ὁρῶ μὲν οὖν πολλοὺς τῶν περιεστηκότων κακίζοντάς μου τὴν φύσιν καί τινος ἤκουσά που λέγοντος· τοῦτον ἔδει κηρύττειν τὸ νόσημα τῶν τρόπων, ὄν, εἰ καί τις ἄλλος προὔφερεν, ἀγανακτεῖν ἐχρῆν καὶ δοκεῖν ὑβρίσθαι; περὶ ὧν ἐγὼ τοσοῦτον εἴποιμ’ ἂν ὅτι τούτων οἱ μὲν ὄντως οὕτως ἔχοντες ἐλεεινοὶ 1 οὖν om HV sed in hoc inser m 2 2 πρώην P scriptura in Cr incerta πρὶν HVMoB | ἡμῖν] μὲν Mo 3 δ’ ΜοΒ | ταῦτα La sed in ταὐτὰ corr s 4 ποιοῦντες P Mor | χρῄζοντας libri Re χρήσοντας Mor sed γρ χρῄζοντας in marg 5 δεομένους La sed ’δε in ras s 6 πρὸς om Μο 7 ἀνδραπόδοις La sed οις in ras n 9 πλησίον La sed ο in ω corr n Ι BMCIVa et in marg Vi 2 cf. t. II 569, 15; IV 287, 7 10 λεί- πωμαι HV 11 ὁρῶμεν La 13 που om MViVa | λέγοντας Μο 14 ἔδει scripsi δεῖ MoBCIVi et „ex alio Reg. mnsc.“ reponenduni censuit Mor Not f. V δὲ CrHVPLa sed in hoc ἔδει in marg n, Va edd Ι τὸν τρόπον HVMoBLaVi scriptura in Cr parum certa Ι signum interrogationis post τρόπων Vi 15 ἔδει MViVa et „alius Reg. mnsc.“ (Mor) 16 reposui e libris ὑβρίζεσθαι edd sed γρ ὑβρίσθαι in marg Mor | signum interrogatiouis posui e La sed in ras n, Vi, ut coni Mor Not punctum reliqui libri edd | ὣν La sed ω in ras n | εἴποιμ᾿ ἂν τοσοῦτον Mor | εἴποιμι VMo 17 οἳ Mo | ὄντως οὕτως] οὕτως ὄντως MLa ὄντως om ΗVΜοΒVι τῆς νωθείας καὶ νεκροῖς ἐοικότες, ἀκίνητοι τὴν γνώ- μην, οὐ πληττόμενοι τοῖς ἑαυτῶν κακοῖς, ἀτεχνῶς λίθινοί τινες, περὶ ὧν ἡ καλὴ παροιμία βοῦς ἕβδο- μος, οὗτοι μὲν οὖν, ὅπερ ἔφην, ἄξιοι δακρύων, οἱ δ’ ἀγανακτοῦντες μέν, ὥσπερ ἐγώ, κρύπτοντες δὲ τὸν τρόπον καὶ βουλόμενοι νομίζεσθαι μὲν ὅπερ οὔκ εἰσι, μὴ δοκεῖν δὲ ὅπερ εἰσίν, οὗτοι μισοῖντο μὲν ἄν, ὅτι μὴ συζῶσιν ἀδόλως, ἀλλ’ ἐν πεπλασμένῳ τῷ σχήματι, R IV 161 καὶ αὐτοὶ δ’ ἂν ἐλεοῖντο δικαίως, | εἰ τῷ γεν- ναίῳ τῆς φύσεως αἰσχύνονται δέον ἀγάλλεσθαι. 