XVIII. Νόμος τὸν ξενίας ἁλόντα πιπράσκεσθαι· ἑάλω ξενίας ὁ Δημοσθένης. ἔπεμψε Φίλιππος ὠνού- μενος αὐτόν. γράφει Δημάδης διδόναι, Ὑπερί- δης δημόσιον εἶναι. Ὑπερίδης. R IV 323 οἴας μὲν ἐκτίνω τὰς χάριτας, ὦ ἄνδρες' Αθη- ναῖοι, Δημοσθένει τῆς πολιτείας καὶ τῆς φιλίας, ἔνεστιν ὑμῖν ἀπὸ τοῦ ψηφίσματος καταμανθάνειν, δοῦλον αὐτὸν εἶναι γράφω καὶ τὸ τούτου δεινότερον, Ἀθη- ναίων ἀπάντων, ἀλλ’ οὐχ ὅ τι πείσεται δεινὸν Δημο- σθένης, τοῦτο σκοπῶ, μέλει γάρ μοι ἐλάχιστον τῆς τούτου συμφορᾶς, ἀλλ’ εἰ Φίλιππός τινα παρ’ ὑμῶν Va = Codex Vaticanus gr. 82 Β = Barberinus II 41 Ma = Matritensis 4679, olim N-49 D = Parisinus gr. 1759 L = Laurentianus LVII 23 La = Laurentianus LVII 21 1 Νόμος in marg Va 2 L 2 2 num ὠνησόμενον ut p. 249, 11? 3 δημοσθένης Va Ι ὑπερείδης Va sed ει in ι corr m 2, LLa Mor 4 δημόσιος Re 5 Ὑπερίδης om VaBMa 6 χάριτας Va sed ἀρὶ in ras m 2, L sed in ras m 2 Ι μὲν om Β 7 δη- μοσθένει inser Va 2 8 ἀποψηφίσματος La 9 τοσούτου Ma sed γρ τὸ τούτου suprascr m 2 12 τινα Ma sed ἁ in ras m 2 ἡμῶν Ma ὠνήσεται νῦν μὲν δοῦλον ὄντα, πρότερον δ’ ἄριστον εἶναι δοκοῦντα τῶν δημαγωγῶν. Φίλιππος μὲν οὖν οὐδὲν διαπράττεται θαυμαστὸν τὸν ἐχθρὸν ὠνήσασθαι προαιρούμενος, ὑμῖν δ’ αἴσχιστόν ἐστι προέσθαι δοῦ- λον ἐσόμενον τὸν κατὰ πολὺ σεμνότερον | τῶν R IV 324 ἐλευθέρων καὶ οὐδὲ παρὰ τὸν τῆς δουλείας καιρὸν πεπαυμένον τῆς εἰς τὸν δῆμον εὐνοίας, ἀλλὰ μένοντα καὶ παρὰ τὰς συμφορὰς ἐν τῷ τῶν ἐλευθέρων σχήματι. Δημοσθένης μὲν οὖν οὕτως ἔχει μεγαλοφροσύνης ὥστε, κἂν ἀποκτείνειν αὐτὸν ἐθέλητε καὶ τιμᾶν αὺτῷ τῶν ἐσχάτων, ἕτοιμός ἐστιν ὑπομένειν. ἀλλὰ χρὴ πρὸς τὸ συμφέρον ὑμᾶς ἐκλογίζεσθαι. τῷ μὲν γὰρ δοκεῖν δοῦλον ἀποδώσεσθε, ἔργῳ δὲ τὴν ἐλευθερίαν τὴν κοι- νὴν μετὰ Δημοσθένους Φιλίππῳ προήσεσθε. ξένος ὢν Δημοσθένης, τοῦτο γὰρ αὐτὸν δεῖ καλεῖν ἑαλωκότα, τὴν πόλιν ἔστερξε τὴν ὑμετέραν ὡς τῶν αὐτοχθόνων εἷς, ὧς Ἀθηναῖος γνήσιος, καὶ διὰ τοῦτο πολὺν ἔλαθε 12 cf. t. II 526, 13; V 353, 3 14 Din. or. I § 15 et 95. Aeschin. fals. leg. § 22 p. 31,15; § 87 p. 39,33; Ctes. § 172 p. 78,24. cf. A. Schaefer Demosth. I 268 2 1 πρότερον δ’ Ma sed ον δ’ in ras m 2 2 εἷναι inser L om VaBMa 3 θαυμαστὸν διαπράττεται Ma 6 περὶ Va 7 πεπαυμένου Ma sed υ(2) in ν corr m 2, La πεπαυμένων Re 8 περὶ Va | τὰς συμφορὰς Ma sed ἅς σ in ras m 2 10 ἄνθρωπον Mor 12 τὸ L sed in τῶ corr m 2 13 ἀπο- δώσεσθε Va sed ω in ο corr ras, La sed αι supra ε(2) ἀπο- δόσεσθε Β ἀποδώσεσθαι Mor | τὴν ἐλευθερίαν om Re, unde σωτηρίαν vel