ἐπῄνεσε τὸ ῥητὸν καὶ συνεχώρησε καὶ τοῦτο

καὶ ἕτερόν τι πρὸς τούτῳ, τὰς παρ’ ἐμοὶ πλίνθους καὶ

τὸν πηλὸν τῶν ἑτέρωθι καὶ λίθων καὶ γραφῶν εἶναι

βελτίω. οἱ μὲν γὰρ εἰς ἐκεῖνα βλέποντες πολλά-

κις, ἔφην, ὑπὸ τοῖς δανείζουσι κεῖνται καὶ οὐ 

τέρπονται τούτοις μᾶλλον ἢ ἐκείνους πεφρί-

κασιν, ἡμῖν δὲ τὸ χρυσίον ἐν κιβωτίοις κατα-

κείμενον τὴν ἐκ τῶν πλίνθων ἀηδίαν ἀφαιρεῖ-

ται. ὅσῳ τοίνυν βέλτιον χρυσίῳ ἢ γραφαῖς καὶ

λίθοις τέρπεσθαι, τοσούτῳ ἡμεῖς ἐκείνων μᾶλ- 

λον τερπόμεθα. κατένευσε καὶ πάλιν ἡ γυνὴ καὶ

τοῖς ἐμοῖς οὐδὲν ἐμέμφετο τρόποις. 20. Ἀλλ’ ἐμοί, ὦ ἄνδρες, τοῦτο μόνον δεινὸν ἐφαί-

νετο καὶ παγχάλεπον, ὡς ἄλλοις μὲν αὐτομάτως ἐπιρ-

ρεῖ τὰ τοῦ πλούτου καλά, ἐμοὶ δὲ τὴν γαστέρα στε- 

νοῦντι καὶ τὴν γυναῖκα θλίβοντι καὶ τοὺς οἰκέτας

 16 Isocr. pac. p. 163 a 

 1 ῥηθὲν ClLa I ἐχώρησε Ferr Ι καὶ om Pa Mor Re

2 τοῦτο PaCl 3 τὸν Cl | καὶ(1) om La 4 γὰρ εἰς om Pa, εἰς

Mor 6 ἐκείνους Va sed οὑς ex ὄις corr m 2 κείνους La

7 ἡμῖν — 20, 2 ἐκείνων om La et Cl qui eorum loco praebet

post lacunam 7 litt φαυλότερα χρήματα ἔχουσι· χαλεπώτερον

θέαμα τῶν ἠσκημένον πολλὰ ὦ βουλὴ λέγειν ἔχων περὶ τοῦ πόθεν

ἐμοί et post lacunam 5 litt τὸ ἀργύριον καὶ ἑτέρω γένει παρα-

λείψω· σπεύδω γὰρ ἐπί τε ευτὸν (num τελευτὴν?) φάρμακα ἀπολ

et post lacunam 5 litt βούλεσθε μαθεῖν· et post lacunam 14 litt

ἑώρων πολλοὺς τῆ τύχη φίλους. τοὺς μὲν ἐξ ὑπνίων ἐπὶ θησαυ-

ρὸν ἥκοντας, τοὺς δὲ εἰς et post lacunam 6 litt ἐντυχόντας χρή-

μασι et post lacunam 12 litt οἰκίαν ἢ ποιοῦντας ἢ καθαιροῦν-

τας καὶ βραχὺ μόριον ἡμέρας et post lacunam 9 litt φῆνε τοὺς

ἄρτι πένητας et post lacunam 16 litt ἐκείνοις μὲν οὖν συνηδό-

μην et post lacunam 6 litt ἑκὼν εἰς καὶ αὐτὸς ἐκείνων

10 τοσούτῳ — 11 τερπόμεθα om LVaB Ferr Ι τοσοῦτον Pa

11 κατένευσεν PaB Mor Re Ι καὶ πάλιν om Pa 13 δεινὸν om

Pa 15 τοῦ om Pa 16 διὰ ante τὴν Pa Ι τοὺς — 20, 1 τα- λαιπωροῦντι praemissis verbis εὕρηται οὐ μόνον ἐγὼ ταλαιπωρῶ,

ἀλλὰ καὶ τὸν δεῖνα ταλαιπωρῶ. Λιβάνιος ἐν μελέτη τῇ Νόμος τὸν

εὑρόντα θησαυρὸν χιλίας τῇ πόλει διδόναι δραχμάς citat Thomas

Mag 8. V. ταλαιπωρῶ p. 364, 12 R 





 



λιμῷ ταλαιπωροῦντι. διὰ ταῦτα τοίνυν ἠδημόνουν καὶ

ἔστενον οὐκ ὢν εἷς καὶ αὐτὸς ἐκείνων καὶ τὸν ἐμαυ-

τοῦ δαίμονα ἐκάκιζον ὧς ῥᾴθυμον προστάτην, εἰ τοῖς

μὲν ἄλλοις ἀπόνως ἀφικνεῖται τἀγαθά, ὁ δὲ περιορᾷ

 με γλίσχρως καὶ μόλις καὶ ταλαιπώρως ἀγείροντα

χρυσίον.