40. Ἐπειδὴ δὲ Λαίδι συνηγορῶν τῶν Ἀθηναίων ἐμνήσθης καὶ πολλὰς ἑταίρας ἔφης παρ’
 ἐκείνοις εὐ- δοκιμεῖν, τὴν Ἀσπασίαν ἐκείνην, τὴν Μυρρίνην, τὴν Θεοδότην καὶ ἄλλας πολλάς, τὴν
 δὲ Φρύνην ὡς δή τι θαυμαστὸν λέγων ἐν Δελφοῖς ἔφης ἑστάναι χρυσῆν, μὴ παύσαιντο τὰς τοιαύτας
 θαυμάζοντες, μᾶλλον δὲ καὶ τὴν Λαίδα προσλάβοιεν ὅσοι τἀναντία τῇ πόλει φρονοῦσι,
 τί δὲ παθὼν πολιτείαν προφέρεις ἑτέραν καὶ νόμους οἷς οὐδὲν <καὶ> ἡμῖν ἐστι κοινόν; τίκα γοῦν τοῖς Ἀθηναίοις οὐ σύνηθες κατὰ τὴν ἑτέρων ζῆν πολιτείαν, ἀλλ’ ἔχουσι νόμους ἰδίους
 <ἰδίους οὓς> 
 7 cf. ad t. V 556,9 | [Plut.] vit. X or. Hyper. p. 849 D. Athen. XIII p.
 590 c. Choric. Spart. § 31 Arch. Jahrb. IX p. 180,7 cum nota mea | Xen. comm. III 11, 1. Ael.
 var. hist. XIII 31. Athen. V p. 220 e; XIII p. 588 d; 574 e; XII p. 535 c 9 Paus. Χ 15, 1.
 Athen. XIII p. 591 b. Ael. var. hist. IX 32 15 Thuc. II 37,1 
 3 τοῖς ζῆν ἐθέλουσιν αὐτοὺς VaMViMaCl scriptura in Cr incerta 4 ἀκύρως
 inserui ut ἀκύρους inserendum censuit Re om libri edd | ἔχοντας post δεικνύναι Β ViMaCl et
 inser Fa 2 om HM edd scriptura in Cr non perspicua transposui δεικνύναι edd cf. p. 127, 5 5
 δὲ inser Ma 2 ὁ Vi 6 ἔφη Vi 7 καὶ ante τὴν(1) H scriptura in Cr incerta 8 Φρύνην scripsi e Cr
 sed ν(2) parum certum, HBVaM φρύνιν Ma edd φρύννιν ViCl 10 παύσοιντο HVaMViMa sed in hoc ο(1)
 in α corr m3, Cl scriptura in Cr parum certa | θαυμάζοντες Cl sed ες in ras m 2 11 καὶ inser
 Ma 2 12 μαθὼν CrH | προ- φέρειν CrH προσφέρεις Va sed σ eras, Μ 13 νόμοις Vi | ἑτέρους post
 νόμους Β Va | ἧς vel ὧν scribendum coni Gasda καὶ inserui om libri edd 15 πολιτείαν ζῆν M |
 aut ἔχοντες et οἰκοῦσιν aut ἔχουσι et οἷς ἑπόμενοι (aut simile quid) οἰκοῦσι scribendum coni
 Re | καθ' οὓς inserui om libri edd 
 
 R IV 445 οἰκοῦσιν, | ὡς οἴονται, κάλλιστα. τί τοίνυν ἡμᾶς
 ἀναγκάζεις τοῖς ἤθεσιν ἐκείνων ἀκολουθεῖν; ἢ πῶς οὐκ ἐγκαλύπτῃ τὰ παρὰ πᾶσιν ὀνείδη συλλέγων
 δου- λεύων ἡδοναῖς μηδὲ τοῖς κεχρημένοις μέχρι παντὸς ἐσπουδασμέναις; πᾶσι γάρ, εἰ
 μή τις τούτῳ προσέοικε, μεταμέλειά τις τῶν πρότερον ἡμαρτημένων εἰσέρχεται. εἰρημένων δὲ
 πολλῶν ὑπὸ σοῦ καὶ πάντων κακῶς ἔν σου μόνον δικαίως ἀπεδεξάμην, ὅτι προσφόροις ἐχρήσω
 παραδείγμασι τῇ διανοίᾳ τῇ σῇ τὰς ἑκασταχοῦ πόρ- νᾶς ἡμῖν καταλέγων.