εἰ δὲ μιαιφόνον με φῄς καὶ μίαν ταύ-

την ἡδονὴν ἔχειν τό τινα ἀποκτιννύναι, εἰσὶ τῶν θεῶν

 R IV 414 οὐκ ὀλίγοις | ἐκ θνητῶν παῖδες. τούτων τίς τὸν

 ἑαυτοῦ διὰ τὴν ἐμὴν ἀπολώλεκε δεξιάν; ἐῶ τοὺς ἄλλους,

ἀλλ’ αὐτὸς οὗτος Ἁλιρρόθιος διὰ τί μὴ πρὸ τῶν

ἔργων ἀπέθανεν ὑπ’ ἐμοῦ, εἴπερ αὐτὸ τοῦτο ἔργον

ἐστί μοι τό τινα ἀποσφάττειν; εἰ μὲν γὰρ φύσει τοι-

 οὗτος ἐγώ, πάλαι με ἔδει φανῆναι τῇ φύσει χρώμενον ·

 13 cf. p. 422, 5 14 cf. p. 428, 1 sq. 

 2 καὶ om B 8 τερπώμεθα MaCl | διατοῦτο BMaCl

διατούτου HC 10 ἐπερχόμεθα Ma sed ερχο in ras m 3

11 ταραχὰς reposui e libris sed αρ in ras Va2 et γρ μάχας

suprascr Ma 2 μάχας edd 12 ὠθοῦντες Va sed ντες in ras

m 2 I βουλεύεσθαι Va sed γρ΄ βασιλεύεσθαι in marg m 3, 

 13 φὴς scripsi φῆς MaCl φής reliqui libri edd cf. ad

p. 213, 7 et 323, 19 14 ἡδονὴν ἔχειν scripsi ex HCVi ἔχειν

ἡδονὴν Va edd ἡγούμενον ἡδονὴν MaCl ἡδονὴν B 15 τὸν

Va sed ὂν in las m 2 16 αὐτοῦ Va | δεξιὰν ἀπολώλεκε B |

ἀπολώλεκε Ma sed ώλεκ in ras m 3 ἀπόλωλε HC 17 διατί

BViMaCl I μὲν Vi 18 τὸ ante ἔργον Ma 19 γὰρ om H

C 20 με scripsi- ex HCViCl μὲν VaBMa edd | τῇ φύσει

φανῆναι CVi 



 

εἰ δὲ νῦν ἠρξάμην, πῶς ἅπας ὁ χρόνος ἀκούει

κάκως; 13. Ἀλλ’ οὐ τοῦτ’ ἐποίησεν, ὦ θεοί, τὸν θάνατον,

ἀλλ’ ὃ πάλιν ἀναγκάζομαι λέγειν. οὗτος ὁ βοηθῶν, ὥς

φησι, τῷ τεθνεῶτι δυσμενοῦς ἔργον ποιεῖ λέγεσθαι 

πολλάκις ἀναγκάζων τὰ ἐκείνου κακά. ἰδοὺ δὴ λέγω

καὶ πάλιν ἀκουέτω· ἀπέκτεινα, ἀλλὰ βιαζόμενος. τὸν

παῖδα οὐκ ἔχεις, οὐδ’ ἐγὼ τὴν παῖδα παρθένον. ὤφει-

λον ἂν δίκην, εἰ μὴ ἀμυνόμενος ἀπεκτόνειν. νῦν δὲ

δίκαιον ποιεῖ τὸν φόνον τὸ τετιμωρῆσθαι. ἤδη τις γῆν 

τινα ἀποτεμνόμενον κωλύειν πειρώμενος ἀποκτείνας οὐκ

ἔδοξεν ἀδικεῖν. ἕτερος ἕτερον νύκτωρ ἁπτόμενον τῶν

αὑτοῦ διαφθείρας ἐπῃνέθη. καὶ λοιδορία πολλάκις ἔδειξε

φόνον καὶ οὐδεὶς ἐμέμψατο.