Οὐκ ἀγαθὸς γὰρ ἔδοξας. ἀλλ’ οὐ κακός.

ἀγνοεῖς ὅτι καὶ τὰς ἄλλας εἴτε τέχνας εἴτε δυνάμεις οὐχ

ἑτέρωθεν εἰ κατορθοῦσιν εὕροι τις ἂν ἢ ἐκ τοῦ μηδὲν

ἁμαρτάνειν; οὗτος καὶ μάντις ἄριστος, ὅστις οὐ ψεύδεται, 

καὶ τοξότης ἐπίσκοπος, ὅστις οὐχ ἁμαρτάνει τοῦ σκοποῦ,

καὶ κυβερνήτης ὁ μηδὲν ἔξω τῆς τέχνης δρῶν. τοῦ δὲ

ῥήτορος οὐχ ὁμοία κρίσις; s νόμιμος ὁ μὴ

ἐν τοῖς πολιτεύμασιν. ἐγὼ δὲ καὶ πάσας τὰς παρα-

νόμων ἐκπέφευγα | γραφάς. ἀδωροδόκητος ὁ μὴ H. IX 37 

 6 cf. p. 126, 2 7 cf. p. 126, 3 16 Himer. ecl. 14, 4 

 1 ἔθιγον scripsi θιγεῖν MaP | διὸ Ma sed e δι’ ὃ corr, Ρ 

 2 σωφροσύνην scripsi σώφρονα MaP 4 εἴπερ scripsi

ὅπερ MaP 6 num Μιλτιάδου. πάλιν καὶ? 9 τοὺς inserui

auctore Gasda om MaP | ὧν — 11 βεβιωκέναι citat prae-

missis verbis οἷόν ἐστιν ἐκεῖνο παρὰ Λιβανίῳ Io Doxap ad

Hermog. de inv. IV 1 στρογγύλως) cod. Barocc. gr. 175 fol. 175 

 9 ἕκαστον om Doxap 10 ἑκάστη Doxap | ἤνεγκεν Doxap 

 11 μαρτυρίαν δώσει scripsi e Doxap μαρτυρία δόξει Ma

Ρ 14 εἰ inserui e Ma om Ρ | κατορθούσας olim scripsi

Γυρὴ Ma 15 μάρτυς Ma 16 ἐπίσκοπος delevit Cobetus at

cf. Himer 1. 1. 17 μηδ’ Gasda | τῆς <αὑτοῦ> τέχνης? |

scripsi auctore Cobeto ὁρῶν MaP 20 παρανόμων scripsi

τῶν νόμων MaP 



 

