ἐμοὶ δὲ ὁ πατήρ, ὦ βουλή, παρῄνει τὸν νοῦν ἀεὶ συνάγειν καὶ συνέχειν, μὴ συγχωρεῖν δια- χεῖσθαι, διορᾶν τῶν ἐν τῷ βίῳ τά τε ἀναγκαῖα καὶ τὰ μὴ καὶ τῶν μὲν ἔχεσθαι, τῶν δὲ ἀπέχεσθαι, τιμᾶν τὴν ἡσυχίαν, φεύγειν τὰς ταραχάς. ἃ καὶ ποιῶν, ὦ βουλή, διατελῶ τῶν ἐκκλησιῶν οὐ μάλα κοινωνῶν, R IV 136 | οὐ διὰ τὸ τῶν κοινῇ συμφερόντων ἀμελεῖν, ἀλλὰ διὰ τὰς τῶν οὐ δυναμένων σιγῆσαι βοὰς ῥητό- ρων, εἰς ἀγορὰν οὐ σφόδρα ἐμβάλλων διὰ τὰ πολλὰ 7 cf. p. 555, 3 16 cf. p. 553, 12. Dem. Timocr. p. 732, 21 2 (??)εστηκότων Β παρεστηκότων Cl Mor (qui adstant Wig) καὶ γελώντων om Mor 2 | λαλούντων C Ferr 3 με om LaVi VaB | τι om LaVi | τί VC Ferr | ἂν om Va 4 τίς HV 5 καὶ ante διεφθαρμένοι LaVi | καὶ om LaVi 6 ἀεὶ — 7 καγχάζοντες om βοί 7 καὶ καγχάζοντες om Mor κακχά- ζοντες La | ras 2 litt ante καὶ(2) La 8 ὅτι HVi | τύχη Vi τύχοιεν Cobet Misc 141 Coll 280 at cf. Plat. Theag. p. 130 E et locos Philodemi collectos a Franc. Schoen, De assimilationis pronominis relativi extra dialectum Atticam usu, Vratisl. 1909 p. 98 sq. | δ’ βοί sed in hoc μὲν suprascr m 3, Mor Re 9 συνάγειν ἀεὶ HVCVa sed in hoc ἀεὶ inser m 2 Ferr | καὶ om LaViVa | καὶ ante μὴ VaBCl Mor Re | διαχεῖσθαι et 11 ἔχε- σθαι et ἀπέχεσθαι La sed αἰ ex ἑ corr n 11 τὰ om Cl | δ’ VLaBCl Mor Re 12 φεύγειν τὰς ταραχάς respexit, ut vide- tur, lex. August. ed. Herm. de emend. rat. gramm. p. 340, 139 φεύγω τὸ ἀποδιδράσκω πρὸς αἰτιατικὴν συντάσσεται. ὧς παρὰ Λιβανίῳ, φεύγω τἀς ἀρχάς | καὶ om HVC Ferr | νῦν ante ποιῶν Va 13 κοινωνῶ Va 15 μὴ LaVi | βοᾶς La 16 ἐμβάλλω Vi ἐμβάλω Va | τὸ HV ταῦτα τῶν δικῶν ὀνόματα φάσις, ἔνδειξις, ἀπαγω- γή, διαδικασία, γραφή, παραγραφή, ἃ καὶ οἷς οὐδ’ έν ἐστι πρᾶγμα φιλοῦσιν ὀνομάζειν. ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος τὸν δεῖνα ἐγράψατο, σοὶ δὲ τί τούτων μή- τε διώκοντι μήτε φεύγοντι; καὶ μὴν κἀκεῖνο δεινὸν ἐξελάσαι τῆς ἀγορᾶς τὸ τῆς προσρήσεως οὐκ οἶδ’ ὁπόθεν εἰς τὸν βίον εἰσελθὸν τὸν δεῖνα χαίρειν. οὐ γὰρ ἔγωγε, μὰ τοὺς θεούς, ὁρῶ τοῦ ῥήματος τὸ κέρδος. οὐ γὰρ ᾧ γε λύπης ἀξίως ἔχει τὰ πράγματα, βελτίω παρὰ τὸ χαίρειν ἀκοῦσαι γίγνεται. καὶ μὴν τῶν ἐργαστηρίων ὅσα μὲν ἄκμονα καὶ σφῦραν ἔχει καὶ 1 Dem. Theocr. p. 1323,6 sq.; 1325,9 2 Dem. Apat. p. 892,9; Lacr.p.939, 11 7 cf. t.V545,12 11 cf. t. III 103,11 1 φάσις λέγεται ἐπὶ δημοσίου ἐγκλήματος, ὅταν τις ἀπο- φαίνῃ τῶν δημοσίων ἔχοντά τινα οὐ πριάμενον. (= Harpocr. p. 182 not. 7 ed. Bekker. Suid. s. v.) | ἔνδειξις εἶδος δίκης μοσίας