5. Ἐγὼ δὲ ἄδικος μὲν οὔκ εἰμι, πόθεν; τοῖς θεοῖς δὲ ἀδικίαν ἐγκαλῶν οὐκ ἐπαυσάμην, οἳ καθάπερ ἀκρό- πολιν τύραννοι κατειληφότες οὐδὲν ἴσον περὶ τῶν ἀνθρωπίνων φρονοῦσι τοὺς μὲν ποιοῦντες ἀθλίους, τοὺς δὲ εὐδαίμονας. ἔδει δὲ μὴ μόνον αὐτοὺς εἶναι 3 Diogen. prov. III 50. Euthycl. Ἀταλ. II 890 M (I 805, 2 K). Philem. Φυλ. II 503, 86 K. Posidipp. Ἀρσιν. III 337,6 K. cf. Salz- mann, ӧrter bei Libanios p. 75 4 βοῦς ἐνυάλιος ἐπὶ τῶν μηδὲν χρησιμευόντων, βοῦς δὲ ἕβδομος ἐπὶ τῶν ἄγαν αἰσθητῶν (corr. ἀναισθήτων) πέμματα ἐποίουν κτλ. (= Suid. s. v. βοῦς ἕβδομος 2) in marg rubr Β βοῦς ἕβδομος ἐπὶ τῶν ἀναισθήτων κτλ. — διὰ τὸ εἶναι . . . διὸ καὶ ἐξεδόθη (= Suid. s. v. βοῦς ἕβδομος 1) Β 1 καὶ om Μο 2 ἑαυτῶν scripsi ex ΗVΜο cum Iacobsio Ach T 816 αὐτῶν Ρ scriptura in Cr parum certa αὐτῶν Β MLaViClVa edd 3 ὄντες post τινες edd delevi 4 δὲ Μ edd 5 ὥσπερ ἐγώ om Va 6 βουλόμενοι — 7 ἄν praemisso ἐν ἄλλω in marg Vi 2 I μὴ ante νομίζεσθαι Vi Ι μὲν La sed eras τοῦτο Vi sed μὲν suprascr m 2 | ὅπερ — 7 δὲ om Vi Ι εἰσὶν La 7 μὴ εἰσίν εἰσίν Om La | μισοῖντ᾿ ἂν ΜοΒ μισεῖν, τὸ μὲν Vi 8 ἡμῖν post συζῶσιν Μ 9 δ’ om PViCl 10 αἰσχύνον ται La sed ἰσχ in ras 4 litt s 11 δ’ HV scriptura in Cr haud perspicua | μὲν om Mor 12 δ’ ΜοΒ 13 οὐδὲ Mor Ι ἶσον ΗP 14 ἀνθρωπείων PLa ἀνθρώπων ΜοΒ Ι ποιοῦσιν HV 15 δ’ HVMoB κυρίους ἐξ οὐρανοῦ τὰ τῇδε στρέφειν. ἀλλὰ καὶ τοῖς ἠδικημένοις τῶν ἀνθρώπων λόγον ἐν δικαστηρίοις ὑπέχειν, καὶ οὐκ ἄν, ὥσπερ νῦν, ἐτόλμων τὸ παραστάν. νῦν δὲ ἐν τοῖς ἡμετέροις τρυφῶσι κακοῖς πᾶν τὸ δί- καιον ἀνελόντες. φέρε γάρ, εἴ πως αὐτοὺς ἐδυνήθην δεῦρο καταγαγὼν διαλεχθῆναι βραχέα, τί ἂν ἀπεκρί- ναντο; ὑμεῖς οἱ τιμᾶσθαι βουλόμενοι καὶ θυ- σιῶν ἀπολαύειν ᾠήθητε χρῆναι καὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων ποιῆσαι γένος εἴτε πηλῷ χρησάμε- νοι πρὸς τὴν ποίησιν εἴθ’ ὅτῳ δήποτε ἄλλῳ. τέ οὖν μαθόντες εὐθὺς ἠδικεῖτε περὶ τὰ πλατ- τόμενα τὸν μὲν μείζω δημιουργοῦντες, τὸν δὲ ἐλάττω, τὸν μὲν ἰσχυρόν, τὸν δὲ ἀσθενῆ, τὸν μὲν βραδύν, τὸν δὲ ποδώκη, τὸν μὲν ὥρᾳ λαμ- πρόν, ἕτερον δὲ ἄμορφον;