XXXI. Νόμος τὸν εὑρόντα θησαυρὸν χιλίας τῇ πόλει διδόναι. φιλάργυρος εὑρὼν θησαυρόν, πεντα- κοσίας δραχμάς, καὶ ἀπαιτηθεὶς χιλίας ἀποθα- νεῖν ἀξιοῖ. ‘Η μελέτη. ἔχετε, ὦ βουλή, τὰς πεντακοσίας δραχμάς, RIV 198 τὸν θαυμαστὸν θησαυρόν, καὶ τόσ’ αὐτ’ ἃς ἑτέρας ἀπὸ τῆς προτέρας οὐσίας τῆς ἐμῆς τοῦ δυστυχοῦς. προσ- αφέλεσθε δή τι καὶ τρίτον, εἰ βούλεσθε, τὴν ἐμὴν L = Laurentianus LVII 27 Pa = Parisinus gr. 2961 Cl = Berolinensis gr. 195, olim Claromontanus La = Laurentianus LVII 44 Va = Vaticanus gr. 82 Β = Barberinus 11 41 5 ἡ στάσις κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν in marg L 1 Προθεωρία ante Νόμος edd, delevi Ι πόλη La sed ἡ in εἰ corr f et s 2 δραχμάς post διδόναι LPa edd delevi coll. p. 9, 5; 23, 5; 26, 3; 28, 5 et 12; 30, 4; 31, 13; 34, 7; 35, 9; 36, 1 3 δραχμάς om L et γρ in marg Mor 5 μελέτη ε in marg La 6 Ἔχετε La sed ε(2) in ras ex ὂν corr s 7 ἐκ Pa 8 τῆς προτέρας οὐσίας om Pa | τῆς(2) Mor sed γρ ἀπὸ τῆς ἐμῆς δυστυχοῦς in marg om Pa | τοῦ scripsi e ClVa τῆς L PaLaB edd Ι οἰκίας post δυστυχοῦς Pa Mor sed in hoc om γρ in marg, Re sed adnot ,,non male “9 τι om La ψυχὴν μικροῦ μοι μεταδόντες κωνείου. δεῖ γὰρ ὑμᾶς μὲν καὶ χαίρειν καὶ ζῆν ἐθέλειν ἔχοντας τὰ ἀλλότρια, τὸν δὲ ἠναγκασμένον διδόναι τοσαύτας δραχμὰς ἐμὲ τὰς μὲν ἄρτι κτησάμενον, τὰς δὲ πάλαι τελευτᾶν. τί γὰρ δεῖ ζῆν ἄνθρωπον νοῦν ἔχοντα τοσούτου τῆς οἰ- κίας ἐξεληλυθότος ἀργυρίου; μικροῦ μὲν οὖν ἔτι RIV 199 τῶν χρημάτων Ι ἀριθμουμένων λειποψυχήσας ἀπέ- θανον, καὶ ἔδει γε οὕτω τοῦτο γενέσθαι καὶ πρὶν ἰδεῖν με τἀργύριον εἰς ὑμᾶς ἐλθὸν ἀπὸ τῶν πρώτων δραχμῶν κατ’ ἐνεχθέντα κεῖσθαι· ἐπεὶ δ’ οὐκ οἶδ’ ὅπως τοσοῦτον ἤνεγκα κακὸν καὶ οὐδὲ τοῦτο κεκέρδακα ὁ πάντα ἐγὼ ζημιούμενος, ὃ μὴ συνέβη τότε γενέσθω νῦν. καὶ οὗ τὸν οἶκον ἐσθίετε, τούτῳ δότε μικράν χάριν φάρμακον ὀλίγον