XVII. Οὐκ ἀντεῖπε τῷ Φιλίππῳ γινομένῳ ἀμφικτύονι ὁ Αἰσχίνης μόνος πεμφθεὶς πυλαγόρας καὶ ἐπ- ανελθὼν κρίνεται δημοσίων ἀδικημάτων. RIII 396 οὐκ ἦν, ὡς ἔοικεν, ἀρκοῦν Αἰσχίνῃ τούτῳ Πύλας ἀνοῖξαι Φιλίππω καὶ τοσοῦτον ἔθνος αὐτῶ παρα- δοῦναι <ὅσον> τὸ Φωκέων, ἀλλ’ ὅπως καὶ τῶν τῇ πυλαίᾳ γένοιτο κύριος καὶ γένους τῶν παλαιῶν ἀμφικτυόνων ὁ Μακεδών, πρὸς τῷ προτέρῳ κατέπρα- ξεν. ἐμοὶ δὲ οὐ τοῦτο φαίνεται θαυμαστόν, εἴ τι τῶν Φιλίππου βέλτιον ἔχειν οὗτος ἐποίησεν, ἀλλ’ ὅτι ῥᾷστόν ἐστι παρ’ ὑμῖν δίκην τε ἀδικοῦντα μὴ δοῦναι καὶ κερδαίνοντα καθ’ ὑμῶν αὖθις ἕτερα πιστεύεσθαι Ath = Atlious Laurae Ω 123 Ρ = Parisinus gr. 2998 Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 Ma = Matritensis 4679 (olim N-49) D = Parisirms gr. 1758 τῷ τοῦ Δημοσθένους ὀνόματι κατ’ Αἰσχίνου πυλαγόρου Mor Λόγος ἐπὶ τῷ τοῦ Δημοσθένους ὀνόματι κατ’ Αἰσχίνου πυλα- γόρου Re om libri delevi 1 Ὑπόθεσις aute οὐκ edd de- levi | τῷ om Re | ἀμφικτυόνι Ρ ἀμφικτύωνι Η 2 ὁ om Re 4 ἀρκοῦν Αἰσχίνῃ scripsi ex AthHMa αἰσχίνη, ἀρκοῦν Ρ Mor αἰσχίνῃ ἀρκοῦν Re 5 Πύλας scripsi πύλας libri edd ἔθνος] ὅσον AthH 6 ὅσον inserui om libri edd | τὸ scripsi cum Re (,,aut τὸ φωκέων leg aut τὸ τῶν φωκέων“) τῶν libri Mor 8 προτέρῳ scripsi ex AthHMa προειρημένῳ P edd 9 ἂν τι Ma 12 πιστεύεσθαι Ma sed αἰ in ras m 2 παρ’ ὑμῶν. καὶ νῦν οὐ τοῦτο ἔστι χαλεπόν, τὰ μέ- γιστα ὑπ’ Αἰσχίνου δεῖξαι βεβλαμμένην τὴν πόλιν, ἀλλ’ ὑμᾶς πεῖσαι μισῆσαι τοὺς καθ’ ὑμῶν τοῖς ἐχθροῖς ὑπηρετοῦντας. ὃ τοὺς πολλοὺς τῶν δυναμένων καὶ γράφεσθαι | καὶ διελέγχειν ὀκνεῖν ποιεῖ. ἐγὼ R III 397 δὲ βουλοίμην μὲν ἂν ὑμᾶς ἀλγῆσαι τοῖς πεπραγμένοις καὶ γνώμην ἔχειν οἕαν εἰκὸς τοὺς τὰ τοιαῦτα πεπον- θότας· εἰ δ’ οὖν ὑπὸ τοῦ πολλὰ ἐνεγκεῖν ἀδικούμενοι καὶ τοῦτο οἴσετε, ἀλλ’ ἔμοιγε ἔσται τὰ πρὸς τὴν πόλιν δίκαια πεφυλαγμένα. καὶ πάλιν γενήσεται φανε- ρὸν ὧς ὁ μὲν παραδιδοὺς κρίσει τὸν πεπονηρευμένον ἐφάνη, τῇ δὲ τῶν δικαζόντων ὀλιγωρίᾳ τὸ πρᾶγμα διεφθάρη. 