ὑμεῖς μὲν οὖν

ἴσως ὑπ’ εὐκολίας καὶ φιλανθρωπίας ἐπελάθεσθε τῶν

ὑμῖν δεδογμένων, καὶ γάρ ἐστιν ὑμῖν τὸ μὴ μνησικα-

κεῖν πάτριον, ἐμοῦ δὲ ἐγγέγραπται ταῦτα τῇ ψυχῇ καὶ

 ἀκριβῶς ταῖς μνήμαις τῶν ἐμαυτοῦ κακῶν ἐγκεχαλινω-

 1 cf. p. 339 not. 1 2 cf. ad p. 41,6 et 278,16

10 Luc. d. Syr. 18 | Dem. 01. II p. 23,25 12 Plat. Alc. I

p. 122 C 13 Dem. cor. p. 257, 15 sq. 258, 11 sq. 15 cf.

t. V 137, 17 

 1 ἱκέτας scripsi e Ma cum Iacobsio Add 159 Rev 5 Anth

Pal III 38 et Cobeto Misc 168 οἰκέτας HVVaBPar Re οἰκεί-

ους Ρ Mor | ἐλέου βωμὸς HV | βωμοὺς P | ἐλέους P sed ς del,

Mor | τῖον om Re 2 οἱ inserui om libri edd | μὴ ’δε HVaB

ParP 5 ἀπεκτείνατε VaBPar 6 γῆς inserui ex HV om

VaBParMaP edd 7 ὁ om HVVaBPar | ἦν scripsi ex HV

VaBParMa ἐστὶ P edd 9 οὐ τῇ ὑμῶν ἀναλγησίᾳ Ρ edd sed

„possit e vulgata et B(av.) lectione haec nova haud inconcinna

concinnari καὶ μηδενὸς ἐλέου τυχὼν ὑφ’ ὑμῶν, εἰκότως, (τίνα γὰρ

ἂν καὶ ἄλλον εἰκὸς ἐμοὶ συναλγῆσαι;) οὐ τῇ ὑμῶν ἀναλγησίᾳ ταῦτα,

τῇ δ’ ἐμῇ φρενοβλ.“ Re τίνα γὰρ ἂν καὶ συναλγῆσαι HVMa (qui

καὶ om) τινὶ ταῦτα ἂν ἀλγήσειε VaBPar 10 δὲ om HVVaB

ParMa 11 καὶ κακοδαιμονία om ΗV 13 ὑμῖν scripsi ex

HVVaBPar ἐμοὶ ΜαΡ edd | „num δεδειγμένων?“ Re | ἐστιν

om Β | ἡμῖν Re | μὴ inser P 2 | μνησικακεῖν e μνησίκακον corr

P 2 14 ἐγγέγραπται Ma sed ἐγ antep m2 



 

