Εἰ μὲν οὖν ἐγκαλεῖ μοί τι καὶ νῦν Νεοκλῆς καὶ δίκην ἀπαιτεῖν ἐθέλει, τί τοῦτο ἔστιν εἰπάτω· εἰ δ’ οὐδὲν αἰτιᾶσθαι δύναιτ’ ἄν, μή με κολαζέτω τῷ τοῦ δοκεῖν χαρίζεσθαι σχήματι. χωρὶς δὲ τούτων, τὸ μὲν οἴκαδέ με καλεῖν τούτου, τὸ δ’ ὑπακούειν ἢ μὴ 15 τουτὶ τοῦ καλουμένου. δράσας τοίνυν ὅπερ ἦν αὐτοῦ καὶ τῆς ἐμῆς εἰς τὸ μὴ πείθεσθαι τοῖς καλοῦσιν ἐξου- σίας ἀνεχέσθω καὶ μὴ τὸ μὴ πείθεσθαί με νομιζέτω θαυμαστόν, ἀλλ’ εἰ τῆς ὕβρεως ἐκείνης οὐκ] ἐπιλελη- σμένος εἱπόμην. 16. Ἡμάρτανες σ γάρ φησι καὶ τοῦτ’ τὴν ἀποκήρυξιν. μόνος, w Νεόκλεις, ἐγώ, τῶν δ’ 1 οἶμαι — 2 λαβεῖν om C | γ’ L | ὅπερ scripsi ἢν libri ὃ vel ὅ τι Gasda 2 λαμβάνειν Cr in quo inde ab hac voce iam nihil legi potest 3 οἶον in marg L 2 4 τιμῆς inserui e C coll p. 552, 11 om reliqui libri edd | τινὸς omC | διδοίη scripsi διδοῖ C διδῴη αμ δᾴη X edd 6 δὲ om Lau | δοκεῖ scripsi e Lau cum Gasda δοκῆ CBIL edd 8 ἔχρηζε BLLau edd 9 τοῦτο scripsi οὑτωσὶ libri edd | κατανοῦν Lau | τῷ ILau 1 γίνεται I 10 οὖν om B | μοι καὶ νῦν τὶ 1 | νῦν om B II ἐθέλοι B 12 δύναιτ’ reposui e libris sed αἴτ’ in ras L 2 δύναιτο edd | ἄν delendum censet lacobs Lect 118 at cf. p. 447, 9 15 τουτίδε C | αὐτοῦ L sed οὐ in ras m 2 αὐτῶ B Lau 16 καὶ in ras L 2 | πεύθεσθαι L sed σθαι in ras m 2 17 μὴ(2) inser om CBILau | τοῖς καλοῦσι ante νομιζέτω edd delevi 18 οὐκ cancellavi cum Sinteni 20 ἡμάρτανες re- posui e CLILau ἡμάρτανε B edd ἄλλων νέων οὐδείς; οὐ ταῦτ’ ἔστι τῆς νεότητος ἐπιει- κῶς ἐκφέρεσθαι τῶν προσηκόντων ἀγνοῆσαί <τέ> f τῶν πρεπόντων; οὐ τούτοις ἡ συγγνώμη παρὰ πάντων ἕτοιμος, οὐ μόνον τῶν πατέρων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων, καὶ] τῶν πολιτῶν καὶ ξένων; ὧν οὐκ ὀλίγοι πολλὰς πολλάκις προπετείας ἤνεγκαν εἰς ἐν μόνον βλέψαντες, τὴν ἡλικίαν. καὶ οὐ μόνον τοῖς ἐλευθέροις, ἀλλὰ καὶ δούλοις ἤδη που τοῦτο τὸ δίκαιον συγγνώμην ἐνήνοχε. καί τις, οἶμαι, δεσπότης πρᾴως ἔχων ὤφθη πρὸς ἁμαρτίαν οἰκέτου νέου. ἔοικε γὰρ ἡ μὲν νεότης θαλάττῃ κεκινημένῃ, τὸ γῆρας δὲ γαλήνης ἡσυχίᾳ. καὶ τοῦτο οὐ παρὰ μὲν ἡμῖν οὕτω νενόμισται, συγγνώμης δὲ ἀπεστέρηται παρὰ τοῖς βαρβάροις, ἀλλ’ ὅπουπερ ἀνθρώπων γένος, ἐκεῖ καὶ παραίτησις τοῖς νεωτέροις ὁ χρόνος. φέρε, εἴ τις ἁλοίη τῶν πρεσβυτέρων μεθύων καὶ παροινῶν καὶ μαχόμενος ὑπὲρ ἑταίρας καὶ τύπτων καὶ πληγὰς λαμβάνων, ἆρ’ οὐκ ἂν τοῦτο μείζω ποιοῖ τὴν κατηγορίαν, ὅτι σωφρονεῖν δέον καὶ τῆς ἡλικίας ῥᾷστον αὐτῷ | τὸ σωφρονεῖν ποιούσης RIV 394 ἔξωρος ὢν τὰ τῶν νέων πλημμελεῖ; εἶτα τοῖς πρεσβυ- τέροις οὐ μεταδώσομεν συγγνώμης ὧς τῶν νέων τοῦτο ὄν, πάλιν δ’ αὖ τοῖς νεωτέροις ἀσυγγνώμονες ἐσόμεθα 20 Luc. Tim. § 22 22 Dem. p. 547, 8 1 νέων om I | ταῦτ’ — 15 χρόνος praemissis τῆς θεμι- στοκλέους ἐκ τοῦ ἐναντίου μελέτ. κθ citat Macar tbl 85 v 2 ἀγνοεῖς ἔτι C | τέ inserui om libri edd 3 οὐ — 4 ἕτοιμος om Macar | πᾶσιν I 5 καὶ cancellavi cum Gasda | τῶν ante ξένων | 9 ἔχειν B 10 ἔοικε — 11 ἡσυχίᾳ citat floril. Nea- pol. fol 285 I μὲν γὰρ ἡ I 11 κεκινημένῃ L sed κινημένῃ in ras m 2 16 ἑτεῥας Lau 17 οὐ τοῦτο I 18 ποιοῖ scripsi e Lau ποιῇ CL sed in hoc fj in ras m2, i edd ποιεῖ BI vel ποιοίη scribendum coni Gasda 20 μὲν post τοῖς inserendum coni Gasda 21 συγγνώμονες BILau 22 οὐκ ante ἐσόμεθα I τὴν διὰ πάντων παρ’ αὐτοῖς σωφροσύνην ζητοῦντες; διαγράψομεν ἄρα τὴν συγγνώμην ὅλως τοῖς μὴ οὐκ αἰτοῦσιν[, ὧς οὐκ ἐξὸν λαμβάνειν, τοῖς δ’], ὅτι χαλε- πῶς ἔχομεν. 19. Νεοκλῆς μὲν οὖν, ὦ ξ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἔστω τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, πάσης αἰτίας καθαρὸς καὶ ὅσων βούλεται παῖς· ὑμεῖς δὲ ὑμᾶς αὐτοὺς ἀναμνή- σατε τῶν ἐπὶ τῆς νεότητος ἕργων. ἀλλ’ οὐκ ἐμισεῖσθε ὑπὸ τῶν γονέων οὐδ’ ἐξηλαύνεσθε τῶν πατρῴων οὐδ’ ἐγίγνεσθε ῥᾳδίως τῶν γεγεννηκότων ἀλλότριοι. θαυ- μάζω δὲ εἰ μεθύουσι μὲν ἀνθρώποις καὶ λυπουμένοις] καὶ θυμουμένοις ἔσται συγγνώμη πλημμελοῦσι διὰ τούτων ἕκαστον, τῇ νεότητι δὲ οὐκ ἱστᾶι <ἐν> s γε οὔσῃ μέθῃ καὶ ἰσχυροτάτῃ κατὰ τὸν ἀληθῆ λόγον. 