4. Εἰ μὲν οὖν ἐν τῇ πυλαίᾳ συνέβαινεν εἶναι τὴν παροῦσαν ἐξέτασιν, οὐκ ἂν <ἦν> ἐξ ἴσου λόγος ἐμοί τε καὶ τούτω Φιλίππου τε ἀντὶ Φωκέων δικάζοντος καὶ τῶν ἐκείνου δορυφόρων περιεστηκότων, δῆλον γὰρ ὅτι τοῖς μὲν Αἰσχίνου λόγοις καὶ μηδὲν ἔχουσιν ἰσχυρὸν ὑπῆρχεν ἂν εὐδοκιμεῖν, ἐμοὶ δὲ καὶ πάντων δικαιότατα λέγοντι πανταχόθεν ἀπήντα ἂν θόρυβος καὶ πολὺς γέλως, εἰ μηδὲ τοσοῦτον ἠδυνήθην ἰδεῖν 1 τα Ma 2 ὐπ’ scripsi ὑπὸ libri edd | βεβλαμμένην ὑπὸ αἰσχίνου δεῖξαι HMa 3 τοὺς reposui e libris cum Cobeto Coll 271 τὰ Mor τοὺς τὰ Re qui μέγιστα addendum coni τοὺς πάντα Iacobs Lect 212 Rev 426 6 ἂν om Η 8 τὰ ante πολλὰ Ma 9 τοῦτο scripsi ex AthHMa τοῦτ’ Ρ edd εἴσετε Ma 11 μὲν inserui ex AthHMa om Ρ edd | παραδι- δοὺς scripsi ex HMa παραδοὺς Athp edd Ι πεπονηρευμένον scripsi ex AthHMa πεπολιτευμένον Ρ sed γρ πεπονηρευμένον in marg, edd sed γρ πεπονηρευμένον in marg Mor („Εκ al. C. V. iud. facinorosum virum") et „aut e margine Mor. praeferendum est πεπονηρευμένον, aut leg. τὸν κακῶς πεπολιτεθμένον“ Re 15 ἦν inserui om libri edd | ἐξίσου AthPMa Mor 20 δικαιό- τατον AthMa Mor sed in hoc γρ δικαιότατα in marg Ι ἅπαντα Mor quod corr Re 21 μὴ δὲ Ma δὲ μὴ Η Ι ἐδυνήθην HMa ὡς οὗ κρείττων ἐστὶν Αἰσχίνης, ἐνταῦθα αὐτὸν ἐτόλ- μησα διώκειν· ἐπεὶ δὲ Ἀθήνησι μὲν ἡ κρίσις, εἰσελη- λύθατε δὲ κατὰ τοὺς νόμους τοῦ Σόλωνος, μέγας δὲ ὁ κίνδυνος τῶν ὅρκων παρορωμένων, ἴσως ἄν τι γέ- νοιτο τῇ πόλει κέρδος ἀπὸ τῆς γραφῆς, ὥστε τὸν μὲν ἀμφοτέρων δοῦναι δίκην, καὶ ὧν πρεσβεύων ἔβλαψε καὶ ὧν πυλαγόρων ἐζημίωσε, τοῖς δὲ τοῦτον ἐζηλωκόσι γενέσθαι δῆλον ὅτι τοῖς παρὰ τῶν πολεμίων λαμβά- νουσιν εἰς τὴν ἐσχάτην συμφορὰν ἡ τόλμα τελευτᾷ. 5. Ὅτι μὲν οὖν ἐσκεμμένος Αἰσχίνης καὶ λόγους μακροὺς καὶ πιθανοὺς μεμελετηκὼς εἰσελήλυθεν αὐτός R III 398 τε οὐκ | ἀγνοῶ καὶ ὑμᾶς εἰδέναι νομίζω, ᾧ γὰρ περὶ τῆς σωτηρίας ὁ φόβος καὶ τὰ μὲν πράγματα πο- νηρά, λόγος δὲ ὑπὲρ τούτων ἀπλοῦς οὐδὲ εἶς, πᾶσα ἀνάγκη τούτῳ δι’ ὧν ἂν γένοιτο παρακρούσασθαι τοὺς δικάζοντας παρεσκευάσθαι· δεῖ δὲ ὑμᾶς αὐτούς, ὅταν τοῦτο ποιῇ, μειζόνως ὀργίζεσθαι καὶ χαλεπῶς ἔχειν, εἰ τεχνίτης μὲν ὢν τοῦ λέγειν καὶ σοφισμάτων γέμων παντοδαπῶν πρὸς μὲν τὸν ἐχθρὸν τῆς τε πό- λέως καὶ τῶν Ἑλλήνων ἀπάντων μυρίας ἔχων ἀφορμὰς 6 Dem. cor. p. 235, 17 sq.; fals. leg. p. 344, 12; 438, 23 15 Dem. p. 1047, 12. Lyc. Leocr. § 139 1 κρεῖττον Η Ι αὐτὸν inserui ex AthHMa om Ρ edd 5 τὸν μὲν scripsi e Ma τῶν μὲν Η τῶν AthP edd sed ,,malim τὸν αὐτὸν ἀμφοτέρων“ Re τοῦτον vel αὐτὸν ἀμφοτέρων Rev 426 6 ἔβλαψε scripsi ex Η ἔγραφε AthPMa edd 7 τούτων Η 9 τελευτᾷ scripsi ex AthHMa cum Cobeto Coll 271 ἀπαντᾶ Ρ Mor ἀπαντᾷ Re 11 μεμελετηκὼς Ma sed με (1) in ras m 2 13 πεπραγμένα Η 14 δ’ Ma 15 γέ- νοιτο ἂν Ma 17 χαλεπὸν Ath χαλεπ(??) Ρ χαλεπῶς Mor sed γρ χαλεπὸν in marg 18 μὲν om Ma Ι ὢν om Ath 20 ἁπάν- των reposui e libris πάντων edd λόγων καλὰς οὐδὲν οὔτε εἶπεν οὔτε ἐφθέγξατο, κατὰ δὲ τῶν πολιτῶν χρῆται τῇ τέχνῃ τοὺς αὐτοὺς ἀδικῶν τε καὶ πείθειν ἐπιχειρῶν ὧς οὐκ ἠδίκηνται. εἴτ’ οὖν ἀποροίη λόγων, ὡς μηδὲ ἀναισχυντεῖν ἔχων διὰ τὴν περιφάνειαν τῶν ἀδικημάτων ἀποθνησκέτω, εἴθ’ ὑπὲρ οὕτω δεινῶν ἀποτείνοι λόγους εὖ μεμηχανημένους, πάλιν ἐντεῦθεν ἁλισκέσθω κρύψας ἐν τῇ πυλαίᾳ τὴν δύναμιν. 6. Φεύγει μὲν οὖν Αἰσχίνης οὑτοσὶ καὶ ἡ γραφὴ καθ’ ἑνὸς ἀπενήνεκται τοῦ σιγηροῦ πυλαγόρου, δια- φεύγετε δὲ οὐδὲ ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες δικασταί, τὴν αὐτὴν αἰτίαν. ὑμᾶς δ’ εἰπὼν τὸν δῆμον λέγω, οἵτινες ὥσπερ ἐν νυκτὶ καὶ σκότῳ τὴν διάγνωσιν τοῦ ποῖός τις ἕκαστός ἐστι τῶν πολιτῶν ἀφῄρησθε. καὶ ὁ χρηστὸς ἔδοξε κακὸς καὶ ὁ μοχθηρὸς ἐπιεικὴς καὶ ὁ δίκαιος πονηρὸς καὶ ὁ βέλτιστος φαυλότατος. εἶθ’ ὁ μὲν οὐκ ἐνοχλῶν