ποῦ τοίνυν ἔρεισμα; πῶς οἶόν τε τοῦθ’ ἡμῖν εἶναι τὸ πρόσρημα τὸ καλὸν καὶ ὑψηλὸν καὶ στεφάνου παντὸς ἀκριβέστερον κηρῦττον τὴν ἀρετήν, ὅταν ἐν τοῖς τῶν Ελλήνων κακοῖς ἡσυχάζωμεν καὶ παροινουμένων τῶν μεγίστων παρόντες σιωπῶμεν; οὐδεὶς γὰρ ὧς Αἰσχίνης ἐσίγησεν ἐρεῖ οὐδὲ τοὔνομα ζητήσει τοῦ πυλαγόρου οὐδ’ ἐν τούτῳ στήσει τὴν μέμψιν, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν πόλιν ἀνοίσει τὴν τοῦ πεμφθέντος κακίαν, ὥσπερ, οἶμαι, καὶ τὰς τῶν ἀγαθόν τι ποιούντων ἀρετὰς κοινὰς ὀνομά- ζουσι τῆς πόλεως, οἶον τἀριοτείδου, τὰ Κόνωνος, τὰ Θεμιστοκλέους. οὐκοῦν καὶ νῦν Ἀθηναῖοι Φίλιππον ὁρῶντες ἀμφικτύονα γενόμενον παρεῖσαν, εἰσεδέξαντο, τοὺς εἰσάγοντας εὖ φρονεῖν ἡγοῦντο. 28. Κοῦφον δὲ λέγει καὶ οὐδεμίαν ἔχον τῇ 4 Pind. fr. 76 Schr. cf. t. V 57, 15. Isocr. or. XV § 166. Ari- stid. 1. 1. p. 319, 9 D 8 cf. p. 27, 6. Dem. p. 403, 8 14 sq. cf. p. 158,2, 7, 22; t. V 106,12 1 τῶν Η 3 ᾖσαν scripsi cum Sinteni ἦσαν libri edd 4 ποῦ scripsi ex AthH et signum interrogationis post ἔρεισμα inserui (colon H) ut coni Re („videtur sic leg. τοῦτο πῶς οἶόν τέ ποθ’ ἡμῖν εἷναι aut sic ποῦ τοίνυν ἔρεισμα; πῶς οἶόν τε τοῦθ’ ἡμῖν") τοῦ τοίνυν ἔρεισμα πῶς PMa edd τοῦ τοί- νυν ἐρείσματος πῶς Iacobs Lect 213 Rev 426 5 οἱ ὄντες Ath 6 στέφανος Ath 10 σεσίγηκεν Ma 11 οὐδ’] ἀλλ’ Ma | ἀλλ’ ἐπὶ Ma sed λ’ ε in ras m 2 13 ἀγαθῶν τί Η 14 τὰ(2) e τοῦ corr Ρ τὰ τοῦ HMa 16 ἀμφικτυόνα ΑthP Mor Ι παρῆσαν Ma et Weiske hyperb II 14 Ι εἰσεδέξαντο Mor sed γρ εἰςενέγ- ξαντο in marg 17 εὐφρονεῖν P Re 18 „locus num sic? κοῦφον δὲ δεῖ γὰρ εἰπεῖν vel ὁμολογεῖν vel θῶμεν γὰρ) καὶ οὐδεμίαν ἔχον τῇ πόλει βλάβην τὸ πεπραγμέ- νον est obiectio, quam statim refutant ista, ἀλλ’ ἄλλους ἄλλα, Αἰσχίνη, μειζόνως λυπεῖ“ Re κοῦφον δὲ μὴ εἴπῃς· et 207,1 ἄλλους Iacobs Lect 214 Rev 426 | λέγει scripsi εἰ γὰρ libri edd ἔχον reposui e libris, ut coni Re εἶχον edd sed γρ ἔχον et ἴσ’. ἔχοι in marg Mor πόλει βλάβην τὸ πεπραγμένον. ἀλλ’ ἄλλους <ἄλλα>, Αἰσχίνη, μειζόνως