Εἰπέ μοι· ἢν δὲ δόξω φλυαρεῖν ὑμῖν καὶ δέξη- τᾶι τὴν τελευτὴν ἐν τοῖς δεσμοῖς ὁ πατήρ, οὐκ αὐτὸν εὐθύς με δεήσει δεδέσθαι; πάνυ γε. τί οὖν δεινόν, εἰ ἀντὶ τοῦ τρισὶν ὕστερον ἡμέραις τήμερον τοῦτο ἔσται; ὅτι πονηρός, φησίν, ἐξελήλεγκται καὶ τὸν δῆμον ἠπατηκώς. οὐκοῦν ἐζημίωται διὰ τοῦτο χρήμασι, τὸ 5 cf. t. II 338, 1; t. IV 353, 28 R 9 Her. VI 94. Aristid. I. 1. p. 233, 10 sq. 10 Her. VI 101. Aristid. 1. 1. p. 226,4 11 cf. t. m 376, 10 13 II. λ 453. Od. λ 426. ὢ 296. 1 num κωλῦον? at cf. ad t. IV 100, 17 3 μὴ δὲ ViB 4 τί ViBILau edd 5 ὧς om Vi 6 λύσετ’ scripsi e ViL λύσατ’ BILau edd | χαριεῖσθαι Β 8 ὅθεν om Vi 9 τοῦ om BLau 10 οὐκοῦν scripsi e ViBLaii οὔκουν LI edd i Ἐρετριέας coni Gasda 11 ἔσται scripsi ἐστι Vi ἔστι reliqui libri edd τούτου ἔστω coni lacobs Anth Pal III 669 13 αὐτῶ scripsi e ViBL αὐτοῦ ILau edd | οὐ — 15 μοι om Ι 15 δόξη Vi 16 τοῖς om Β 17 δεήσει scripsi e ViB δεήσῃ LILau edd sed „malim δεήσει“ Re | εἰ om Β 19 ἐξελήλεκται BLau 20 διατοῦτο ViB | post τὸ ras 2 litt L δεδέσθαι δὲ ἐκ τῆς ἀπορίας γέγονεν. εἰ γοῦν ἦν εὐθὺς ἐκτίσαι, οἴκοι ἂν ἦν, ἀλλ’ οὐκ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ. οὕτω χρήμασιν, οὐ δεσμῷ κεκόλασται. μένει τοίνυν ἐν ἐμοὶ τὸ ὄφλημα. τοῦτο δέ ἐστιν ὀφείλειν ὑμῖν Μιλτιά- δὴν καὶ ζῶντα καὶ τετελευτηκότα. 22. Καίτοι καὶ περὶ τῆς ἀπάτης καὶ τοῦ τὴν πόλιν ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἠδικῆσθαι πολλὰ μὲν ὑπάρχει λέγειν, μάτην δ’ ἂν ἴσως λέγοιτο. τίς γὰρ ὄνησις δικαίων λόγων τοῦ καιροῦ παρελθόντος; καὶ γὰρ ἂν μυριάκις ὡς οὐδὲν ἠδίκηκεν ἐπιδείξω, κατέγνωσται. οὐ μὴν ἀλλ’, εἰ βούλεσθε, μικρὰ καὶ περὶ τούτου διαλέξομαι τοῦ μέρους, ἴν εἰδῆτε τὸ ῥᾳδίως πείθεσθαι τοῖς παροξύνουσιν οἷόν ἐστι. Μιλτιάδης τὸν δῆμον τῶν Ἀθηναίων ἐπεθύμησε καταβλάψαι. πεπιστεύκατε μέν, ἴσως δὲ οὐκ ὀρθῶς. διὰ τί γάρ; τῶν ἀτίμων ἦν ἢ τῶν ἐλαυνομένων ἢ τῶν μισουμένων ἢ τῶν οὐδὲν γεν- ναῖον εἰργασμένων ἢ τῶν ἐφ’ οἷς ἔπραξαν οὐκ ἐπαι- νουμένων; εἰ γὰρ καὶ τῶν φαυλοτέρων πρότερον ἦν, οὐκ ἂν ὑπὸ τοῦ Μαραθῶνος ἐγένετο βελτίων; νῦν δὲ ὢν εἴπερ τις φιλόπολις καὶ κατωρθωκὼς ἃ μηδεὶς ἂν προσεδόκησε καὶ θαυμαζόμενος ὡς οὐχ ἕτερος αὐτὸς ἂν αὑτὸν ἀπώλλυ καὶ κακοῖς καλὰ διέ- φθειρε τοῖς δευτέροις τὰ πρῶτα; μαινομένου ταῦτα RIV 344 καὶ παραφρονοῦντος. τίς οὖν ἦν ὁ νοῦς | 1 ἢν om Vi 2 ἐκτίσαι cf. ad p. 520, 8 | ἂν ἦν] ἐνῆν Vi 5 καὶ ζῶντα om Re 8 ἴσθι Vi | καὶ ante λέγοιτο inser Lau edd delevi cuni Gasda | δικαίων] τῶν Vi 11 καὶ περὶ τούτου μικρὰ Β 13 οἶόν ἐστι] οἶον ὅτι coni lacobs Lect 112 | ἐστιν L sed ’ν eras 14 ἠβουλήθη I | πεπιστεύκαμεν ’ ἴσθι Vi 15 διατί | signum interrogationis post γάρ posui cum Gasda comma BLILau edd om Vi | γάρ τις τῶν Β 17 ἔπραξαν scripsi cnm Gasda ἔπραξαν Vi ἔπραξεν BLILau edd 18 τῶν πρότερον φαυλοτέρων Gasda 20 ὥσπερ 22 αὐτὸν Lau 23 πρότερα? 