ἐλευθερίαν post κοινὴν inserendum coni Cobetus Coll 291 et Gasda | τὴν(2)] αὐτὴν Ma 14 προήσεσθαι Mor 15 τοῦτον Β | ἑαλωκότα scripsi ἑαλωκὼς libri edd sed „malim legi ὡς νῦν ἀναπέφηνεν aut πεφώραται πεφώρσται ἑαλωκώς" 16 ὑμετέραν scripsi e VaBMa ἡμετέραν LLa edd | αὐτο- χθόνων in ras L 2 ἀθηνῶν Va sed ἀθηναίων suprascr m 2, B 17 εἶς, ὡς] ἴσως VaB | ὧς Ἀθηναῖος γνήσιος delenda cen- set Cobetus Coll 292 | διατοῦτο VaMa χρόνον καὶ κατὰ μηδέν τι ταῖς Ἀθήναις προσήκων ἐν τοῖς εὐνουστάτοις καὶ τοῖς εὐγενεστάτοις τῶν πολιτῶν ἐκρίνετο. ὠδύρετο Φωκέας ὁ ξένος, ἔκλαιε τὸ Χαλκι- δέων γένος ὁ μὴ πολίτης, ἐμίσει Φίλιππον ὁ ἀλλό- τριος, ὑπὲρ Ἀθηναίων ὡς Ἀθηναῖος ἐπολιτεύετο. ἀλλ’ ἤλεγξεν αὐτὸν ξένον ὄντα Φίλιππος. οἱ γοῦν ἐκείνῳ χαριζόμενοι παρῆγον αὐτὸν εἰς τὸ δικαστήριον καὶ ἄνθρωπος πολλάκις ἐστεφανωμένος ἀρετῆς καὶ εὐνοίας ἕνεκεν ἐκρίνετο καὶ ἡλίσκετο. καὶ ὁ πρότερον δουλεύ- ὄντας Θετταλοὺς καὶ τὴν Θρᾴκην ὀδυρόμενος πολλάκις νῦν δοῦλός ἐστι. καὶ δουλευέτω, ἀλλ’ ἐν Ἀθήναις, ἀλλ’ ἐνθάδε, παρ’ οἶς κατέγνωσται, δουλευέτω τοῖς δικασταῖς, τοῖς μαρτυροῦσι, τοῖς γραψαμένοις, τοῖς κατηγορήσασιν. ἠδίκησε τὸν δῆμον εἰς τὴν πολιτείαν ἐγγραφείς. ὁ δῆμος οὖν ἔστω κύριος, οἶ πεπονθότες ἔστωσαν δεσπόται τοῦ σώματος. τί τὸν κοινὸν οἰκέτην ὑπερορίζεις; 6. Εἴρηται, φησί, πιπράσκειν τὸν τῆς ξενίας ἁλόντα. καὶ Φίλιππός ἐστιν ὠνητής. πρότερον μὲν γάρ, ὧς ἔοικεν, ὠνεῖτο τὰς πόλεις, νυνὶ δὲ καὶ R IV 325 τοὺς | δημαγωγούς. ἐγὼ δ’ οἶδα πάντας τοὺς ἀδικήσαντας ἐνταῦθα τὴν τιμωρίαν ὑπομένοντας καὶ 1 cf. p. 253,14 3 Dem. fals. leg. p. 357, 22 sq. 7 Dem. Aristog. II p. 805, 14 14 cf. p. 255, 4. Xen. Hell. I 7, 20 1 καταμηδέν Va 3 ὠδύρατο VaBMa 6 γὰρ Ma 9 ξενίας ante ἐκρίνετο Ma | δουλεύων τοὺς Ma 11 δουλευέτω —12 παρ’ om La 12 οἷς] οὐ La 13 τοῖς κατηγορήσασιν delenda? 14 κατηγορήσασιν L sed ήσασι in ras m 2 κατηγο- ροῦσιν VaB 17 περιορίζεις Ma sed γρ ὑπερορίζεις suprascr m 2 18 εἴρηκε Va sed γρ εἴρηται in marg m 2 Ma | ὁ νόμος ante τὸν Ma | τῆς om La et delendum coni Re at cf. p. 254, 15 20 num ἐωνεῖτο scribendum, ut p. 260, 12; t. IV 380, 14? at cf. p. 260, 7 οὐδεὶς οὔτε τῶν τὰ μεγάλα δεδρακότων οὔτε τῶν τὰ μετριώτερα παρ’ ἄλλοις τὴν δίκην ὑπομένει, ἀλλὰ κέκριταί τις ἐνταῦθα, καὶ τοῖς ἐπιτιμίοις ὑπεύθυνος γίγνεται. ὥσπερ οὖν <ἅν> εἰ τὴν τῆς ξενίας ἔγραφε παρ’ ἄλλοις εἰσάγειν, παρηνόμει καταλύων τὰ δικαστήρια, τὸν αὐτὸν τρόπον ἀκύρους τοὺς νόμους ποιεῖ ἐν οἶς τὸν ἁλόντα ξενίας ἄλλοις πιπράσκεσθαι παραινεῖ.