ὁ δὲ καὶ τοὺς κόλακας ἀντὶ τῶν Σατύρων

ἔχει καὶ τὸν αὐλὸν ἐπάγεται πρὸς τὸν θίασον καὶ τὴν

σύριγγα τὴν Πανικήν, καὶ γυναῖκες ἀντὶ τῶν Βακχῶν

 αὐτῷ πρὸς τὴν χορείαν ἀρκοῦσιν, ὁ δὲ εὐδαίμων Σει-

ληνὸς ὁ τὸν Διόνυσον πολλάκις ὑπὸ τῷ τρίβωνι πε-

ριπτυξάμενος παρακολουθεῖ κωμάζων ὁ σοφὸς Σωκρά-

της. πολὺς δὲ καὶ πανταχοῦ τῆς Ἑλλάδος ὁ θεός. καὶ

τὸν Ὀλύμπιον δὲ καὶ] οὗτος εὐτυχεῖ πρὸς γένους καὶ

 πολιτειῶν, ὥσπερ φασὶ πρότερον τὸν θεὸν τὸν μυστι-

κὸν βακχεύοντα καὶ δᾳδουχοῦντα καὶ τὰς ἐξ ’Ανακτό-

ρου λαμπάδας αἰωροῦντα. ἀλλ’ οὐ θεός, ἀλλ’ ἄνθρω-

πος Ἀλκιβιάδης. ἀλλ’ ’Αλκιβιάδης. ἀλλ’ ἐξ Ἱππονίκου

καὶ τῆς μεγάλης οἰκίας καὶ Μεγακλέα καὶ Κλεινίαν

 καὶ τὸ πρὸς μητρὸς Περικλέα καὶ τὴν Δεινομάχην

αὐχῶν. 3 sq. cf. t. III 385, 20 sq. 5 Plat. conv. p. 216 D. 221 D

7 cf. decL Alcib. ed. Melanges Graux p. 635, 25 9 cf.

p. 551,8; 556,8; 558,14; 562,1 et 14 10 Ar. ran. 340. Her.

VIII 65 11 cf. decL Alcib. 1. 1. p. 636, 19. Her. IX 65

13 Isocr. big. c. 10. Dem. Mid. § 144 14 Isocr. big. c. 13 9 Ὁ Περικλῆς γὰρ ὃς ὡς Ma) διὰ τὰ ἔργα ὑπ’ Ἀθηναίων

Ὀλύμπιος ἐκλήθη συγγενὴς Ἀλκιβιάδου ἦν Va 3 Ma 2 2 καὶ om CrBVaMaCl | τῶν om D 4 βάκχων HBVa

MaCl 7 σοφιστὴς B et γρ in marg Mor 9 καὶ cancellavi

I εὐτυχεῖ scripsi δυστυχεῖ libri (etiam Cr) sed in lac 8 litt om

Β δυστυχεῖς edd sed δυστυχεῖ scribendum monet Mor Not f V v

„ego locum hunc non intelligo“ s Re locus labem contraxit

dubito utrum καὶ deleto et δυστυχεῖ in εὐτυχεῖ mutato plane

sanata sit 10 κοτίνων? | τὸν(2)] τὸ Η parum certa scrip-

tura in Cr | μουσικὸν D parum certa scriptura in Cr 13 ἀλλ’

ἀκμαιονίδης Va sed ἁ ἅλ’ supra ’ἀκ m 3 | ἀλκμεωνίδης La sed

αἰ supra ἑ ’ν ἀκμαιωνίδης Πω 1 5 τὸ scripsi ex HLaD parum

certa scriptura in Cr τὸν BVaMaCl edd | περικλέους D 29. Τί οὖν; βούλομαι ἀποθανεῖν. ἐρῶ δικαιότερον

