ἃ δὲ καὶ χείρω περὶ αὐτοῦ λέγουσιν, οὐκ ἂν εἴποιμι, τοὺς μὲν κατὰ συνθήκας εἰσιέναι καὶ πεπρακέναι τὴν κρίσιν καὶ κατηγορεῖν ἐνδόσιμα καὶ 13 cf. p. 173,6 sq. t. V 15, 11 sq. Plat. apol. p. 34 C 16 Dem. Mid. p. 556,25 19 Dem. Andr. p. 596, 17 23 Poll. VIII 143. [Dion.] rhet. 8, 15 p. 70,4 Us. 1 ὀλίγους Ma 2 παραμίαν Ρ 3 μὲν om Ma | σκοπῶ scripsi σκοπῶν MaP | ὀκνῶ Ma | δὲ om Ma 7 οὕτως scripsi οὗτος MaP 7 et 9 signa interrogationis posui cola MaP 14 καὶ inserui om MaP 17 θρυλλοῦσιν ΜαΡ 18 ἐπει- δὰν scripsi ἔτι δ’ ἂν Ma εἴ τι δ’ ἂν P 19 προηλωκὼς scripsi προσηλωκὼς MaP | ἦν Ma 20 ἀπάντων scripsi e Ma πάντων Ρ 22 τοὺς Ρ καθυφιέμενα, τοὺς δὲ καὶ τὴν ἀρχὴν ὑπ’ αὐτοῦ προ- κατεσκευάσθαι προκαταλαμβάνοντας τὰ δικαστήρια, καὶ τοὺς μάρτυρας ὠνητοὺς παρεῖναί φασι καὶ τῶν δι- καστῶν τινας δεκάζεσθαι, καὶ πάνθ’ ὅσα τοιαῦτα. οὐ γὰρ ἄξια θανάτου δειχθῆναι πεποιηκότα αὐτόν, ἀλλ’ ἱκανὰ μὴ τυχεῖν δωρεᾶς. κατ’ ἐμοῦ δὲ οὔτ’ ἄλλο τι τῶν μὴ καλῶν οὔτε τούτων οὐδὲν ἄν τις ἔχοι λέ- γειν οὔθ’ ὡς ἐξαπατῶ τοὺς δικαστάς, ὅσγε σιγῶν πράττω, οὔθ’ ὡς ὠνοῦμαι τοὺς μὴ κατηγορήσοντας. εἰ μὲν γὰρ ἦν, ὥσπερ ἐν συμμορίᾳ, ῥητὸς ἀριθμὸς τοῖς κατηγορεῖν ἐγχειροῦσιν, ἐνῆν <ἂν> πριάμενον ἀδικεῖν ἐπ’ ἐξουσίας· εἰ δὲ πᾶσι πάντας ἔξεστιν εἰσαγ- γέλλειν, γράφεσθαι, φαίνειν, εἰσάγειν, οὐ δήπου πάν- τας ἐωνησάμην Ἀθηναίους. ὁπόσους γὰρ ἂν ἔπεισα τὴν ἡσυχίαν ἄγειν, πλείους ὑπελείποντ’ ἂν οἱ κατη- γορήσοντες. καὶ εἰ μὲν γραψάμενοί μέ τινες εἴασαν καταβαλόντες, παρῆν ἂν ὑπιδέσθαι τοῖς κακοήθεσι· διελύσαντο, ἀπέδοντο, νῦν δὲ πῶς ἂν ἔπεισα τοὺς μὴ φανέντας; 28. Καὶ εἰ μὲν φιλαιτίους εἶναι φὴς τοὺς ἐν τῇ πόλει καὶ διὰ τοῦτο κεκρίσθαι πολλάκις, μεῖζον τοὐ- μὸν καλὸν ποιεῖς, εἰ καὶ παρὰ τοιούτοις ἔμεινα ἀναί- τιος· εἰ δὲ παρορᾶν τοὺς ἀδικοῦντάς σοι δοκοῦσιν, 1 Dem. Mid. p. 526,28; 563,19 2 Dem. fals. leg. p. 