Σοφοκλῆς | δέ, ὦ πρὸς Δῖός, καὶ Εὐρι- R ΙΙΙ 23 πίδης καὶ Αἰσχύλος ἆρά σοι δοκοῦσιν οὐκ ἂν εἰκότως ἐν σοφοῖς ἀριθμεῖσθαι; καὶ τίς οὐκ ἂν συνεύξαιτο τοῖς αὐτοῦ παισὶ τὸ φανῆναι τοῖς Ἕλλησιν ἐν Διο- νυσίοις; οὐδεὶς οὖν τῶν τεθεαμένων ἀπελθὼν ἐπελά- βετο τῶν ἰαμβείων; οἱ δὲ καὶ λεγομένων ἔτι μυρίοι· καὶ μέλει γε αὐτοῖς οὐδέν, εἰ δήξονται τοὺς ποιητάς. ἡ δέ γε κωμῳδία τὸ πλεῖστον τῆς ἡδονῆς ἐκ τοῦ κακῶς λέγειν τἀς τραγῳδίας εἰσφέρεται. εἶτ’ ἂν μὲν Ἀθηναίων τοὺς δοκοῦντας παιδείᾳ διαφέρειν φῇ τις ἐν οἶς ποιοῦσιν ἁμαρτάνειν, ἀνεύθυνος· ἂν δ’ Ἀθη- ναίων τις πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους ταὐτὸ τοῦτο ποιῇ, κριθήσεται; καὶ Σωκράτην μὲν ἐξῆν Ἀριστοφάνει κω- μῳδεῖν καὶ πᾶς ὁ μετὰ ταῦτα χρόνος ἕξει τὰ σκώμ- 3 Dem. p. 854, 7 15 Plat. apol. p. 19 B sq. 1 τῶν] τοὺς Ma τοῖς UVaB | οὐ χρηστόν] ἄχρηστόν lacobs Add 133 Lect 196 App Pors 321 Not 22 2 τι inserui aucto- ribus Re et lacobsio cum Rog om libri Mor Re 4 δοκοῦσιν reposui e libris cum Rog δοκοῦσι Mor Re | ἂν del Sintenis 5 ἂν inserui e MaAthUB auctoribus Re et Sinteni cum Rog om Ath Mor Re | εὔξαιτο lacobs Add 358 Lect 196 Not 23 Anth Pal III 84 at cf t. IV 470, 5 6 αὑτοῦ scripsi cum Rog αὐτοῦ libri Mor Re | τὸ φανῆναι scripsi e MaVaB cum Rog τῷ φανῆναι AthU Mor Re qui οὕτω σοφούς φανῆναι coni οὕτω φανῆναι lacobs Add 358 Not 23 Anth Pal III 84 τοιούτους φανῆναι Lect 196 ἴσους φανῆναι olim conieci Mus. Rhen. XXXII 96 στεφανωθῆναι Sintenis 8 μυρίοι scripsi ex UB cum Rog coll t. III 285, 6 μύριοι AthVa Mor Re μυρίων Ma 9 μέλει scripsi e Ma auctore Re cum Rog μέλλει AthU sed in hoc prius λ eras, Va Mor Re μέλλοι Β 12 et 14 τίς Β 15 Ἀριστοφάνει reposui ex UVaB auctore Re cum Rog ἀριστοφάνη Ma sed ἡ paene evanuit ἀριστοφάνη Ath Mor Re 16 μεταταῦτα Β 4* μάτα, γέγραπται γάρ, καὶ ὁ τὰ γεγραμμένα ἐξαλείψων οὐκ ἔσται· Σωκράτει δὲ οὐ δώσομεν ἐλέγχειν Ὅμηρον ἤ τινα ποιητὴν ἕτερον καὶ ταῦτα οὐ φυλαττομένων βιβλίῳ καὶ γραφῇ τῶν ἐλέγχων; εἰ γὰρ ἐκεῖνα νόμῳ Διονυσίων γεγένηται, καὶ ταῦτα κοινῷ νόμῳ τῶν ἀν- θρώπων εἴρηται, καθ’ ὅν ποιητῶν καὶ λογογράφων δοκιμαστής ἐστι τῶν ἐντυγχανόντων ἕκαστος. οὕτως ἐπιλαμβάνεται Πινδάρου Σωκράτης, ὧς σὺ Σωκράτους, μᾶλλον δὲ οὐχ οὕτως. ὁ μὲν γὰρ δικαίως, σὺ δὲ ἀδί- κως, καὶ ὁ μὲν βλάπτοντος, σὺ δὲ ὠφελοῦντος, ἀλλὰ RΙΙΙ 24 τό γε <πρᾶγμα> γε < πρᾶγμα><πρᾶγμα> τῆς | αὐτῆς ἐξουσίας. οὐκ ἄνισον αὐτὸν μὲν ἀξιοῦν ψέγειν τῶν πολιτῶν τοὺς λόγους, τῶν δὲ πολιτῶν μηδενὶ τὰ τῶν ἄλλων ἐπι- τρέπειν εἰς ἐξέτασιν ἄγειν, ὥσπερ νόμῳ φύσεως ἠναγ- κασμένον τοὺς μὲν ἐκ Βοιωτίας ἢ οὐκ οἶδ’ ὁπόθεν σοφίᾳ διαφέρειν, τοὺς δὲ τῆς Ἀθηνᾶς τροφίμους ἀμα- θίᾳ συνοικεῖν; καίτοι τοὐναντίον ἐδόκει τὸν ἔμπρο- σθεν χρόνον. σὺ δὲ οὐκ ἐᾷς. καὶ μὴν εἰ τὸ τῶν ἐπῶν κατηγορεῖν