XXVIII. Παράσιτος ἐπὶ δεῖπνον κληθεὶς βουλόμενος θᾶττον ἀπαντῆσαι ἵππον λαβὼν τῶν ἐξ ἱππο- δρόμου ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ κεκληκότος. βωμὸς δὲ ἦν πρὸ τῆς αὐλείου θύρας, νομίσας δὲ καμπτὸν εἶναι τὸν βωμὸν ὁ ἵππος ἔκαμψε 5 καὶ συναρπάσας τὸν παράσιτον ἀπήγαγε. καὶ μείνας ἄδειπνος τῇ ὑστεραίᾳ ἑαυτὸν προσαγ- γέλλει. ἰσχύω μὲν οὐδ’ ἃ πέπονθα πρὸς ὑμᾶς R IV 150 εἰπεῖν, οὕτω δυστυχῶ τοῖς ἅπασιν, οὔτε γὰρ φωνὴ 10 Cr = Codex Hierosolymitanus S. Crucis 57 Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 V = Vaticanus gr. 940 P = Parisinus gr. 2998 D = Darmstadiensis 2773 Β = Barberinus ΙΙ 41 Cl = Berolinensis gr. 195, olim Claromontanus La = Laurentianus LVII 44 Vi = Vindobonensis philos. et philol. IV 82 Va = Vaticanus gr. 82 5 Et. M. p. 186, 14 βαλβὶς ἡ ἀφετηρία καὶ ὁ καμπτός; p. 609, 29 νύσσα ὁ καμπτός. 1 βουλόμενος — 8 προσαγγέλλει] καὶ ἀποτυχὼν ἀξιοῖ ἀποθα- νεῖν Va 2 τῶν reposui e CrHVPClLa τὸν Vi Mor 1 DB Mor 2 sed ex „alio Cod. mnsc. Reg." inserendum coni Notat. ad Lib. f. IIIIV, Re | ἱπποδρομίου D Mor sed ἱπποδρόμου ex alio Cod. mnsc. Beg. scribendum coni Not 1. 1. cf. p. 578, 8 6 καὶ(2) om ClLaVi 9 ἃ V sed ὃ adscrips m 2 | ἡμᾶς Cl 10 δυστυχῶ La sed χῶ in ras s | φωνὴ La sed in corr n πάρεστί μοι λιμῷ προαπειρηκότι καὶ τὸ τῆς μνήμης ὑπέρρει μὴ ὕπνου τετυχηκότι, πῶς γὰρ ἂν ἐπὶ κενῇ τῇ γαστρὶ καθεύδειν ὑπῆρχε; τοσοῦτον δ’ οὖν ὅμως ἤρ- κεσα πρὸς τὸν λιμὸν ἀντισχεῖν ὅσον ἃ πέπονθα πρὸς ὑμᾶς εἰπὼν καταλῦσαι τὸν βίον. τί γὰρ ἔτι μοι βιωτὸν εὐωχίας πολυτελοῦς ἐκπεπτωκότι; πῶς δ’ οὐ προεπειχθῆναι πολλῷ βέλτιον ἢ παρ’ ἑτέρων ἀκοῦσαι διηγουμένων οἵας μὲν αὐτοὶ διαίτης ἀπολελαύκασιν, οἴων δ’ ἐμοὶ διαμαρτεῖν ἀγαθῶν μόνῳ συμβέβηκεν, ᾧ καὶ πρώτῳ τυγχάνειν καὶ τοῖς ἄλλοις ἐξηγεῖσθαι τὰ τοιαῦτα σύνηθες ἦν. R IV 151 3. Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις, | ὦ ἄνδρες, τοῖς τὴν αὐτὴν ἡμῖν ἐπανῃρημένοις τὴν τέχνην τότε τοῦ ζῆν ὁ θάνατος αἱρετώτερος εἶναι δοκεῖ, ὅταν ἐπιλίπωσι μὲν οἱ δειπνίζοντες, οἴκοι δὲ τὴν ἀναγκαίαν τροφὴν ἐκ- 7 Alciphr. ep. III 6. Plaut. Stich. 639. cf. t, IV 118, 12 13 Xen. apol. 1 | cf. p. 584, 3. Luc. paras. 