μεγάλων κακῶν ἀπαλλαγήν, ἢ πάντων δεινότατον πράξετε τοῦτον ζῆν καταναγκάζοντες, ᾧ δι’ ὧν ἀφείλεσθε χρημάτων ἀφόρητον κατεστήσατε τὴν ζωήν. ἔστι μὲν οὖν μοι ἀνιαρὸν καὶ τὸ θανάτῳ 13 Od. δ’ 318 1 μεταδῶτε La sed ὁ supra ὢ s μεταδιδόντες Ferr 2 μὲν om La I ζῆν καὶ χαίρειν Pa Ι ἔχοντας Pa sed τὰς suprascr m 2 3 διδόναι om PaClVa Mor sed in hoc γρ in marg, Re ἐκτίσαι La sed ras post ι et σαι add p et ἐκτι redintegr s | ἀποδοῦναι post τοσαύτας Pa, post δραχμὰς Mor Re | δραχμὰς om Pa δοῦναι post ἐμὲ Cl4 πάλιν τελευταῖον Va5 γὰρ om Va 6 χρυσοῦ La | οὖν om Pa8 τοῦτο οὕτω ClLaB οὕτω om Va | τοῦτο om Ferr | πρὶν] μὴ πᾶν ClLa9 μετ’ ἀργύριον Mor | ἐλθόντα Pa Mor Ι ἀλλ’ ante ἀπὸ ClLa Ι πρὸ τῶν Pa Mor sed in hoc γρ ἀπὸ πρώτων in marg Ι τῶν inserui e Pa Β om reliqui libri edd | πρώτων om Pa10 δὲ VaB edd | οὐκ —11 οὐδὲ om Pa 11 τοῦτ’ La | κεκέρδη Pa ἐκέρδανον ClLaVaB Ι ὁ] καὶ Pa12 πάντ’ La13 δὴ ante νῦν Va 15 δεινότατα ClLaVaB | πράξοιτε PaLaVa Mor Re τε πράξοιτε Cl I ἀναγκάζοντες Cl 17 τὸ ζῆν ClLaVaB Ι μοι om Pa Ι κἀν Cl I τῷ ClVaB Mor Re τῆς λοιπῆς οὐσίας ἀποστερεῖσθαι καὶ ἐμὲ μὲν σήπεσθαι κατορωρυγμένον, τὰ δὲ ὑπ’ ἐμοῦ συνειλεγμένα μετὰ πολλῶν ἱδρώτων ἐν ἄλλων εἶναι χερσίν· ἀλλ’ εἰ μὲν οἶόν τε ἦν λῦσαι τὴν συμφορὰν καὶ πάλιν εἰσενεγκεῖν οἴκαδε τὰς χιλίας, οὐκ ἂν ταῦτα ἔλεγον ἅπερ νῦν οὐδὲ ἠπειγόμην πρὸς θάνατον· ἐπειδὴ δὲ οὐκ ἔστι μοι τοῦτο ἐλπίσαι, τίς γὰρ ἂν λαβὼν ἀποδοίη ῥᾳδίως ἐξὸν ἔχειν; ἧττον ἡγοῦμαι κακὸν ἀποθανόντα μηδὲν ἐπαισθάνεσθαι τῶν ὕστερον ἢ ζῶντα τήκεσθαι τῇ λύ- πη τῶν ὁρωμένων κακῶν. 4. Ὡς τοίνυν ταύτην εἰκότως φέρω κατ’ ἐμαυτοῦ τὴν ψῆφον, μᾶλλον δὲ ἕπομαι τῇ τύχῃ ταύτην ἐνεγ- κούσῃ κατ’ ἐμοῦ, πειράσομαι διδάσκειν ὑμᾶς. ἀλλ’ ὅπως μὴ γέλωτα ποιήσησθε τὴν ἐμὴν δυστυχίαν μηδ’, ἂν οἱ σκώπτειν οὗτοι εἰωθότες ῥήτορες τὸ αὐτὸ καὶ νῦν ποιῶσιν, ἀνάσχησθε. δεινὸν γὰρ ἕτερον μὲν στέ- νειν, ἑτέρῳ δὲ τοῦτο ἡδονὴν εἶναι. 