Ἔχων οὖν μου τῆς σωφροσύνης οὐ μικρὰς

15 οὐδ’ ὀλίγας τὰς ἀποδείξεις τί περιμένων οὐ διηλλάτ-

του; μία γὰρ ἐκκλησία κρείττων οὐκ ἂν ἦν δικαίως

τῆς ἀποκηρύξεως; ἀλλ’ ἑνὶ τὸν ἀγαθὸν ἡγοῦ δείκνυ-

R IV 398 σθαι, ταῖς νίκαις. καλῶς. ταύτας | τοίνυν ἀνῃρή-

μην ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ καὶ πρώτῃ ναυμαχίᾳ καὶ δευτέρᾳ

 10 Dem. p. 320, 23 19 Her. VIII 9 et 15 sq. | Dem.

p. 477,20 

 1 post ἀρκοῦν ras 2 litt L | οἰκίαν; C 2 signum interro-

gationis posui ex I punctum reliqui libri edd 7 ἀποχρῶν-

τος I | πεπαιδεῦσθαι; Lau 8 punctum posui, signum interro-

gationis libri edd 9 πραότατε I | ἀνὴρ καὶ σπουδαῖος I

10 προείλετο scripsi auctore Gasda coll Dem. 1. 1. προείληπτο

BILau edd προσείληπτο C προήρη τὸ L sed ήρη τὸ in ras m 2 

 15 οὐδὲ CB | τι I 16 κριτῶν C | „οὐκ videtur delendum.

una ὠία concio potuisset abdicationem iniustam rursus abrogare,

et, si fecisset id iure“ Re sed simul τῆς ἀδίκου ἀποκη-

ρύξεως coni 17 siguum iuterrogationis posui, punctum libri

edd 18 post νίκαις punctum posui, comma Lau, signum

interrogationis reliqui libri edd 19 ἐπ’ om C | κάτω post

ναυμαχίᾳ CBLau ras 4 litt L 



 

καταναυμαχῶν πρᾶγμα δείξας ἀνέλπιστον Ἕλλησι βαρ-

βάρους ὑφ’ ἡμῶν κατὰ θάλατταν ἡττωμένους. ἀλλ’

ἐκεῖνοι μὲν ἡττῶντο, τὸ δὲ σὸν πρὸς ἐμὲ μῖσος οὐκ

ἐνικᾶτο. οὕτως ἦν πολὺ καὶ μέγα καὶ μόνιμον καὶ

ἀήττητον. 32. Καίτοι πρὸς ὑμᾶς ἔλεγεν ὡς φίλος ἦν μοι καὶ

διὰ ταῦτα παρ’ αὑτῷ λελύκει τὴν ἀποκήρυξιν, εἰρω-

νευόμενος, ὦ ἄνδρες δικασταί· τίς γὰρ ἂν ἐκ δυσμε-

νοῦς γεγονὼς φίλος καὶ πρᾶος ἐκ χαλεποῦ τοῦτ’ αὐτὸ

πρὸς ἐκεῖνον τὸν ἄνθρωπον πρὸς ὂν οὕτω διετέθη 

κατώκνησεν ἂν εἰπεῖν; οὐδείς. ἔχθραν μὲν γὰρ ἤδη

τις ἔκρυψεν ὡς ἐν σχήματι φιλίας, φίλος δὲ ὢν οὐδεὶς

ἠβουλήθη δυσμενὴς εἶναι δοκεῖν. ἐκ μὲν γὰρ ἐκείνου

κακῶς τε ποιοῦντα λανθάνειν ἔστι καὶ μὴ παθεῖν, ἐν

τούτῳ δὲ οὐ ποιοῦντα μισεῖσθαι.