πρὸς ταῦτά με κατακοπτέτω καὶ τῶν

σπλάγχνων, εἰ βούλεται, γευέσθω. ῥᾳδίως οἴσω τὰ

χαλεπώτατα. τί λογιζόμενος; ὅτι κἂν νῦν μυριάκις

ἀποθάνω, τήν γε δόξαν ἢν ἔσχον παρὰ τοῖς Ἕλλησιν

 1 cf. p. 283, 11 5 cf. ad p. 259, 19; 280,16; 328,9; t. IV

977, 13 R 10 sq. Dem. Phil. III p. 119, 6 sq. 11 cf. ad

p. 285, 9 sq. 

 2 ἡ Vi 3 οὐ inserui ut inser P 2 et coni Mor et Iacobs

Rev 4 om libri edd οὐδὲν τὰ πολλὰ coni Gasda 4 αὑτῶ

scripsi αὐτῷ HVPViMa edd αὐτὸ CI Ι ὑπάρξειν Mor Ι περὶ

CI 5 αὐτῷ libri edd | πυθῶνας Vi Ι οἶδεν H οὐδὲν Ρ

Mor qui οὐδεὶς coni 6 αὐτὸν reposui e libris αὐτὸν edd

Ι οὕτως Mor sed γρ οὕτος in marg | μόνον in marg Vi 2

10 καλὸν Vi 13 ἀνασώσειν Vi 15 ἔρρωται scripsi cum

Iacobsio Lect 105 ἔρρωτο libri edd | οἷδαεν Ma οἶδα Vi | οὐ

scripsi με HVPMaCl edd om Vi οὐ post με inser CI οὐ-

δένα ἢ ἐμὲ coni Re, μάτην Iacobs Add 167 Lect 105 Rev 4 |

κοπτέτω Vi sed κάτα in marg add m 2 17 γενέσθω VVi Re 



 

οὐδεὶς ἐξαλείψει χρόνος. εἰ δ’ ἄρα καὶ τῶν ἄλλων τις

τοῦτο Ἑλλήνων πάθοι, ἀλλ’ οὐ τῆς πόλεως τοῦτό

ποτε ἔξεισιν, ἀλλ’ ἕως ἂν μένῃ τουτὶ τὸ βουλευτήριον

καὶ ἡ Πνὺξ αὕτη καὶ τὰ δικαστήρια καὶ τὸ Μητρῷον,

 ἀεὶ δὲ μενεῖ, ταῦτα γὰρ οἱ θεοὶ λέγουσιν, ἔσται τις

μνήμη τῶν ἐμοὶ πεπονημένων.