λυπεῖ, οἷον Θετταλοὺς τὸ μὴ λα- βεῖν, ὥσπερ, οἶμαι, καὶ Ἀθηναίους τὸ περὶ δόξαν ζημιοῦσθαι. μετριώτερος ἂν ἦσθα καὶ νῦν χωρία καὶ λιμένας προδούς. τὸ μὲν γὰρ ἄριστον μήθ’ οὕτως μήτ’ ἐκείνως μηδ’ ὅλως ἀδικεῖν τὴν ἐνεγκοῦσαν, εἰ δ’ ἡ φύσις | οὖσα πονηρὰ καθέλκεται καὶ οὐκ R III 408 ἂν ὁ μοχθηρὸς δύναιτο σωφρονεῖν, εἰς τὰ ἄλλα βλαπτέτω τῆς δόξης ἀπεχόμενος. ἐγὼ δὲ τοσοῦ- τον ἀφέστηκα τοῦ πρᾴως ἂν τὰ νῦν ἐνεγκεῖν διὰ τὸ μὴ περὶ τὰ ἄλλα βεβλάφθαι τὴν πόλιν, ὥστ’ οὐδ’ εἰ κτησάμενος ἡμῖν μετὰ τῆς παρούσης ἀδοξίας χώραν καὶ συμμάχους καὶ προσόδους ἐτύγχανεν Αἰσχίνης, οὐδ’ οὕτως ἂν ἧττον ἐφ’ οἶς ἠδικούμεθα ὠργιζόμην. καὶ ταῦτα δεδίδαγμαι παρὰ τῶν νόμων οὓς οἱ ἡμέτε- ροι πατέρες ἔθηκαν οὐ γράψαντες, ὥσπερ ὁ Σόλων 4 cf. t. IV 242,30 R 5 Dem. p. 20,20 7 cf. t. V 96, 12 1 ἄλλα inserui, ut coni Re om libri edd 4 καὶ νῦν] „f. Αἰσχίνη, aut leg. τείχη καὶ aut ναῦς καὶ“ Re Iacobs App Pors 323 Lect 214 Rev 426 at cf. 1. 12; p. 203, 10; 205, 10. Dem. 1. 1. 6 μὴ δ’ Η μήθ’ Re | ἀδικεῖν Mor sed γρ ἀδικεῖ in marg 7 δ’ ἡ et πονηρὰ reposui e libris ut coni Re δὴ et πονηρὸν edd Ι πρὸς τὸ πονηρὸν ante καθέλκεται in- serendum coni Re 8 κἂν ὁ AthP sed in hoc καὶ οὐκ ἂν in marg, et γρ in marg Mor 9 βλαπτέτω scripsi ex HMa coll p. 209, 1 βλεπέτω AthP edd 10 τοσοῦτον scripsi ex Η cum Iacobsio Add 360 App Pors 323 Lect 214 τοσοῦτ’ AthPMa edd | πρᾴως reposui e libris, ut coni Re πράττειν edd πρᾳ- ότερον Iacobs | ἂν om Η 11 περὶ μὴ Ma Ι τἄλλα Ma 14 ἐφοίση Mor Ι ὠργιζόμην scripsi e ΡΗΜa ὠρλιζόμενοι Ath ὀργιζόμενοι Mor sed γρ ὀργίζομεν in marg ὀργιζοίμην Re καὶ ὁ Δράκων, ἀλλὰ πράξαντες καὶ παραδόντες ἡμῖν τὰ ἔργα μιμεῖσθαι. 30. Πάντα μὲν οὖν διεξιέναι τῶν ἀμηχάνων, οὗ δὲ οὐδεὶς ἂν χρόνος ἐπιλαθέσθαι ποιήσειεν, ἧκεν ἄγων ποτὲ τὴν Ἀσίαν καὶ τῆς Εὐρώπης τὸ πλέον ἐφ’ ἡμᾶς ὁ Πέρσης. ὧς δὲ πολλοῖς ὀλίγους καταχώσας τοὺς Λακεδαιμονίων ἐν Πύλαις ἤλαυνεν ἐπὶ τὴν χώραν, τὴν μὲν γῆν ἀφεῖσαν οἱ τότε Ἀθηναῖοι, τὴν θάλατταν δὲ ἀντὶ τῆς