5. Ἐμοὶ πατὴρ ἦν, ὦ βουλή, φειδόμενος καὶ οἰόμε- νος δεῖν τὰ ὄντα πλείω ποιεῖν | οὐ τῷ τὰ τῶν RIV 200 ἄλλων ἁρπάζειν, τῷ δὲ μηδὲν εἰκῆ τῶν αὐτοῦ προΐε- 1 λυπῆς La sed υ in οι corr p Ι ἀπεστερῆσθαι Cl 2 δ’ La I ὑπὲρ Cl 3 εἴ με Pa4 ἦν οἷόν τε ClLa Ι οἷον Β Ι ἦν om Pa Ι λύσαι Va sed ’ in ~ corr m 2, Β edd Ι εἰσενεγκεῖ Pa 5 ταῦτ’ La6 οὐδ’ La | ἐπεὶ LVaB Ferr Ι δ’ La | ἔσται τοῦτο L Ferr7 μοι om Pa με ClLa Ι ταῦτα Va | οὐδὲ post τοῦτο Pa Mor Re delevi 8 ἐξ ὧν ὢ Ι ἡγούμην Β 9 τήκεσθαι τῇ λύπῃ scripsi e ClLaVaB τῇ λύπη τήκεσθαι LPa edd 11 καυτ᾿ La 12 δ’ La | ταύτῃ Va ταῦτα Β14 ποιήσεσθε Ferr Gasda cf. t. II 179, 15 Ι μὴ δ’ Va15 σκώπτειν Va sed πτειν add m 2 Ι εἰωθότες οὔτοι Cl Ι αὐτῶν ὢ | καὶ νῦν om Pa 16 ἀνάσχοισθε La Mor sed in hoc γρ ἀνάσχητε in marg ἀνέχεσθε Va 18 ὦ om Pa 19 τὰ ὄντα sed post πλείω Cl LaVa τὰ ἑαυτοῦ Mor sed γρ τὰ ὄντα in marg, Re Ι οὕτω La sed in οὐ τῶ corr p | τῷ om Pa20 πολλῶν La | τῷδε Mor σθαι. τρέφων δέ με ἐν τοῖς αὐτοῖς ἤθεσι παρῄνει λέ- γων· ὦ παῖ, μέχρις ἂν εὐπορῇς, ἀνήρ τε εἶναι τοῖς σαυτοῦ πολίταις δόξεις καὶ γινώσκειν ἅπερ χρὴ καὶ τὰ δέοντα λέγειν, ἡνίκ’ ἄν τι παραινῇς· ἂν δ’ ἀναλώσας λάθῃς, ἡ πενία σου βλάψει τὴν φρόνησιν καὶ οὐδὲ τὰ ἄριστα λέγων ἔξεις ποτὲ τὸν πειθόμενον. κοινὸν γὰρ τοῦτο ἀνθρώπων τοῖς εὐποροῦσι προσέχειν. τῷ γὰρ ἃ βούλονται δύνασθαι καὶ τὸ βέλτιστον ὁρᾶν δοκοῦσι τοῖς ἄλλοις δύνασθαι. ἠξίου δέ με καὶ παρὰ τῶν ποιητῶν μαρτυρίας λαμβάνειν τῆς τῶν χρημάτων ἰσχύος, καὶ οὐχ εὕρισκον αὐτὸν ψευδόμενον. μεγάλων γὰρ ὧς ἀληθῶς ἐγκωμίων τὸ πρᾶγμα παρ’ αὐτοῖς τετύχηκεν, οἳ καὶ τῶν θεῶν τὰ ἐκπώματα χρυσᾶ φασιν εἶναι καὶ τοσοῦτον αὐτοῖς ἐν οὐρανῷ κεῖσθαι χρυσίον ὥστε καὶ πόλεις ὅλας εὐδαίμονας ποιεῖν ὑετῷ χρυσίου. πρὸς ταῦτα τοίνυν, ὦ παῖ, 5 Chor. Φιλαργ. Mus. Rhen. XLIX 525, 5 15 II. δ’ 3 16 cf. t. IV 981, 11 R. ep. 351. Pind. Ol. VII 34 et 50. II. β 670. Strab. XIV p. 655. Aristid. Rhod. 1. 