ὑμῖν οὐδ’ ἐπιτιμῶν ταχέως ἀπέρριπται, ὁ δὲ | θρασὺς καὶ ἰταμὸς καὶ ἀκόντων ὑμῶν ἃ βού- R III 399 λεται ἕξειν <αὐχῶν> ἔντιμος καὶ μέγας καὶ 1 οὔτ᾿(1) Ma 4 μὴ δὲ Ρ μὴ δ’ HMa μηδ’ Re | ἔων Re ἔχειν libri Mor 5 εἶθ’ Ma οὔθ’ Mor 6 ἀποτείνοι scripsi ex AthPH cum Iacobsio Lect 212 ἀποτείνει Ma ἀπο- τείνων edd sed ,,post μεμηχανημένους deesse videtur πειρῷτο διαφεύγειν“ Re 7 ἁλισκέσθω Ma sed ΄ et ὢ in ras m 2 et ΄ supra ι del m 2 ἀναλισκέσθω ΑthP sed in hoc ἀν eras et supra α(2), Η edd 10 ἀπενήνεκται Ρ 13 ποῖός τις ἕκα- στός ἐστι scripsi πόσος τίς ἕκαστος ἐστί libri ὁπόση πόλις ἑκά- δτη ἐστι edd sed ὁποῖος εἰς τὴν πόλιν ἕκαστός ἐστι coni Re οἶος τῇ πόλει ἕκαδτός ἐστι Iacobs Lect 212 Rev 426 ὁποῖός τις ἕκαστός ἐστι Cobet Coll 271 15 κακίδτατος Ath | καὶ ὁ δίκαιος πονηρὸς καὶ ὁ μοχθηρὸς ἐπιεικὴς Ma 17 οὐδ’ scripsi exAthH οὐδὲPMa Mor οὔτ’ Re | ἐπιθυμῶν AthHMa cf. t. IV 821,22; 823, 23 R | ταχέως scripsi auctore Re τάξεως libri edd 18 ἰταμὸς καὶ θρασὺς Re Ι ὑμῖν Re 19 ἕξειν], ,,num εἰπεῖν, an ἐρεῖν, an denique ἐξεμεῖν audax evomere“ evomer“ Re λέξαι μέγας coni Iacobs Lect 212 Rev 426 | αὐχῶν inserui om libri edd καὶ τὰ ὑμέτερα πράττει κἀν τῇ πόλει κἀν τῇ πυλαίᾳ, κρίνεται δὲ ἕκαστος ἐκ τοῦ μισθοῦ τῶν γραφόντων, οὐκ ἐκ τῶν βεβιωμένων. ἐντεῦθεν οἱ μὲν ἐκ τῶν δη- μοτικῶν οἰκιῶν καὶ ὧν τῆς εὐνοίας πλεῖσται μαρτυ- ρίαι, σχεδὸν ἠγνόηνται, τριταγωνισταὶ δὲ καὶ ναῦται καὶ γραφεῖς τυμπάνων λέγουσι, γράφουσι, πρεσβεύουσι, στρατηγοῦσι, πυλαγοροῦσιν. ἡ δ’ ἐπὶ τῶν ἐκκλησιῶν ἁμαρτία μικρὸν ὕστερον φαίνεται, καὶ τὸ δεινότατον, οὐδὲ πάσχοντες τοῦτ’ ᾔσθησθε. τεκμήριον δέ, ἔτι Φωκέων θρηνούντων, ἔτι τῶν ταλαιπώρων διοικιζο- μένων καὶ τῶν μὲν φευγόντων, τῶν δὲ σφαττομένων, τῶν δὲ Μακεδόνας τρεφόντων, καὶ ὑμῶν ἐνὶ τούτῳ τὴν αἰτίαν τῶν ἐκεῖ κακῶν ἀνατιθέντων καὶ βοώντων ἐνίων ἐπ’ ἀγορᾶς, ὡς οὐ τὰ ὅπλα Φιλίππου τὰς πόλεις