ὅθεν οἶμαι τὸν Ἀπόλλω καὶ τὰ λανθάνοντα, μήτι γε τὰ πᾶσι πρόδηλα, καλῶς ἐπιστάμενον οὐχ ὧς
 ἀδήλου τῆς πράξεως οὔσης κατ- ηγορεῖν ὑποθέσθαι, ἀλλ’ ἀμφότερα βουλόμενον, ὅπως 5 Pind. Pyth. II 32 
 19 ὑποθέσθαι] συμβουλεῦσαι suprascr My 
 3 ἐκεῖνα] καὶ B I λέγειν in marg Vi 2 | ἐχρῆν in ras Ma 3 
 6 καὶ ante κεῖται M 7 ἀνηρημένος ἔνδον Va | μήποτε Vi 9 ἂν om Ma |
 ἀπῄτησέ HV | τῶν om B 10 διαλέγῃ La sed ἡ in ras n | signum interrogationis posui e LaM colon
 reliqui libri edd 11 οὐ] καὶ H | σοι Ma sed μοι suprascr m 2 om HV | ὁ om HV 12 ἔοικε κινεῖς
 MaCl 14 τί M. Schmidt Philol. X 617 cf. p. 887, 10 15 ἀνθρώπους scripsi ex HVVa sed in hoc γρ
 οὐρανοὺς in marg m2, cum lacobsio Ach T 811 et Philostr 671 (e Mon. 96) οὐρα- νοὺς MVi sed in
 hoc ἀνθρώπους in marg m2, Ma edd 16 ante τὸν ViMa sed in hoc del m 3, ὢ 17 καὶ om Vi | μήτοι
 HVMaCl 1 κακῶς Re 18 τῆς om V 
 οἴ τε ἀσεβοῦντες δίκην ὑπόσχοιεν καὶ τοῦτο πρὸς θεραπείαν ἔσται μᾶλλον τῷ
 πεπονθότι τὸ τοὺς οἰκειο- τάτους εἶναι τοὺς αὐτῷ τιμωροῦντας, ἐμὲ τὸν ἐκεί- RIV 128 νοῦ παῖδα | καλεῖν πρὸς τὴν πρᾶξιν καὶ τὴν κατὰ 
 τῶν ἀδικούντων ἐνδείκνυσθαι τιμωρίαν. εἰ γὰρ δίδως τὸν Πύθιον εἰδέναι τὰ πεπραγμένα, τὸ δὲ
 δικαστήριον ἑκατέρῳ τῶν κρινομένων ἄδηλον ἔχει τὸ πέρας, πῶς ἂν ὁμολογουμένων ἐγκλημάτων
 ἄδηλον τὴν ἐκ τοῦ δικαστηρίου παρέσχετο τιμωρίαν; τί δ’ ἂν ἐκώ- λῦσε τὸν θεὸν εἰδότα με τῷ χρησμῷ μέλλειν, ὧς αὐτός που φῄς,
 ἀπατᾶσθαι καὶ τὰ δεινότατα πράττειν ἀντὶ τοῦ τιμωρεῖν τὸ δικάζεσθαι μετειληφότα σαφῶς οὑτωσὶ
 λέγειν· κρῖνον τὴν μητέρα καὶ κατηγόρει καὶ τὴν ἐκ τῶν δικαζόντων ἀνάμενε ψῆφον; οὐ 15 γὰρ ἂν εἰδὼς τὸ μέλλον παρεῖδεν ἄτοπον πρᾶξιν ὥσπερ σαφεστέρου
 φειδόμενος ῥήματος καὶ ταῦτα μέλλων αὐτὸς τῶν ἐσομένων ἀποφέρεσθαι τὴν αἰτίαν. παντὸς γὰρ
 πράγματος ὁ τὴν πρόφασιν παρασχὼν οὗτος, οἶμαι, τῶν ἐκβησομένων αἴτιος ἂν εἴη δικαίως.