λαβών, ὡς ἐκρίθην ἐγώ. τί δὲ τὰ ἀληθῆ λέγειν; οὐ

τὰ μὴ ψευδῆ; πότε οὖν ἥλων ἀπατήσας; καὶ περὶ πάν-

των ἀπλῶς ἄμα τῶν αἰσχρῶν κρίσεων ἀφεῖμαι καὶ

τῶν καλῶν ἠξίωμαι καὶ τῶν δικαίων, ἀνάξιος αἰτίας,

 ἄξιος ἐπαίνου καὶ δωρεᾶς. δεινὸν γάρ, εἰ μὲν ἁλοὺς

ἅπαξ τῆς ἐπιτιμίας ἂν ἢ τῆς πατρίδος ἢ τῆς ψυχῆς

ἐστερήθην, τοσαῦτα δὲ νενικηκὼς οὐδ’ ἅπαξ τιμηθή-

σομαι. καὶ τοὺς κατηγόρους μὲν ἐτιμωρήσασθε ὡς

συκοφάντας, ὧν τοῖς μὲν χρημάτων προσετιμήσατε,

 τοὺς δὲ καὶ ἀτίμους ἀπεπέμψατε· ὧν δὲ τοῖς ἡττη-

θεῖσιν αἱ ζημίαι γεγόνασι καθ’ ἑκάστην κρίσιν, οὐδὲ

τὸ κέρδος εἰς δόξαν τῷ πάσας νενικηκότι; οὐ γὰρ

οὐδ’ ἐκείνοις ἤρκεσε τῆς νίκης ἀποτυχεῖν, ἀλλὰ καὶ

προσεζημιώθησαν, οὐδὲ ἐμοὶ τὸ τὰς δέκας ἀποφυγεῖν,

 εἰ μὴ καὶ γέρας ἀντίρροπον οἶς ἡττηθεὶς ἂν ἔπαθον

λήψομαι. ὥσπερ γὰρ τῶν ἁμαρτανομένων αἶ ζημίαι,

<οὕτω> καὶ κατορθουμένων εἰσὶν αἱ τιμαί. εἰ δὲ

μὲν ὡς οὐκ ἔδει πεπολιτεῦσθαι κριθεῖσι τὰς ἐσχάτας

τιμωρίας ἐπιθήσετε, τῷ δὲ καλῶς τὰ κοινὰ πράττειν

 ἐγνωσμένῳ μόνον ἐν χάριτος μέρει τὸ μὴ κολασθῆναι

δώσετε, ἧς ἀξιοῖ με Κέφαλος δωρεᾶς, ὁρᾶτε μή ποτε

ἔρημον τὸ βῆμα τῶν ἐθελόντων ἃ χρὴ λέγειν ἀποδεί-

ξητε· ὅ δ’ οὐκ ἔστιν, ἄν τις μὴ τῆς ἐπιτιμίας ἀδίκως

 6 cf. ad p. 116, 16 14 Plat. Gorg. p. 516 D. Isocr. p. 9 b 

 1 λέγειν inserui e Ma om Ρ 2 ἀπατήσας scripsi ἀπα-

τηθεὶς MaP ἀπάτης Cobet 5 ἀλοῦς scripsi ἥλων MaP 

 7 οὐχ Ma | τιμηθήσομαι scripsi τιμήσομαι MaP 9 τοῖς

scripsi τὸν Ma τῶν Ρ 10 τοὺς Ρ | ὧς Gasda at cf. 1. 16 

 11 καθεκάστην Ρ 12 οὐ cscripsi e Ma οὐδὲ Ρ 17 οὕτω

inserui om MaP 22 ἐθελόντων scripsi ἐλευθέρων MaP |

ἀποδείξητε scripsi ἀποδείξετε MaP 23 ὃ scripsi τό MaP

| ἔστιν, ἂν scripsi e Ma ἔστι κἂν Ρ 



 

ἢ τοῦ ζῆν ὅλως ἐκπέσῃ, τοῦτο γέρας δικαίας πολιτείας;

οὐδ’ ἐγγύς. ὥσπερ γὰρ οὐδ’ εἰ πονηρὸς ἠλέγχθην,

ἱκανὸν ἂν ἦν εἰς λόγον ζημίας τὸ μὴ τυχεῖν δωρεᾶς,

οὕτως οὐδὲ χρηστῷ φανέντι τὸ μὴ τιμωρίας ἀρκεῖ.

 εἰ μὲν οὖν οὗτος αὐτὸς περὶ ἀρετῆς κεκριμένος 

καὶ ψῆφον εἰληφὼς ὧς φιλόπολις καὶ δικαιότατος ἀν-

θρώπων καὶ σωφροσύνῃ διαφέρων ἐκάκιζέ μου τὰς

ἀφέσεις ὧς ἀποφυγὰς ὀνειδίζων, εἰκότως ἀμείνων ἂν

ἔφασκεν εἶναι τοῦ μὴ πονηροῦ κριθέντος, ἀγαθὸς

γνωσθεὶς δηλαδή· εἰ δ’ ἐγὼ μὲν <μεγάλας> εὐθύνας 

ὑπέσχηκα τῶν βεβιωμένων, οὗτος δὲ οὐδὲ μικράν, ἐμοὶ

μέν, εἰ μηδὲν ἄλλο, τό γε μηδὲν ἠδικηκέναι δέδοται·

σὺ δ᾿ οὐχ ὅπως ἀγαθὸς ὤν, ἀλλ’ οὐδ’ ὡς οὐκ εἶ πο-

νηρὸς ἔγνωσαι. τί οὖν τὰ σοφά σοι ταῦτα· οὐ κέκρι-

σαι δίκαιος, ὅτι μὴ κλέπτης, οὐδ’ ὅτι μὴ παρα- 

νομεῖς, ἔννομος; σὺ δὲ οὐδὲ τὴν τοῦ μὴ | παρα- H. IX 38 

νομῆσαι ψῆφον εἴληφας οὐδὲ ἄλλο τῶν ἀδίκων οὐδὲν

ἀφεῖσαι μὴ πεποιηκέναι. εἰ δὲ καὶ τοῦ κριθῆναι σαφῶς

ἀγαθὸν τὸ μὴ πονηρὸν ἡττᾶται, τοῦ γε μὴ κάκιστον

ἐγνῶσθαι τὸ μηδ’ ἀγαθὸν δόξαι πόσῳ σεμνότερόν 

ἐστιν; 27. Ὁ δὲ καὶ ὠνείδιζέ μοι τὸ πλῆθος τῶν ἐγκλη-

μάτων. τοῦτο γὰρ λοιπὸν ἦν καὶ Κεφάλου πειραθῆναί

με κατηγοροῦντος. οὗτος δὲ μᾶλλόν ἐστι τῶν ἡττημέ-

 2 cf. ad p. 141,3 8 Plat. Phaed. p. 107 C 14 p. 121,2 

 3 ἱκανὸν — δωρεᾶς inserui e Ma om Ρ 7 σωφροσύνῃ

scripsi δικαιοσύνη MaP 8 ἀποφυγὰς ὀνειδίζων scripsi

ὀνειδίζων ἀποφυγάς MaP 10 μεγάλας inserui om MaP

12 μηδὲν scripsi e Ma μὴ δ’ Ρ | τό γε scripsi τό. τε MaP 

 13 ὧς οὐκ εἷ scripsi ὡσεὶ MaP 15 κλέπτεις Ma cf.

p. 121, 3 20 μὴ δ’ MaP 23 καὶ delendum censet Hert-

linus 24 ἡττημένων scripsi ἡττωμένων MaP 



 

νῶν συκοφάντης. ὡς ὁ μὲν αἰτίας οὐκ οὖσ’ ἃς συμφο-

ρήσαντες καὶ ὀνειδῶν ὀνόματα κατηγόρουν, πρᾶγμα

εἰωθός· οὑτοσὶ δὲ τὰ σεμνολογήματά μου διέβαλλεν,

ὧς ἐλαττώματα. οὐχ αἶ γραφαί, Κέφαλε, τἀδικήματα

 ποιοῦσιν εἷναι, ἀλλὰ τὰ μὲν ὄντα εἰς φῶς ἄγουσι, τὰ

δ’ οὐ γεγενημένα μᾶλλον ὡς οὐ γεγένηται βεβαιοῦσι,

τὴν ἄδικον δὲ βλασφημίαν εἰς τοὺς εἰπόντας αὐτοὺς

τρέπουσι. τὰ ψευδῆ γὰρ ὀνείδη τοῖς εἰποῦσιν, οὐ

τοῖς οὐδὲν ἀδικοῦσιν ὀνείδη γίγνεται, καθάπερ βέλος

 ἰσχυροτέρῳ προσπεσὸν εἰς τὸν ἀφέντα πάλιν ἀναστρέ-

φει καὶ πολλάκις ἔτρωσεν αὐτὸν τὸν βαλόντα. οὐκ-

οῦν οὐ τὸ κριθῆναι πολλάκις ὄνειδος, ἀλλὰ τὸ μηδ’

ἅπαξ ἐν ἀγῶσιν ἁλῶναι τοσούτοις ἔπαινος, καὶ τὰ πρὸ

τῆς κρίσεως αἰσχρὰ τῶν ὀνομάτων, κλοπὴ καὶ δωρο-

 δοκία καὶ τὰ τοιαῦτα, τῷ μηδενὶ τούτων ἐνόχῳ φα-

νέντι πρὸς εὐφημίαν περιίσταται, καὶ συμβαίνει τοὺς

κατηγόρους ἐπαινέτας ἀναφαίνεσθαι καὶ μὴ βουλομέ-

νους ὧν κατηγόρησαν <μέν> ἐξελέγξαι δὲ οὐχ οἶοί

ἐγένοντο. αὐτοὶ γὰρ ἐπέδειξαν ἀγαθοὺς <οὓς>

 ἠδυνήθησαν θέλοντες ἐλέγξαι πονηρούς. καὶ οἷς οὐδὲ

ψευδομαρτυριῶν ἄν τις ἐπισκῆψαι δύναιτο, τούτοις

ἄκοντες οἱ ἐχθροὶ ἀρετὴν μαρτυροῦσι. καὶ παράπαν

 1 Dem. p. 152, 6 | Dem. cor. p. 230, 6 21 cf. ad p. 156, 1

22 cf. p. 138, 8 

 1 ὧς scripsi ὥστε MaP | οὔτοι olim scripsi | οὐκ οὔσας

scripsi e Ma cum Spengelio et Cobeto ἀκούσας Ρ δοκούσας

olim conieci 3 οὑτοσὶ scripsi e Ma οὗτος Ρ | μου scripsi

e Ma μοι Ρ 4 ἐλάττον Ma 5 εἷναι om Ma 6 δὲ Ma

| μᾶλλον om Πα 9 γίνεται Ρ 10 ἀναστρέφει scripsi e Ma

cum Cobeto ἀνατρέφει Ρ 12 μὴ δ’ MaP 13 τοσούτοις

scripsi τοσοῦτος MaP 18 μέν inserui auctore Cobeto om

MaP 19 οὓς inserui ante οὐκ cum Hertlino et Cobeto om

MaP 22 μαρτυροῦσιν ἀρετὴν Ma 



 

εἰπεῖν, ᾠκοδόμηται τὰ δικαστήρια τοῖς πονηροῖς μὲν

ἐναλίσκεσθαι, τοῖς δὲ ἀγαθοῖς ἐνεπιδείκνυσθαι. ὅπου

γὰρ τῆς κακίας, ἐκεῖ καὶ τῆς ἀρετῆς ἡ κρίσις, ὡς τὸ

αὐτὸ θέατρον ἀμουσίας τε καὶ μουσικῆς. καὶ τῶν

ἐναντίων οἱ αὐτοὶ κάθηνται κριταί. μιᾶς γὰρ ἄμφω 

τέχνης εἰδέναι, καὶ οἱ δικασταὶ μίαν ἔχοντες ἐμπειρίαν

ἀγαθοῦ καὶ πονηροῦ βίου οὓς μὲν ἂν φλαύρους ὑπο-

νοήσωσι, ζημίαν ἐπιβάλλουσι τούτοις, τοὺς δὲ νικῶν-

τας ἐπὶ τὰς τιμὰς προπέμπουσι, τοὺς δὲ οὐκ ἐξετα-

σθέντας οὔτε κολάζουσιν οὔτε τιμῶσιν.