397,4 10 Dem. symm. p. 182, 18 sq. 16 Dem. cor. p. 260, 22 1 καθυφιέμενα scripsi καθυφειμένα MaP καθυφέσιμα olim conieci | ὐπ’ αὐτοῦ scripsi ἀπὸ τοῦ MaP 3 φησί Ρ 4 δικάζεσθαι Ρ 6 ἱκανὰ οἷα olim) scripsi ἴνα MaP | τυχεῖν scripsi τύχη Map 8 ὅγε Ma 9 κατηγορήσαντας Ρ 10 ῥητὸς scripsi ῥήτορος MaP 11 ἂν inserui om MaP 15 ὑπελείποντ’ Ma sed ὁ in ras m 2 16 μέ om Ma 17 μὴ ante καταβαλόντες Μa παρακαταβαλόντες olim conieci 20 φὴς Ma φῆς Ρ 21 διατοῦτο MaP | κεκρίσθαι Ρ ἔστω γὰρ ὁπότερον βούλει, καὶ διὰ τοῦτο οὐ διώκουσί με, <τὸν> καὶ παρὰ τοῖς ῥᾳθύμοις καὶ ὀλιγώροις αἰτίαις ἀεὶ ποῖόν τινα χρὴ δοκεῖν εἶναι; δυοῖν οὖν ἀνάγκη θάτερον, ἢ σὲ δι’ ὑπερβολήν, ἔν οὕτω φῶ, χρηστότητος καὶ τοὺς ἀπράγμονας φιλοκινδύνους πεποι- H. IX 58 ηκέναι ἢ <τοὺς> φύσει φιλαιτίους καὶ πρὸς τίους, ἢ οἷον ἐμὲ χρηστὸν καὶ τοῖς συκοφάνταις δοκεῖν. εἰ· μὲν γὰρ οὐχὶ τὴν αὐτὴν ᾠκοῦμεν πόλιν, εἶχεν ἂν πρόφασιν αὐτὸς μὲν φιλοψόγοις συνοικεῖν ἀνδράσιν, ἐγὼ δὲ ὅτι πρᾴους εὐτυχῶ τοὺς πολίτας· εἰ δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς νόμους ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἀγορᾶς οὐ τῶν αὐτῶν ὑμῶν πεπειράμεθα, οὐχ ἡ τῶν πολιτῶν φύσις αἰτία, πρὸς ἀμφοτέρους γὰρ ἂν] ἦν μία, ὁ δ’ ἡμέτερος τρόπος διενηνοχὼς οὐδὲ ὑμᾶς ὁμοίους ἑκατέρῳ συν- ἔστησεν. 29. Σὺ μὲν οὖν λόγῳ πλάττε τοὺς πολίτας ὁποίους ἐθέλεις, εἴτε πρὸς κατηγορίαν ὀξυρρόπους εἴτε μελλη- τάς, πρὸς ἐμοῦ γὰρ ἀμφότερα, εἰ μὲν ἀοργήτους, ὅτι καὶ τούτους παρώξυνας, εἰ δὲ δυσαρέστους καὶ πικρούς, ὅτι καὶ τοιούτοις ἤρεσα· ἐμοὶ δ’ ὁποῖοι δοκεῖτε καὶ πάντες ἄνθρωποι μαρτυρήσουσιν, οὐκ ὀκνήσω μετὰ παρρησίας εἰπεῖν. ὑμεῖς ἄχρι μὲν τοῦ ῥᾳδίως ὑττον- ῆσαι καὶ ἀναίτιον αἰτιάσασθαι δόξαιτ’ ἂν ἀπαραίτητοι, 5 cf. p. 148, 4 6 cf. p. 116, 17 16 sq. cf. p. 175, 3 sq. 1 διατοῦτο MaP 2 τὸν ante καὶ inserui, olim ante