24 ἦν om Vi τῶν λόγων ἐκείνων καὶ τῶν νεῶν καὶ τοῦ πλοῦ; Παρὸν εἶδεν ἐκεῖνος συνευξαμένην τοῖς βαρβάροις καὶ τῆς ἐκείνων μερίδος αὑτὴν πεποιηκυῖαν καὶ νῆσον ἐπὶ τῷ γένει πλουτοῦσαν. πρᾶγμα δὴ ποιῶν δίκαιον ἐπὶ τιμω- ρίαν τῶν ἠδικηκότων ἔπλει νομίζων οὐ δεήσεσθαι πραγμάτων οὐδὲ τριβῆς, ἀλλ’ ἀπὸ μόνης τῆς ὄψεως τἀκείνων ἕξειν. οὐκ ἦν δὲ ἄρα δοκοῦν τοῖς θεοῖς ἁλῶναι Παρίους τὴν αὑτῶν, οἶμαι, δύναμιν ἐνδεικνυ- μένοις καὶ ὅτι μὴ βουλομένων αὑτῶν ὁ πλείστων κεκρατηκὼς ὀλίγων ἡττήσεται. ἡττᾶται δὲ ὁ ἡττώμενος οὐ τοσοῦτον ὀλίγων, ὧς ἄν τῳ δόξειεν, ἀλλὰ τῶν θεῶν. τούτοις πολεμίοις Μιλτιάδης ἐχρήσατο καὶ γέ- γονεν αὐτοῦ κρείττων οὐχ ὁ Πάριος, ἀλλ’ ἡ ταπει- νοῦν ἀξιοῦσα τοὺς μεγάλα δεδυνημένους θεός, καὶ τὸ κακὸν τοῦτο τὸ ἐν τῷ μηρῷ τὸ ἀνίατον οὐ τοξότου τινός ἐστιν ἔργον οὐδ’ ὁπλίτου οὐδ’ ἀκοντιστοῦ, ἀλλ’ ἡ κρίνασα θεὸς μὴ εὖ τελευτῆσαι τὸν μέγαν Μιλτιάδην αὕτη τοῦτο τὸ κακὸν ἔπεμψε. ποῦ τοίνυν τὸ ἀδί- κημα, εἰ ἡ μὲν προαίρεσις καλή, τοῦ τέλους δὲ ἕτερος 1 sq. Her. VI 133 3 Choric. Milt. tit. p. 3, 5 et or. § 40 p. 10, 1 14 cf. p. 524, 11 et 526, 7 1 παρ’ ὃν Vi 2 ἐκείνων Β sed ' et ὢ in ras m 2 3 αὑτὴν L sed ‘ corr m 2 αὐτὴν YiLau | καὶ νῆσον ἐπὶ τῷ γένει πλουτοῦσαν non solum corrupta sed etiam subditiva censet Gasda perperam cf. Choric. 11. 11. 4 γένει L sed εἰ in ras m 2 7 οὐκ ἦν] οὔκουν Vi | δοκοῦν τοῖς] δοκοῦντας Vi 8 παρι- οῦσαν Vi I οὐ ante τὴν Ι edd delevi auctore Re | αὐτῶν scripsi auctore lie αὐτὴν libri sed ἢν eras L, edd 9 αὑτῶν scripsi αὐτῶν libri edd | ὅτι πλεῖστον Vi 10 ὀλίγον Vi | ἡττήσεται scripsi e ViBLau ἡττηθήσεται LI edd 11 τοσοῦτον L sed το in ras m 2 τοσούτων Lau | τῳ om Vi 12 τούτοις scripsi τοιούτοις libri edd | ὁ ante μιλτιάδης BLau Mor, del Re καὶ Vi 14 τὰ Mor 15 τὸ(1) om ViLau 16 ὁπλιστοῦ Vi n οὐ Vi 18 αὕτη scripsi e Vi αὐτὴ BLILau edd | „malim ἐπέπεμψε“ Re | τὸ in ras 2 litt om L κύριος; πλουσίους ἡμᾶς ἔφη ποιήσειν. ᾤετο γάρ. ἀλλ’ οὐκ ἐποίησε. κρείττων γὰρ ἦν ὁ μαχόμενος. ἐλπὶς δὲ οὐχ ἥδε πρώτη γέγονεν ἀτελής. καίτοι λόγον εἶχεν RIV 345 αὕτη πολύν. τί γὰρ θαυμαστόν, εἰ ῥᾷστον | ὀνό- μισε τὸ Παρὸν ἑλεῖν μετὰ τὰ ἐν Μαραθῶνι;