μένος σιωπῶ. οὐ γὰρ ἐκείνων γέ τίς εἰμι τῶν ἐκ μετα-

βολῆς ῥητόρων τῶν, εἰ μέν τι γένοιτο χρηστόν, ἀπόν-

των, εἰ δέ τι συμβαίη κακόν, πάλιν παρόντων ὥσπερ

τὰ ῥήγματα καὶ τὰ σπάσματα, οὐδ’ ἐν εὖ μὲν πρατ-

τούσῃ σιωπῶ τῇ πόλει, περιμείνας δέ τινα ἀγγελθῆναι 

συμφοράν, ὥσπερ πνεῦμα, ἀνίσταμαι καὶ φωνασκῶ, οὐ

γὰρ οὔτε ὑμεῖς ἐν ἀγαθοῖς τισίν ἐστε νῦν οὔτε ἐγὼ

τῶν ἐκ τῆς τοιαύτης περιόδου πολιτευομένων εἰμί τις,

ἀλλ’ αἰσχρὸν μὲν καὶ ἄτιμον τῷ δήμῳ λέγειν τοὺς

ἀτίμους, τοὺς αἰχμαλώτους τῶν Μακεδόνων, ἀδύνατον 

δὲ ἐμοὶ εἰς τὸ λοιπόν. 50. Καίτοι | γε καὶ πλείω τοῦ δέοντος εἰρη- RIV 305

κὼς φθάνω, ὥστε καὶ δέκα βίοις ἀνδρὸς ῥήτορος ἀρ-

κέσαι. καί ποτε καὶ πάντων σιωπώντων μετ’ ἐκείνην

τὴν φοβερὰν ἐσπέραν καὶ τὸν ἐκ Φωκέων ἄγγελον 15

πάντας μὲν τοῦ καιροῦ καὶ τοῦ κινδύνου καλοῦντος,

τοῦ κήρυκος δὲ ἐρωτῶντος τίς ἀγορεύειν βούλεται;

 4 Dem. cor. p. 294,21 6 Dem. cor. p. 328,10; fals.

leg. p. 421, 20; 449, 14 8 Dem. Phil. III p. 118, 19 13 cf.

p. 374, 10 14 sq. Dem. cor. p. 284, 20 sq. 16 Dem. cor.

p. 285,20 17 Dem. cor. p. 285,6; cf. supra p. 386,11 

 1 οὐ] καὶ VaBPar 2 εἰ inser P 2 οὐ Mor | τι μὲν VaB

Par μέντοι Ρ Mor | γένοιτο scripsi e VVaBParMa cum Ia-

cobsio Lect 108 Ach Τ 869 Anth Pal III 651 γένηται ΗΡ edd 

 3 συμβαίη scripsi ex HVVaBParMa cum Iacobsio συμβῇ

Ρ edd 4 ῥήματα Va | τὰ om Ma | οὐδ’ ἐν scripsi auctore

Re οὐδὲ libri edd | πράττουσι VaBPar 6 καὶ φωνασκῶ

post 5 σιωπῶ libri edd transposui auctore Iacobsio Rev 6 coll

οἶς

Dem. 11. 11. 7 ἀγαθῶ Ρ et ω in οἶς corr m 2 | οὔτ’ Ma

8 τίς VaB 9 ἀλλὰ Ma | μὲν om ParP Re 10 τῶν scripsi

e BMa τοὺς VaParP edd om HV | ἀκινδύνων Β 11 τὸν

HVVaBMa 13 βίους Par 17 δὲ κήρυκος Ρ Mor | ἔρω.

τῶντος scripsi ex HVVaBParMa διερωτῶντος Ρ edd 



 

βουλομένου δὲ καὶ τολμῶντος οὐδενὸς μόνος εἶπον ὁ

μόνος ἐκδοθεὶς οὐκ ὀρθῶς μὲν οὐδὲ νουνεχόντως οὐδ’

ἐκεῖνα, λέλεκται δ’ ὅμως. ἀνθ’ ὧν τοσούτων εἰρη-

μένων ἀποδοθῆναί μοι τὴν νῦν ἡσυχίαν ἀξιῶ. καὶ γὰρ

 κατὰ μὲν τὸ ὑμέτερον ἐκποδών εἰμι, τῇ δὲ Φιλίππου

χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ ζῶ καὶ περιέρχομαι. οὐ μήν,

ἐπείπερ εἰς τὴν αὐτὴν πόλιν ἐπανήκω, τὸν αὐτὸν

εἶναι νομιστέον. οὐδὲ <μὴ> ἐκεῖνό μοί τις εἴπῃ·

τήγησεν Ἀριστείδης κατελθών. οὐ γὰρ Ἀριστείδην

 ἐξεδώκατε. <πέλιν> ἐπολιτεύσατο παρ’ ὑμῖν

κιβιάδης. οὐ γὰρ Ἀλκιβιάδην ὑμεῖς εἰς Σπάρτην

ἐπέμψατε. ἐστρατήγει καὶ Κίμων μετὰ τὴν φυγήν.

οὐ γὰρ ἐκεῖνον ἀφῆκε Φίλιππος. ἐγὼ δὲ ἀδοκήτως

μὲν ἐκδοθείς, ἀδοκητότερον δὲ ἀφεθείς, ἂν μὴ σωφρο-

 νῶ, θᾶττον οἰμώξομαι νῦν ἤ πάλαι.