ὑφ’ ἢν τούς ἐκ τῶν νόμων εἰργομένους τινῶν ἢ τόπων ἢ πράξεων, εἰ μὴ ἀπέχοιντο αὐτῶν, ὑπῆγον. οὕτως Δημοσθένης. (= Harpocr. Suid. s. v.) 2 διαδικασία οὐχ ἀπλῶς(?) πᾶσα δίκη, ἀλλ’ ἐν αἷς περί τινος ἀμφισβήτησίς ἐστι (= Harpocr. C p. 57 not. 7 ed. Bekker) in marg rubr Β 1 φάσις ἔνδειξις διαδικασία γραφή citat et explicat auctor lexici Augustani ed. G. Hermann de emend. rat. p. 338 sq. et 337 sq. φάσις om Vi φύσις Η 2 δικασία Va sed α post ι(1) inser m 2 | γραφή om Mor | παραγραφή om Cl | ἃ inser Va 2 4 ἐμοὶ? | τούτων] τοῦτο τῶν La τοῦτο τῶ ViVa τούτω cum ras 1 post ω V 5 νῦν Ferr | ἐκεῖνο VVa Mor Re quod correxerunt Iacobs Lect 96 et Gasda | δεῖν ViVaBCl Mor Re, qui δεινὸν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες, οὐκ ἐξελάσαι coni δεῖ Gasda δίκαιον lacobs Add 273 App Pors Adv 288 Lect 96 pergrave Wig 6 προσρή- σεως La sed e πρὸς ῥήσεως corr n 7 ὅθεν Mor | εἰσελθὸν scripsi e Β εἰσελθὼν Va ἐπελθὸν HVCLaVi edd ἀπελθὸν Cl sed α in ε corr m 2 9 λύπης ἀξίως Va sed λύπης del et ἀκαίρως supra ἀξίως scr m 2 | βελτίων C Ferr 10 π(??)ρ(??) Vi | ἀκούσαι La | γίνεται VaCl | καὶ ante τῶν Va | γε post τῶν BCl Mor Re 11 σφῦραν scripsi σφῦραν libri edd | καὶ κτύ- πους in marg Qf om Ferr κτύπους φυγῇ φεύγω, τὰ ἀργυροκοπεῖα, τὰ χαλκεῖα, πολλὰ ἕτερα, τἀς δὲ διὰ σιγῆς πληρουμένας ἀσπάζομαι τῶν τεχνῶν. καίτοι καὶ ζωγράφους εὗρον ἤδη μετ’ ᾠδῆς γράφοντας. οὕτως ἡδύ τι τοῖς πολλοῖς τὸ λαλεῖν καὶ κατέχειν ἑαυτοὺς οὐ δύνανται. 9. Ἕως μὲν οὖν μόνος ἔζων, ἀπέλαυον ἡσυχίας ἱκανῆς τῶν οἰκετῶν πεπαιδευμένων μηδὲν ποιεῖν οἶς ἀνιῶμαι· ἐπεὶ δὲ ἔδει μοί ποτε γενέσθαι κακῶς, πρόσ- εισι τις τῶν ἐπιτηδείων καὶ κακίσας τὴν μοναυλίαν καὶ τὴν συζυγίαν ἐπαινέσας μὴ μόνος ἀτίμαζε τὸν Γάμον, ἔφη, θεὸν ὄντα καὶ θεῶν μέγιστον καὶ διηγεῖτο περὶ κόρης τινὸς τῷ γένει διαφερούσης, ὥρᾳ λαμπρᾶς, τάλαντα πολλὰ κεκτημένης, σωφρονεῖν ἐπιστα- μένῃς, τὰ περὶ ἱστὸν πεπαιδευμένης, καὶ τελευταῖον προσέθηκεν ὧς ἀρκεῖ βουληθῆναι καὶ ἐν χεροῖν ὁ γά- 1 Plat. conv. p. 195 B; epin. p. 974 B; epist. 8 p. 354 C | cf. t. II 547, 8 8 cf. t. II 39, 5; 367, 1. Her. II 161, 1; IV 79, 1 9 Plat. leg. IV p. 721 D 11 cf. ad t. I 312, 17; t. II 542,2 13 Thuc. VI 54, 2 15 cf. t. V 420, 18 1 φυγὴ Va sed in σιγὴ corr m 2 2 γιγνομένας Cl Mor Re 3 εἶδον Cl Mor Re 4 τὸ om Mor 5 αὑτούς Va αὐτοὺς LaVi 6 ἀπ(??)