ἔδει μέν, ὦ βουλή, τεθνάναι με πρὶν ἢ RIV 134 γῆμαι καὶ τοσαῦτα ἀκοῦσαι τῆς γυναικὸς λαλούσης ὁπόσα ἀκήκοα, ἐπεὶ δὲ οὐ διέφυγον ἐκεῖνο κακῷ δαί- Cr = Codex Hierosolymitanus S. Crucis 57 Η = Hierosolymitanus S. Sepuleri 107 V = Vaticanus gr. 940 C = Chisianus R VI 43 La = Laurentianus LVII 44 Vi = Vindobonensis philos. et philol. IV 82 Va = Vaticanus gr. 82 Β = Barberinus II 41 Cl = Berolinensis gr. 195 olim Claromontanus 1 αὕτη ἡ μελέτη λίαν σπουδῆς ἀξία καὶ ἐπιμελείας καὶ δεῖ τὸν ἀναγινώσκοντα ταύτην (num ταύτης?) συνθήκην καὶ συντο- μίαν θαυμάζειν καὶ τῶν νοημάτων τὴν ἀκρίβειαν. καὶ γὰρ αὐτο- κράτωρ(?) (αὐτοκρ α cod.) ῥητορικὸς (Iulianus? ep. 14 Hertl. ?) ταυτηνὶ τὴν μελέτην ἰδὼν καὶ ὁ ῥητορικότατος καὶ γλῶτταν νοῦν Βασίλειος ἐθαύμασε (cf. p. 495) καὶ πολλῷ γε ἡμᾶς δεῖ θαυ- μάζειν ἀφορῶντας ἀφορῶν τὲς cod.) πρὸς πρὸς π cod.) τὸν θεῖον Βασίλειον in marg La s 1 Προθεωρία ante Δύσκολος Μελέτη πραγματική· Ferr Mor 2 Re delevi Δύσκολος — προσαγγέλλει] Ἀνωνύμου κατὰ γυναικὸς λαλιᾶς Mor 1 | λάλον γήμας VaB 3 Ἔδει — 4 γῆμαι citat praemissis verbis Λιβάνιος ἐν μελέτῃ τῇ περὶ τῆς λάλου Thomas Magister s. v. γῆμαι, οὐ γαμῆσαι p. 72, 4 R | πρινὴ La 4 καὶ scripsi e LaViVa ἢ HVCCl sed in hoc in καὶ corr m 4, Ferr καὶ μὴ Β Mor Re μονι χρησάμενος, εὐθὺς μετὰ τοὺς γάμους ἐλθεῖν εἰς ὑμᾶς ἐφ’ οἷσπερ ἥκω νῦν. τοῦτο δ’ ὑπὸ τῆς ἐμαυ- τοῦ βραδυτῆτος ἠδικημένος δέομαι ὑμῶν, ἐπειδήπερ ὀψέ ποτε πρὸς τὸ συμφέρον εἶδον, κυρῶσαί μοι τὸ βούλημα τήμερον. εἰς τοσοῦτον γὰρ ἀφῖγμαι κακῶν ὥστε μοι τὸ μηκέτ’ εἶναι τοῦ μετὰ τῆς γυναικὸς με- τριώτερον. δότε δέ μοι πρὸ τοῦ κωνείου μικρὰν ἑτέραν, ὠ βουλή, χάριν· μή με εἰς μακρολογίαν ἐμβά- λητε τούτων ἀνασχόμενοι τῶν κομψῶν ῥητόρων οἷς ὁ βίος λέγειν τε καὶ ἀντιλέγειν. δέδοικα γὰρ μὴ διατρι- βῆς ἐν τῷ λόγῳ γιγνομένης τὸ πρᾶγμα ἡ γυνὴ πυθο- μένη τὴν γλῶτταν ἡμῖν ἐκείνην ἐπιστήσῃ καὶ κατα- κλύσῃ καὶ ἐμὲ καὶ ὑμᾶς. ὅπως οὖν μὴ τοῦτο γένηται, γένεσθε ταχεῖς πρὸς τὴν χάριν. εἰ γὰρ δὴ παρούσης ἐκείνης ἀποθνήσκοιμι καὶ λαλούσης, ἀναιρήσει τὴν τῆς τελευτῆς ἡδονὴν ἡ φλυαρία τῆς γυναικός. 4 Soph. Ant. 1270 9 cf. t. IV 168, 6 R 2 τοῦτο in Va 2 | δὲ LaViVa sed in hoc in ras M 2 | αὐτοῦ Cl sed in ἐμαυτοῦ corr m 3 3 ἐπειδὴ πρὸς Β 4 ποτε om Cl | πρὸς cancellandum duxerunt Gasda et Cobetus Misc. 158 at cf. p. 454,5 et 8; 478,19 | ἀπεῖδον Va 5 σήμερον LaViCl sed in hoc τ supra σ m 2 | τοῦτο LaViVaB | κακοῦ La Mor sed γρ κακῶν in marg Μου, Re κακὸν Cl sed ῶν supra ὂν m 3 6 εἷναι ante μετριώτερον βοί Mor Re delevi 7 δέ om Cl Mor Re δή Β 8 ἐμβάλλητε Β Mor Re 9 ἀνεχόμενοι Cl Mor sed γρ ἀνασχόμενοι in marg, Re | πολλῶν LaViVa et γρ in marg Μου | ῥητόρων Οἶ’ sed τόρ in ras m 3 10 δέδοικα — 12 ἐπιστήσῃ citat praemissis verbis πυθέσθαι ἀντὶ τοῦ ἐρωτῆσαι συντάσσεται γενικῇ, πυθέσθαι δὲ ἀντὶ τοῦ ἀκοῦσαι αἰτιατικῇ. ὡς