ἂν ταῦτα, ὦ

ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λέγωσι κλαίοντες, οὐκ ἀπορήσετε

πρὸς αὐτοὺς ἀπολογίας τινός. ἃ γὰρ ἄρτι πρὸς ὑμᾶς 

εἶπον ἐγώ, ταῦτ’ ἐρεῖτε ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν ὅτι οὐχ

ἡμεῖς ἐξέδομεν τὸν Δημοσθένην, ἀλλ’ ἐκπε-

πληγμένων ἡμῶν καὶ χαλεπῶς ἐχόντων καὶ δια-

νοουμένων ἀποκρίνασθαι τοῖς ἥκουσιν ἃ τὸν Φί-

λιππον ἂν εὐλαβέστερον ἐποίησεν αὐτὸς αὑτὸν 

ἔπεισεν, ὧς ἄρα αὑτῷ καλῶς ἔχει ταῦτα παθεῖν.