ἀλλὰ γὰρ τούτων μὲν ἔστω μηδέν, ἔδει δέ με τὴν μητέρα παράγειν εἰς δικαστήριον· τί οὖν ἐχρῆν
 παρελθόντα λέγειν, ἐπειδή με καὶ κηρύττειν ἀπῄτεις τἀς ἐμαυτοῦ 3 Schol.
 ad Hermog. rhet. ed. Walz Rhet. t. IV p. 14, 1 14 Eur. Or. 581 sq. 
 1 δεῖν φησιν MaCl | φησι in marg inser Va 2 | ἀναμεμενη- κέναι Ma sed
 μεμεν in ras m 3 ἀναβεβηκέναι Cl ἀναμεμνηκέ- ναι V 2 δοκεῖν Vi sed δοκεῖ in marg m 2 | ἕνεκα
 VaMVi cf. t. I 269, 17 I δικαστήριον Ma 3 οἱ ἄνθρωποι MaCl 5 ἐθέ- λοι MaCl 6 τὰ inser Laf 7
 δῆλα γένηται Ma | γένηται Cl 
 γίνεται H γένηται | μὲν om MaCl 9 μὴ Cl 12 ἤνεγ- κεν MaCl | εἰς om VaB
 inser Vi 2 | αὐτοῖς ὁ om B 13 τε om UVVa sed inser V 2 Va 2 14 προσαναρπάζειν Ma sed σ del m
 3 προσαρπάζειν Vi 15 ἡ om Cl inser Ma 3 | ἴσως ἐπῄνεσε HVVa Re 16 ὁ scripsi ex HLaViMaCl ὃ
 reliqui libri edd | ἐκείνου HVVa | νόμος Ma sed φόνος suprascr m 3, ἁ I signum
 interrogationis posui e LaMVi, colon reliqui libri edd 17 τὸν πατέρα ἁ 18 τοίνυν HVa 19
 κρύπτειν Vi sed κηρύττειν in marg m 2 
 συμφοράς, ὥσπερ καὶ νῦν οὐδὲ τὴν σιωπὴν ἡμῖν εἰς παραμυθίαν ἀφῆκας, ἀλλὰ καὶ
 ταύτην ἡμᾶς ἀφείλου μετὰ τῆς τύχης; οὐκοῦν ἐκεῖνα τότε λέγειν ἐχρῆν; ἄνδρες δικασταί, τὰ
 δεινότατα τῶν ἐν ἀνθρώ- ποις, μοιχεία καὶ φόνος ἐμφύλιος, τὴν ἡμετέ- ’ρᾶν οἰκίαν
 κατείληφε. κεῖται μὲν Ἀγαμέμνων ἔνδον ἀνῃρημένος, ὃ μήποτ’ ἂν ἤλπισεν ἐκεῖνος παθεῖν, ἡ δὲ
 μήτηρ, ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἴσως αἰσχυν- θεὶς ἐσιώπων. καὶ τίς οὐκ ἂν ἀπήντησέ μοι τῶν δικαστῶν; ὡς ἀγνοοῦσιν ἡμῖν, ὦ παῖ, διαλέγῃ; 
 ἔργων, οὐ λόγων σοι νῦν ὁ καιρός. ἀλλ’, ὡς ἔοικεν, ὀκνεῖς τὴν πρᾶξιν καὶ παρορᾷς τὴν μη- τέρα
 καὶ πρόσχημά σοι τῆς δειλίας τὸ δικαστή- ριον. λογίσασθε, πρὸς Δῖός, τίς ἂν ἐγενόμην τούτων
 ἀκούων. οὐκ ἂν εὐθὺς κατέδυν καὶ ἰδεῖν εἰς ἀνθρώ- ποὺς οὐκ ἂν ἠνεσχόμην;