πρῶτον μὲν γὰρ τὸ τὰ δίκαια τῷ λόγῳ πειρᾶσθαι λαμβάνειν, ἀλλὰ μὴ <τῷ> 1 τοῖς ἐπιπηδᾶν ἀνθρωπινώτερον δήπουθεν. δεύτερον δὲ οὐκ ἄξιον κρίνομεν ὧν εἶς ἠδίκηκε παρὰ πάντων τὴν δίκην λαμβάνειν ὅπερ ὅπερ εἰς πολέμων κατ’ ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον ἤδη γίγνεται. οὐ γὰρ ἔνεστι τηνικαῦτα τοὺς ἀναιτίους φυλοκρινεῖν, ἀλλ’ ἀνάγκη τοὺς παραπεπτωκότας ἀπο- 12 cf. Chor. Patr. t. IV 107, 20 R 2 ἐστρατεύσαμεν Ma sed γρ' ἐστράτευσε μὲν in marg m 2 τὴν post εἰς in marg inser Vi 2 | τὴν ὑμετέραν γῆν MaCl γῆν om Β et γρ in marg Mor Ι τὴν om CrHV Ι ὑμετέραν Pa sed ὒ in ἡ corr m 2 3 καὶ πλὴν — 4 λείπεται post οἶμαι δῆλον εἶναι BPa Ι τῆς ante ἀναισχυντίας Μ 4 ἀλεξάνδρῳ οὐδὲν CrHVC | οἷαι δῆλον εἷναι scripsi e libris sed εἶναι om Μ εἷναι δῆλον οἶμαι edd 5 δὲ om Re Ι εἰκότως τοῖς λόγοις MaCl I εἰκότως om Va 6 εἵνεκα MViMaCl cf t. IV 103, 3 καὶ ante πρῶτον MaCl | γὰρ] ὅτι MaCl et γρ in marg Mor Re I τὸ inserui e BPa sed in hoc ὁ in ω corr, MVi om CrHVC MaClVa edd Ι τῶ λόγω δίκαια Ma sed co in ἁ corr m 3 τῶ λόγω τὰ δίκαια Cl et γρ in marg Mor Ι τῷ om Β 7 τῷ inserui auctore Gasda om libri edd 8 ἐπιπηδᾶν Vi sed ἀποπηδᾶν in marg m 2 | ἀνθρωπικώτερον Μ et in marg V 2 Ι δ’ Re 9 ἠδίκηκε reposui e libris ἠδίκησε Β edd | τὴν om Β 11 γίνεται BMaCl Ι οὐδὲ M | ἀναιτίους Vi sed ἐναντίους in marg m 2 αἰτίους cum ras 2 litt ante α V αἰτίους Va Er 12 φυλοκρινεῖν scripsi e CrHVVi φιλοκρινεῖν CMVa Er et coni Cobetus Coll 279 φαυλοτέρους κρίνειν PaMa sed in hoc γρ τούς ἀναιτίους φιλοκρινεῖν in marg, Cl τῶν φαύλων διακρί- νεῖν Β καὶ (sed γρ ἢ in marg) τούς φαυλοτέρους κρίνειν Mor Re ἐξετάζειν vel ἐξετάζοντα φιλοκρινεῖν coni lacobs Add 87 cf t. ΙΙ 1 180, 14. Thuc. VI 18, 2. Phryn. lex. ed. Bekker p. 71,8 Ι ἀλλ’ scripsi e VPaMViMaClVa ἀλλὰ CrHCB edd παραπεπτωκότας Μ sed αρα in ras y Vi sed πτω supra πω m 2 πεπτωκότας CrHVC cf. t. II 423, 14 λωλέναι. ἴνα οὖν μὴ τοῦτο γένηται μηδ’ ὧν οὐκ ἄν τις βούλοιτο λυπῆσαί τινα προαχθῇ, πρεσβείᾳ καὶ ψήφῳ δεξαίμεθ’ ἂν τὰ διάφορα κριθῆναι. | πρὸς R IV 12 δὲ τούτοις μεγάλην μὲν ῥοπὴν ἐν τοῖς τοῦ πολέμου πράγμασι τὴν τοῦ θεοῦ εὔνοιαν ἡγούμεθα. ταύτην δὲ ὁρῶμεν οὐ τοῖς θρασυτέροις, ἀλλὰ τοῖς ἐπιει- κεστέροις ὑπάρχουσαν. διὰ τοῦτο τὸν θυμὸν ἐπι- σχόντες ἀπὸ πρεσβείας ἀρχόμεθα, ἵνα, εἰ μὲν ἀρκέσειεν αὕτη πρὸς τὸ τῶν ἀμφισβητησίμων πέρας, μηδε- νὸς ἔτι προσδεήσῃ· εἰ δὲ μή, τῇ τοῦ δαιμονίου συμ- μαχίᾳ διὰ τὴν ἐπιείκειαν πιστεύοντες οὕτως ἤδη πρὸς τὰ δεύτερα τρεπώμεθα.