20. Κηδόμενος γὰρ σοῦ, φησιν, ἀπεκήρυττον, ὅπως γένοιό μοι βελτίων. καὶ τί δὲ ἀδίκημα σωφρονίζειν υἱόν; οὐδέν, ἀλλ’ εἰσίν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλοὶ τρόποι τοῦτο ποιοῦντες ἡμερώτεροί τε ἀποκηρύξεως καὶ μείζω τὴν ὠφέλειαν ἔχοντες. οἶς ὑμεῖς κέχρησθε πρὸς τοὺς ὑμετέρους αὐτῶν. εἰσὶ μὲν 2 διαγράψομεν scripsi e B διαγράφομεν CILau διαγρά- ψωμεν L sed ιαγραψωμ in ras m 2 edd | ὅλως scripsi e B ὁλωσὶ CLLau edd οὑτωσὶ I | μὲν οὐκ αἰτοῦσιν C πᾶσι τοῖς μὲν L sed πᾶσι in ras m 2, edd 3 ὧς οὐκ ἐξὸν λαμβάνειν, τοῖς δ’ in marg L 2 edd om CBILau cancellavi ὅλως τοῖς πᾶσι aut co λῷστε τοῖς πᾶσι coni Re 6 ἔσται C | ἀνθρωπείας C | καὶ ante πάσης C 7 ὅσον C ὧν B οἴων coni Gasda οἷον βού- λεται παῖδα coni lacobs Lect 119 | παῖς om I 9 οὐδὲ BLau 10 ἐγίνεσθε I | θαυμάζω — 13 λόγον citat Macar fol 86 r μεθύουσιν C I μὲν om C | καὶ λυπουμένοις ἲς suspecta vel in καὶ λυποῦσι mutanda coni Gasda ut dittographiam cancellavi 11 θυμουμένοις κοὶ λυπουμένοιςΙ I | πλημελοῦσι L 13 ἑκά- στων I | ἐν inserui om libri edd 15 γάρ σου B 17 σω- οἷς η φρονίζει I | υἱόν om I 19 οὓς C οὓς I 20 ὑμεῖς Lau | κέχρησθε scripsi auctore Gasda ἐκέχρησθε libri edd | αὑτῶν C γὰρ ὑμῖν ἀγαθοὶ παῖδες, ἀλλὰ παῖδές γε, ὦ ἄνδρες δικασταί. τοῦτο δέ ἐστι τοὔνομα τῆς οὐ πάντα ἀναμαρ- τήτου καὶ πόρρω μέμψεως ἡλικίας. δεῖ γάρ, οἶμαι, τὸν οὐχ ἁμαρτησόμενον τὰ ἐκείνων ὑπερπηδῆσαι του- τονί πως, εἰ οἷόν τε, τὸν χρόνον καὶ πρὶν ἔφηβον εἶναι γηράσκειν. πῶς οὖν ὑμεῖς ἐπανορθοῦτε τοὺς υἱεῖς; ὧς πατέρας εἰκός. ὁ μὲν καθήψατο ῥήμασιν, ὁ δὲ εἶρξε τραπέζης, τῷ δὲ ἱμὰς ἤρκεσεν, ὁ δ’ αὖ οὐ προσεφθέγξατο χρόνον τινά. πολλὰ ἂν δυνηθείη καὶ βλέμμα ἄγριον καὶ βοὴ μεγάλη καὶ τὸ τοῖς οἰκείοις ἐπ’ αὐτὸν χρῆσθαι δὶς καὶ τρίς. ἀλλὰ δεῖ τινος καὶ μείζονος· ἀπείλησον τοῦτο ὅ πέπονθα ἐγώ, τὴν ἀπο- κήρυξιν. αὕτη | δὲ μελλέτω. καὶ γὰρ ὁ τὸν νόμον RIV 395 τεθεικὼς δοκεῖ μοι τοῖς πατράσι τὴν ἀπειλὴν τεθεικέ- ναι μόνην, εἴπερ ἦν κηδεμὼν τῆς πόλεως.