XXX. Φθονερὸς τοῦ γείτονος αὐτοῦ πλουτήσαντος ἐξαίφνης ἑαυτὸν προσαγγέλλει. ἀλλ’ εἰ καὶ καλῶς οἴεται τὸ δαιμόνιον RIV 159 εὑρηκέναι δι’ ὅτου ζῶν ἀνιάσομαι τῷ γείτονι μὲν τοσ- 4 Cr = Codex Hierosolymitanus S. Crucis 57 Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 V = Vaticanus gr. 940 Μο = Monacensis gr. 113 Β = Barberinus II 41 Ρ = Parisinus gr. 2998 Μ = Marcianus gr. 439 La = Laurentianus LVII 44 Vi = Vindobonensis philos. et philol. IV 82 CI = Berolinensis gr. 195 olim Claromontanus Va = Vaticanus gr. 82 1 μελέτη ὡραία πάνυ καὶ ἀγαθὴ καὶ δεινὴ καὶ σφόδρα τοῦ φθονεροῦ τοῖς ἤθεσιν ἁρμονίως πεποιημένη, οὐ μὴν ἀλλὰ κἀν τῷ τέλει ὡραιοτάτη. ἀποστρέφει γὰρ πρὸς αὐτόν τε τὸν πεπλουτη- κότα καὶ πρὸς τοὺς δικαστάς· σχηματίζει καὶ αὐτὸν τὸν ποτὲ μὲν πένητα, τότε δὲ πλούσιον ἐν τῷ δικαστηρίῳ προσεληλυθό- τα προσεληλυθότας cod.) καὶ παραγγέλλεται καὶ τοῖς ἄλλοις πολίταις ἀφόρητον ἡγεῖσθαι τοῦ (ante τοῦ ras 2 litt, num τὸν?) γείτονος πλοῦτον. δεῖ γὰρ πάντοτε τοὺς γείτονας μὴ πλεονεκτεῖν ἀλλήλων in marg La s cf. schol. ad p. 656, 6 et p. 511. πραγμα- τική in marg Μ 3 προοίμιον in marg Lay 1 ἄλλης μελέτης θεωρία ante titulum edd delevi | Ὁ ante φθονερὸς Mor del Re Φθονερὸς — 2 προσαγγέλλει] Δύο γείτο- νες ἦσαν πτωχοὶ· καὶ τοῦ ἑνὸς αἴφνης πεπλουτηκότος ὁ ἕτερος προσιὼν τοῖς δικασταῖς αἰτεῖ κώνειον Μο cf. p. 614 Ι αὐτῶι La αὐτῶ Vi sed τοῦ supra τῶ m 2 3 Ἀλλ’ εἰ] Ἀλλὰ Μο 4 εὑρηκέναι La sed η ex ι ut videtur in ras corr s | διότου La Va δι’ om Μο οῦτον πλοῦτον δεδωκός, ἐμὲ δὲ ἐν τῇ πενίᾳ τετηρη- κός, ὅμως ἐξεύρηταί μοι σοφώτερόν τι τῆς ἐκεῖθεν μηχανῆς, κἂν ὑμεῖς ἐθελήσητε συναγωνίσασθαι καὶ δοῦναι τοῦτο ἐφ’ ὅπερ ἥκω, λέλυταί μοι τὸ λυπηρὸν καὶ τὴν ἐπηρεάζειν βουλομένην νενικήκαμεν Τύχην. τὸ γὰρ ἐκ τοῦ νόμου κώνειον τοῖς πράττουσι κακῶς ὑμῶν διδόντων εἰ πίοιμι, μετὰ τοῦ βίου καὶ τῆς ἀθυ- μίας ἀπαλλάξομαι. οἶδα μὲν οὖν ὅτι, κἂν μὴ τύχω τοῦ φαρμάκου, τῇ λύπῃ γε ἀντὶ τοῦ φαρμάκου χρήσο- μαι, διαφέρει δὲ τοσοῦτον ὅσον τὸ μὲν ταχὺ καὶ τή- μερον ἀποθανεῖν παρέχει καὶ τὸ λίαν ὀξέως χαρίζεται, τῆς δὲ ἀνέχεσθαι δεῖ τὸ σῶμα κατὰ μικρὸν δαπανώσης καὶ ποιούσης τὴν δυστυχίαν μακράν. ὥσπερ οὖν ἕκα- στος ὑμῶν, εἰ τελευτᾶν ἀναγκαῖον εἴη, βούλοιτ’ ἂν ὧς τάχιστα ἀφεῖναι τὴν ψυχὴν ἢ χρόνον ὧς πλεῖστον ἐν ἀλγηδόσι κατασαπεὶς ὀψέ ποτε ἀπελθεῖν, οὕτω καὶ αὐτὸς τὴν διὰ τοῦ κωνείου προτίθημι τελευτὴν τῆς Β IV 160 ἐκ | τοῦ λυπεῖσθαι συμβησομένης. ὑμεῖς δὲ μὴ γένησθε χαλεποὶ πρὸς τὴν δόσιν, ἀλλ’ ἐπειδὴ τῷ γεί- τονι γέγονεν ὁ πλοῦτος παρὰ τῆς Τύχης, ἐμοὶ παρ’ ὑμῶν ὁ θάνατος. 