ἐγὼ δὲ τὰ ὑμῖν ἥδιστα

τήμερον ἂν γενέσθαι βουλοίμην καὶ μηδεμίαν παρ’

ἐμὲ περὶ ταῦτα συμβαίνειν ἀναβολήν. εἰ μὲν οὖν ἦν

μοι τοσαῦτα χρήματα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δι’ ὅσων

ἂν ἐλυσάμην τοσούτους, ἐποίουν ἂν ταὐτὸν τοῖς ἐπὶ 

τῆς πρεσβείας. τί δ’ ἦν ὅ τότε ἐποίησα; τῶν ἄλλων

πρέσβεων ἐκεῖθεν δεῦρο κομιζόντων χρυσίον αὐτὸς

ἐνθένδε ἐκεῖσε φέρων ἐπανῆγον τῶν αἰχμαλώτων

ὅσους οἶόν τε ἦν.