XXIX. Παράσιτος τοῦ τρέφοντος αὐτὸν φιλοσοφήσαν- τος ἑαυτὸν προσαγγέλλει. ἐὰν μὴ προλαβόντες ἐπινεύσητέ μοι πρὸς RIV 216 τὴν αἴτησιν, ὦ βουλή, καὶ συνδράμητε τῷ κηρύγματι, δώσει τὴν χάριν ὁ λιμός. κἀκεῖνος πληρώσει τῆς προσ- 5 ἀγγελίας τὴν αἴτησιν. καὶ γὰρ ἀπόλωλα τῷ πλείστῳ μέρει καὶ τοσοῦτόν μοι καταλέλειπται ἐμπνεῖν ὅσον δηλῶσαι τὴν συμφορὰν καὶ τὸν εὐπρεπῆ δέξασθαι θάνατον. ὁ μὲν οὖν τρόφιμος ἡμῖν καινόν τινα τρόπον καὶ αὐτὸς ἀπόλωλε λιμὸν μελετῶν καὶ σχολῇ 10 μετιὼν τὸν θάνατον. ἐμοὶ μὲν οὖν καιρὸς κατατή- κεσθαι, ἀλλ’ ἐπειδή τις δαίμων που προσεβάσκηνέ μοι τῆς τροφῆς καὶ παρείλετό μου τὴν ἀφορμὴν τοῦ βίου Η = Codex Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 V = Vaticanus gr. 940 C = Chisianus R VI 43 La = Laurentianus LVII 44 Ma = Matritensis 4679 (N - 49) 1 Παράσιτος — 2 πρὸς ἀγγέλλει in marg La 2 εἰσαγ- γέλλει Mor 3 ἐπινεύσητε Ma sed πι in π᾿ ἴ corr m 2 4 ὦ βουλή in marg Ma 2 | συνδράμητε C sed σ in ras n συν- δεδράμητε HV I κηρύγματι Ma sed κηρύ del et βουλή suprascr m 2 βουλήματι La 5 παραγγελίας La sed αρ in ροσ corr n 7 καταλείπεται LaMa | ἐμπεσεῖν HVC Ferr Mor qui ἐκπε- σεῖν coni 9 οὖν inser Ma 2 Ι ἡμῶν Mor Re 11 μὲν om La | οὖν La sed in οὐ corr ras | οὐ post οὖν inser Ma 2 | κατα- τήκεσθαι La sed αἰ ex ε corr s 12 ἐπειδὴ τίς HLa sed in hoc ὴ corr s | ποῦ La Ι προεβάσκηνέ coni Mor et I. G. Schneider in Steph. Thes. s. v. προσβασκαίνειν τὴν καθ’ ἡδονήν, ἐπὶ τὸ κώνειόν μοι βαδιστέον, διότι τῶν περὶ δεῖπνον οὐδεὶς ἡγεῖται. εἰ μὲν οὖν οἷόν τε ἦν τὸν τρόφιμον ἐπανελθεῖν ἐκ τῆς ἄγαν ταύτης μανίας ἐπὶ τὸν πρότερον καὶ συνήθη βίον, ἔδει καρ- τερεῖν καὶ τὴν μεταβολὴν ἐλπίζειν· ἐπειδὴ δ’ ἀνιάτως ἔχει καὶ οὐδεὶς ἡμῖν ἀντ’ ἐκείνου φαίνεται ἐπιτήδειος, R IV 217 | πῶς ἐστι βιωτὸν ἐμοί; ἀλλ’ ἀφέντες, πρὸς θεῶν, τὸν ἐπ’ ἐμοὶ γέλωτα νῦν καὶ συνιδόντες τὴν κατ’ ἐμὲ τύχην ᾑ περιπέπτωκα δότε μοι τῶν λυπούντων τὴν ἀπαλλαγὴν τῷ θανάτῳ λαβεῖν. πάλαι μὲν οὖν ἐγέ- λων ἀκούων ὅτι βούλεταί τις ἀποθανεῖν καὶ σπεύδει προλαβεῖν τὸ πάντως ἀποκείμενον καὶ περὶ τούτου πρόσεισι τῇ βουλῇ καὶ χάριν αἰτεῖ κατὰ τοὺς νόμους τοιαῦτα γίγνεσθαι, καὶ μανίαν τὸ πρᾶγμα ἡγούμην, εἰ ζῆν ἐξὸν αἱρεῖταί τις ἀποθανεῖν καὶ ὃ τοῖς κακούργοις εἰς τιμωρίαν ὥρισται, τοῦτο κέρδος τις ἡγεῖται λαβεῖν. πάλαι μὲν οὖν οὕτως ταῦτα ἐδόξαζον, νυνὶ δὲ ἔγνων, ὡς μήποτε ὤφελον, ὅτι τοῦτο τὸ τοῦ θανάτου περι- 4 Plat. conv. p. 218 B 5 Plat. Phaed. p. 113 E 8 cf. p. 587, 12; 595, 2 1 καθηδονὴν La 2 τὸν HV τὴν LaMa Ι οἰός Re 3 τρόφιμον La sed ιμ in ras n Ι ταύτης inserui e LaMa om HVC edd 5 ἐλπίζειν scripsi e La εὐτρεπίζειν HVCMa sed in hoc εὐτρε in ἐλ corr m2, edd Ι ἐπειδὰν Re Ι δὲ Ma | Ma sed in ἀνιάτως corr m 2 7 ἔτι? Ι βιωτὸν scripsi cum Gasda βιωτέον libri edd | θεῶν La sed εω in ras s 8 τὰ Ma sed in τὸν corr m 2 Ι συνιδόντες scripsi auctore Re συνειδότες libri edd 9 δότε La sed συγχωρήσατε suprascr s 10 πάλαι — 595, 1 εὐτυχές ad versus comoediae Atticae revocabat Kockius Com. Att. fr. III 672 12 εἰ Ma sed in καὶ corr m 3 Ι τούτων HMa 13 ἡ βουλὴ Ma sed in τῆ βουλῆ corr m 2 Ι αἰτεῖν Ferr 14 γίνεσθαι HMa 16 τις inserui e VC Par 3017 cum Boissonadio Anecd. IV 319 τίς HMa om La edd 17 ταῦτ’ edd Ι ὡς ante ἔγνων libri excepto Par 3017 (Boissonade 1. 