ταῦτα τοίνυν ἐπράχθη καὶ τὴν τοῦ γράψαντος γνώμην κοινὴ ψῆφος ἐκύρωσεν εὔκλειαν θηρωμένη τῇ πόλει. ἕκαστος γὰρ πλὴν ὀλίγων, οἷς ἡγεμὼν αὐτὸς ὑπάρχεις τοῦ τρόπου, οἰόμενος τροφεῖα καταβάλλειν τῇ θρεψαμένῃ προθύμως ἐχειροτόνει τὸ δόξαν καλῶς, ὥστε λανθάνεις πᾶσαν κακίζων τὴν πόλιν τοῖς ἐγνωσμένοις ἐπιτιμῶν, ἐπεὶ καὶ σὺ νῦν μόνος μὲν εἰσηγῇ τὰ χρηστὰ δὴ ταῦτα, συνεργοῦντας δὲ τοὺς τῆς αὐτῆς σοι προαιρέσεως ἔχεις, εὖ οἶδα. 37. Ἄρ’ οὖν δόξεις μόνος Λαίδι χαρίζεσθαι, τῶν δὲ συμπραττόντων οὐδείς; οὐ δῆτα. τί δέ; πειθομένων τούτων ἐμοὶ καὶ τιθεμένων τῶν σῶν μηδενὶ μόνος ἆρα καρποῦμαι τὴν εὔκλειαν; καὶ μὴν οὐδεὶς εἴρηκε πώποτε· ἡ πόλις τῷδε πεισθεῖσα κατεψηφίσατό τινων τό ’δε τι πλημμελούντων, ἀλλὰ χωρὶς τῆς 1 κοινὴ HVa κινῇ Vi 2 προχειρισαμένων scripsi προ- χειρισαμένους libri edd „sed aut ad γράφειν subaudiendum est δι’ αὐτοῦ aut leg. κελεύειν γράφ.“ Re | δὲ Ma sed ὲ in ras m 2 4 ἐγράφη (2) Μ sed γρ ἐπράχθη in marg m 6 πλὴν ὀλί- γων in lac 8 fere litt om Β 7 αὐτοῖς BVa | ὑπάρχοις θ’ sed ς non prorsus certum ὑπάρχει MMa sed in hoc ras 1 litt post ι, Ferr et γρ in marg Mor ὕπ(??)ρ Β 8 τὸ Ma sed ἢν supra ὸ m2 τὴν CrHBVa 10 σὺ om ViMa sed in hoc ante καὶ inser m 2, Cl 11 συνεροῦντας CrHBVa συναινοῦντας Vi Ma sed in hoc ερ supra αιν m 2, Cl cf. 1. 14; p. 469,12 13 ἆρα HViMaCl ἄρα Cr | δόξεις μόνος scripsi e CrHBVa μόνος δόξεις δόξης M) MViMaCl edd 15 τιθεμένων potest defendi, scil. τὴν ψῆφον subaudiendo. malim tamen compositum προστιθεμένων aat συντιθεμένων“ Ke cf. schol. ad t. II 272, 14; IV 98, 11; V 50, 12 | μηδενὶ Cr sed νὶ parum certum, MMa sed in hoc ι add m 2 μηδὲν HBVaViCl et γρ in marg Mor 16 ἄρα Ma 18 τόδε scripsi τό δὲ Πα τὸ δὲ Cr sed parum certum, BVaMViMa edd | δέ τι Mor sed γρ δὲ in marg δέτι Ma | πλημελούντων VaM τοῦ πεπεικότος προσθήκης τὸ πεπραγμένον ἐπιφημίζου- σιν ἄπαντες τῇ ψηφισαμένῃ πόλει τὸ πᾶν λογιζόμενοι. " R IV 444 ὡς γὰρ ἐν τοῖς | πολέμοις ἐκπεμπομένων τινῶν τὴν ἐφ’ ἑκάτερα δόξαν τῆς τύχης τὸ κοινὸν καρποῦται τῆς πόλεως, τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ νῦν οὐκ ἐνίοις χρὴ τῆς ἑταίρας λογίζεσθαι τὴν φυγήν, ἔνα μὴ πολλοὺς ἀδικήσωμεν ἐξ ὧν ὀλίγους σεμνύνομεν. ἔστω δέ τινας, ὡς σὺ φῄς, ἀλλὰ μὴ πάντας ἐκβεβληκέναι Λαίδα, τί μᾶλλον δίκαιον κατάγειν τὴν πεφευγυῖαν ψήφῳ καλῶς ἔχειν δοκούσῃ τοῖς σώφροσι;