ἔρωτα πρέποντα | ἐμαυτῷ. τοῦ μὲν γὰρ Κλεινίου RIV 190 

παιδὸς διὰ τὴν συμφορὰν ἐρῶ, τοῦ θανάτου δὲ διὰ

τὸν τρόπον. εἰ γὰρ καὶ ἱπποτρόφος Ἀλκιβιάδης καὶ

τὸν κότινον ταῖς ἱππικαῖς πολλάκις νίκαις ἀναδησάμε- 

νος καὶ ῥήτωρ ἄριστος καὶ δημαγωγὸς καὶ στρατηγὸς

παρευδοκιμῶν ἤδη καὶ τὸν Νικίαν καὶ μείζω Περικλέ-

ους ἀξιῶν φρονεῖν καὶ τὸν Ὀλύμπιον δεύτερον ἀπο-

φαίνων τῷ μεγέθει τῶν ἐγχειρημάτων καὶ κάλλιστος

ὑπὲρ τὸν Νιρέα καὶ τὸν ἐκ Θετταλίας ἐκεῖνον ὅν 

Ὅμηρος εἰς ὥραν τὰ πρῶτα ἐπαινεῖ, ἀλλ’ ἄνθρωπος

Ἀλκιβιάδης, ὦ κακόδαιμον Τίμων, δυσμενὴς ἐκ προσ-

ηγορίας. σὺ δ’ ἐξέστηκας καὶ μελαγχολᾷς· δεῖ σοι

κωνείου. καταφεύγω δὴ πρὸς τὸν νόμον ὅς τοῖς

βουλομένοις ἀποθνήσκειν δίδωσι ῥᾳστώνην. καὶ τοῖς 

λίθοις ἤδη βάλλεσθαι ὑφ’ ὑμῶν ἀξιῶ. δυστυχῶ δὲ

θανάτου καὶ προσαγγελίας ἄξια καὶ πάντων δικαιότερός

<εἰμι> x ἀπολαύειν τούτου τοῦ νόμου ὃν πάντων

 4 Isocr. big. c. 14. Dem. Mid. ’ξ 145 5 Plut. Alc. 16. Athen.

XII p. 034 D. Paus. I 22,6 | Choric. Milt. ’ξ 73 p. 13, 14 6 Isocr.

big. c. 16 10 cf. p. 654, 9 11 II. β 674 12 cf. ad p. 637, 19.

Dem. p. 72, 1 13 cf. p. 535, 17 16 Auson. id. 15. cf. Picco-

lomini 1. 1. p. 60 et supra p. 529 not. 2 

 1 signum interrogationis post οὖν inserui, post ἀποθανεῖν

quod habent edd delevi | ἔρωι· La | voce δικαιότερον des Cr fol 47 r 

 2 „malim ἔρωτα <ἔρωτα σ μᾶλλον> s πρέποντα ἐμοί“ Re

om Η | ἀλλ’ ante ἀλκιβιάδης Β 5 τὸ ταῖς ἱππικαῖς scripsi e

VaMa τῆς ἱππικῆς HLaBCl sed in hoc in τοῖς ἱππικοῖς corr,

edd | νίκης D et coni lacobs Lect 97 8 φρονεῖν ἀξιῶν D

9 ἐγχειρημάτων reposui e libris ἐπιχειρημάτων edd 11 ὄναρ

H | ταπρῶτα VaMa 16 ῥᾳστώνην HJDBVaMaCl edd | τοῖς

om DB 16 ὑφ’ scripsi ex HLaDVa ἀφ’ BMaCl edd

δυστυχοῦς Η 17 προσαγγελίας Va sed αγγελι in ras et γρ

προσαγγελίας in marg m 2 | δικαιότατος Gasda | εἰμι inserui om

libri edd 18 ὃν — 552, 1 ὅτι om Β 



 

ὑμῖν μᾶλλον ἐπαινῶ τῶν νόμων, ὅτι τοὺς ἀνθρώπους

ἀποθνήσκειν βούλεται. 31. Εἶεν· ἀλλ’ ἀντιλαμβάνεταί τις συκοφάντης τῆς

σωτηρίας τῆς ἐμῆς καὶ τί πέπονθας θανάτου ἄξιον

 ἐρωτᾷ καὶ τὸν νόμον ἐφ’ ἑτέροις κεῖσθαί φησιν ἀτυχή-

μασιν. εἶτα οὐκ εἰκότως μισάνθρωπος ἐγενόμην; εἶτ’