ἔν τι τῶν ἀδικημάτων, <ἦν> ἦν ἀν’ καὶ περὶ τούτου νόμος, ὥσπερ ἀμέλει καὶ περὶ 6 Thuc. Ι 21 1 γάρ reposui e MaUVaB auctore Re cum Rog δὲ Ath Mor Re | τὰ γεγραμμένα scripsi τὸ δρᾶμα UVa τὸ δρᾶμα AthB τὸ πρᾶγμα Ma Mor Re τὸ γράμμα e Par 3017 Rog | ἐξα- λείψων Bcripsi auctore Cobeto cum Rog ἐξαλείφων libri Mor Re 9 δ’ bis Rog | οὕτως reposui e libris οὕτω edd | σὺ δὲ in ras Ma2 11 πρᾶγμα inserui om libri edd sed „aut ἀλλὰ τό γε ἔργον τῆς αὐτῆς ἐξουσίας aut τό γε τῆς ἐξουσίας ταὐτὸ“ Re ἀλλ’ ἀπό γε τῆς αὐτῆς ἐξουσίας auctore lacobsio Not 23 Rog | οὖν om UVaB 15 ἢ τοὺς Ath | οὖν ante ἐκ Mor del Re 17 καίτοι] οὐ Ath 18 δ’ Rog | ἐᾷς; Ma 19 ἦν inserui auctore lacobsio Not 24 cum Rog om libri Mor Re 20 τουτονὶ ἁ sed post ὁ (2) ras, VaB | μῶμος Ath ἁ sed in hoc in νόμος corr, VaB | παρὰ Ath τῶν ἄλλων ἀδικημάτων, οἷον ὁ μέν τις λέγει μὴ δω- ροδοκεῖν, ὁ δὲ μὴ τύπτειν, ὁ δὲ μὴ λωποδυτεῖν. καὶ τῶν ἄλλων ὅπως ἀπεχώμεθα, γέγραπται τιμωρία καθ’ ἑκάστων· ἀλλ’ οὐκ ἐὰν ἐπιλαμβάνηταί τις τῶν παλαιῶν ποιητῶν, ἀποθνησκέτω τῶν νόμων οὐδαμοῦ γέγραπται. ἀλλ’ οὐδὲ ἐν τοῖς ψηφίσμασιν ἐν οἷς ἐτιμῶντο ταύτην ἔλαβον τὴν δωρεὰν εὐφημεῖν ἅπαντας Ἀθηναίους περὶ τῶν ἐκείνοις γεγραμμένων ἀπάντων. τί τοίνυν ὁ κρινόμενος παραβὰς ἠδίκηκεν, εἰ μήτε ἐν νόμῳ κεκώλυται δεικνύναι τι τῶν Ἡσιόδου βλαβερὸν μήτε ψήφισμα θάνατον ἀπειλεῖ τῷ μή γε πανταχοῦ τὰ βέλτιστα τὸν Πίνδαρον εἰρηκέναι λέγοντι· καίτοι τὼ δύο τούτω ποιητά, τόν τε Ἡσίοδον καὶ τὸν Ὅμηρον λέγω, πρεσβυτέρους εἶναι συμβαίνει τοῦ Σόλωνος. εἴ γ’ οὖν ἡγεῖτο δεινὸν ὁ Σόλων εἶναί τινα κατὰ τῶν ἐπῶν ἐξουσίαν τῷ βουλομένῳ, πάντως ἂν ἔθηκε νόμον εἴργοντα τοὺς Ἀθηναίους τῆς βασάνου τῶν ἐπῶν, εἰ δὲ μὴ | Σόλων, ἕτερος ἄν, ὡς περὶ R ΙΙΙ 25 τῶν ὀνομάτων Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος ἔδοξεν 19 Herod. Att. apud Gell. IX 2, 10 cf. Lambertz, Die griech. Sklavennamen Ι (Vindob. 1907) p. 23 sq. 4 ἑκάστων scripsi ἕκαστον libri Mor Re qui „aut ἑκάστου aut ἑκάστων“ coni ἑκάστου Rog 6 οὐδ’ Ma Rog 8 ἂπαν- τας scripsi auctore lacobsio Not 24 cum Rog δὲ πάντας libri Mor Re δὴ πάντας Sintenis 10 ἐν delendum censet Sin- tenis contra usum Libanii | τί MaB 11 γε AthU Re delen- dum censet Sintenis τε MaVaB Mor 12 πανταχοῦ scripsi e MaUVaB cum Rog πανταχῆ Ath Mor Re 13 δύο scripsi ex UB cum Rog δύω MaAthVa Mor Re 15 γοῦν MaAthB δ’ οὖν Sintenis | εἷναι — 18 Σόλων in marg Ma 2 17 εἴρ- γοντα scripsi εἴργων libri εἴργοντ’ edd | τοὺς inserui e Ma om reliqui libri edd | τῆς scripsi ex UB cum Rog τοῦ reli- qui libri Mor Re 18 ὧς περὶ reposui e libris auctore Re cum Rog ὥστε Mor Re ὥς γε Sintenis 19 τῶν — Ἀριστο- γείτονος delenda censet Sintenis ἡμῖν μηδένα δοῦλον τοῖς τὸν τύραννον καθελοῦσι ποιεῖν ὁμώνυμον καὶ πειθόμεθα.