1 sq. Giese de parasiti persona p. 24 14 Her. VII 46, 3 3 οὖν om BLaViVa 4 τὸν om Va 5 καταλύσαι CrHV DBClLaVa edd | ἔτι scripsi ex HBLaVi Mon 96 cum Iacobsio Misc Philostr im. 649 feiPFaMor ἐστι CrV Re ὅτι Cl 7 προεπειχθῆναι Ρ sed προαπαγχθῆναι in marg m 2 cf. p. 585, 9 8 οἴας La sed ἁ in ras s οἵης Vi | διαίτης αὐτοὶ Va 9 δ’ ἐμοὶ scripsi δέ μοι libri edd 10 πρώτῳ scripsi e CrHVPB LaViVa πρῶτα Cl sed in πρώτω corr m 2, edd πρῶτον D | τὰ τοιαῦτα] ταῦτα Β 11 ἂν ante ἦν Mor del Re 12 τοῖς — 15 ἐκφροντίζωσι praemissis verbis τῆς μελέτης ἐν ᾖ παράσιτος ἄδειπνος μείνας ἑαυτὸν προσαγγέλλει citat Macarius παράσιτος phalus fol. 85 | τὴν αὐτὴν — 13 τέχνην] παρασίτοις Macar | τὴν αὐτὴν scripsi e D cum Gasda ταὐτὴν La sed e ταύτην corr s, Cl ταύτην CrHVPBViVa edd 13 τὴν om D 14 ὅταν — 15 δειπνίζοντες praemissis verbis δειπνίζω ἕτερον. Λιβάνιος citat Andr. Lopadiota lex. Vindob. p. 52, 14 ed. Nauck | ὅτ’ ἂν Cl | οἱ δειπνίζοντες μὲν ἐπιλείπωσιν ἐπιλείπωσι Vi ἐπιλίπωσιν Va) LaViVa | ἐπιλίπωσι scripsi e CrHVD sed in hoc ἐπιλἰ in ras, Β ὢ Macar ἐπιλίπωσιν Va ἐπιλείπωσι Vi edd ἐπιλείπωσιν La ἐπιλείπουσι Ρ sed οὐ in ras m 2 15 αὐτοὶ post ἀναγκαίαν Macar | ἐκφροντίσωσι BClLaVa Mor ἐκφορτίσωσι Vi sed ρον supra ορ m 2 ἐκφροντ(??)ωσιν Macar φροντίζωσι. καὶ καλῶς, οἶμαι, καὶ δικαίως ἀφειδοῦσι πρὸς τὴν τελευτήν. οἷς γὰρ οὐκ ἔστιν ἕτοιμον ἀζημίως παρατίθεσθαι τράπεζαν, τούτοις ἀνθ’ ὅτου καὶ ζῆν αἱρετέον; ἐγὼ δὲ ὁ δείλαιος ἐν ἀκμῇ τῆς εὐτυχίας, ὅτε μοι τὸ παρὰ τῶν φίλων ἀφθονέστερον ἐστρατή- γησεν ἡ Τύχη, τότε βασκανίᾳ δαίμονος, οὐκ οἶδ’ ὅπως, ὥσπερ ἐν πολιορκίᾳ μεμένηκα ἄσιτος καὶ διπλῇ τρυ- χόμενος ἀσιτίᾳ τεταλαιπώρημαι. τῆς τε γὰρ προσδοκω- μένης εὐωχίας ἐν παρασκευῇ γεγονὼς ὅλον ἐμαυτὸν ἐκένωσα πρὸς ὑποδοχὴν τῆς ἐλπιζομένης πλησμονῆς διαμαρτών τε ὧν ἤλπισα τὴν συμφορὰν οὐκ ἔσχον ἑτέρωθεν ἐπικουφίσαι. τί οὖν ἕτερον ἢ θάνατος ἔσται μοι τοῦ κακοῦ λύσις; 5. Τοσοῦτον δ’ οὖν ὅμως τὸ δυστύχημα χαλεπώ- τερον συμβέβηκεν, ὅσον μηδὲ τὴν αἰτίαν ἔστιν ἐφ’ ἕτερον ἀγαγεῖν ἀλλ’ ἢ ἐμαυτοῦ ἀβουλίαν μόνην κατα- μέμψασθαι. οὐκ οἶδα δ’ ὅ τι πρῶτον ὀδύρωμαι τῶν 1 Arist. nub. 695. 697 5 Xen. anab. II 2, 13 16 cf. t. IV 452, 4 2 ἕτοιμον om D 3 ἀνθότου Ρ | ἔστιν supplere quam οὐκ οἷδ’ ante ἀνθ’ ὅτου inserere malim 4 αἱρετόν PD sed in hoc ετό in ras 5 τὸ inser ἁ· ἴ’ περὶ LaViCl sed in hoc in παρὰ corr m 2 | ἀφθονέστερον scripsi e CrHVBLaViVa ἀφθο- νώτερον Cl ἀφθονέστατον PD edd 6 εἰπεῖν post ὅπως PD Mor del Re 8 γὰρ om Mor 9 ὅλως Mor sed γρ ὅλον in marg Mor 2 11 διαμαρτὼν δὲ PD 12 ἐπικουφίσαι ἑτέρωθεν Ρ Mor 14 τοσοῦτο D | „malim ὂν“ Re | χαλεπώτερον συμβέβη- κεν scripsi e CrHVBLa Vi Va συμβέβηκε χαλεπώτερον PD edd 15 ὅσω LaVi | μὴ δὲ HPBLaVi οὐδὲ ἁ | ἔσται ἁ 16 καταμέμψεσθαι Cl 17 καὶ ante οὐκ inserendum coni Gasda | οἶδα δ’ scripsi e BLaVi oldcc Cl οἷδ’ CrHVPDVa edd | ὅ τι scripsi cum Laur ὅτι reliqui libri edd | ὀδύρωμαι scripsi e CrHClVa cum Gasda ὀδύρομαι VPDBLaVi edd συμβεβηκότων, μᾶλλον δὲ οὐδ’ αὐτὰ δίδωσιν ὀδύ- ρεσθαί μοι τὰ δάκρυα, πότερον τὴν ζηλωτὴν ἐκείνην καὶ μακαρίαν κλῆσιν ἢ τὴν περίβλεπτον πορείαν, μᾶλλον δὲ πομπὴν ἣν ἐπὶ δεῖπνον αὐτὸς ὁ δείλαιος πομπεύων ᾠχόμην, ἢ τὴν περὶ τὸ δεῖπνον αὐτὸ συμ- βᾶσαν ἀτυχίαν ἢ τὸ κατὰ τὴν οἰκίαν ὕστερον σκότος καὶ τὴν ἑστίαν τὴν ἀφεγγῆ καὶ τὸν ἀπολέσαντά με λιμόν, ὅς οὐδ’ ὀδύρασθαι σαφῶς ἔπιτ’ ῥέπει μοι τὸ συμβεβηκός. βιαστέον δ’ οὖν ὅμως ἃ πέπονθα πρὸς ὑμᾶς ἄνωθεν εἰπεῖν, ἐπεὶ καὶ τοῖς ἀλγοῦσι φέρει παραμυθίαν ἃ πάσχουσι πρὸς ἑτέρους ἐξαγγέλλειν. R IV 152 6. | Ἐκάλει μέ τις ἐπὶ δεῖπνον τῇ προτεραίᾳ τῶν γνωρίμων παρακελευσάμενος ὡς τάχιστα συμβάλ- λειν, ἐνεανιεύσατο γὰρ περὶ τῆς διαίτης· ἐγὼ δὲ καὶ ἄλλως ἐκ παιδὸς τὸ περισπούδαστον ἐκεῖνο μάθημα τοῖς περὶ τραπέζας πονουμένοις ἤμην πρὸς ἐμαυτὸν ἐκμανθάνων οὐδέν τι παυόμενος τοῖς ἐπὶ δεῖπνα 10 cf. ad t. IV 151, 11 16 cf. t. V 540, 16 17 Aristophont. ἰατρ. III 357, 1 M (II 277, 4 K). Amph. III 318, 38 M (II 248,39 K) 1 δ’ LaViVa | δίδωμι Vi sed σι supra μι m 2 | ὀδύρασθαι BClLa Vi Va 2 μοι inserui e CrHVBCW Vi om PLa Va edd | πρότερον Vi sed ρ(1) del 5 ὁδεύων Ρ Mor | τὴν non ante περὶ sed ante συμβᾶσαν LaViVa 7 καὶ(2) Μορ om libri 8 οὐδ’ om Ρ | ὀδύρεσθαι HVPD | μοι post ὀδύρασθαι Β 9 δ’ om D 10 ἄνωθεν εἰπεῖν reposui e libris εἰπεῖν ἄνωθεν edd | τοῖς — 11 ἐξαγγέλλειν citat Macarius fol. 85 | ἀσθενοῦσι BCl sed in hoc σθεν in ras 2 litt m 4 11 ἑτέρους Va sed ους ex οις corr m 2 12 τίς Cr 13 ὡς om Va ἐς D | συμ- βαλεῖν DVa sed in hoc in συμβάλλειν corr m 1 et γρ συμβάλλειν in marg m 2 15 ἐκ παιδὸς non ante τὸ sed ante ἤμην BCl 16 τἀς ante τραπέζας D | ποιουμένοις HV | ἤμην in ἦ μὴν mutandum censuit Iacobs Misc, delendumAch Τ 728 ἤμην in ras Va 2 ἥμην Ρ 17 καὶ ante οὐδὲν Va et ex ‘alio Regio Codice’ Mor Not | οὐδ’ ἔτι D sed οὐδὲν καὶ νῦν suprascr m 2, Β οὐδὲ τι corr Cl οὐδὲ νῦν ἔτι παύομαι (neque adhuc nunc memoriae imprimere) coni Re | παυόμενος scripsi παύομαι libri edd ἐπαυόμην Iacobs Ach | ὁμιλῶν post παύομαι Va et ex ‘alio Regio Codice’ Mor Not | ὅτι ante τοῖς inserendum lacobs | ἐπὶ scripsi coll p. 577, 10 et Luc. paras. 13 περὶ libri edd πρὸς Iacobs | τὰ ante δεῖπνα Cl πρώτοις ἀπηντηκόσιν ὅ τε νοῦς σωφρονεῖ καὶ ὁ τόπος εὐτρεπής. τότε δ’ ὡς ἐδεξάμην τὸ σύνθημα, πολλῷ πλέον εἰς ὀξύτητα διηγειρόμην.