ὥστε καὶ τοῦ νυνὶ κρίνεσθαι Σωκράτην, εἰ δεῖ καὶ τοῦτ’ εἰπεῖν, οὐκ Ἄνυτος οὐδὲ Μέλητος αἴτιος, ἀλλ’ αὐτὸς Σωκράτης. εἰ γὰρ οὗτος τὴν ἐπικη- ρυκείαν ἐδέξατο καὶ τοσοῦτον ἔπεισεν αὑτὸν ἢ καθά- παξ ἔξω μνήμης ἀφιέναι τοῦτον ἢ μεμνημένος κοσμεῖν ἀπὸ τῶν οὐ προσηκόντων, νῦν ἂν ἦν ἐν Λυκείῳ λέγων ἅπερ εἰώθει. ἀλλ’ οὐκ ἦν ἔμφυτον τῷ γενναίῳ τούτῳ πτῆξαι καὶ ταπεινωθῆναι τῇ γραφῇ καὶ μισθὸν τῆς αὑτοῦ σωτηρίας καταθεῖναι τούτῳ τὴν περὶ αὐτοῦ σιωπήν, ἀλλ’ ἠξίου τοῖς βεβιωμένοις σώζεσθαι καὶ καταστὰς ὑπὸ ταῖς ὑμετέραις ψήφοις διά γε τὴν ἀλή- θειαν < ἀπελθεῖν> ἀθῷος, ἀλλ’ οὐ ταῖς παρὰ τῶν κατη- γόρων ἐπονειδίστοις | διαλλαγαῖς. R III 12 33. Ὡς μὲν οὖν οὔτ’ Ἄνυτος διαφθορᾶς τὴν 6 Dem. p. 61, 23 2 ταῦτ’ Rog | ἐκείνη scripsi auctore Re „aut ἀπ’ ἐκείνης leg. aut ἐπ’ ἐκείνη̣“) cum Rog ἐκείνης libri Mor Re 5 Μέ- λητος reposui e MaUVaB cum Rog μίλητος Ath Μέλιτος Mor Re 6 ἐπικηρυκίαν UVaB 7 αὐτὸν scripsi ex UVaB cum Rog αὐτὸν MaAth Mor Re 9 λυκίῳ UVaB Mor Ι λέγειν Ath 12 αὐτοῦ scripsi cum Rog αὐτοῦ U αὐτοῦ reliqui libri Mor Re Ι τούτῳ reposui e libris auctore Re cum Rog τούτου Mor Re τοῦτον, τὴν περὶ Ἀνύτου σιωπήν lacobs Not 9 13 βεβαιουμένοις Ma et Par. 3017 (Bast comm. pal. p. 752 ed. Schaefer) 15 ἀπελθεῖν inserui coll 1. 1 138, 13; 11 171, 20; III 422,11 ἀπιέναι vel ἀφεθῆναι inserendum coni Re, εἷναι lacobs Not 9 Ι ἀθῷος MaVaB | „mallem καὶ τὰς — ἐπο- νειδίστους διαλλαγάς“ Re at cf. lacobs Anth Pal III 467 πρὸς τὸν κατήγορον coni Gasda 16 ἐπονειδίστοις Ma sed οἱ in ras m 2 ἐπονείδιστος U ἐπονειδιστὰς Va 17 οὔτ’] ὄντα Ma νεότητα ῥυόμενος καὶ ζημίαν αὑτοῦ νομίζων εἶναι, εἴ τις τοὺς ὑμετέρους παῖδας ποιήσει κακούς, Μέλητον τουτονὶ γράψασθαι Σωκράτην ἀνέπεισε Σωκράτει τε ἐξὸν ἀπηλλάχθαι τοῦ νῦν παρόντος κινδύνου θαρρεῖν ἐπῆλθε τὴν κρίσιν τῷ μηδὲν αὑτῷ συνειδέναι φαῦλον μηδὲ τιμωρίας ἄξιον, ἐκ τούτων ὑμῖν δεδηλῶσθαι νο- μίζω. ἥσθην δὲ οἷς ἐνίων ἤκουσα λέγ’ ὄντων, ἡνίκα ἐκληροῦσθε. πάνυ γάρ τισιν ἐπῄει θαυμάζειν, εἰ πάλαι πονηρευομένου Σωκράτους καὶ διατριβὰς ἐπ’ ὀλέθρῳ τῶν νέων ποιουμένου τοσούτοις ὕστερον χρόνοις διὰ ταῦτα ἀγανακτῶν ὤφθη καὶ τὸ τοῦ πράγματος αἴτιον ἐζήτει παρ’ ἄλλοις. 