9 Ach. Tat. III 17, 3 16 Plat. Phaed. p. 86 B sq. 2 ἐκείνου Ρ et γρ in marg Mor 3 ἡμεῖς HCI Mor | ἐθέλητε ΜοΒ Ι μοι post ἐθελήσητε edd delevi 4 τοῦτ’ HV scriptura in Cr haud perspicua 5 νενικήκαμεν Τύχην scripsi e BPMLaViClVa νενίκηκα τύχην Μο τύχην νενίκηκα HV Re scriptura in Cr haud perspicua νενικήκαμεν om Mor 7 διδόντων ὑμῶν Μο sed ὑμῶν in marg Ι τῆς ἀθυμίας καὶ τοῦ βίου HV Re scriptura in Cr haud perspicua 9 τοῦ(2) om Vi Va Ι φαρμάκου V sed ου in ras m 2 10 καὶ ante διαφέρει LaCl sed in hoc del m 4 12 δ’ ΜοΒ Ι καταμικρὸν ΡΜ 15 τάχιστ’ Ρ 16 κατασαπεὶς] κατασαπῆναι καὶ ΟrΗVΜοΒ | οὕτω om Mor sed γρ in marg 19 γένοισθε HVBMClVa scriptura in Cr parum perspicua | μὲν post γείτονι HV 3. Εἰ μὲν οὖν ἐσωφρόνουν ἄπαντες οἱ πλησίον οἰκοῦντες ἐκείνου τοῦ πρῴην μὲν ἡμῖν ἐοικότος, νῦν δὲ ἐξαίφνης εὐδαίμονος, πολλοὺς ἂν ἑωρᾶτε ταὐτὰ ποιοῦντας ἐμοὶ καὶ τῶν ἴσων χρῄζοντας τυχεῖν καὶ δεομένους ἀποθανεῖν· ἐπεὶ δὲ λίαν ἀναισθήτως ἔχουσι καὶ πρὸς γείτονος εὐτυχίαν οὐ μεμαθήκασιν ἀλγεῖν, ἀλλ’ ἐν ἴσῳ τοῖς ἀνδραπόδοις στέργουσιν ὁρῶντες ἕτερον τοσαῦτα κεκτημένον, ἐγὼ πρόσειμι μόνος, ὃν οὐκ ἐᾷ τὸ φρόνημα τὰς τῶν πλησίον εὐπραξίας ἐνεγ- κεῖν, ἵν᾿, ἐπειδὴ λείπομαι τοῦ πεπλουτηκότος χρήμασιν, ἀμείνων φανῶ τῶν ἄλλων τῷ μὴ δύνασθαι ζῆν. ὁρῶ μὲν οὖν πολλοὺς τῶν περιεστηκότων κακίζοντάς μου τὴν φύσιν καί τινος ἤκουσά που λέγοντος· τοῦτον ἔδει κηρύττειν τὸ νόσημα τῶν τρόπων, ὄν, εἰ καί τις ἄλλος προὔφερεν, ἀγανακτεῖν ἐχρῆν καὶ δοκεῖν ὑβρίσθαι; περὶ ὧν ἐγὼ τοσοῦτον εἴποιμ’ ἂν ὅτι τούτων οἱ μὲν ὄντως οὕτως ἔχοντες ἐλεεινοὶ 1 οὖν om HV sed in hoc inser m 2 2 πρώην P scriptura in Cr incerta πρὶν HVMoB | ἡμῖν] μὲν Mo 3 δ’ ΜοΒ | ταῦτα La sed in ταὐτὰ corr s 4 ποιοῦντες P Mor | χρῄζοντας libri Re χρήσοντας Mor sed γρ χρῄζοντας in marg 5 δεομένους La sed ’δε in ras s 6 πρὸς om Μο 7 ἀνδραπόδοις La sed οις in ras n 9 πλησίον La sed ο in ω corr n Ι BMCIVa et in marg Vi 2 cf. t. II 569, 15; IV 287, 7 10 λεί- πωμαι HV 11 ὁρῶμεν La 13 που om MViVa | λέγοντας Μο 14 ἔδει scripsi δεῖ MoBCIVi et „ex alio Reg. mnsc.