ἐν om MaP | τοῖς ῥαθύμοις καὶ ὀλιγώροις scripsi ῥαθύμοις καὶ τοῖς ὀλιγώροις MaP 5 θρασύτητος coni Hertlinus | τοὺς ἀπράγ- μονας Ma sed τοὺς ἁ in ras m 2 6 τοὺς inserui om MaP 8 εἶχεν scripsi e Ma εἶχε μὲν Ρ εἴχομεν Cobet 13 ἂν cancellavi 14 διενηνοχώς· οὐδὲ Ρ | ὑμᾶς ὁμοίους scripsi cum Hertlino ἡμᾶς ὁμοίως Ρ μιᾶς ὁμοίους Ma | συν- έστησεν scripsi συνίστησιν Ρ συνίστησι Ma 16 πρᾶττε Ma 23 ἀπαραιτήτ(??) Ρ ὅθεν καὶ πλεῖσται κρίσεις Ἀθήνησιν, εἰς δὲ τὸ δικα- στήριον εἰσελθόντες εὐάγωγοι, φιλάνθρωποι πᾶσιν. ἄν τις ἀρνῆται, πιστεύετε, πρὸς τὸν κινδυνευόμενον ἀεὶ ῥέπετε, οἰκτείρετε, πλείω δάκρυα τῶν κρινομένων ἀφίετε, σώζετε. καί τινα τρόπον εἰκότως τοῦτο συμ- βαίνει. ἰδίᾳ μὲν γὰρ ἕκαστος ἢ πικρὸς ἢ βάσκανος ἤ τι τῶν ἀνθρωπίνων ἄλλο, ἀθροισθέντες δὲ εἰς ταὐτὸν ἀποθέμενοι τὸ καθ’ ἕκαστον ἦθος τὸ κοινὸν Ἀθηναῖοι γεγόνατε καὶ μετὰ τοῦ συμβόλου καὶ τῆς βακτηρίας τὴν ἔμφυτον τῇ πόλει φιλανθρωπίαν ἀπειλήφατε. ἐν οὖν τοιούτοις ἀνδράσιν ἐγκαλέσαι μὲν καὶ τοῖς μηδὲν ἀδικοῦσι ῥᾴδιον, ἐλεῆσαι δὲ καὶ τοὺς ἁμαρτά- νοντας. ἃ γὰρ ἔδεισαν οἱ κρινόμενοι μὴ πάθωσιν, ὡς παθόντας ἀφίετε σωφρονιστὴν ἱκανὸν τὸν φόβον ἡγού- μενοι. τὸ οὖν μηδὲ εἰς αἰτίαν ἐλθεῖν, οὐ τὸ κριθέντα σωθῆναι παρὰ τουτοισὶ μέγα. ἐν Λακεδαίμονι μὲν γὰρ καὶ ὅπου βραδεῖς μὲν αἰτιάσασθαί εἰσι πολίτην, χαλε- ποὶ δὲ κρίνοντες, κατηγορίαν ἐκφυγεῖν ῥᾷον ἢ ἀθῷον ἀφεῖσθαι· Ἀθήνησι δὲ παρ’ οἷς ἀμύθητοι μὲν αἱ κρί- σεις, εὐαρίθμητοι δὲ αἱ τιμωρίαι, αἱ πολλαὶ μὲν ἀφ- ἐσεῖς τῆς ὑμετέρας χρηστότητος, οὐ <τῆς> τοῦ 3 Choric. Milt. ’ξ 4 p. 4, 23 9 Dem. cor. p. 298, 6 16 Thuc. I 132, 5 3 κινδυνεύοντα Cobet at cf. Chor. 1. 1. 