οὐ δικαίως ἀποθνήσκειν βούλομαι καὶ τῆς μετ’ ἀν-

θρώπων ἀπαλλᾴττεσθαι κοινωνίας; βασκαίνεις ἀποθα-

νεῖν βουλομένῳ; φθονεῖς μοι τοῦ θανάτου; μὴ γὰρ

 στέφανον ἢ δωρεὰν αἰτῶ παρὰ τοῦ δήμου; μὴ γὰρ

σιτήσεως ἢ τιμῆς τινος βούλομαι τυχεῖν; σὺ δὲ ἀπό-

θνησκε παρελθὼν καὶ συνήγορον ἔξεις Τίμωνα, καὶ τὸ

κώνειον εἰ βούλει παρ’ ἐμοῦ λαμβάνειν καὶ δήμιον

ἐπιγράφεσθαι Τίμωνα, διακονεῖν ἀντὶ παντὸς ἔσται

 RIV 191 μοι. τί δ’ εὐνοίας | ἔχων πρός με τεκμήριον,

 τί δὲ φιλίας δίκαιον, τί δέ, ὦ κακὴ κεφαλή, κερδαί-

νων περιεῖναι Τίμωνα βούλει; συγγενής εἰμί σοι;

ἀδελφός; ἑστιάσεως ἐκοινώνησά σοι; θυσιῶν; πανηγύ-

ρεων; οὐκ ἄνθρωπος μὲν ὑπάρχεις, μισάνθρωπος δ’

 ἐγώ; μὰ τοὺς θεούς, οὐδ’ εἰ Ἀλκιβιάδης ἀντελαμβά-

νετο παρών, ἠνεσχόμην ἂν τὸ πρᾶγμα. προτιμότερα

γάρ μοι τοῦ Κλεινίου παιδὸς τὰ τοῦ θανάτου παιδικὰ

Φαίνεται. 16 cf. ad p. 548, 6 21 [Plat.] Eryx. p. 393 D 1 μάλιστα coni Gasda | τὸν νόμον DVaMaCl 3 τις e τῆς

corr et συκοφάντης inser Cl 2 | τῆς inserui ex HLaD om Β

VaMaCl edd 4 πέπονθα Β 6 φησιν ἀτυχήμασιν scripsi

ex HLaD ἀτυχήμασί φησιν BVaMaCl edd 11 σιτηρέσιον

Va sed σιτήσεως in marg ’ quae eadem del | τινὸς τιμῆς H 14 διακονεῖν scripsi ἧκον οἶς DB VaMaCl edd ἧκα οἶς

HLa ἧκεν εἰς coni Mor ἡ διακονία vel eiusmodi quid coni

lacobs Lect 97 18 ἑστιάτωρ Va 19 δὲ D 20 εἰ om Η 21 παρὼν inser Va 2 Ma 3 | ἀνεσχόμην Η 33. ’Αλλὰ ποῖον ἀπολώλεκα παῖδα; ἐρωτᾷ

πάλιν. τίς μοι τέθνηκε τῶν φιλτάτων; τί μέρος

ἠκρωτηρίασμαι τοῦ σώματος; τίς ἐξάγει με τοῦ

βίου συμφορά; τίς δὲ πρόφασις τοῦ θανάτου;