πόλεως εἶχον. ὁ δὲ ὧν κατέσκαπτε τὴν πόλιν, τούτων ἡττᾶτο ναυμαχῶν. οἰόμενος δὲ αὐτοὺς μάχῃ μὲν οὐκ ἂν ἁλῶναι, δωρεαῖς δ’ ἂν ἴσως ἕτοιμος ἦν τὰ μὲν δοῦναι, τὰ δὲ ἀποδοῦναι, ἀποδοῦναι μὲν γῆν καὶ πόλιν, δοῦναι δὲ χρήματα ἀμύθητα καὶ τὸ ἄρχειν τῶν Ελλήνων καὶ φίλῳ χρῆσθαι τῷ τῆς Ἀσίας δεσπότῃ. πῶς οὖν οἱ τότε ταῦτα ἀκούοντες; πάντα ἡγοῦντο βλάβην καὶ οὐκ ἐδέχοντο τὸ τὰ αὑτῶν οὕτω κομί- R III 409 σασθαι | μεῖζον εἰς συμφορὰν ἡγούμενοι τοῦ τὸν ἅπαντα χρόνον ἐπὶ τῶν τριήρων σαλεύειν. οὕτω παν- ταχοῦ τὸ καλὸν πρὸ τοῦ κέρδους ἐδίωκον, Αἰσχίνη. 5 cf. t. V 498, 18 sq. 6 Her. VII 225 8 Her. VIII 49 9 cf. t. V 479, 6 12 Her. VIII 140 14 cf. t. V 65, 1. Her. VIII 140; IX 4 | Plat. Lys. p. 209 D 3 οὖ δὲ Ath οὐδὲ Η Mor 4 ἂν om Re 8 ἀφῆκαν Ma | θάλασσαν P Re 9 αὐτὴν Mor 10 καὶ ante αὐτοὺς Ma 11 δωρεαῖς δ’ ἂν reposui e libris δῶρ’ ἔτ’ ἂν edd sed γρ ἔδει τὸ in marg Mor „aut δώροις δὲ πάντως leg. aut δέ γ’ ἂν ἴσως“ Re δωρεὰν ἴσως Iacobs Add 360 quo δώρων δὲ τάχ’ ἥσσονας εἷναι coni App Pors 323 Lect 214 Rev 426 12 τα(1) H 13 τῶν om Re 14 χρήσασθαι Ρ Re τῆς inserui ex AthHMa om Ρ edd 15 ἀκούοντες scripsi ex AthHMa ἀκούσαντες P edd 16 τὸ inserui ex AthHMa, ut coni Re om P edd Ι αὐτῶν Re αὐτῶν libri Mor 17 num μείζονα συμφορὰν? at cf. p. 215, 13 Ι τοῦ scripsi ex HMa τὸ AthP edd sed ἢ τὸ aut τοῦ coni Re 18 τριήρων scripsi e Ma coll t. V 94, 5 τριηρῶν AthPH edd δεῖ δὲ καὶ ἡμᾶς νῦν ὑπὸ σοῦ φανῆναι μηδὲν εἰς τοῦτο βεβλαμμένους. ἀλλ’ οὐκ ἂν δύναιο. δικαίως ἄρα εἰσαγγέλλῃ. 32. Φέρε δὴ καὶ αὐτῶν ὧν οὐδέν φησιν εἰργάσθαι κακῶν πᾶσιν αὐτὸν ἐνεχόμενον δείξωμεν. ὅτι μὲν οὗν καὶ χωρία καὶ πόλεις καὶ ὅρμους καὶ χρήματα καὶ αἰχμαλώτους καὶ πολλὰ ἕτερα προειληφὼς τῆς πόλεως Φίλιππος εἰς τοῦθ’ ἧκεν ὕβρεως ὥστε καὶ τριήρεις ἀπὸ τοῦ Μαραθῶνος ἀφέλκειν, οὐδεὶς ἀγνοεῖ τῶν πάντων· ὅτι δὲ τῷ μετασχεῖν τῆς ἀμφικτυ- ὀνίας ἧττον ἂν ἐῴη καθ’ ἑαυτοῦ κινεῖσθαι τοὺς Ἕλ- ληνας παρών τε καὶ συγκαθήμενος καὶ τὰ μὲν πείθων, τὰ δὲ ἀπειλῶν, τὰ δὲ ἀντιλέγων, τὰ δὲ ὑπισχνούμενος, οὐδὲ τοῦτο ἀμφισβητήσιμον. ὁ τοίνυν ὧν ἂν ἐξέ- πεσεν, εἰ μὴ τοῦ τελευταίου τετυχήκει, ταῦθ’ ὅπως αὑτῷ βέβαια μενεῖ παρασκευάσας πῶς οὐκ ἂν εἴη πολλὰ χωρία καὶ πολλοὺς ἡμᾶς ἀπεστερηκὼς τόπους; καὶ γὰρ ἐκείνα νομίζοιτ’ ἂν εἰκότως δεδωκέναι τὰ μεταστάντα ἂν ὡς Ι ὑμᾶς καὶ ὑμῶν ἀφῃρῆσθαι R III 410 7 Dem. p. 49,26 sq. 9 cf. t. IV 821, 11 R. Dem. p. 49,29 sq. 2 οὐκ ἂν δύναιο] „videtur hic κέρδους ἀπέχεσθαι vel quid deesse“ Re 3 εἰσαγγέλλει Η 5 κακὸν PMa ἐνεχόμενον scripsi ex AthHMa, ut coni Re ἐχόμενον Ρ edd 6 πόλεις καὶ χωρία Ma 7 προειληφὼς scripsi auctore Re („videtur leg. προειληφὼς Φίλιππος εἰς τοῦθ’ aut si manet, pro ὃς malim καὶ“) προείληφε προείληφεν Ma) libri edd 8 οἷς ante εἰς Η οἷς ὃς Ath ὃς PMa edd delevi auc- tore Re 9 ἐφέλκειν AthPh Mor 10 τὸ AthP Mor 11 ἥττονα νεῶν· ἡ HMa | αὐτοῦ Ma αὐτοῦ Η 14 τοῦτ’ Ρ | τοίνυν ὧν Mor sed ἴσ’ ὧντινων οὖν in marg Ι ἂν om HMa 16 αὑτῷ scripsi αὐτῷ libri edd | μενεῖ scripsi μένοι libri edd 17 ὑμᾶς Η 18 insivaRe ἐκείνω HMa ἐκεῖνο AthP Mor 19 ημᾶς Ρ | (??)μῶν Ρ | ἀφῃρῆσθαι scripsi ἀφῆσθαι Η ἀφεῖσθαι AthPMa edd sed „malim aut ἀφελέσθαι aut σθαι abstulisse“ Re τὰ παρ’ ἐκείνῳ μενοῦντα. οὐ τοίνυν ἡ βλάβη μό- νον τοῦ παρελθόντος χρόνου οὐδὲ τοσοῦτον κεκέρδακε Φίλιππος ὅσον μηκέτι φοβεῖσθαι περὶ ὧν ἀδικῶν ἐκτή- σατο, ἀλλὰ ταῦτ’ ὄντα μὲν αὑτῷ διατηρήσει καὶ διὰ τῆς καλῆς ταύτης τοῦ συνεδρίου μετουσίας ἔτ’ ἀσφα- λέστερος ἔσται καὶ μείζων τὰ μὲν ὅπλα καὶ τὰς μηχα- νὰς ἐπάγων τοῖς οὔπω κατεστραμμένοις, τοὺς δ’ ἐν τῇ πυλαίᾳ καθ’ αὑτοῦ παροξύνοντας οὐχ ἕξων. βασι- λεὺς γὰρ καὶ τύραννος πανταχοῦ φοβερόν, οὐ στρα- τεύων μόνον, ἀλλὰ καὶ δικάζων καὶ βουλευόμενος. τίς δὲ τῶν ἀδικουμένων ὀδύραιτ’ ἂν ἃ πέπονθε ψήφους ἔχοντος Φιλίππου καὶ κολακευομένου καὶ πείθοντος ἃ βούλοιτο τὸ κοινόν; τὸν οὖν οἷς ἔχει μὲν οὐκ ἀγαπή- σοντα, ἀεὶ δέ τινος ἐπιθυμήσοντα, σιγᾶν δὲ τοὺς πα- θόντας ἀναγκάσοντα φῶμεν εἰληφέναι τι παρὰ τοῦ κακῶς σεσιγηκότος Αἰσχίνου ἢ μή;