6 ἢ τὶ Ρ 14 ἱκανὸν scripsi cum Cobeto καινὸν MaP κοινὸν Hertlein 15 μὴ δὲ MaP | οὐ τὸ scripsi αὖ τοῦ MaP | κριθέντος Ma 16 τοιούτοισί Gasda 17 καὶ delendum? | βραδεῖς Ma sed β in ras m 2 | αἰτιάσασθαί εἰσι πολίτην scripsi αἰτιάσασθαι περὶ πολ(??) MaP αἰτίας δέχεσθαι περὶ Cobet 18 κατηγορίαν ἐκφυγεῖν ῥᾷον ἢ ἀθῷον ἀφεῖσθαι scripsi ἀθῷόν τε ἀφεῖναι ῥᾷον ἢ κατηγορίαν ἐκφυγεῖν MaP 20 αἱ(2) inser Ma 2 21 τῆς τοῦ κριθέντος ἀρετῆς scripsi cum Hertlino τοῦ κριθἐν- τος ἀρετὴ MaP H. IX 59 θέντος ἀρετῆς, | τὸ δὲ μὴ κατήγορον ἐπιστῆναι τοῦ καθ’ αὑτόν τινος δικαίου τρόπου, καθάπερ καὶ τοὐμὸν αὔταρκες οὐ συμβαλλομένου τι πρὸς δόξαν οὐ ῥήτορος, οὐ μάρτυρος, οὐ δικαστηρίου. 31. Ὃ δὲ πρὸς τούτοις ἄν τις εἴποι δικαίως, τὸ μὲν κριθέντας σωθῆναι μυρίοις ὑπῆρξεν ἐπὶ τοῦ προ- τέρου χρόνου παρ’ ὑμῖν, καὶ οἷς οὐκ ἄν τις ᾡήθη. Οἰδίπουν ἀφήκατε ἀποκτείναντα τὸν πατέρα, Ὀρέστην ἑκόντα τὴν μητέρα. μετὰ τοιούτων Ἀριστοφῶν σώζεται. καίτοι δωρεὰν οὐκ ᾔτησαν, οὐδ’ ὁ τοῦ Ἀγαμέμνονος θεὰς νενικηκώς. καὶ οὐδ’ ἂν ἀριθμήσαι τις, ὅσους ἐλεήσαντες οὐ καθαροὺς ὄντας ἐσώσατε. καὶ θεὸν τὸν Ἔλεον μόνοι διὰ ταῦτα νομίζετε. τὸ δὲ μὴ κριθῆναι πολιτευόμενον οὐκ ἄν τις ὅτῳ γέγονε πρὸ ἐμοῦ παρά- σχοῖτο. τίμια δ’ οὐχ ὅσα κοινὰ πρὸς πολλούς, ἀλλ’ ἃ τοῖς τιμωμένοις αὐτοῖς ἐστιν ἐξαίρετα ὥσπερ ἡ τιμή. 32. Ὡς δέ μοι δοκεῖτε τὸ διαφέρον τοῖν βίοιν ἐναργέστατα ἰδεῖν ἐφ’ ὑμῶν αὐτῶν ἐξετάζοντες, ἄριστα γὰρ ἕκαστος τὰ οἰκεῖα βουλεύεται, ἐρῶ πρὸς ὑμᾶς. εἰπέ μοι, πρὸς θεῶν, εἰ προθείη τις ὑμῖν αἵρεσιν τὸν 8 cf. p. 172, 20 11 cf. p. 183, 16 13 cf. p. 29,11 15 cf. p. 168, 1 16 Plat. Phil. p. 61 C 20 Plat. Theaet. p. 196 C 2 τινος scripsi τινα MaP | καθόπερ Ρ 3 τοὐμὸν in ras Ma 2 | οὐ scripsi e Ma ὡς Ρ 6 κριθέντας scripsi auctore Cobeto κριθέντα MaP | προτέρου scripsi e Ma πρ(??) Ρ 8 Οἰδίπουν Ma sed ι(2) in ras 2—3 litt m 2 | ἄκοντα post τείναντα excidisse coni Cobetus Gasda 10 ᾔτησαν scripsi ᾔτησεν MaP | ὁ δὲ Ρ 13 διαταῦτα Ρ 14 γέγονεν Ma 15 δ’ inserui e Ma, ut coni Cobetus om Ρ | ἀλλ’ ἃ scripsi auctore