λαυον Η ἀπήλαυον VLaViVaBCl Mor cf. ad p. 411, 13 8 δ’ VCl Mor Re | με Β | τότε Cl αυλίαν citat auctor lexici Augustani ed. G. Hermann de emend. rat.gramm.p.340,141 μοναυλίαν ἄγει τις ἀντὶ τοῦ μόνος αὐλί- ζεται ἐν τοῖς ἑαυτοῦ 10 τἀς συζυγίας La Vi | μὴ — 11 γάμον citat piaemissis verbis ἀτιμάζω τὸ περιφρονῶ παρὰ Λιβανίῳ auctor lexici Augustani 1. 1. 142 11 θεῶν] θεὸν Οἶ’ 12 τῷ om LaViVaBCl Mor Re 14 πρὸς LaViVaB | πεπαιδευμένης La sed ς add s | τελευτῶν LaVi τελευτὴν Va 15 (??)ηκεν Β ἐπέθηκεν VaCl Mor Re | χερ(??) Β χερσὶν Cl ’μὸς. τὰ μὲν ἄλλα, ἔφην, ἴα, τοσοῦτον δέ μοι φράσον, ποδαπὴ τὴν γλῶτταν | ἡ παρθέ- R IV 137 νος; οἶσθα γάρ, ὦ ἑταῖρε, τὸν ἐμὸν τρόπον, ὧς οὔτε ῥέγχων ἄνθρωπος ἐμοὶ φορητὸν οὔτε λύζων οὔτε χρεμπτόμενος οὔτε βηχὶ κατεχό- μένος, ἀλλ’ ἑλοίμην ἂν πληγὰς λαβεῖν πρότε- ρον ἢ ταῦτα ἀνασχέσθαι, λάλον δὲ οὐδ’ ἂν ὄναρ ἐνέγκαιμι. εἰ δὲ δεήσει με συζῆν τοιαύτῃ, πῶς, οἴει, πῶς βιώσομαι; θάρρει, ἔφη, οὐδὲν γὰρ αὐτῇ ὧς τοῦτο μεμελέτηται. πρότερον ἂν ἐγκαλέσαις τοῖς λίθοις λαλεῖν ἢ τῇ κόρῃ. ὥστε δέδοικα, ἔφη, μὴ τὸ πλεῖον ἢ δεῖ σιγᾶν ἔγκλημα 5 cf. t. V 136, 2 11 Ev. Luc. 19, 40 1 οὖν ante ἄλλα Β Mor Re 2 ποδαπὴ — παρθένος citat praemissis verbis περὶ δὲ τοῦ τρόπου ἐρωτῶν οὕτως ἐρεῖς· ποταπὸς τὸν τρόπον Σωκράτης; ἐπιεικής. καὶ Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτῃ Thomas Mag. s. v. ποδαπός p. 289, 10 R ποταπὴ Va Thom cf. Lobeck Phryn. p. 56 sq. 3 οἶσθας Mor 4 οὔτε ἁ sed ο ex ε m 2 | φορητὸς LaViVa Mor Re | οὔτε — 5 χρεμπτόμενος citat praemissis verbis λύζω τὸ τῷ κοινῶς λεγομένῳ κλώξῳ κατέ- χομαι, ὧς Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτῃ Thomas Mag. s. v. λύζω p. 225, 15 R 5 ἄνθρωπος post λύζων Thom 6 ἀλλ’ in ras Va 2 | πρότερον πληγὰς λαβεῖν Β sed β supra πρότερον, α supra πληγὰς λαβεῖν, Mor Re 7 ταῦτ’ Mor Re | ἀνεσχέσθαι Cl sed α supra ε(1) m 4 ἀνέχεσθαι LaViVa | ἂν om Mor Re ante ἐνέγκαιμι inserendum coni Iacobs Lect 96 8 ἐνέγκοιμι HVCVa Ferr γρ ἔνεγκέ μοι in marg Mor cf. t. III 387, 3 | δὲ om La Mor 1 sed inserendum esse coni | ζῆν Cl Mor 1, qui σὺν αὐτῷ ζῆν coni | τοιαύτη, πῶς, οἴει] τοῦτο νοσούσῃ Η sed γρ τοι- αύτη πῶς οἴει in marg om Οἶ’ Mor 9 πῶς οἴει in ras V 2 γε post θάρρει Mor 2 Re | φησίν LaViVa Mor 2 Re 10 γὰρ om Mor Re | αὐτῇ non post γὰρ sed post τοῦτο LaViVa | πρό- τερον — 518,1 γένηται praemissis verbis ἐκ τῆς μελέτης τοῦ δυσ- κόλου citat Planudes fol 105 r | ἂν om LaVi γὰρ Γέ Mor Re γὰρ ἂν Iacobs Lect 96 11 τῇ κόρῃ] τὸν δεῖνα Plan 12 ἔφη om Plan | πλέον LaViVaB Plan | ἤδη LaViCl sed in hoc in ἢ δεῖ corr m 2 αὐτῇ γένηται.