ποῖος ἤνεγκε τοιαῦτα χρό- νος; τί παράδειγμα τῶν ἡμετέρων κακῶν; τί δὲ τῶν μετὰ ταῦτα
 δεινότερον ἔσται; οὐκ ἤνεγκαν οἱ θεοὶ 8 Od. λ 418. Philostr. im. II
 10 
 1 γυναίου HV Ι post ἠγωνίζετο Iacuna 5 litt Va | πᾶσαν Μ 4 πῶς ἂν
 εὐπρεπῶς εἴποιμι, καταλιπὼν Vi Mor 5 πάριν Ma sed ’ ριν in ras m 3 6 εἶδε La sed δ in λ corr
 s 7 ἐνταῦθα — 8 τράπεζαν omissis vocabulis δὲ et οἴμοι citat Plan fol 104 v ἐνταῦθα Ma sed ἐν
 in ras m 3 8 περὶ scripsi ex HVVaLa coll. Od. λ 419 παρὰ BMVi sed in hoc περὶ suprascr m 2,
 Ma Cl Plan edd | πατρῴαν HVaBCl | περὶ scripsi ex HVVaLa παρὰ BMVi sed in hoc περὶ in marg m
 2, MaCl edd 10 καὶ ἀριστείας in marg Ma 2 om Cl 11 θάλασσαν HVa θάλατταν ἀμήχανον ὅσην coni
 Re | τόσην Iacobs Lect 95 num τοσαύτην ? at cf. p. 404, 12 13 τῇ om Mor | βοώμενος Vi sed
 περι- αδόμενος in marg m 2 περιβοώμενος Β | οἰκείαν scripsi auc- tore Re οἰκίαν libri edd et
 tuetur Iacobs Ach Tat 800 14 γὰρ inserui e libris om edd | ἤρκεσεν Ma sed ν add m 3 | ὧς
 ἔοικε inser Ma 3 16 ἤνεγκε Ma sed ε(2) in ras m 3 | τοι- αῦτα scripsi ταῦτα libri edd 18
 τοῦτο Β 
 τὴν ἀτοπίαν τοῦ πάθους. ἐδίκασεν Ἀπόλλων φθεγξά- μενος καὶ ψῆφος ἦν ἡ φωνή.
 ἠλέει γὰρ τὸν ἀνῃρημέ- νον οἰκτρῶς καὶ σύμμαχον ἐκάλει τὸν παῖδα. 12. Τί οὖν ἐχρῆν με ποιεῖν; ἤδη γὰρ ἐρέσθαι βού- λομαι τὸν κατήγορον καὶ μαθεῖν τι τῶν
 προσηκόντων, παριδεῖν μὲν ἀνῃρημένον ὑφ’ ὧν ἥκιστα ἐχρῆν ἐμὲ τὸν πατέρα τὸν
 ἐμαυτοῦ, ἀπιστεῖν δὲ θεῷ τοσούτῳ καὶ καλοῦντι μὴ πείθεσθαι, συνεῖναι δὲ τοῖς δεδρακόσι καὶ τὴν
 γνώμην ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν τὰ πεπραγμένα; ταῦτά με ποιεῖν ἔδει; ἀλλ’ οὐχ οὕτως ἂν εἴποι τις
 εὐσεβεῖν | εἰδὼς καὶ βουλόμενος ἔχειν οἶκον εὐ- R IV
 117 τύχη καὶ παῖδας ἀγαθοὺς καὶ σωφρονοῦσαν γυναῖκα.