ἀπώλεσεν, ἀλλ’ αἱ πείσασαι καθῆσθαι τὸν δῆμον ἐλ- R III 400 πίδες καὶ τὸ ψήφισμα δέξασθαι τὸ Φωκεῦσιν Ι 2 Dem. p. 722,2 5 cf. p. 236,13. Dem. p. 270,11; 297,26. Apoll. Aesch. p. 5, 5 Ι Dem. p. 1231, 10 sq. 6 Dem. cor. p. 415, 5. Apoll. Aesch. p. 4, 16 et p. 5, 1 10 cf. t. IV 976, 24; 821, 7 R. Diod. S. XVI 60 14 Dem. fals. leg. p. 358, 27 15 cf. t. IV 976, 24 R. Diod. S. XVI 59 16 Dem. fals. leg. p. 356, 15 sq.; 357, 8 et 22 sq. 1 ἡμέτερα Ath Ι πυλαίᾳ scripsi ex AthHMa cum Iacobsio Rev 426 et Weiskio hyp. III 4 πύλη Ρ lacuna Mor sed γρ πύλει, ἴσ. Πυλαίᾳ in marg, Re sed ἔξω coni κἂν ταῖς πύλαις sive κἂν τῇ πυλαίᾳ Iacobs App Pors 323 Lect 212 Anth Pal III 83 2 τοῦ inserui ex AthHMa om Ρ edd Ι γραφέν- των coni Re 3 δημοτικῶν οἰκιῶν scripsi e PHMa δημο- σίων οἰκείων Ath δημοσίων οἴκων edd 4 εὐγενείας coni Wernsdorf Himer. p. 735 6 ἴσ’. γναφεῖς in marg Mor 7 στρατηγοῦσι scripsi ex AthHMa μαρτυροῦσι Ρ edd 9 ἔσε- σθε HMa | ἔτι reposui e libris ἐπὶ edd 10 Φωκέων scripsi φωκέας libri Mor Φωκαίας Re | θρηνοῦντες AthHMa Ι ἐπὶ Mor quod corr Re 12 τῶν Ma sed τ in ras m 2 Ι τούτων AthPH Mor 16 τὸ ψήφισμα reposui e libris coll Dem 1. 1. τὰ ψηφίσματα edd Ι τὸ inserui, ut inser Ρ om AthMHa Mor τὰ Re Ι δέξασθαι inserui e libris om edd ἀπειλοῦν, τὰ τοιαῦτα λεγόντων καὶ πεπεισμένων ἧκεν ὁ τῆς πυλαίας καιρὸς ἀπαιτῶν ῥήτορος εὔνοιαν. 9. Πῶς οὖν ἡμεῖς οἱ πεπληγμένοι; μᾶλλον δὲ μικρὸν ἄνωθεν, Φιλίππῳ πλεονέκτημα μὲν ἓν ἐγεγόνει μέγα καὶ οἷον οὔπω πρόσθεν ἀφ’ οὗ παρῆλθεν εἰς τὴν ἀρχήν, Πυλῶν κρατῆσαι καὶ διασπεῖραι τὸ τῶν εἴσω Πυλῶν προβεβλημένον ἔθνος. τοῦτο δὲ δυνηθεὶς ταχὺ καὶ ῥᾳδίως ἀπὸ σπονδῶν, οὐχ ὅπλων, διὰ τουτονὶ τὸν πείθοντα πιστεύειν ἀντὶ τοῦ φυλάττεσθαι δεύτερον ἕτερον ζητεῖ τοῦ προτέρου μεῖζον, ἀντὶ τῶν ἀπολο- μένων τὰ ἐν πυλαίᾳ συνδιοικεῖν καὶ μετασχεῖν τοῦ τῶν ἀμφικτυόνων ὀνόματός τε καὶ σχήματος.