1 p. 807, 13 sq. ed. Dind. (t. II p. 80, 12 K). Philostr. im. II 27. Himer. XIII 3417 Chor. 1. 1. p. 524, 2 sq. 16 τοῦτο λέγει διὰ τὴν Ῥόδον, περὶ οὖ φησι Πίνδαρος L sed γρ καὶ in marg, Re | καὶ Pa | τῶν αὐτοῦ εἰκῆ Cl | αὐτοῦ libri edd 1 δέ με La sed e δ’ ἐμὲ corr p | αὐτοῦ Β Mor Re 3 αὐτοῦ ClVa Ferr ἑαυτοῦ La | δόξεις reposui e LPaLaVaB cum Sinteni et Gasda δόξεις Cl δόξης edd | καὶ — 4 χρὴ om Β Ι γιγνώσκειν Β Mor Re γινώσκει Pa 4 ἃ ClLa Va Ι ἡνίκα Β τινι Mor Re 6 λήψεται Pa 7 τι post γάρ ClLa 8 ἀν- θρώποις Pa 10 δοκοῦσιν ὁρᾶν Cl | δύνασθαι om VaB 11 καὶ inser Β om Va Ι περὶ La sed in παρὰ corr p 14 αὐ- τῶν VaB 15 αὐτῶν La 16 ποιεῖν εὐδαίμονας Cl 17 ποιεῖν Va sed ν in ras m 2 | χρυσίου om Va χρυσῷ ClLa βλέπων, ἔλεγεν, ἐπειδὰν παραλάβῃς τὸν κλῆρον, πειρῶ μάλιστα παῖς ἐμὸς εἶναι. τοῦτο δὲ ἐν τῷ κατὰ τὴν γνώμην ἐοικέναι < μοι> ποιήσεις. μὲν οὖν ἐτελεύτησεν, ὦ βουλή, τὸν βίον πολλὰ τοι- αῦτα εἰπών, ἐγὼ δὲ οὐκ ἠμνημόνουν τῶν λόγων, ἀλλ’ ἦν κληρονόμος ἀκριβῶς τῆς ἐκείνου προαιρέσεως καὶ διῃτώμην τε ᾗπερ ἐκεῖνος καὶ ὅπως τι καθ’ ἡμέραν ἢ μικρὸν ἢ μεῖζον προσθῶ τοῖς οὖσι μάλιστα ἐφρόν- τιζον καὶ γυναῖκά τε ἠγαγόμην πλείω μᾶλλον κεκτη- μένην ἢ καλήν, ᾔδειν γὰρ οὐδεμίαν οὖσαν ἀπὸ τοῦ κάλλους πρόσοδον, ἀλλὰ τὰ χρήματα μὲν τοῦ χρόνου προἰόντος ἐπιδιδόντα, τὴν ὥραν δὲ ἀναλισκομένην ὥσπερ ὑπὸ τῶν ἀσώτων τὴν οὐσίαν, ἴν τε τοῖς γάμοις αὐτοῖς ἑωρᾶτέ με τοῦ πατρὸς μεμνημένον ἀριθμῷ δᾴ- δων, ἀριθμῷ δαιτυμόνων, τῷ μέτρῳ τῆς ἐδωδῆς. τί γὰρ ἔδει πολλοῦ πυρὸς ἀρκοῦντος ἐλάττονος; τί δὲ εἰς δεῖπνα Ι μέρος τῆς προικὸς οὐκ ὀλίγον δαπανᾶν RIV 201 καὶ τοὺς μὲν ἀποπέμπειν ἐμπεπλησμένους, αὐτὸν δὲ ὕστερον λογιζόμενον ἀλγεῖν;