ἐγὼ μὲν οὖν ὡς ἐπυθόμην, ἠχθέσθην καὶ περὶ τιμωρίας πρεπούσης τοῖς τοιούτοις ἐβουλευόμην, ὁ δὲ εὐθὺς ἐπὶ τὸ ξίφος χωρεῖ ὑπερβὰς μὲν ἐμὲ καὶ τὸ μέμψασθαι παρ’ ἐμοὶ τὸν υἱόν, ὑπερβὰς δὲ ὑμᾶς καὶ τὸ παρ’ ὑμῖν, ὑπερβὰς δὲ καὶ τὸ δι’ ἑτέρων τινῶν δίκην λαβεῖν ὄν- των μυρίων. ἆρ’ ὑμῖν οὐκ ἠδικῆσθαι δοκῶ; ἆρ’ οὐκ ἐπεξιέναι δικαίως; ἆρ’ οὐ πολλῷ τούτου μετριώτερος εἶναι τὸ δικάσασθαι προκρίνας ἢ ῥώμῃ χρήσασθαι; 7. Εἶτ’ ἀξιώσει τὴν αἰτίαν ἐξετάζεσθαι τοῦ φόνου, εἰ φθονῶν μοι τοῦ παιδὸς τοῦτ’ ἔδρασεν ἢ RIV 404 μηδὲν ἔχων δίκαιον ἐγκαλεῖν; εἰ δὲ οὐ φθονῶν μέν, Ἄρες, ἀπέκτεινας δέ, ἧττον ἐγώ τι παρὰ τοῦτο τοῦ παιδὸς ἐστέρημαι; καὶ εἰ φαυλοτέρα γνώμη τῆς σφαγῆς ἡγήσατο, σκοπεῖν ἀξιώσει. πάνυ γε, φαίην ἄν, εἰ φαύ- λῆς ἐστὶ γνώμης ἐρᾶν φόνων καὶ σφάττειν εὐχερῶς. ἀφ’ ἧς γάρ, οἶμαι, γνώμης ἥδεται πολέμοις καὶ μάχαις, ἔνθα πολλοὶ μὲν νεκροί, πολὺ δὲ αἷμα γῆν τε φοι- 10 sq. cf. decl. VHE p. 437, 3 sq. 17 cf. decl. VIII p. 437, 16 sq. 3 ἐβουλευόμην Va sed γρ΄ ἐλογιζόμην in marg | ὅ Vi | ViBCl | ὑπὸ Vi 4 χωρεῖ inserui e ViMaCl om HCVaB edd 5 καὶ ante ὑμᾶς inser Va 2 et edd delevi 7 μυρίων Ma sed γρ΄ μυστηρίων suprascr m 2 9 εἷναι inser Ma 2 om εἰμὶ Vi I τὸ om C 1 δικάσασθαι Ma sed σὰ del et ζε suprascr | ἡ ἁ | οὐ ante ῥώμη H 10 ἐξετάσασθαι VaCl ἐξετάσαι Ma 11 εἰ scripsi e Ma sed καὶ antepos m 2 εἰ Cl ἢ ViVaB et γρ in marg Mor καὶ H καὶ γὰρ C edd 12 ἐγκαλεῖν Ma sed εἰν del et ῆ suprascr m 2 | φθονῶ Ma sed ν add m 2, Cl 13 Ἄρες scripsi ex HViCl ἆρες CVaBMa sed in hoc ἄρης suprascr m 2, Re | δέ om B | παρὰ τοῦτο Va sed παρὰ τοῦ παιδὸς in marg παρὰ σοῦ Vi 14 κἂν MaCl 15 ἀξιώσῃ MaCl 16 φόνου ViVaB et γρ in marg Mor 17 οἶμαι om CViB 18 πολὺ(1) Ma | φοινίττον Ma sed γρ πεφοινιττον suprascr m 2 φοινίττων H νίττον καὶ χρωννυον ποταμοὺς καὶ ποιοῦν ρυακας, ἀπὸ ταύτης καὶ αὐτὸς ὃν ἂν τύχῃ κτείνει. καὶ δεινὸν οὐδὲν οἴεται ποιεῖν, ἂν ἀφελόμενός τινα τὴν ψυχὴν δείξῃ κείμενον, ἀλλ’ ἔστι μεγίστη τοῦτ’ αὐτῷ φιλοτι- μία, κἄν τις αὐτὸν προσείπῃ βροτολοιγὸν ἢ μιαιφόνον, ἐπῄνεσε. ταῦτά σε ποιεῖ φονέα πολλῶν καὶ οὐκ ἂν ἀρνηθείης οὐκ εἶναι φιλαίματος. 8. Ἐπὶ τούτοις ἐρεῖς τὴν Ἀλκίππην καὶ ὡς ἥπτετο αὐτῆς, ἐγὼ δὲ τὸν Ἔρωτα καὶ ὡς ἦγεν ἐπ’ αὐτήν. εἰ μὲν γὰρ ὕβρει τοῦτο Ἁλιρρόθιος ἐποίει καὶ ἀσελγείᾳ καὶ λυπεῖν ἐθέλων, ὧς ἄν τις ὑπερορῶν καὶ καταφρο- νῶν, καλῶς τέθνηκεν, οὐκ ἀντιλέγω· εἰ δ’ οὐχ οὕτως ἐμαίνετο καὶ παρεφρόνει ὥστ’ οὐκ οὔσης ἀνάγκης τῇ μὲν προσιέναι, σὲ δὲ μὴ δεδιέναι, μὴ τοῦ δράσαντος μᾶλλον ἡγώμεθα τὸ ἔργον ἢ τοῦ ἀναγκάσαντος.