1.) edd delevi Ι νυνδὶ μετέγνων Kock 18 πως scribendum coni Re at „Reinkii comectura locum non habet, quum parasitum non deceat dubitanter loqui“ Iacobs Lect 98 qui ὡς aut aut ὀψὲ legendum censet | τὸ inser Ma 3 σπουδαστὸν καὶ ἀναγκαῖον αἰτῆσαι καὶ λαβεῖν εὐτυχές, καὶ τὴν κατ’ ἐμαυτὸν τύχην οὐ φέρω. εἰ γὰρ καὶ μὴ ζῆν ἔξεστιν ὁπωσοῦν, τὸ τοῦ θανάτου καταλείπεταί μοι μόνον. μυρίαι δ’ ἀτυχημάτων ὁδοὶ ὁσοὶ <δι᾿> ὧν ἕλοιτο ἀποθανεῖν, ἐγὼ δὲ καινήν τινα ἦλθον τοῦ θα- νάτου τὴν ὁδόν, καί, πρὸς θεῶν, ἀφέντες τὸν γέλωτα τὸ καθ’ ἡμᾶς ἀνθρωπίνως ἐπακούσατε. 5. Νέμουσιν οἶ θεοὶ τὰ ἀγαθὰ τοῖς ἀνθρώποις ἄλλοις ἄλλα διδόντες, ἃ τέως μὲν ἂν ἔχῃ τις, κέρδος τὸ ζῆν, εἰ δ’ ἐκπέσοι, βέλτιον ἀποθανεῖν· εἰ γὰρ δεῖ ζῆν τῆς ἡδονῆς χάριν, ταύτην δ’ οὐκ ἔστι δίχα ἀγαθῶν ἔχειν, πῶς οὐκ, εἴ τις ἐκπέσοι τῶν ὑπαρχόντων, καὶ τὸ ζῆν προσαπολώλεκε; πλούσιός τίς ἐστιν ἐκ προ- γόνων πολὺν κλῆρον παρειληφώς. εὐδαίμων οὗτος ἀκονιτὶ τρυφῶν. ἕτερος γυναῖκα ἠγάγετο πλουσίαν. δεύτερον εἰς εὐδαιμονίαν τοῦτο. οἴκοθεν οὐκ ἒχων [ἢ 8 Od. θ 167. II. ν 730 sq. 1 αἰτήσαι La | καὶ Ma 2 | λαβεῖν — 2 φέρων del Ma 2 sed κείμενον in marg m 3 | εὐτυχές La sed ευ in ras 2 litt f εὐ- τυχής HV 2 ἐμαυτὸν scripsi auctore Gasda ἐμαυτοῦ libri edd | φέρων LaMa | καὶ num delendum? λείπει in marg Lay „deest aliquid“ Re καὶ ζῆν καὶ μὴ ζῆν Iacobs Add μὴ eras La 3 ὅπως οὖν La 4 δι’ inserui auctore Sin- teni om libri edd 5 ἕλοι τὸ La | δ’ ἐκείνην LaMa 6 τὴν inserui ex HVLaMa om C edd | θεῶν La sed εων in ras s 7 ἐπακούσατε Η sed ἑ in ras ὑπακούσατε LaMa Par 3017 „quod an sit melius non statim dicere queo“ Anecd. V 96 8 νέμουσιν — 10 ἀποθανεῖν ad versus comoe- diae Atticae revocabat Kockius 1. 1. III 672 9 ἄλλα] ἄλλο HV ἕως Cobet Coll 284 10 ἐκπέσοι reposui e libris ἐκπέσει Ferr ἐκπέσῃ Mor Re | δεῖ La sed εῖ in ras s 12 ἐκπέσῃ Mor Re 14 κλῆρον πολὺν La 15 ἀκονιτὶ scripsi e LaMa coll p. 459, 5 ἀκοπητὶ V Mor Re ἀκοποτὶ ΗΟ Ferr Ι ἕτερος scripsi ut coni Re ὕστερον ΗVCLa sed in hoc ἕτερος suprascr y, edd ἔτερον Ma sed corr m 2 16 τὸ τοιοῦτο La | ἔχοντα LaMa Ι ἢ πατέρων οὐκ (om LaMa) ἔχων ἔχων Ma) cancellavi ut orta e scholio ἐκ πατέρων οὐκ ἔχων ut coni Re („aut varians lectio aut scholion sunt ista ἢ πατέρων οὐκ πατέρων οὐκ ἔχων] θησαυρῷ τις περιπέπτωκε. θεοῦ τὸ δῶρον ἄντικρυς καὶ φθόνος οὐδεὶς ἀπολαύειν τῶν παρὰ R IV 218 τῆς Τύχης. φίλον τις ἐκληρονόμησεν | ἢ συγγενῆ. τὰ χρυσᾶ δάκρυα ταῦτ’ ἂν εἴη ἀφ’ ὧν ἔστι δακρύσαντα τὸν πλοῦτον ἔχειν. [παρὰ γυναικὸς πλουτεῖν καὶ ρον ἕτερον διαδέξασθαι ἑρμαίῳ περιπεσεῖν ἐστι.]