34. Ἐντεῦθεν δὴ καὶ αὐτὸς ποιήσομαι τὴν τῶν ἐλέγχων ἀρχήν. ἐξ ὧν καὶ διότι κατήγορος ὀψέ ποτε ἐπέστη, μᾶλλον εἴσεσθε. ἐρωτῶ δὲ ὑμῶν ἐναντίον τὸν 8 cf. Mus. Rhen. XXX 284 sq. 12 cf. p. 39, 15 15 Plat. apol. p. 24 B 1 αὐτοῦ scripsi cum Rog αὐτοῦ libri Mor Re 2 κακῶς Ma Rog | Μέλητον reposui e MaUVaB cum Rog μέλισον Ath Μέλιτον Mor Re 3 τουτωνὶ Ath | ἐνέπεισε Va | Σω- κράτης Sintenis at cf. t. IV 122, 8 Ι τε inserui e libris auctore Re cum Rog om Mor Re 5 αὐτῷ scripsi ex UVaB cum Rog αὐτῷ MaAth Mor Re | συνειδέναι reposui e libris aucto- ribus Re et Bastio Greg. Cor. p. 249 ed. Schaefer cum Rog συνεῖναι Mor Re 6 μὴ δὲ MaB 7 ἥσθην reposui e libris cum Rog ἔστι Mor qui ἔτι coni, Re qui νομίζω ἔτι ὧν coni ἔτι δὲ καὶ ἐνίων lacobs Not 10 ἔστι δὲ ὧν Sintenis ut p. 37, 13 Ι οἶς scripsi auctore Nabero cum Rog ὧς libri Mor Re ἃ coni Gasda 8 ἐπῄει scripsi ἔπεισι libri edd 9 πονηρευομένου Ma sed νη’ inser m 2 10 διαταῦτα Β 11 καὶ inserui e libris cum Rog om Mor Re qui „hic deesse quaedam “ adnotavit 12 ἐζήτει scripsi ἐζητεῖτε libri edd ἐζητεῖτο Sintenis τούτου πράγματος αἴτιον μὴ ζητεῖτε παρ’ ἄλλοις, ἐντεῦθεν δ’ ᾖ καὶ αὐτὸς lacobs Not 12 Ι ἀλλήλων coni Cobet Mnem. III 144 φιλόπολιν Ἄνυτον· εἰπέ μοι, πρὸς θεῶν, ὁ γέρων οὗτος ὁ γεγονὼς ἑβδομήκοντα ἔτη χθὲς καὶ πρῴην ἐγένετο πονηρῶν διδάσκαλος, πέρυσι, τῆτες, τὸν δ’ ἄλλον ἅπαντα χρόνον χρηστὸς ἦν οὐδὲν οὔτε μικρὸν οὔτε μεῖζον βλάπτων τὴν πόλιν, καὶ δεῖ δήπου διὰ μὲν ἐκεῖνον ἐν ᾧ βέλτιστος ἦν ἐπαινεῖσθαι, διὰ δ’ αὖ τὴν συμβᾶσαν μεταβολὴν μισεῖσθαι; τί φῄς, Ἄνυτε; τί σιγᾷς; ἄνωθεν ἦν μιαρὸς ἄνθρωπος ἢ πρὸς γῆρας ἥκων ἐπῄ- νεσε κακίαν; καὶ μὴν καὶ σιγῶν ἀποκέκρισαί μοι. ὅτε γὰρ ἀνδρῶν τεθνεώτων