καὶ πρῶτον κατεμεμφόμην τῇ φύσει, διότι με μὴ πτερωτὸν ἐποίη- σεν, ἵν ἔχοιμι περιπέτεσθαι τὰς εὐωχίας εὐμαρῶς, <πρὸς> ἑτέραν δ’ ἐτραπόμην τοῦ τάχους μηχανήν, μὲν ἤλπιζον ὁ δυστυχής, σωφρόνως, ὧς δ’ ἤλεγξε τοὖργον, ἐπισφαλῶς. τὴν γὰρ διὰ τῶν ποδῶν ἀτιμάσας διακονίαν, καίτοι γε πολλάκις οἶδα πτηνῷ παρεικασθείς, ὅτε καιρὸς ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλει, τρέχειν ἐπενόησα κατὰ τοὺς Μηδῶν ἀλαζόνας ὁ πάντα περιττὸς καὶ ἐφ’ ἵππου στειλάμενος εὐπρεπῶς οὕτως ἐπείγεσθαι παρὰ τὸν κεκληκότα. τάχος τε γὰρ οὕτως ἡγησάμην προσθήσειν 11 Amm. Marc. XXIII 6,30 1 πρώτως BLa sed in hoc ως ex οις corr w, Vi πρῶτος D | ἁπαντηκώς Mor 1 ἀπαντηκὼς Mor 2 sed ex ‘alio Regio Codice’ ἀπαντηκόσι Not | ὅ τε scripsi ut coni Re ὅτε libri edd | ὁ ante νοῦς inser D 2 τρόπος ViVa sed in hoc γρ τόπος in marg m 2 | εὐτρεπής scripsi e PD sed in hoc τ in ras, ClVa ut coni ex ‘alio Regio Codice’ Codicey Mor Not et Re εὐ(??)πὴς Β CrHVLaVi edd | δὲ Va edd 4 με post πτερωτὸν BCl om V LaViVa | μὴ inser Ρ 5 ἵν᾿ reposui e libris ἵνα edd | εὐωχίας in ταῖς εὐωχίαις corr Las | εὐμερῶς Re 6 πρὸς in- serui om libri edd sed εἰς vel πρὸς inserendum coni Gasda | ἑτέραν La sed α in ras f | δ’ La sed δ in ras f δὲ PDVi | ἐτράπην Vi sed ἐτραπόμην in marg m 2 7 δὲ PD edd 8 τοὖργον scripsi e CrHVClLaViVa τοὔργον Β τὸ ἔργον PD edd | ἐπισφαλὴς Β | δὴ ante διὰ Β 9 γε om Va 11 ὁπόταν περιττ cum lac 2 vel 3 litt Ρ | ἐφ’ ἵππου — 13 κεκληκότα citat Planudes fol. 105 v, παράσιτος in marg 12 εὐτρεπῶς Μου sed e Begio εὐπρεπῶς Not 13 τε inserui e DClLaViVa, ut e Begio inserendum coni Mor Not om CrHVPB edd | ἡγησά- μενον Ρ Mor sed ἡγησάμην e Begio Not | προθήσειν Va τῷ σπουδάσματι καὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἔσεσθαι περι- φανέστερος. ὁ κρίνας δ’ οὕτως, εἴ γε δεῖ κρίσιν ταύτην, ἀλλ’ οὐκ ἀλογίαν καλεῖν, τὸ μὲν παρά τινος τῶν γνωρίμων ἢ τῶν πολιτῶν ἵππον αἰτεῖν ἀπεδοκί- μαζὸν, ᾔδειν γὰρ οὐκ ἀγαθοὺς ὄντας ἱπποτρόφους παρ’ οἷς οὐκ ἔλαττον ἐμοῦ τὸ λιμώττειν οἱ ἵπποι παιδεύονται, τουτωνὶ δὲ περισκοπήσας τινὰ τῶν ἐξ ἱπποδρόμου καὶ γυμνασίων καὶ τῆς τοιαύτης ἀγωνίας R IV 153 ἠσκημένων | εὐθὺ τῶν λουτρῶν ὁ μάταιος ὠχού- μὴν, ὡς αὐτίκα δὴ μάλα πάντας τῷ τε παραδόξῳ τῆς θέας καὶ τῇ ταχυτῆτι τῶν δρόμων ἐκπλήξων. ἐλάνθανον δ’ ὁ κακοδαίμων ἀσιτίαν ἐμαυτῷ καὶ λιμόν, οὐ φιλοτιμίαν περισκοπῶν, καὶ θάνατον, ἀλλ’ οὐχ ἵππον αἰτήσας. ὡς γὰρ ἔδει λελουμένον οἴχεσθαι, τί λέγω λελουμένον; παρέδραμον μὲν οὖν καὶ τὸ λου- τρόν, ὑπὸ γὰρ τῆς περιχαρείας πάντα ἦν πάρεργα τὰ γιγνόμενα, ἐπέβην εὖ μάλα σεμνῶς.