Cobeto ἀλλὰ MaP 16 ἐξαίρεται Ρ 19 τὰ in- serui om MaP 20 προθείη scripsi προσθείη MaP ὁποτέρου ἡμῶν βίον ἑλέσθαι, <ἐν> εἰσαγγελίαις γραφαῖς εἷναι διὰ βίου, τὰ ἔσχατα ἀκούειν ἐν μέ- σοις τοῖς δικαστηρίοις, ἐξ ἡμερῶν εἰς νύκτας ἀπαύ- στοις συνέχεσθαι φροντίσι, περὶ ψυχῆς τρέμειν, συν- ηγόρους παρακαλεῖν, ἱκετεύειν δικαστάς, Ἡράκλεις, οὐ παύσῃ καταρώμενος ἡμῖν; ἀκούεις ἀποκρινο- μένων; τὸν μὲν δὴ τούτου βίον τὸν καλὸν τοῖς ἀλεξι- κάκοις καὶ τοῖς ἀποτροπαίοις ἄφετε καὶ μηδὲ πεῖραν αὐτοῦ λάβοιτε· ἀντὶ δὲ τούτου τὸν ἐμόν, τὸν εὐδόκι- μον καὶ φανερὸν οὐδενὸς τῶν πολιτευομένων ἔλαττον, ἀσφαλῆ δὲ καὶ ἄμεμπτον, ὧς οὐδενὸς ἰδιώτου βίος, καὶ ψόγου μὲν ἀνήκοον, ἐπαίνων δὲ πλήρη τις οὐκ ἂν αὑτῷ τε καὶ παισὶ γενέσθαι εὔξαιτο; ἐπεὶ οὖν τὰ κάλλιστα μὲν αἰτεῖτε τοὺς θεούς, τἀναντία δὲ μὴ παθεῖν ἀποτρέπεσθε, τοὺς δὲ παῖδας εἶναι βουλόμενοι καλοὺς κἀγαθούς, ὧς μὲν Ἀριστοφῶν, ἀπεύχεσθε, συν- εύχεσθε δ’, ὧς Κέφαλος, βιοῦν, ἐπὶ θεῶν | μαρ- H. IX 60 τυρῶν τἀμὰ προτετιμήκατε. οὐκοῦν πρὸς τῷ μὴ δίκαιον οὐδ’ εὐσεβὲς ἐναντίαν τῇ παρὰ τῶν θεῶν αἰτήσει τὴν ψῆφον θέσθαι δεύτερον ὅρκον, ὡς ἄν τις εἴποι, τὴν εὐχήν, ὧς χρὴ δικάσαι, ποιουμένους. 4 Eur. Heracl. 634 20 Andoc. or. I § 31. cf. R. Hirzel, Eid p. 8 sq. 1 ὁποτέρου τὸν olim scripsi | ἡμῶν inserui e Ma omP om P Ρ | ἑλέσθαι, ἐν scripsi ἕλοισθ᾿ ἂν MaP 2 διαβἰου Ma | ἔσχατα scripsi auctore Cobeto αἴσχιστα MaP 4 συνέχεσθαι scripsi e Ma ἔχεσθαι Ρ 8 μὴ δὲ MaP 9 λάβητε Ma et olim ego scripsi 11 οὐδενὸς scripsi οὐδεὶς MaP 13 αὐτῷ scripsi αὐτῶ MaP | παισὶ scripsi e Πα ut coni Hertlinus Cobetus πἄσι P | εὔξαιτο scripsi δέξαιτο MaP 16 κἀγαθούς scripsi καὶ ἀγαθοὺς Ma om Ρ | οὗν ante ἀριστοφῶν Ma 17 Κέφαλος scripsi κέφαλον MaP 18 προτετιμήκατε scripsi e Ma προὐτιμήκατε Ρ unde olim προὐτιμήσατε scripsi 34. Καὶ οὐ μόνοις ὑμῖν ἐξ ὧν περὶ τῶν οἰκείων ἕκαστος τὰ μὲν ἀποδιοπομπεῖται, τὰ δὲ αὑτῷ γενέσθαι συνεύχεται, ἀλλὰ καὶ Ἀριστοφῶντι νικῶ κριτῇ. ἀπό- κριναι γὰρ δεῦρο ἀναστάς μοι. ὅτε παρῄεις τὸ πρῶτον εἰς τὴν πολιτείαν, πότερα τοῖς θεοῖς εὔχου μηδέποτε παύσασθαι κρινόμενος ἢ κατορθοῦν ἀκινδύνως; τί δέ; τοῖς ἀπηντηκόσι χαίρεις ἢ συμφορὰν ὑπείληφας; εἰ μὲν γὰρ τὰς δεινοτάτας γραφὰς καὶ τοὺς θεοὺς ᾔτεις καὶ γενομένων χαίρεις, φιλοκινδυνότατος εἶ καὶ κατὰ τοῦτο μοχθηρός, εἰ σοὶ μόνῳ τὸ κακῶς ἀκούειν ἡδονὴ καὶ καλινδεῖσθαι περὶ τὰ δικαστήρια, ὅπου καὶ τοὺς ἐπ’ ἀλλοτρίοις θαμίζοντας πολυπράγμονας ἡγούμεθα· εἰ δὲ ὁσάκις, ἀεὶ δὲ πρὸ τῶν Ἐπωνύμων ἴδοις ἄν· ὁ δεῖνα Ἀριστοφῶντα κλοπῆς ἢ προδοσίας. ὀδύρῃ καὶ <πρὸς> τοὺς ἀπαντῶντας· ἐμὲ μισοῦσιν πόθεν ἄλλοθεν ἡ γραφή; οὐδ’ ἀναπνεῦσαι δι- δόασί μοι πάντες. καὶ τί πέρας ἔσται κακοῦ; Κέφαλος εὐδαίμων. καὶ πρὸς τοὺς δικαστὰς βοᾷς καὶ τῇ πυκνότητι τοῦ κινδύνου τὸν ἔλεον φαίνῃ κτώ- μένος, πῶς ἐφ’ οἷς ὡς κακοῖς δυσφορεῖς, ὧς ἀγαθῶν 2 cf. Tim. lex. Plat. s. v. ἀποδ. cum nota Ruhnkenii 11 Isocr. antid. § 30 p. 316 b; soph. § 20 p. 295 b 2 τάμεν Ρ | ἀποδιοπομπεῖται scripsi ἀποδιαπέμπεται MaP | δ’ Ρ | αὐτῷ γενέσθαι συνεύχεται] αἱρεῖται Ma 6 παύσεσθαι Ρ 9 κατατοῦτο Ρ 10 μοχθηρός Ρ sed μοχθ in ras m 2 | εἰ σοὶ scripsi εἴ σοι MaP 13 ὁ δεῖνα Ἀριστοφῶντα scripsi anctore Cobeto δεινὰ· ἀριστοφῶντα MaP 15 πρὸς inserui om MaP | μισοῦσιν ἅπαντες scripsi μισοῦσι πάντες Ma μι- σοῦσιν οἱ πάντες Ρ 16 πόθεν — 17 πάντες inserui e Ma om Ρ | ἄλλοθεν ἡ γραφή; scripsi ἄλλη γραφή Ma 17 καὶ τί πέρας ἔσται κακοῦ; scripsi auctore Cobeto καί τι παρέσεσθαι κακοῦ· MaP 18 βοᾷς scripsi auctore Cobeto βοαῖς MaP 19 τῶν κινδύνων? 20 οἶς ὡς scripsi ὁ Ma (??)