ἐμέμνησο φάσκων ὑπὸ μὲν ἐκείνων κακῶς πεπονθέναι τὴν πόλιν, αὐτοὺς δὲ ὑπὸ τούτου διεφθάρθαι, ὡμολόγεις μὴ νῦν ἡμῖν ἦρχθαι τῆς διαφθορᾶς τὸν Σωκράτην, ἀλλ’ ἐξ οὗπερ εἰς | R III 13 τὸ φιλοσοφεῖν κατέστη. διὰ τί οὖν, ὦ κηδεμὼν τῶν νέων, ἀρχαία μὲν ἡ πονηρία, βραδεῖα δὲ ἡ γραφή, καὶ πάλαι μὲν ἡμᾶς ἑώρας ἀδικουμένους, ὀψὲ δὲ ἥκεις βοηθήσων; οὐκ ἐπεδήμεις γενεὰν ὅλην καὶ ἔτι πλέον; οὐχ ἑώρας τοὺς ἐρῶντας αὐτοῦ νεανίσκους; οὐκ ἐπή- κουες τῶν λόγων; καὶ γὰρ οὐχ ὧδε ἔσται ἀναχωρεῖν σοι, ὅτι ἄρα καταδὺς οὗτος εἰς γωνίαν καὶ θύρας ἐπι- θεὶς καὶ καταλαβὼν ὅρκοις τοὺς συνόντας ἦ μὴν κρύ- 1 Plat. apol. p. 17 D 2 cf. t. IV 250, 15 3 cf. t. IV 361, 5 10 cf. p. 90, 15 20 cf. p. 78, 1. Plat. Gorg. p. 485 D 2 πρώην Ma 3 πονηρῶν scripsi auctoribus Re et Gasda coll p. 42, 16 et 90, 15 πονηρὸς libri edd 7; scripsi Β .re- liqui libri edd Ι φής scripsi cum Rog. coll. t. III 223, 1; t. IV 9, 20 R φήσ Ma VaB φῆς reliqui libri Mor Re 9 τὴν ante κακίαν edd delevi 10 τεθνεώτων ἀνδρῶν Ath 12 ὑμῖν Ath VaB 14 διατί Ma 19 οὐ ὧδε scripsi οὕτω γε MaUVaB οὐ τόγε Ath οὐ τῷ γε Mor Re qui οὐχ ὧδέ γε coni οὐ τῇ γε lacobs Lect 194 Not 13 Anth Pal III 896 οὐχ οὕτω γε Gasda οὔτοι γ’ Nabero auctore Rog 20 γωνίαν reposui e libris auctore Re cum Rog ἀγωνίαν Mor Re 21 μὴν reposui e MaAthUVa auctore Re cum Rog μὴ Β Mor Re LIBANIUS ed. Foerster. V ed. Foerater. V. 3 ψειν τὴν ἀκρόασιν καὶ θῦμα θυσάμενος δι’ ἀπορρή- των ἐδίδασκε τοὺς λυμεῶνας λόγους, οἷς τὸν μὲν ἄλλον ὑπῆρξε λανθάνειν χρόνον, ὕστερον δὲ εἰς φῶς ἐλθεῖν συνέβη τῶν τὴν γλῶτταν ἀκολάστων τινὸς ἐκ- λελαληκότος. ἀλλ’ ἴστε ὅτι τῶν τόπων τοὺς ὅτι πλείστους συνάγοντας ἀνθρώπους ἀνὴρ ἠγάπα καὶ τοσοῦτον ἀπεῖχε τοῦ χαίρειν ταῖς ἐρημίαις, ὥστε μᾶλλον ἄν τις αὐτῷ τὸ τὰ πλήθη διώκειν ἐπ’ αἰτίαν ἤγαγεν ἢ τὸ τοῖς νέοις οὐδενὸς παρόντος ὁμιλεῖν. εἷς οὖν ἦσθα τῶν ἀκουόντων καὶ τὴν ζημίαν οὐκ ἀγνοούντων καὶ φανερῶς ἐφ’ ὅ χωρεῖ τὸ πρᾶγμα συνιέντων.