr m 2 Ι δυναστεύεις Va sed ει supra εις m 2 13 τἀναντία Pa Mor sed in hoc γρ θάτερα in marg, Re | τῷ scripsi e ClVa cum Sinteni τῶν La τὸ LPaB edd 15 δὲ La | τῷ Pa Mor Re 16 πάντων reposui e LClLaVaB ἀπάντων Pa Mor Re πραγμάτων Ferr 18 ἀπάντων Va Ι ὁ ante θησαυρὸς Β | θησαυρὸς Mor sed γρ συμφορὰ et ἴσ. θησαυροῦ συμφορὰ in marg συμφορὰ Pa δι’ εὐφροσύνης εἰς πένθος παρεπέμφθην ὁ κακοδαί- μων. πόσης, ὦ βουλή, | δυστυχίας | γέμει τὸ RIV 212 πρᾶγμα. ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων χωρὶς μέν ἐστι τὸ εὖ πράττειν, χωρὶς δὲ τὸ κακῶς, καὶ ἐν μὲν τῷ στένουσιν, ἐν δὲ τῷ χαίρουσι, καὶ κειμένοις αὐτοῖς ἐν συμφοραῖς ἡ τῶν βελτιόνων ἐλπὶς ἔχει παραμυθίαν· ὅτῳ δὲ τὰ βελτίω γέγονε χείρω καὶ τὰ χρηστὰ πονηρὰ καὶ τὸ δοκοῦν τῆς Τύχης εὐμενὲς πικρόν, πῶς ἂν οὗτος αἱροῖτο ζῆν, ᾧ κίνδυνος εὐ- τυχεῖν; 42. Ἀλλ’ ἔξεστιν εὔξασθαι, φησί, πάλιν καὶ ῥᾴδιον τῇ Τύχῃ δοῦναι δεύτερα. καλῶς. τί οὖν, ἂν παραπλήσια καὶ πάλιν ἡ μὲν δῷ πεντακοσίας, ὑμεῖς δ’ ἀφέλησθε χιλίας; δύναται μὲν γὰρ δοῦναι καὶ μείζω, τί δ’, ἂν μὴ βούληται μείζω; τί δ’, ἂν τῶν νῦν ἐλάττω; δι’ εὐχῶν καὶ θησαυρῶν ὑμῖν ἀπο- στήσομαι τῶν ἐμαυτοῦ; καὶ ἡ μὲν εὐφημία τοῦ ῥήμα- τος ἐμή, τὰ χρήματα δὲ ὑμέτερα; εἴθε μηδὲ πρό- τερον ηὐξάμην μηδὲ ἔσχον ἐπινεύουσαν τὴν Τύχην, 2 (??)σης Cl 4 οὐ L sed εὗ in marg m 2 5 χαίρουσιν Pa Mor Re | στένουσι Pa Mor Re 7 ὅσω Cl 8 πονηρὰ χρηστά Pa 9 πικρόν Mor sed γρ πονηρὸν in marg πονηρὸν Pa Ι ᾦ — εὐτυχεῖν ut emblema delendum censet Gasda Ι τὸ ante εὐτυχεῖν Pa Mor Re 11 εὔξβασθαι ἔξεστι Pa εὔξα- σθαι ἔξεστι Mor Re Ι ἔστιν La | καὶ ante πάλιν La 12 τῇ inser La s Ι τὰ ante δεύτερα inser La s καλλίω δοῦναι τὰ δεύ- τερα coni Re | δεύτερα καλῶς Mor 13 καὶ πάλιν post ἂν, non post παραπλήσια Pa | καὶ post πάλιν Β 14 δὲ edd | δοῦναι om Pa I δοῦναι καὶ om Mor sed γρ in marg 15 μὴ — ἂν om Cl Ι βούλοιτο Β I μείζω· τί Pa 17 γρ ἐμαυτοῦ post τῶν in marg et in alt marg ὄντων Va 2 18 μὴ δὲ PaLa 19 μὴ PaLaB Ι ἐπιδοῦσαν Pa μᾶλλον δὲ εἰρωνευομένην, ἄμεινον δὲ εἰπεῖν, ἐνεδρεύ- ουσαν. ἤρκει μοι τὰ πρὸ τοῦ θησαυροῦ, ἐγὼ δὲ κατὰ τὴν ἐν τῷ μύθῳ κάμηλον ζητῶν τὸ πλέον ἐν οἶς εἶχον ἐβλάβην. φοβοῦμαι ταύτην ἐγὼ τὴν θεὸν ἣ γέ- λωτα ἐξ ἐμοῦ πεπόρισται. καὶ οἱ πλωτῆρες φεύγουσιν, ὦ βουλή, θάλατταν ἐν ᾗ τὸ πλοῖον αὐτοῖς περὶ τὰς ὑφάλους ἐρράγη. δέδοικα κἀγὼ τὰς ὑφάλους τῆς Τύχης. ἴσως που με παιδιὰν τέθεικε τοῖς ἄλλοις θεοῖς. RIV 213 ὅτι μὲν γὰρ τοῖς ἀνθρώποις, | ὁρᾶτε. γελῶντες γοῦν οὐ διαλελοίπατε.