τί δ’ εὐνοίας | ἔχων πρός με τεκμήριον,

 τί δὲ φιλίας δίκαιον, τί δέ, ὦ κακὴ κεφαλή, κερδαί-

νων περιεῖναι Τίμωνα βούλει; συγγενής εἰμί σοι;

ἀδελφός; ἑστιάσεως ἐκοινώνησά σοι; θυσιῶν; πανηγύ-

ρεων; οὐκ ἄνθρωπος μὲν ὑπάρχεις, μισάνθρωπος δ’

 ἐγώ; μὰ τοὺς θεούς, οὐδ’ εἰ Ἀλκιβιάδης ἀντελαμβά-

νετο παρών, ἠνεσχόμην ἂν τὸ πρᾶγμα. προτιμότερα

γάρ μοι τοῦ Κλεινίου παιδὸς τὰ τοῦ θανάτου παιδικὰ

Φαίνεται. 16 cf. ad p. 548, 6 21 [Plat.] Eryx. p. 393 D 1 μάλιστα coni Gasda | τὸν νόμον DVaMaCl 3 τις e τῆς

corr et συκοφάντης inser Cl 2 | τῆς inserui ex HLaD om Β

VaMaCl edd 4 πέπονθα Β 6 φησιν ἀτυχήμασιν scripsi

ex HLaD ἀτυχήμασί φησιν BVaMaCl edd 11 σιτηρέσιον

Va sed σιτήσεως in marg ’ quae eadem del | τινὸς τιμῆς H 14 διακονεῖν scripsi ἧκον οἶς DB VaMaCl edd ἧκα οἶς

HLa ἧκεν εἰς coni Mor ἡ διακονία vel eiusmodi quid coni

lacobs Lect 97 18 ἑστιάτωρ Va 19 δὲ D 20 εἰ om Η 21 παρὼν inser Va 2 Ma 3 | ἀνεσχόμην Η 33. ’Αλλὰ ποῖον ἀπολώλεκα παῖδα; ἐρωτᾷ

πάλιν. τίς μοι τέθνηκε τῶν φιλτάτων; τί μέρος

ἠκρωτηρίασμαι τοῦ σώματος; τίς ἐξάγει με τοῦ

βίου συμφορά; τίς δὲ πρόφασις τοῦ θανάτου;

τὸ δὲ ζυγομαχεῖν σοι νῦν, ὦ κακόδαιμον, καὶ διαλέγε- 

σθαι, πρὸς θεῶν, οὐ προσαγγελίας καὶ θανάτου ἄξιον

εἶναί σοι δοκεῖ; τὸ δὲ εἰς ἄστυ κατ’ ἐλθεῖν ὅλως, τὸ

δὲ εἰς ἐκκλησίαν παρελθεῖν ὅλως καὶ τοσούτους ὁρᾶν

ἀνθρώπους καὶ τοσούτων ἀνέχεσθαι οὐ μυρίων ἄν

μοι πρόφασιν παράσχοι θανάτων; αὐτὸ δὲ τὸ δεῖσθαι 

προσαγγελίας καὶ τὸ μηδὲ αὐτόν τινα κύριον ἑαυτοῦ

τυγχάνειν οὐκ ἀγχόνης ἄξιον τῷ σωφρονοῦντι; ἐπι-

λέλησαι δὲ ὧν ἀρτίως ἔλεγον, ὧν ἔναγχος ὠδυρόμην;

ἐρωτᾷς τὴν συμφορὰν ἥτις ἐστί; τάξιν ἔλιπον τοῦ

βίου γενναίαν καὶ λογισμὸν σώφρονα δι’ ἔρωτα οὐκ 

ἠδυνήθην φυλάξαι καὶ τὴν μισανθρωπίαν ὥσπερ τινὰ

προβεβλημένος ἀσπίδα τοῦ βίου ταύτην ἀφῆκα καὶ

παρεχώρησα τῆς νίκης Ἀλκιβιάδῃ. φιλοτιμίας μὲν ἐκρά-

τησα καὶ πλούτου κρείττων ἐγενόμην, ὦ θεοί, καὶ

δόξης ὑπερεῖδον, κατεφρόνησα δὲ καὶ τῶν παρ’ ὑμῖν 

ἐπαίνων καὶ τιμῶν. οὐ πανηγύρεων, οὐ πομπῆς τινος,

 5 cf. t. IV 571,8 R 12 cf. t. III 19, 3. Luc. Tim. § 46

13 Dem. p. 1470, 12. Isocr. paneg. p. 76 b 

 2 τέθνηκεν Οἶ’ 6 ἄξιον ἄξια Va) καὶ θανάτου DVa

7 ἐλθεῖν Β I τὸ — 8 ὅλως in marg inser Va 2 om BMa

11 καὶ Mor om libri | μὴ δὲ HLaBVaMaCl μὴ δ’ D | ἑαυτόν

D 13 ὧν(2) scripsi coU Dem. et Isocr. 11. 11. ὧς libri edd

sed „malim ὧν“ Re 14 ἥτις reposui e libris, ut e Par 3017

coni Boissonadius Anecd. IV 06 εἴτις edd sed „malim ἥτις“ Re 

 17 ἀφῆκα Ma sed α(2) in ras m 3 ἀφῆκεν Οἶ’ 18 παρεχώ-

πησα — Ἀλκιβιάδη respicit Plan fol 105 v citans παραχωρῶ σοι τῆς

νίκης 19 kd-rivaiOL Cobet Mnem. N. S. III παραχωρῶ crit 283

at cf. 561, 3; p. 552, 20; 553, 6; 556, 12; 559, 8; et alloquitur ὦ

πεντακόσιοι p. 537, 10; 559,11. cf. p. 529 



 

οὐκ ἀγῶνος ἡττήθην. ἀνάλωτος δὲ πρὸς πάντα

μείνας τἀνθρώπινα ἔρωτι δουλεύω μειρακίου, καὶ ὥσπερ

ἐν Εὐρίπῳ τὰ τῆς γνώμης ἐκ μεταβολῆς ἀνεστράφη

μοι. πάλιν μειδιῶν ὁρῶμαι καὶ διαλεγόμενος ἀνθρώ-

 ποις καὶ κωμάζων καὶ στεφανούμενος καὶ θεραπεύων

Ἀλκιβιάδην καὶ πρὸς τοὺς κόλακας ἁμιλλώμενος τῇ

RIV 192 θεραπείᾳ καὶ γέλωτα παρέχων | ἀνθρώποις ἐπ’

ἐμαυτῷ τῶν ἀνθρωπίνων πρότερον ἀπάντων καταγελῶν.