τὸ δὲ ζυγομαχεῖν σοι νῦν, ὦ κακόδαιμον, καὶ διαλέγε- 

σθαι, πρὸς θεῶν, οὐ προσαγγελίας καὶ θανάτου ἄξιον

εἶναί σοι δοκεῖ; τὸ δὲ εἰς ἄστυ κατ’ ἐλθεῖν ὅλως, τὸ

δὲ εἰς ἐκκλησίαν παρελθεῖν ὅλως καὶ τοσούτους ὁρᾶν

ἀνθρώπους καὶ τοσούτων ἀνέχεσθαι οὐ μυρίων ἄν

μοι πρόφασιν παράσχοι θανάτων; αὐτὸ δὲ τὸ δεῖσθαι 

προσαγγελίας καὶ τὸ μηδὲ αὐτόν τινα κύριον ἑαυτοῦ

τυγχάνειν οὐκ ἀγχόνης ἄξιον τῷ σωφρονοῦντι; ἐπι-

λέλησαι δὲ ὧν ἀρτίως ἔλεγον, ὧν ἔναγχος ὠδυρόμην;

ἐρωτᾷς τὴν συμφορὰν ἥτις ἐστί; τάξιν ἔλιπον τοῦ

βίου γενναίαν καὶ λογισμὸν σώφρονα δι’ ἔρωτα οὐκ 

ἠδυνήθην φυλάξαι καὶ τὴν μισανθρωπίαν ὥσπερ τινὰ

προβεβλημένος ἀσπίδα τοῦ βίου ταύτην ἀφῆκα καὶ

παρεχώρησα τῆς νίκης Ἀλκιβιάδῃ. φιλοτιμίας μὲν ἐκρά-

τησα καὶ πλούτου κρείττων ἐγενόμην, ὦ θεοί, καὶ

δόξης ὑπερεῖδον, κατεφρόνησα δὲ καὶ τῶν παρ’ ὑμῖν 

ἐπαίνων καὶ τιμῶν. οὐ πανηγύρεων, οὐ πομπῆς τινος,

 5 cf. t. IV 571,8 R 12 cf. t. III 19, 3. Luc. Tim. § 46

13 Dem. p. 1470, 12. Isocr. paneg. p. 76 b 

 2 τέθνηκεν Οἶ’ 6 ἄξιον ἄξια Va) καὶ θανάτου DVa

7 ἐλθεῖν Β I τὸ — 8 ὅλως in marg inser Va 2 om BMa

11 καὶ Mor om libri | μὴ δὲ HLaBVaMaCl μὴ δ’ D | ἑαυτόν

D 13 ὧν(2) scripsi coU Dem. et Isocr. 11. 11. ὧς libri edd

sed „malim ὧν“ Re 14 ἥτις reposui e libris, ut e Par 3017

coni Boissonadius Anecd. IV 06 εἴτις edd sed „malim ἥτις“ Re 

 17 ἀφῆκα Ma sed α(2) in ras m 3 ἀφῆκεν Οἶ’ 18 παρεχώ-

πησα — Ἀλκιβιάδη respicit Plan fol 105 v citans παραχωρῶ σοι τῆς

νίκης 19 kd-rivaiOL Cobet Mnem. N. S. III παραχωρῶ crit 283

at cf. 561, 3; p. 552, 20; 553, 6; 556, 12; 559, 8; et alloquitur ὦ

πεντακόσιοι p. 537, 10; 559,11. cf. p. 529 



 

οὐκ ἀγῶνος ἡττήθην. ἀνάλωτος δὲ πρὸς πάντα

μείνας τἀνθρώπινα ἔρωτι δουλεύω μειρακίου, καὶ ὥσπερ

ἐν Εὐρίπῳ τὰ τῆς γνώμης ἐκ μεταβολῆς ἀνεστράφη

μοι. πάλιν μειδιῶν ὁρῶμαι καὶ διαλεγόμενος ἀνθρώ-

 ποις καὶ κωμάζων καὶ στεφανούμενος καὶ θεραπεύων

Ἀλκιβιάδην καὶ πρὸς τοὺς κόλακας ἁμιλλώμενος τῇ

RIV 192 θεραπείᾳ καὶ γέλωτα παρέχων | ἀνθρώποις ἐπ’

ἐμαυτῷ τῶν ἀνθρωπίνων πρότερον ἀπάντων καταγελῶν.