ς Ρ δωρεὰν αἰτεῖς; κἀμὲ μὲν εὐδαιμονίζεις, κρείττω δὲ οὗ μακαρίζεις τὸν σὸν ἀποφαίνεις βίον ἐφ’ ᾧ λυπῇ. καὶ τοὺς μὲν κατηγορήσοντας ἥδιστ’ ἂν ἀμύνοιο τοὺς αἰτίους τοῦ καλοῦ σοι βίου, εἴπερ δύναιο· ὧν δὲ τοὺς αἰτίους μισεῖς, καλὰ ταῦτα δεῖξαι βιάζῃ; καὶ μήν, εἰ σοὶ παρὰ τούτων ἐπὶ ταῖς κρίσεσι ταῖς πολλαῖς, καὶ τοῖς κατηγόροις ὀφείλοιτ’ ἂν παρὰ σοῦ χάρις. ἐκεῖνοι γὰρ ἀρχηγοὶ τούτου γεγόνασί σοι τἀγαθοῦ. σὺ δέ μοι μνησικακεῖς ἅπασιν, ἐλαύνεις ὧς ἐχθροὺς καὶ κακῶς ποιεῖς. οὕτως αἰτίους ἡγῇ τοῦ μεγίστου καλοῦ. 36. Οὐκοῦν τῇ κοινῇ δόξῃ, τοῖς πράγμασι, ταῖς ὑμετέραις γνώμαις αἷς ἔχετε περὶ ἑκατέρου, τοῖς Ἀρι- στοφῶντος αὐτοῦ λογισμοῖς, πᾶσιν ἀμείνων οὑμός ἐστι βίος. ὅλως δὲ τί τοῖς | ἀφεθεῖσίν ἐστι τέλος; οὐκ H IX 61 ἐπανελθεῖν εἰς τὸ ἀναίτιον; οὐχ ὁμοίους γε δόξαι τοῖς ἀνεγκλήτοις; οὐδὲν ἄλλο. Ἀριστοφῶν μὲν οὖν αἰτεῖ παρ’ ἑτέρων τοῦτο καὶ διαπράττεται χαλεπῶς αὐτὸ μετὰ πολλοὺς φόβους· ἐγὼ δὲ ἔχω παρ’ ἐμαυτοῦ τὴν ἄφεσιν καὶ ὅς] εἰμὶ καὶ δοκῶ πᾶσιν εἶναι τοιοῦτος οἷος οὗτος εἶναι δοκεῖν ἀγωνίζεται. τὸ μετὰ τὴν νίκην εὐτύχημα τούτῳ προσγιγνόμενον τοῦτ’ ἐμός ἐστι βίος. εἶθ’ ᾧ βούλεται μὲν ὅμοιος δοκεῖν, ἀδυνατεῖ δέ, καὶ γὰρ εἰ διαφεύγει τἀς δίκας, οὐ δύναται τὸ μὴ κεκρί- σθαι λαβεῖν, τούτου βελτίων εἶναί φησιν, ἄνθρωπος 1 δωρεὰν scripsi coll p. 145,21; 156,6 δωρεὰς MaP 3 κατηγορήσοντας scripsi κατηγορήσαντας MaP | ἀμύνοιο Ma sed μῦν in ras m 2 8 μοι delendum censet Cobetus 9 κακῶς scripsi καλῶς MaP 10 κακοῦ Ma 12 ἡμετέραις p | ἑκατέρου scripsi ἑκάστων MaP 15 τὸ ἀναίτιον scripsi τὸν ἀναίτιον MaP | γε scripsi τε MaP 18 ἐμyυ MaP | τὴν ἄφεσιν inser Ma 2 19 ὃς in οἶς corr Ma 2 οἷς Ρ cancellavi cum Cobeto | πᾶσιν εἷναι scripsi e Ma πᾶσι Ρ 20 εἷναι οὕτος Ma 21 ἀτύχημα Ma 22 εἶτ’ Ma | μὲν ὅμοιος scripsi auctore Cobeto ὅμοιος μὲν MaP 24 ἄνθρωπος ante τοῦ (138, 1) Ma ἀμφισβητήσιμος τοῦ παρὰ πᾶσιν ὡμολογημένου χρη- στοῦ. <ἀφείθη τῆς αἰτίας, ἐγὼ δ᾿> ἐκπέφευγα ἀναίτιος ἐκρίθη, ἐγὼ δ’ οὐκ ᾐτιάθην.