XII. Τίμων ἐρῶν Ἀλκιβιάδου ἑαυτὸν προσαγγέλλει. Προθεωρία. RIV 181 Χαλεπὸν τὸ ζήτημα. δύο γὰρ | ἐναντία ἀλλή-

λοις ἤθη ὑποκρίνεσθαι δεῖ, μισάνθρωπον καὶ ἐρῶντα,

 καὶ ὁρᾶν χρὴ εἰ δι’ ἐκατέρων πρόεισιν ὁ λόγος τῆς

τῶν νοημάτων εἰσαγωγῆς οὐκ ἐλεγχούσης τὴν ἐναν-

τίωσιν τὴν ἐν τοῖς ἤθεσι. δεῖ δὴ τὸν μισάνθρωπον

πλεονάζεσθαι, δεῖ δὲ καὶ τὰ τῆς προσαγγελίας δοκεῖν

χώραν ἔχειν. τὸ δὲ ἅψασθαι Ἀλκιβιάδου καὶ τὸν ἐκεί-

 νοῦ βίον κακῶς εἰπεῖν πανταχοῦ καὶ ἐρῶντος ἂν εἴη

καὶ μισανθρώπου. Cr = Codex Hierosolymitanus Sanctae Crucis 57 H = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 V = Yaticanus gr. 940 La = Laurentianus LVII 44 D = Athous S. Dionysii 342 Β = Barberinus E 41 Va = Vaticanus gr. 82 Ma = Matritensis 4679 (N - 49) Cl = Berolinensis gr. 195 olim Claromontanus 2 Προθεωρία om CrHVMaCl θεωρία La 3 Χαλεπὸν

— 11 μισανθρώπου om Va 7 ἤθεσιν CrHVD edd | δὴ scripsi

auctore Gasda δὲ libri edd 8 προσαγγελίας scripsi coll.

ῥ’. 537, 11; 551,17; 553,6 et 11 εἰσαγγελίας libri edd

10 κακῶς scripsi e GrHLaDBMaCl καλῶς V edd | ᾔει La Ἡ μελέτη. 1. πάλιν ὑμῖν Τίμων εἰς βουλευτήριον οὐχ ὑπὲρ

ὑμῶν τι διαπραξόμενος, οὐ γὰρ οὕτω μαίνομαι οὐδ’

ἐπιλέλησμαί γε παντάπασιν ἐμαυτοῦ, μήποτε τοσοῦτον

Ἀλκιβιάδης ἰσχύσειε καθ’ ἡμῶν ὡς ἀποστῆσαί με δυ- 

νηθῆναι τοῦ τρόπου καὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς προθέσεως ἐκεί-

νῆς ἣν ἐνεστησάμην, ἀλλ’ ἐμαυτῷ τι χρήζων παρ’

ὑμῶν ἐπαγγεῖλαι. τοῦτο δέ ἐστιν ὃ πάντως που καὶ

ὑμῖν πρὸς ἡδονῆς, δοθῆναί μοι τήμερον παρ’ ὑμῶν

ἀποθανεῖν, ἔνα μὴ Ἀλκιβιάδην ἴδω τὸν καλὸν μηδ’ 

ὑμῖν δι’ ἐκεῖνον ἀναγκάζωμαι προσομιλεῖν.