18. Ἀλλὰ τύχης ἔργον, φησί, τὸ κατόρθωμα γέγονε καὶ οὐ δεῖ σε παρανομοῦντα ζημίας ἀπολύειν
 ἐλεύθερον, μὴ παρρησίας ἡ νεότης τυχοῦσα κινδύνων τῇ πόλει γένηται πρόφασις. μέχρι τίνος
 ἐνυβρίζεις τῇ πόλει τύχη τὰ Λακεδαιμο- νίων, ἀλλ’ οὐκ ἀρετῇ φιλοτιμούμενος
 τρόπαια; μέχρι 4 cf. p. 461, 2 
 2 δικαίως ἐμοὶ περιλείπεσθαι Η 5 λεχθέντων scripsi ex HMa sed in hoc λε’
 in ras m 3, cum Cobeto Coll 294 δοχθέν- των ClBaBMLaur edd 7 μακρηγορεῖς scripsi ex Η κατη-
 γορεῖς MaClBaBMLaur edd | τὸ om ΗClBa 8 ἀποδεῖξαι Η Ma sed in hoc ι(2) in ras m 2 et α(2) ex
 o corr m 3 9 τότ’ Η | ras —2 ante σιγήσας Ma | ἐσίγας Ba 12 δὲ scripsi ex HMaClMLanr δὴ BaB
 edd 13 ἁλῷς scripsi e Β cum Co- beto Coll 294 ἀλώσῃ reliqui libri edd | νίκην Ma sed νι in
 ras m3 | εὐτυχήκαμεν Ma sed εὐ in ras m 3 14 τί ante δίκας in marg inser Ma 2 17 γε Ma sed
 γρ΄ σε suprascr m 2 18 νεότης in ras Ma 3 πόλις Γέ 20 τῶν ante Λακεδαιμονίων edd delevi 21
 ἀλλ’ om Ba | φιλοτιμούμενος Μ sed δεζιού- μενος in marg m, LaurMa sed δεξιούμενος suprascr
 LaurMa2 | προσνέμειν post τρόπαια inserendum coni Re cui obloquitur Gasda 
 τίνος Θηβαίοις συνηγορεῖς μόνης ἥττονας εἶναι τῆς τύχης ἀποκαλῶν; λίαν ἠγνόηκας
 ὅσον ἀλόγου τύχης καὶ προνοίας ἐστὶ τὸ διάφορον. ἡ μὲν γὰρ παρ’ ἐλπίδας ἔχει τὴν πρᾶξιν καὶ
 παρὰ τὴν ἀξίαν συμβαί- νουσαν, ἡ δὲ καὶ πρὸ τῆς πείρας αὐτῆς ὧς παρὸν ἤδη θεωρεῖ
 τὸ γινόμενον. εἰ μὲν οὖν μὴ προεῖπον τὸ μέλλον παρὰ τὴν ἐκκλησίαν ἐγὼ ἢ τὸ τῆς νίκης μεῖζον ἢ καθ’ ἡμᾶς ὂν
 τῇ πόλει κατώρθωτο, κἀγὼ μετὰ τοῦ κατηγόρου παρεῖχον ἂν τῇ τύχῃ τὴν εὔκλειαν· εἰ
 δὲ καὶ τὸ συμβὰν προαγορεύσας τῆς βουλῆς οὐ διήμαρτον καὶ τῇ Σπάρτῃ τὸ τοῦ πολέμου τέλος τοῖς
 R IV 428 προλαβοῦσι γέγονε | σύμφωνον, πῶς οὐ προνοίᾳ καὶ
 δυνάμει κρείττους τῶν πολεμίων γεγόναμεν;