παρὰ βανίῳ auctor lexici Augustani ed. G. Hermann de emend. rat. graec. gramm. p. 332, 93 | δὴ Vi 11 γινομένης HC August Ferr | ἡ om HCl Mor Re sed addendum censuit Gasda | πειθο- μένη Cl sed υ supra ει m 4 12 ὑμῖν VaB Mor 2 Re (contra vos Wig) ὑμῶν Mor 1 | ἐκείνης Va | κατακαύσῃ Cl 13 γένοιτο LaViVa 14 γίνεσθε Β Mor Re | δὴ om Mor Re 15 καὶ λαλούσης ἀποθνήσκοιμι Cl καὶ λεγούσης ἀποθνήσκοιμι Mor | 4. | Εἰ μὲν οὖν ὁ θεὶς τῇ πόλει τοὺς νόμους RIV 135 μὴ περίεργός τις ἦν καὶ περιττὸς ἐν τῷ γράφειν, οὐκ ἂν εἶχον πράγματα νῦν πείθειν πειρώμενος ὅτι μοι τελευτᾶν ἀναγκαῖον, ἀλλ’ οὑτωσὶ λάθρα λαβὼν ἀπὸ τῆς κλίνης σχοινίον ἐλθὼν ἂν εἰς ἐρημίαν ἐπί τι δένδρον ἀπηγχόμην καθ’ ἡσυχίαν οὔθ’ ὁρῶν ὄχλον οὔτε πολλῶν ἀκούων· ἐπειδὴ δὲ ὁ πάντα τρόπον ἐκεῖνος ἡμᾶς κατα- δουλωσάμενος οὐδὲ τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ βίου κύριον ἀφῆκεν ἕκαστον, ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑπὸ ψηφίσματα ἤγαγε, καταρῶμαι μὲν αὐτῷ, πείθομαι δὲ καὶ τοὺς ἐν τῷ βου- λευτηρίῳ φέρω θορύβους ἐπὶ τῷ μηδὲν ἔτι τῶν ὀχλη- ρῶν ἐνεγκεῖν. 5. Οἱ μὲν οὖν εἰδότες τὴν τῆς γυναικὸς φύσιν οἶδ’ ὅτι μοι συγγνώμην ἔχουσι μηκέτι ζῆν δυναμένῳ, τοὺς δ’ ἄλλους οἶμαι δεῖν μαθεῖν οἵᾳ συνοικῶ συμ- 8 cf. p. 494 not. 1 λεγούσης Β Re | τὴν τῆς τελευτῆς ἡδονὴν scripsi e τὴν τῆς ἡδονὴν τελευτῆς Cl sed α supra ἡδονὴν et β supra τε- λευτῆς m 2 τὴν τῆς τελευτῆς HV sed in hoc ἡδονὴν post τε- λευτῆς inser m 2 τὴν τελευτὴν C sed τελευτὴν in τῆς τελευτῆς ἡδονὴν corr f, Ferr τὴν ἡδονὴν τῆς τελευτῆς Mor Re 1 οὖν inser Cl 2 | τοὺς νόμους τῇ πόλει | τὸν νόμον 2 τις om LaViVaBCl Mor 4 οὕτω Cl Mor 1 5 ἂν om BCl Ferr | ἐρημίους Μορ 1 ἐρημίας Mor 2 6 οὔτε LaViVa | „num οὔτε λόγων πολλῶν ἀκούων?“ Re 7 ἐπεὶ BCl Mor1 | δ᾿ BCl Mor Re | καταδουλώμενος ἐκεῖνος ἡμᾶς Mor | καταδου- λωσάμενος Η sed ω suprascr et σά in ras καταδουλούμενος La ViBCl sed in hoc οὐ in ras m 2 δουλούμενος Va „quem de- signat? num Diocletianum?" Re miro errore 9 τοῦθ’ LaVi Va | ψηφίσματα scripsi e LaViB ψηφίσματος HVC Ferr ψη- φίσματι Cl Mor Re ψήφισμα Va ψήφισμα vel ψηφίσματα coni Gasda | ἤνεγκε LaViVa 10 ἐπὶ LaViVa | τῷ om HVC Ferr 11 (??) 13 Οἱ — 14 ἔχουσι citat praemissis verbis φύσις καὶ ἡ γνώμη Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 186,4 ed. Nauck | τὴν τῆς γυναικὸς φύσιν) τὴν φύσιν τῆς γυναικὸς Va Lopad τῆς γυναικὸς τὴν φύσιν LaViBCl Mor Re 14 ἕξουσι Lopad. (veniam sint daturi Wig) 15 δὲ LaVi φορᾷ. καί μοι προσέχετε, πρὸς Δῖός, ὑμεῖς. τουτωνὶ δὲ τῶν περιεστηκότων καὶ γελώντων καὶ καλούντων με δύσκολον βραχύ τι φροντίζω. τίνα γὰρ ἂν καὶ ζη- τήσαι τις μείζω παρ’ αὐτῶν δίκην ἧς νῦν ὑπέχουσιν οὕτω ζῶντες διεφθαρμένοι καὶ διατεθρυμμένοι καὶ διαρρέοντες καὶ παίζοντες ἀεὶ καὶ σπουδάζοντες οὐδέ- ποτε καὶ καγχάζοντες καὶ φλυαροῦντες ἀπερισκέπτως ὅ τι τύχοι;