ὁρᾶτε καὶ τοὺς ἀνθρώπους οὐ μόνον τὰ ἄλλα ὑπὲρ

αὐτῶν πονοῦντας τὰ μὲν ἐν γῇ, τὰ δὲ ἐν θαλάττῃ,

 ἀλλὰ καὶ τὸν ἐν τοῖς ὅπλοις ἡδέως δεχομένους θάνα-

τον. καὶ οὔπω τοῦτο μέγα, νοῦς γὰρ ἐν αὐτοῖς καὶ

φρόνησις. ἀλλὰ καὶ τὰ θηρία πάντα ὑπὲρ ὧν ἔτεκε

δρῶντα ὁρῶμεν. καὶ αὐτὰ μὲν εἰ πλήξαις, τάχ’ ἂν

ἡσυχάσαι· τῶν δ’ ἐγγόνων εἰ προσάψαιο, μέγας ὁ κίν-

 12 Eur. Phoen. 565 | cf. t. III 256, 20 

 2 μέν γε HCVi I δίδωσι τί MaCl | καὶ in ras Va2 8 καὶ

ταράξασα Ma 4 μέχρι Η 5 αὐτῇ libri corr Mor | χαρί-

ζηται ViB I ζέει Va sed ει in ras m2 | αὕτη Va sed αὕ in ras

m2 αὐτή HC | 5 et 6 αὐτὴ HC | με scripsi e MaCl cum lacobsio

Lect 120 et Gasda δὲ HCViVaB edd 6 μέλειν HC

10 παρόντος δ’ scripsi e VaMaCl παρόντος δ’ ἂν HCVi

παρόντος B δὲ παρόντος edd 12 δὲ om Β 13 τἆλλα Η

C 14 αὐτῶν Η αὐτοῦ Β Ι πονοῦντας reposui e libris ut

Bast (Boissonad. Eunap. II 321) e Par 3017 ποιοῦντας edd

sed „malim πονουντας” Re | θαλάττῃ scripsi ex HViBMaCl

θαλάσσῃ CVa edd 15 ἀλλὰ om Β 16 μὲν post νοῦς HC

Vi edd delevi 17 ἔτεκεν Ma 19 ἡσυχάσαιεν Vi | δὲ Va

BMaCl edd | ἐκγόνων HCViB 



 

δυνος καὶ ἀθῷον ἀπελθεῖν οὐ ῥᾴδιον. ἐμὲ δὲ οὐκ ἐχρῆν

Ἀλκίππης καταπεπολεμημένης καὶ ἀνθρώπων καὶ θηρίων

εἰς τὴν ἐμαυτοῦ παῖδα γενέσθαι χείρονα. ἢ σὲ μὲν ἔδει

καὶ δίκην λαχεῖν καὶ τιμωρίαν ζητεῖν λαβεῖν καὶ διὰ

τοῦτο δεῦρο συναγαγεῖν τοὺς θεούς, ἐμὲ δὲ τοιούτων πε- 

πραγμένων καθεύδειν;