“ reponenduni censuit Mor Not f. V δὲ CrHVPLa sed in hoc ἔδει in marg n, Va edd Ι τὸν τρόπον HVMoBLaVi scriptura in Cr parum certa Ι signum interrogationis post τρόπων Vi 15 ἔδει MViVa et „alius Reg. mnsc.“ (Mor) 16 reposui e libris ὑβρίζεσθαι edd sed γρ ὑβρίσθαι in marg Mor | signum interrogatiouis posui e La sed in ras n, Vi, ut coni Mor Not punctum reliqui libri edd | ὣν La sed ω in ras n | εἴποιμ᾿ ἂν τοσοῦτον Mor | εἴποιμι VMo 17 οἳ Mo | ὄντως οὕτως] οὕτως ὄντως MLa ὄντως om ΗVΜοΒVι τῆς νωθείας καὶ νεκροῖς ἐοικότες, ἀκίνητοι τὴν γνώ- μην, οὐ πληττόμενοι τοῖς ἑαυτῶν κακοῖς, ἀτεχνῶς λίθινοί τινες, περὶ ὧν ἡ καλὴ παροιμία βοῦς ἕβδο- μος, οὗτοι μὲν οὖν, ὅπερ ἔφην, ἄξιοι δακρύων, οἱ δ’ ἀγανακτοῦντες μέν, ὥσπερ ἐγώ, κρύπτοντες δὲ τὸν τρόπον καὶ βουλόμενοι νομίζεσθαι μὲν ὅπερ οὔκ εἰσι, μὴ δοκεῖν δὲ ὅπερ εἰσίν, οὗτοι μισοῖντο μὲν ἄν, ὅτι μὴ συζῶσιν ἀδόλως, ἀλλ’ ἐν πεπλασμένῳ τῷ σχήματι, R IV 161 καὶ αὐτοὶ δ’ ἂν ἐλεοῖντο δικαίως, | εἰ τῷ γεν- ναίῳ τῆς φύσεως αἰσχύνονται δέον ἀγάλλεσθαι. 5. Ἐγὼ δὲ ἄδικος μὲν οὔκ εἰμι, πόθεν; τοῖς θεοῖς δὲ ἀδικίαν ἐγκαλῶν οὐκ ἐπαυσάμην, οἳ καθάπερ ἀκρό- πολιν τύραννοι κατειληφότες οὐδὲν ἴσον περὶ τῶν ἀνθρωπίνων φρονοῦσι τοὺς μὲν ποιοῦντες ἀθλίους, τοὺς δὲ εὐδαίμονας. ἔδει δὲ μὴ μόνον αὐτοὺς εἶναι 3 Diogen. prov. III 50. Euthycl. Ἀταλ. II 890 M (I 805, 2 K). Philem. Φυλ. II 503, 86 K. Posidipp. Ἀρσιν. III 337,6 K. cf. Salz- mann, ӧrter bei Libanios p. 75 4 βοῦς ἐνυάλιος ἐπὶ τῶν μηδὲν χρησιμευόντων, βοῦς δὲ ἕβδομος ἐπὶ τῶν ἄγαν αἰσθητῶν (corr. ἀναισθήτων) πέμματα ἐποίουν κτλ. (= Suid. s. v. βοῦς ἕβδομος 2) in marg rubr Β βοῦς ἕβδομος ἐπὶ τῶν ἀναισθήτων κτλ. — διὰ τὸ εἶναι . . . διὸ καὶ ἐξεδόθη (= Suid. s. v. βοῦς ἕβδομος 1) Β 1 καὶ om Μο 2 ἑαυτῶν scripsi ex ΗVΜο cum Iacobsio Ach T 816 αὐτῶν Ρ scriptura in Cr parum certa αὐτῶν Β MLaViClVa edd 3 ὄντες post τινες edd delevi 4 δὲ Μ edd 5 ὥσπερ ἐγώ om Va 6 βουλόμενοι — 7 ἄν praemisso ἐν ἄλλω in marg Vi 2 I μὴ ante νομίζεσθαι Vi Ι μὲν La sed eras τοῦτο Vi sed μὲν suprascr m 2 | ὅπερ — 7 δὲ om Vi Ι εἰσὶν La 7 μὴ εἰσίν εἰσίν Om La | μισοῖντ᾿ ἂν ΜοΒ μισεῖν, τὸ μὲν Vi 8 ἡμῖν post συζῶσιν Μ 9 δ’ om PViCl 10 αἰσχύνον ται La sed ἰσχ in ras 4 litt s 11 δ’ HV scriptura in Cr haud perspicua | μὲν om Mor 12 δ’ ΜοΒ 13 οὐδὲ Mor Ι ἶσον ΗP 14 ἀνθρωπείων PLa ἀνθρώπων ΜοΒ Ι ποιοῦσιν HV 15 δ’ HVMoB κυρίους ἐξ οὐρανοῦ τὰ τῇδε στρέφειν. ἀλλὰ καὶ τοῖς ἠδικημένοις τῶν ἀνθρώπων λόγον ἐν δικαστηρίοις ὑπέχειν, καὶ οὐκ ἄν, ὥσπερ νῦν, ἐτόλμων τὸ παραστάν. νῦν δὲ ἐν τοῖς ἡμετέροις τρυφῶσι κακοῖς πᾶν τὸ δί- καιον ἀνελόντες. φέρε γάρ, εἴ πως αὐτοὺς ἐδυνήθην δεῦρο καταγαγὼν διαλεχθῆναι βραχέα, τί ἂν ἀπεκρί- ναντο; ὑμεῖς οἱ τιμᾶσθαι βουλόμενοι καὶ θυ- σιῶν ἀπολαύειν ᾠήθητε χρῆναι καὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων ποιῆσαι γένος εἴτε πηλῷ χρησάμε- νοι πρὸς τὴν ποίησιν εἴθ’ ὅτῳ δήποτε ἄλλῳ. τέ οὖν μαθόντες εὐθὺς ἠδικεῖτε περὶ τὰ πλατ- τόμενα τὸν μὲν μείζω δημιουργοῦντες, τὸν δὲ ἐλάττω, τὸν μὲν ἰσχυρόν, τὸν δὲ ἀσθενῆ, τὸν μὲν βραδύν, τὸν δὲ ποδώκη, τὸν μὲν ὥρᾳ λαμ- πρόν, ἕτερον δὲ ἄμορφον; ἀλλ’ ἀφίημι ταῦτα καὶ μὴ ἔστωσαν εὐθύναι τῶν περὶ τὰ σώματα. τί οὗν ἐγκα- λέσαι τις ἄν, ὦ βουλή, μάλιστα, καὶ τί τὴν πολλὴν 3 Luc. amor. 7 παρέκβασις M m 1 κυρίως Μο sed ω del et ου suprascr m 2 | ἐξ οὐρανοῦ om MLaViClVa Ι τρέφειν Ρ Mor 2 δικαστηρίου V sed ις post υ add 3 παραστὰν VM sed δόξαν suprascr V 2 et in marg Mm 4 δ’ HB 5 ἠδυνήθην MoPMVa 7 ἡμεῖς δὲ οἱ Vi | οἱ delendum censet Gasda 8 χρῆσθαι Mor 0 γένος ποιῆσαι ΜοΒ Ι τῷ ante πηλῷ ΜοΒ 10 ὅτε Η ὅτι ViCl οὕτω Μο sed υ del etiam m 2 | ἄλλῳ scripsi e ΜοΒ cum Iacobsio Philostr. im. 726 καλῶς CrHVPLaViClVa edd 11 οὖν om Μο | μαθόντες Vi sed πα supra μὰ m 2 παθόντες BLa Par 3017 (Bast ep. crit. 15) 13 καὶ ante τὸν(1) Mo | δ’ Η 14 μὲν] δὲ H Ι βραδύν Va sed ν in ras m 2 Ι ποδώκη Μ sed ην supra η y ποδώκην ViVa sed in hoc ην corr m 2 | καὶ ante τὸν HV 15 τὸν MoBPMViCIVa 17 τίς HViCl | ἄν om Ρ ἀδικίαν ἔχει καὶ μέμψιν; ὅτι κατασκευάσαντες ἡμῖν οὕτω τά τε σώματα καὶ τὸν βίον ὥστε καὶ] χρημάτων δεῖν εἰς σωτηρίαν, οἰκίας, ἐσθῆτος, διακόνων, ὑποζυ- γίων, σκευῶν, ἀργυρίου, χρυσίου τοῖς μὲν πολλὰ ταῦτα καὶ μεγάλα νέμουσι, τοὺς δ’ ἐν ἀχρηματίᾳ ζῆν ἀναγκάζουσιν. εἶτ’ ὄνομα μὲν κοινὸν ἐλεύθεροι, τὰ δὲ ἔργα τῶν μὲν ἃ δεσποτῶν ἐστι, τῶν δὲ ἃ δούλων. R IV 162